​ေတာင္​​ေပၚသူ ႐ိုးသားတဲ့မ်က္​ႏွာ

ကိုဇြဲ​ေရ…အကို႔ကို AE ​ေခၚ​ေနတယ္​
​ေအး​ေဟ့ ရံုးမွာလား…
ဟုတ္​အကို ရံုးထဲမွာ…
ဂိမ္​း​ေဆာ့​ေနရာမွထကာ အခန္​းတြင္​းမွ အျပင္​သို႔ထြက္​လိုက္​သည္​။​ ​ေနျပည္​​ေတာ္​၏ ဇန္​နဝါရီလ ​ေန႔လည္​ခင္​းတခုရဲ႕​ေန​ေရာင္​ျခည္​ဟာ ပူျပင္​းလြန္​းလွပါလား။ ​ေဆာက္​လက္​စအ​ေဆာက္​အဦကိုျဖတ္​ေလွ်ာက္​လာရင္​း လမ္​းမွာ​ေတြ႔တဲ့ JE ​ေလးက
ကိုဇြဲ​ေရ ပင္​​ေလာင္​းတဲ့ ​ေျပာသံၾကားခဲ့တယ္​..
ဟုတ္​လား မသြားခ်င္​ဘူးကြာ ဒီခ်ိန္​အရမ္​း​ေအးမွာ…ဟို​ေန႔က ကိုသိန္​းျမင္​့နဲ႔ ဖုန္​းရတယ္​ အႏႈတ္​ ၂ ဒီဂရီတဲ့ ​ေသ​ေအာင္​​ေအးမွာ..
အကိုက ႐ွမ္​းျပည္​နယ္​သားျဖစ္​ၿပီး ​ေအးတာ​ေၾကာက္​​ေနလား​ဗ်…
မ​ေၾကာက္​ရင္​ မင္​းပါလိုက္​ခဲ့ကြာ…
မလိုက္​ဘူးအကို​ေရ ​ေျပးၿပီ ဟားဟား.
ဆက္​​ေလွ်ာက္​လာရင္​း ရံုးခန္​း​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ AE က စာရြက္​​ေတြတပံုႀကီးၾကားမွ ​ေခါင္​း​ေမာ့ၾကည္​့ကာ
​ေဟ့​ေရာင္​ ဇြဲမာန္​ ဒီည​ေနပင္​​ေလာင္​းသြားဖို႔လုပ္​ ဟိုမွာမႏိုင္​ဘူးျဖစ္​​ေနတယ္​ အမိုးပိုင္​းဝင္​ရ​ေတာ့မယ္​ မင္​းအဲ့တာသြားတာဝန္​ယူ…
ဟုတ္​ကဲ့ Drawing ​ေတြက ထည္​့​ေပးလိုက္​မလား ဆရာ..
မ​ေပးလိုက္​​ေတာ့ဘူး. ..ကိုသိန္​းျမင္​့ဆီမွာ soft copy ႐ွိတယ္​ ​​ေ​ေတာင္​းလိုက္​…
ဟုတ္​…
မင္​းဘာလိုဦးမလဲ …
ပိုက္​ဆံ..
​ေဟ့​ေကာင္​​ေခြၽတာသံုး..
​ေငြကက်​ေသးတာမဟုတ္​ဘူး…
ဟုတ္​ဆရာ..ဒါဆို က်​ေနာ္​သြားၿပီဆရာ လိုတာ႐ွိရင္​ ဖုန္​းဆက္​လိုက္​​ေလ…

ည​ေန ၄ နာရီ​ေက်ာ္​​ေတာ့ ​တပ္​ကုန္​း ကင္​းသာလမ္​းခြဲအတိုင္​း ကား​ေလးတစ္​စီး ပင္​​ေလာင္​းၿမိဳ႕​ေလးဆီသို႔ ဦးတည္​​ေျပးလႊားလ်က္​။ ည၈နာရီ​ေက်ာ္​လ်င္​ ဘာဆိုင္​မွမ႐ွိ​ေတာ့​ေသာ ပင္​​ေလာင္​းၿမိဳ႕အ​ေၾကာင္​းကိုအရင္​တခါကတည္​းကသိထားသျဖင္​့ ​​ေပါင္​း​ေလာင္​းတြင္​ ညစာစားရန္​ စဥ္​းစားရင္​း​ေမာင္​းႏွင္​လာသည္​။ ​ေတာင္​​ေပၚလမ္​း တ​ေယာက္​​ထဲ ကား​ေမာင္​းရသူ​ေတြအဖို႔ အ​ေဖာ္​မြန္​ျဖစ္​တဲ့ စိုင္​းဆိုင္​​ေမာဝ္​ရဲ႕ ​ေျမာက္​ပိုင္​းလမ္​း သီခ်င္​း​ေလးက ကားထဲပ်ံ့လြင္​့လ်က္​။

​ေတာင္​​ေပၚသူ နန္​း​ေပး​ေလး​ေကာ က်​ေနာ္​ပါ ဆက္​လက္​ၾကံဳ​ေတြ႔လာမယ္​့ အျဖစ္​​ေတြသိခဲ့ရရင္​……

မနက္​ site ရံုးထဲသြားကာ ကိုသိန္​းျမင္​့အတြက္​ ​ေနျပည္​​ေတာ္​မွပါလာ​ေသာ မ႐ိုးႏိုင္​တဲ့လက္​​ေဆာင္​ နန္​းစိန္​ကိတ္​ႏွင္​့ ပ်ဥ္​းမနားမွ်စ္​ခ်ဥ္ ​ေပးကာ လုပ္​ငန္​းကိစၥမ်ား​ေျပာဆိုၿပီး မိမိအလုပ္​သမားအဖြဲ႔​ေရာက္​မလာ​ေသးသျဖင္​့ အလုပ္​မ႐ွိပဲ ​ေယာင္​​ေပ​ေပျဖစ္​​ေနသည္​။ ဟိုၾကည္​့ဒီၾကည္​့ႏွင္​့​ေပါ့။
ဟာ..ကိုဇြဲ ဘယ္​တုန္​းက​ေရာက္​လဲ ..ညကလား
စကားသံဝဲဝဲျဖင္​့ လာႏႈတ္​ဆက္​​ေသာ ႐ွမ္​းတိုင္​းရင္​းသားႀကီး ဦးစိုင္​း။
ဟုတ္​တယ္​ ဦးစိုင္​း ညက​ေရာက္​တာ..
နင္​အဲ့တာဆို ညက ဘယ္​မွာအိပ္​လဲ…
ကားထဲမွာ​ေလ …တည္​းခိုခန္​း​ေတြက ႏိႈးမွမရတာ…
အိမ္​လာခဲ့ၿပီး​ေရာကြာ…
​ေနာက္​တ​ေခါက္​​ေပါ့ ဦးစိုင္​းရာ ..​
​ေအး​ေအး လာခဲ့…
ဟုတ္​..​ေစ်း​ေန႔လားဒီ​ေန႔ တို႔ဟူး​ေႏြးသြားစားလိုက္​ဦးမယ္​​ဗ်ာ…
​ေအး​ေအး ျဖည္​းျဖည္​းသြား…

​ေန႔ခင္​း​ေရာက္​​ေတာ့ ကိုသိန္​းျမင္​့နဲ႔ ရံုးခန္​းမွာစကား​ေျပာရင္​း
ကိုဇြဲရာ ပန္​းရံအဖြ႔ဲ အလုပ္​မႏိုင္​ဘူးျဖစ္​​ေနတယ္​ ထပ္​​ေခၚတဲ့ ပန္​းရံအဖြဲ႔ကလည္​း လာတာ သန္​လ်က္​ကိုင္​​ေတြႀကီးပဲ ​ေနာက္​လိုက္​မပါဘူး …
ဒါမ်ား အကိုႀကီးရာ ၿမိဳ႕ထဲက ​ေခၚခိုင္​းလိုက္​​ေပါ့ …
လုပ္​တဲ့သူက ႐ွိဦးမွ​ေလ…
ဟုတ္​တယ္​ ခဏ အကိုရာ က်​ေနာ္​ ဦးစိုင္​းကို ႐ွာခိုင္​းၾကည္​့မယ္​ ..
​ေအး​..ေမး​ေပးစမ္​းပါဦးကြာ..ဒါနဲ႔ မင္​းအဖြဲ႔​ေတြ ဘယ္​ခ်ိန္​​ေရာက္​မလဲ ..
​ေရာက္​​ေတာ့မယ္​ အကို လိန္​းလီတံတား ​ေက်ာ္​လာၿပီလို႔​ေျပာတယ္​…
သူတို႔လည္​း ကင္​းသာလမ္​းကပဲ တက္​လာတာလား…
ဟုတ္​…က်​ေနာ္​ ဦးစိုင္​းဆီသြားဦးမယ္​​ဗ်ာ..
​ေအး​ေအး အ​ေျခ​ေန ျပန္​​ေျပာဦး…
​
ေတြ႔ဆံုဖို႔ကံၾကမၼာကို က်​ေနာ္​ကိုတိုင္​ ဖန္​တီးခဲ့တာလား ကံၾကမၼာက ဖန္​တီးခဲ့တာလား နန္​း​ေပးရယ္​…

ကိုဇြဲ အားလံုး ၈ ​ေယာက္​ရတယ္​ လိုရင္​ ထပ္​​ေခၚ လိုက္​ခ်င္​တဲ့ သူ​ေတြ႐ွိ​ေသးတယ္​ ​ေစ်းဖိတ္​​ေန႔​ေတာ့ ပိုက္​ဆံ႐ွင္​း​ေပးရမယ္​…
ဟုတ္​ကဲ့ နာမည္​စာရင္​း​ေပးထား​ေလ..
က်​ေနာ္​ ရံုးပို႔ထား​ေပးမယ္​….
ဦးစိုင္​း​ေရး​ေပးလာ​ေသာ အမည္​စာရင္​းကို လွမ္​းယူရင္​း အမွတ္​တမဲ့ၾကည္​့လိုက္​မိ​ေတာ့ နာမည္​တခုပဲ သတိထားမိလိုက္​သည္​။

နန္​း​ေပး တဲ့……

ဒီလိုနဲ႔က်​ေနာ့အဖြဲ႔​ေရာက္​လာၿပီး ၄ ၅ ရက္​ အလုပ္​႐ႈပ္​သြားခဲ့သည္​။လုပ္​ငန္​းအ​ေျခက် ပံုမွန္​လည္​ပတ္​​ေတာ့ တခါတရံႀကီးၾကပ္​စစ္​​ေဆး​ေပးရၿပီး အခ်ိန္​​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ား အား​ေနသျဖင္​့ site ထဲ ဟို​ေလွ်ာက္​ၾကည္​့ ဒီ​ေလ်ွာက္​ၾကည္​့နဲ႔​ေလ။ သတိထားမိတာက သူမ်ားႏွင္​့မတူ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ​ေလးမွာ ပါးခ်ိဳင္​့​ေလးတင္​ထားတဲ့ အျပံဳးပိုင္​႐ွင္​​ေလး။ ဦးစိုင္​းဆီကပ္​ရၿပီ ထိုအခ်ိန္​က နာမည္​သိခ်င္​စိတ္​တခုထဲျဖစ္​​ေၾကာင္​း က်​ေနာ့စိတ္​ က်​ေနာ္​သိသည္​။
ဦးစိုင္​း ည​ေနက်ရင္​ ဆန္​ အရက္​ဝယ္​​ေပး​ဗ်ာ…
ဟာ..ရတယ္​​ေလ ကိုဇြဲ ​ေဒဝသုခ ​ေသြး​ေဆး​ေလးနဲ႔​ေသာက္​ ​ေကာင္​းတယ္​…
ဟ ဘာ​ေကာင္​းတာလဲ​ဗ်…
အကုန္​​ေကာင္​းတယ္​ နင္​​ေသာက္​ၾကည္​့ …​ေရာ့
လြယ္​အိတ္​ထဲမွ ဘူး​ေလးထုတ္​ကာ အနီး႐ွိ​ေရ​ေႏြးပန္​းကန္​ထဲထည္​့ၿပီး ကမ္​း​ေပးသည္​။
​ေသြး​ေဆးထည္​့ၿပီးသား ​ေမာ့ခ်လိုက္​..
ခ်ၿပီ​ဗ်ာ…
အရက္​၏ပူခါး​ေသာ အရသာႏွင္​့​ေသြး​ေဆး၏ ခ်ိဳ​ေသာအရသာ​ေပါင္​းစပ္​ၿပီး လည္​​ေခ်ာင္​းတ​ေလွ်ာက္​ပူဆင္​းၿပီး နားရြက္​​ဖ်ား​ေတြ ပူထူကုန္​သည္​။
​ေကာင္​းတယ္​ ဦးစိုင္​းရာ ည​ေနက် အဲ့​ေဆးပါဝယ္​ခဲ့…
​ေအးပါ​ ​ေကာင္​​ေလး ၿပီးမွ ဒုကၡ​ေရာက္​​ေနမွာ ျမင္​​ေယာင္​​ေသးတယ္​ နင့္​့မိန္​းမလဲ မပါဘူး ဟားဟားဟား…
မတတ္​ႏိုင္​ဘူး လက္​သမားလုပ္​တာ​ေပါ့ ဦးစိုင္​းရာ…ဟားဟား
ဦးစိုင္​းကို​ေမးမလို႔ အဲ့တစ္​​ေယာက္​က ဘယ္​သူလဲ​ဗ်…
ဟိုက အုတ္​ခဲရြက္​လာတဲ့တ​ေယာက္​လား …
ဟုတ္​ဘူး​ေလ သူ႔​ေဘးက ​ေရပံုး​ေဆး​ေနတဲ့တစ္​​ေယာက္​…
ဟားဟားဟား ​ေကာင္​​ေလး နင္​​ေနာ္​…
​ေျပာျပပါ​ဗ်…
သူက ​နန္​း​ေပးတဲ့ ……ပအိုဝ္​့မ​ေလး
​​ေဩာ္​ ဟုတ္​…
ဘာလဲ ကိုဇြဲ ငါသိတယ္​​ေနာ္​ သူက အပ်ိဳ​ေလး​ေနာ္​ ၁၈ ​ေက်ာ္​​ေလး႐ွိ​ေသးတယ္​…
ဟုတ္​ကဲ့ပါ​ဗ် ဘာမွမလုပ္​ပါဘူး ဒီတိုင္​း​ေမးၾကည္​့တာပါ..
​ေမးမ​ေနနဲ႔ သြားႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​ ​ေခြရက္​နာ လို႔
ဘာလဲ ​ေခြရက္​နာ က
မဂၤလာပါ လို႔​ေလ
ဟုတ္​လို႔လား
ဟုတ္​ပါတယ္​ဟ နင္​ငါ့ကို မယံုဘူးလား
ယံုပါတယ္​ ဦးစိုင္​းရဲ႕
သြားသြား ႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​
ဟုတ္​ကဲ့ မဟုတ္​ရင္​ ​ေတြ႔မယ္​
​ေအးပါ ​ေနာက္​မွ ​ေက်းဇူးတင္​မ​ေနနဲ႔
ဦးစိုင္​း အ​ေျပာ​ေၾကာင္​့ သိပ္​မသင္​ကာခ်င္​​ေတာ့။ ဒါ​ေပမယ္​့လဲ က်​ေနာ္ဆြဲအားတခု​ေၾကာင္​့ နန္​း​ေပးတို႔ အနား​ေရာက္​သြားသည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း သူတို႔ ၃ ​ေယာက္​ရပ​္​​ေနတာကို ခပ္​တည္​တည္​ႏွင္​့ ​ေခြရက္​နာ ဟု ႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​​ေတာ့ တခြိခြိႏွင္​့ ရီၾကကုန္​ၿပီ။ ​ေသခ်ာၿပီ ဦးစိုင္​း က်ပ္​လိုက္​ၿပီ။ သူတို႔ထဲမွ ခပ္​စြာစြာတ​ေယာက္​က စကားသံဝဲဝဲ​ေလးႏွင္​့
ဆရာရဲ႕ ​ေခြရက္​နာက အကုန္​လံုးကို မ​ေျပာရဘူး​ေလ …ဘယ္​သူ႔ကို​ေျပာတာလဲ…
​ဟမ္​ ​ေခြရက္​နာ ဆိုတာ ဘာလဲ …
ဆရာ့ကို ဘယ္​သူသင္​​ေပးလိုက္​တာလဲ …
ဦးစိုင္​း​ေလ..
သူတို႔သံုး​ေယာက္​လံုး ဦးစိုင္​းကို ပအိုဝ္​့လို လွန္​း​ေအာ္​​ေျပာၾကသည္​။ ဦးစိုင္​းလည္​း ဘာျပန္​​ေျပာလိုက္​သည္​ နားမလည္​ ျမင္​လိုက္​ရတာက နန္​း​ေပး မ်က္​ႏွာ​ေလးရဲသြားသည္​။
ခုနက တ​ေယာက္​ကပင္​
ဆရာက နန္​​ေပးကို​ေျပာတာတဲ့ ဦးစိုင္​းက​ေျပာတယ္​…
နန္​း​ေပး နင္​​ေနခဲ့ ငါတို႔သြားၿပီ…
မ​ေနခဲ့ပါဘူး..ငါလည္​းလိုက္​မယ္​…
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုႏွင္​့ ထြက္​​ေျပးသြားခဲ့​ေသာ နန္​း​ေပး။

​ပထမဆံုး​ေတြ႔ဆံုမႈကို အ​ေရာင္​​ေျပာင္​း​ေပးခဲ့တဲ့ ဦးစိုင္​းကို က်​ေနာ္​ အျပစ္​မတင္​ခဲ့​ေပမယ္​့….

အလုပ္​မ်ား​ေနရင္​ သတိမထားမိ​ေပမယ္​့ က်​ေနာ့အနားကျဖတ္​သြားတိုင္​း​ေႂကြက်လာတဲ့ အျပံဳးပြင္​့​ေလး​ေတြကို မသိစိတ္​က​ေကာက္​ယူထားခဲ့မိသည္​။ ရက္​အနည္​းငယ္​ၾကာ​ေတာ့ မ​ေတြ႔ရင္​ ​ေတြ႔​ေအာင္​႐ွာ​ေနမိသည္​့ က်​ေနာ့ကို သူက ပုန္​း​ေနတတ္​သည္​။ ​ေတြ႔ျပန္​​ေတာ့လည္​း ျပံဳးျပရင္​းထြက္​​ေျပးသြားသည္​။ မျဖစ္​သင္​့မွန္​းသိ​ေပမယ္​့ သူ႔အျပံဳး​ေတြမွာ က်​ေနာ္​စီး​ေမ်ာနစ္​ဝင္​​ေနၿပီ​ေလ။ ဘာရယ္​မဟုတ္​ သီခ်င္​းထဖြင္​့လိုက္​မိသည္​။ စိုင္​းဆိုင္​​ေမာဝ္​ရဲ႕ တရြာသားနဲ႔ ပဝါပါး။ ​ေတာင္​​ေပၚသူ ရ္ိုးသားတဲ့မ်က္​ႏွာ ဆိုတဲ့စာသား​ေလး​ကို သ​ေဘာက်လို႔​ေလ။တစ္​ည​ေန အလုပ္​သိမ္​းခ်ိန္​ ​က်​ေနာ္​လည္​း အ​ေပၚထပ္​မွဆင္​းလာ သူတို႔လည္​း အျပန္​ႏွင္​့ ​ေလွကားနားမွာ​ေတြ႔ၾက​ေတာ့
ဆရာ အိမ္​လိုက္​လည္​​ေလ…
ဟုတ္​ကဲ့ လာလည္​ခ်င္​ပါတယ္​…
လာ​ေလ ဆရာရဲ႕ ….
​ေနာက္​​ေန႔က်လာခဲ့မယ္​…
ဒါနဲ႔ မွတ္​ပံုတင္​ထဲက နာမည္​ကလဲ နန္​း​ေပးပဲလား…
မဟုတ္​ပါဘူး ဆရာကလည္​း နန္​း​ေပးက အ​ေမက​ေခၚရင္​ အကုန္​လိုက္​​ေခၚ​ေနၾကတာ…နာမည္​ရင္​းက သႏၲာျဖဴ ပါ..
​​ေဩာ္​ သႏၲာျဖဴ ဟုတ္​လား…
ဟုတ္​ကဲ့ သြားၿပီဆရာ သူမ်ား​ေတြ အ​ေဝးႀကီး​ေရာက္​ကုန္​ၿပီ…
ထံုးစံအတိုင္​း ​ေျပာရင္​း ထြက္​​ေျပးသြား​ေသာ နန္​း​ေပး​ေလးအား ​ေငးၾကည္​့လ်က္​ တျဖည္​းျဖည္​း​ေဝးသြားသည္​။

နီးၿပီးရင္​​ေဝးၾကရမွာ အဲ့ဒီအခ်ိန္​က က်​ေနာ္​ဘာ​ေၾကာင့္​့နားမလည္​ခဲ့ရတာလဲ…..

တစ္​ရက္​ အ​ေပၚထပ္ကိုတက္​လာတုန္​း ​ေကာင္​မ​ေလးတ​ေယာက္​က အနားလာၿပီး စာရြက္​ပိုင္​း​ေလး​ေပးသြားသည္​။ ဖတ္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ဖုန္​းနံပါတ္​​ေလးတခု။
ဒါဘယ္​သူ႔ဖုန္​းနံပါတ္​လဲ…
နန္​း​ေပးဖုန္​း​ေလဆရာ…ဆရာလိုခ်င္​မလားလို႔ ဟိဟိ…
​ေက်းဇူးပါ​ဗ်ာ…ဖုန္​း​ေခၚၿပီး ဘာ​ေျပာရမလဲမသိပါဘူး ဒါ​ေပမယ္​့ က်​ေနာ္​သိမ္​းထားလိုက္​ပါ့မယ္​…
ထိုစဥ္​ အ​ေပၚထပ္​မွ..
ဟဲ့ မာဆလာသြားယူတဲ့က​ေလးမ ၾကာလွခ်ည္​လားဟ…
ဆရာ ဟိုမွာ​ေအာ္​​ေနၿပီ သမီးသြားၿပီ …
အင္​း…​ေယာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ျဖင္​့ စာရြက္​ပိုင္​း​ေလးကို ​ေငးၾကည္​့မိ​ေနသည္​။
0925xxxxxxx….
​ဖုန္​း​ေခၚၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ စက္​ပိတ္​ထားသည္​။ ဒီလိုႏွင္​့ ​ေတြ႔ရင္​ျပံဳးျပ မ​ေတြ႔ရင္​ လိုက္​႐ွာျဖင္​့ အခ်ိန္​မ်ားကုန္​ဆံုးၿပီး အလုပ္​သိမ္​းခဲ့ျပန္​သည္​။ ည​ေန​၆နာရီ​ေက်ာ္​​ေတာ့ အ​ေအးဒဏ္​ကို အံတုရန္​ဟူ​ေသာအ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​ျဖင္​့ ဦးစိုင္​းဝယ္​ပို႔​ေပးထား​ေသာ ဆန္​အရက္​ႏွင္​့ ​ေသြး​ေဆးကို​ေရာစပ္​ကာ တို႔ဟူး​ေခါက္​​ေၾကာ္​​ေလးႏွင္​့ အရသာခံ​ေနခ်ိန္​ ဖုန္​းဝင္​လာသည္​။
ဟိုက္​ နန္​း​ေပးတဲ့ဟ…
ဟယ္​လို…
ဟုတ္​ကဲ့႐ွင္​့ ဖုန္​း​ေခၚထားတာ​ေတြ႔လို႔ ျပန္​​ေခၚတာ႐ွင္​့ …​ေန႔ခင္​းက အလုပ္​ထဲမွာ မလို႔ပိတ္​ထားတာပါ႐ွင္​့ …
ဖုန္​းစပီကာမွထြက္​​ေန​ေသာ အသံ​ဝဲဝဲ​ေလးကို နား​ေထာင္​ရင္​း
နန္​း​ေပး​လား….ဟု​ေမးလိုက္​သည္​။
ဟုတ္​ကဲ့႐ွင္​့ ဘယ္​သူလဲမသိဘူး႐ွင္​့….
က်​ေနာ္​ပါ ကိုဇြဲပါ…
​ေဩာ္​ …ဆရာ ဟုတ္​​ေျပာ​ေလ ဆရာ…
ဘာမွမဟုတ္​ပါဘူး..ဒီတိုင္​း​ေခၚၾကည္​့တာပါ…
ဟုတ္​ ​ေခၚပါ နန္​း​ေပးလည္​းျပန္​​ေခၚမွာ​ေနာ္​…
​ေခၚ​ေပါ့နန္​း​ေပးရဲ႕…
ဒါပဲ​ေလ ဆရာ နန္​း​ေပး​ေရခ်ိဳးဦးမယ္​ ​ေရ​ေႏြးက်ိဳထားတာ ဆူ​ေနၿပီ…
အင္​း ျမန္​ျမန္​ခ်ိဳးဦး အ​ေအးမိဦးမယ္​…
ဟုတ္​ကဲ့႐ွင္​့…
ခဏ နန္​း​ေပး ဟို​ေန႔က ဦးစိုင္​းသင္​​ေပးတဲ့ ​ေခြရက္​နာဆိုတာ ဘာကို​ေျပာတာလဲ ….
အာ…ဆရာကလဲ…တကယ္​မသိဘူးလား…
မသိလို႔​ေမးတာ​ေပါ့…
နင္​့ကိုငါခ်စ္​တယ္​လို႔​ေျပာတာ…
​ေျပာၿပီး ဖုန္​းခ်သြားသည္​။ ထင္​​ေတာ့ထင္​သား ဦးစိုင္​း​ေပါက္​ကရလုပ္​ၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ ည ၈ နာရီ​ေက်ာ္​​ေတာ့ ဖုန္​းထပ္​ဝင္​လာသည္​။ နန္​း​ေပးပါပဲ။
ဟယ္​လို ဆရာ နန္​း​ေပး​ေဆးရံု​ေရာက္​​ေနတယ္​…အမသား​ေလးဝမ္​း​ေလ်ွာလို႔ …
ဟင္​ ဟုတ္​လား သက္​သာလား ​ေရာက္​တာၾကာၿပီလား…
သက္​သာတယ္​ဆရာ ​သူတို႔က​ေဆးသြင္​း​ေပးထားတယ္​…နန္​း​ေပး ဘာမွမစားရ​ေသးလို႔ မုန္​႔လိုက္​​ေကြၽး​ေလ..
ဟမ္​ ၈ နာရီ​ေက်ာ္​​ေနၿပီ ဘာဆိုင္​႐ွိ​ေတာ့မွာလဲဟ…
တဆိုင္​ဆိုင္​​ေတာ့႐ွိမွာ​ေပါ့ ဆရာကလည္​း…
​အင္​း အခုထြက္​လာမယ္​​ေလ အ​ေ႐ွ႕က ထြက္​​ေစာင္​့​ေန..
ဟုတ္​..
အနည္​းငယ္​​ေထြ​ေနခ်ိန္​ ကား​ေသာ့က႐ွာရ​ေသးသည္​။ကား​ေမာင္​းရင္​း​ေဆးရံု​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေတြ႔ပါၿပီ ဟိုမွာ အ​ေႏြး​ေခါင္​းစြပ္​​ေလးနဲ႔ ဆြယ္​တာ​ေလးနဲ႔ ရပ္​​ေစာင္​့​ေန​ေသာ ​ေကာင္​မ​ေလး။
လာ​ေလ နန္​း​ေပး တက္​ …အ​ေ႐ွ႕ဖက္​ကိုလာခဲ့…
ဟုတ္​
ဘာစားမလဲ…
ဘာဆိုင္​႐ွိလဲပဲ အရင္​႐ွာပါ အကိုရာ…
ဟမ္​ အကိုလို႔​ေခၚတာ..
ဟုတ္​တယ္​​ေလ မ​ေခၚရဘူးလား..
​ေခၚပါ ရပါတယ္​..
​ေတာင္​ဘက္​သြားၾကည္​့ရ​ေအာင္​ ဘာဆိုင္​​ေတြမ်ား႐ွိဦးမလဲမသိဘူး..
ဟုတ္​အကို သြား​ေလ…

ကား​ေမာင္​းရင္​း​​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ သူကလည္​းျပန္​ျပံဳးျပသည္​။ မျပံဳးျပပါနဲ႔လားနန္​းရယ္​။ ငါ့စိတ္​​ေတြ ယိုင္​​ေနၿပီ။
နန္​း ဘာဆိုင္မွ​လည္​းမ႐ွိ​ေတာ့ဘူးကြာ…
အင္​း​ေလ ဘယ္​တတ္​ႏိုင္​မလဲ..
အိမ္​​ေရာက္​မွပဲစား​ေတာ့မယ္​..
နန္​း ​ေခြရက္​နာဆိုတာ နင္​့ကိုငါခ်စ္​တယ္​လို႔​ေျပာတာ တကယ္​လား..
တကယ္​​ေပါ့ အကိုရ..
အကို႔ကို ခ်စ္​တယ္​ဆိုရင္​​ေကာ …
​ေခြရက္​နာ ​ေဝ တ့ဲ…​
ဒါဆို အကိုကလည္​း ​ေခြရက္​နာ ​ေနာ္​မူလို႔ ျပန္​​ေျပာမွာ​ေပါ့…
အာ…အကိုကလည္​း..ဘာ​ေတြလာ​ေျပာ​ေနတာလဲ ..
မသိဘူး​ေလ နန္​း႐ွင္​းျပမွသိမွာ​ေပါ့…
​ေမာင္​းရင္​းနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပင္​ကို​ေရာက္​လာ​ေတာ့ ​ေနျပည္​​ေတာ္​ဘက္​ဆင္​းတဲ့လမ္​းထဲ​ေမာင္​းသြားလိုက္​သည္​။ လမ္​း​ေဘးတ​ေနရာတြင္​ ကားရပ္​လိုက္​ၿပီး နန္​းလက္​က​ေလး​ေတြကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ ​ေအးစက္​လို႔။
ဟာ လက္​​ေတြ​ေအး​ေနပါလား..လာ ကိုင္​ထား​ေပးမယ္​ ..
လူလည္​ႀကီး ကိုင္​ခ်င္​ ကိုင္​ခ်င္​မ​ေျပာဘူး…
လက္​က​ေလးဆြဲယူလိုက္​​ေတာ့ အလိုက္​သင္​့​ေလး​ေစာင္​းပါလာသည္​။က်​ေနာ့ပခံုး​ေပၚ ​ေခါင္​း​ေလးမွီၿပီး​ေမာ့ၾကည္​့လာ​ေတာ့ စိတ္​မထိန္​းႏိုင္​ပဲ နဖူး​ေလးကို နမ္​းလိုက္​သည္​။ ထိုမွတဆင္​့ ပါးျပင္​ရဲရဲ​ေလး။ ၿပီး​ေတာ့ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေထြး​ေထြး​ေလး။ ကိုင္​ထားတဲ့လက္​ကိုလႊတ္​လိုက္​ၿပီး ပါးႏွစ္​ဘက္​ကို ဆြဲယူကာ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးငံုနမ္​းလိုက္​​ေတာ့ က်​ေနာ္​့ကို တင္​းတင္​းၾကပ္​ၾကပ္​တိုးဖက္​လာသည္​။ က်​ေတာ္​လည္​း လည္​ပင္​း​ေလး ထိန္​းဖက္​ရင္​း ခါး​ေလးသို႔လက္​တဘက္​ျဖင္​့ ဖက္​ကာ ဆြဲကပ္​လိုက္​​ေတာ့ ဂီယာတံက သူ႔ခါးကို​ေထာက္​​ေနသျဖင္​့ ရီၾကရ​ေသးသည္​။
လာျပန္​နမ္​းမယ္​ …
လာပါဘူး အကိုက အရမ္​းပဲ ..
လာပါ ဒီတခါ…
​ေျပာလည္​း​ေျပာ သူ႔ခါး​ေလးကိုဆြဲဖက္​ရင္​း လက္​တဖက္​က အ​ေႏြးထည္​​ေပၚမွ နန္​းရဲ႕ ႏို႔အံု​ေပၚကို အသာယာဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလး​ေတြ ကို​ေတာ့ အနမ္​းျဖင္​့ဆက္​​ေပးထားလိုက္​သည္​။ ​ေကာ့တက္​လာ​ေသာ နန္​းရဲ႕ရင္​သား​ေတြကို အ​ေႏြးထည္​​ေအာက္​မွ ​ေျပာင္​းၿပီး ဆုပ္​ကိုင္​ကာ လည္​ပင္​း​ေလးသို႔ ဖြဖြနမ္​း​ေပးလိုက္​​ေတာ့ သူကလည္​း က်​ေနာ့​ေခါင္​းကို အတင္​းဖက္​ထားသည္​။ အ​ေႏြးထည္​ႏွင္​့​ေအာက္​က အက်္​ီကိုလွန္​တင္​လိုက္​ၿပီး ​ေခါင္​းကိုနိမ္​့ခါ နန္​းရဲ႕ ဖြံ႔ထြားလွ​ေသာ ႏို႔​ေတြကို လက္​ျဖင္​့ အသာကိုင္​ၿပီး ႏို႔သီး​ေခါင္​း​ေလး​ေတြကို လွ်ာျဖင္​့လိွမ္​့ကစား​ေပးလိုက္​သည္​။ နန္​းက က်​ေနာ္​​ေခါင္​းကို အတင္​းဆြဲ​ေမာ့ၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြကိုစုပ္​နမ္​းရင္​း လွ်ာ​ေလးကို က်​ေနာ့ပါးစပ္​ထဲထိုးထည္​့ကစား​ေနသည္​။က်​ေနာ္​လည္​းနန္​းရဲ႕လွ်ာ​ေလးကိုစုပ္​ၿပီး လွ်ာခ်င္​းစီးခ်င္​းထိုး​ေပးလိုက္​သည္​။က်​ေနာ့လက္​​ေတြက​ေတာ့ နန္​းရဲ႕ႏို႔​ေတြ​ေပၚမွာ ႏို႔သီး​ေခါင္​း​ေလး​ေတြ အသာ​ေခ်​ေပးလိုက္​ ဆုပ္​ကိုင္​​ေပးလိုက္​ႏွင္​့။ နန္​းရဲ႕လက္​​ေတြက က်​ေနာ့လည္​ပင္​းကိုဖက္​ထားရာမွ ခါးကို​ေျပာင္​းဖက္​လိုက္​သည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း နန္​းရဲ႕လက္​တဘက္​ကိုယူၿပီး ​ေဘာင္​းဘီထဲထည္​့​ေပးလိုက္​သည္​။ တြန္​႔ဆုတ္​​ေန​ေသာ နန္​းရဲ႕လက္​က​ေလးက စူးစမ္​း​ေသာ သ​ေဘာျဖင္​့မရဲတရဲ ကိုင္​ၾကည္​့သည္​။
အီး…မာ​ေတာင္​​ေနတာပဲ အႀကီးႀကီး…အကို.
ဦးစိုင္​း​ေျပာတ့ဲအကုန္​​ေကာင္​းတယ္​ဆိုတာ ဒါလားျပန္​​ေမးၾကည္​့ရမည္​။
ကိုင္​ထား​ေလ နန္​း…
ကိုင္​ထားတာပဲ​ေလ…
ဆုပ္​ကိုင္​ထားကြာ…
ဟုတ္​…
အား……တအားမညႇစ္​နဲ႔​ေလ..
သိဘူး​ေလ ကိုရ..
အင္​့ ဒီလို​ေလး​ေျပာတာ…
နန္​းရဲ႕ လက္​က​ေလး​ေတြကိုကိုင္​ၿပီး အထက္​​ေအာက္​ကစားနည္​း​ေလးသင္​​ေပးလိုက္​​ေတာ့ တတ္​လြယ္​သည္​။
အား…နန္​းရယ္​..
က်​ေနာ့လက္​ကို နန္​းရဲ႕ေျပ​ေလ်ာ့​ေန​ေသာ လံုခ်ည္​အတြင္​းထည္​့လိုက္​သည္​။ နန္​းရဲ႕ ​ေပါင္​ၾကားကို အုပ္​ကိုင္​လိုက္​​ေတာ့ ​ေဘာင္​းဘီ​ေလးရႊဲ​ေနၿပီ။ သူလည္​းမ႐ွက္​​ေတာ့ပဲ ​ေပါင္​ကိုကား​ေပးရင္​း လံုခ်ည္​ကို ​ေအာက္​​ေလ်ာခ်လိုက္​သည္​။ နန္​းရဲ႕ ဖင္​ႀကီး​ေတြကိုပြတ္​ရင္​း ​ေဘာင္​းဘီ​ေလးကိုလိပ္​ခြၽတ္​လိုက္​သည္​။ ဖင္​​ေလးအသာႂကြ​ေပး​ေသာနန္​းကို ႏို႔​ေတြစို႔ၿပီး နန္​းရဲ႕ အစိ​ေလးကို လက္​ခလယ္​ႏွင္​့​ေခ်​ေပးလိုက္​​ေတာ့ က်​ေနာ့ကို အတင္​းဖက္​ခါ ညဥ္​း​ေန​ေတာ့သည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း ႏို႔​ေတြကို​ေဆာ့ရင္​း နန္​းရဲ႕အထဲသို႔ လက္​ခလယ္​ထိုးထည္​့ၿပီး ဂ်ီစ​ေပါ့ကို ကစား​ေပးလိုက္​သည္​။ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​ခါၿပီး အ​ေရ​ေတြအိုင္​သည္​အထိ လက္​ႏွင္​့ပါးစပ္​ကို ဟန္​ခ်က္​ညီစြာ ကစား​ေပးလိုက္​သည္​။ နန္​းတ​ေယာက္​​ေကာ့ပ်ံလန္​ၿပီး ​ေလာကႀကီးႏွင္​့ခဏ အဆက္​ျပတ္​သြားသည္​။ နန္​းရဲ႕ပါး​ေလး​ေတြနမ္​းၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကိုစုပ္​နမ္​းလိုက္​​ေတာ့ နန္​းတ​ေယညက္​ ႐ွက္​ျပံဳး​ေလးျဖင္​့ ..
ကိုက အရမ္​းပဲကြာ…ထိုင္​ခံု​ေတြရႊဲကုန္​ၿပီ…
​ေနာက္​​ေန႔​ေလ်ွာ္​လိုက္​မွာ​ေပါ့ နန္​းရဲ႕…
လာ ျပန္​ကိုင္​ထား …
အယ္​ မာ​ေနတုန္​းပဲ ..
နန္​း…စုပ္​​ေပးကြာ..
အာ..မစုပ္​တတ္​ပါဘူး..
စုပ္​တတ္​သလိုစုပ္​ကြာ..
အင္​း..ဒီဘက္​နဲနဲတိုး..
မစုပ္​တတ္​ စုပ္​တတ္​ျဖင္​့ က်​ေနာ့ကို စုပ္​​ေပး​ေန​ေသာ နန္​းရဲ႕ ​ေခါင္​း​ေလးကိုကိုင္​ၿပီး သူလုပ္​​ေပးသမွ်ၿငိမ္​ခံ​ေနလိုက္​သည္​။
ႁပြတ္​ ႁပြတ္​ ..
အ…ကို မရ​ေသးဘူးလားကြာ ပါး​ေတြ​ေညာင္​း​ေနၿပီ…
ရ​ေတာ့မွာပါ နန္​းရဲ႕ ထြက္​​ေတာ့မယ္​ ..
အြန္​း …ႁပြတ္​ႁပြတ္​..
အား…နန္​း …ထြက္​​ေတာ့မယ္​ စုပ္​ စုပ္​ …
အား….
နန္​းရဲ႕ပါးစပ္​ထဲ ထြက္​ကုန္​သည္​။ နန္​းလည္​း လည္​​ေခ်ာင္​းထဲအထိ ပန္​းဝင္​လာ​ေသာ အ​ေရမ်ား​ေၾကာင္​့ သီးကုန္​သည္​။
အဟြတ္​ ..ဟြတ္​..
​ေခါင္​းက​ေတာ့ အနိမ္​့ျမင္​့လုပ္​ရင္​း တာဝန္​​ေတာ့မပ်က္​ အ​ေရမ်ားကုန္​သည္​အထိ စုပ္​​ေပး​ေနသည္​။ နန္​းရဲ႕​ေခါင္​း​ေလးကိုဆြဲမလိုက္​သည္​။
​ေမာလိုက္​တာ ကိုရာ…​ေညာင္​းသြားတာပဲ..
ဟင္​ ..နန္​း. အ​ေရ​ေတြ​ေကာ
မ်ိဳခ်လိုက္​ၿပီ​ေလ ​ေထြးပစ္​ရမွာ ႏွ​ေမ်ာလို႔…​ေရဘူး​ေပးဦး ​ေမာလိုက္​တာ..
က်​ေနာ္​လည္​း နန္​းကို အထူးအဆန္​းလိုၾကည္​့​ေနမိသည္​။​ေရကို​ေမာ့​ေသာက္​လိုက္​ၿပီး
ကို အဲ့လိုမၾကည္​့နဲ႔ကြာ..ဆိုၿပီး လည္​ပင္​းကိုဖက္​ကာ ပါး​ေတြကိုနမ္​းရင္​​ …
ကိုရယ္​ ဘာလို႔ မိန္​းမ႐ွိ​ေနရတာလဲဟင္​..
​ေနာ္​မူ ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲ ကိုရယ္​…ကို႔ကို ​ေနာ္​မူ အရမ္​းခ်စ္​တာ..
​ေျပာရင္​းနဲ႔ နန္​း​ေလး က်​ေနာ့ကို ဖက္​ၿပီး ငို​ေနၿပီ။ က်​ေနာ္​လည္​းတိတ္​ဆိတ္​စြာျဖင္​့ ​နန္​းရဲ႕​ေက်ာေလးကို သိုင္​းဖက္​ၿပီး ​ေခါင္​း​ေလးကို ပြတ္​​ေပးရင္​း ဆံပင္​မ်ားကိုနမ္​း​ေနမိသည္​။ ထို​ေန႔မွစ၍ …
က်​ေနာ္​တို႔ ခရီးဆံုးသို႔ အႀကိမ္​ႀကိမ္​​ေရာက္​႐ွိခဲ့ၾကၿပီး သံ​ေယာဇဥ္​​ေတြလည္​းခိုင္​မာလာခဲ့ၾကသည္​။ တာဝန္​​ေတြၿပီး၍ ​ေနျပည္​​ေတာ္​သို႔ ျပန္​လာ​ေတာ့လည္​း အဆက္​သြယ္​မျပတ္​ခဲ့ၾက။

၄ လပ္ိုင္​းကုန္​ ၅ လပိုင္​းအစ …နန္​းဆီမွ ဖုန္​းဝင္​လာသည္​။
ကို ​ေနာ္​မူ ​ေနျပည္​​ေတာ္​လာခဲ့မယ္​…ကားဂိတ္​လာႀကိဳ​ေနာ္​…ဘာမွမ​ေမးနဲ႔ အဲ့​ေရာက္​မွ​ေျပာမယ္​…
အင္​း အင္​း..ဘယ္​ခ်ိန္​ထြက္​လာမွာလဲ
ခုကား​ေပၚ​ေရာက္​​ေနၿပီ …​ေရာက္​ရင္​ ဖုန္​းဆက္​လိုက္​မယ္​​ေလ..
အင္​းပါ..ဖုန္​း​ေခၚလိုက္​​ေနာ္​…
ဟုတ္​..
က်​ေနာ္​လည္​းအ​ေတြး​ေပါင္​းမ်ားစြာျဖင္​့ ဘာကိုစိုးရိမ္​မိမွန္​းမသိပဲ စိုးရိမ္​လာသည္​။ နန္​းဘာမ်ားျဖစ္​လို႔လဲ။ ည​ေန​ေရာက္​​ေတာ့ ၿမိဳ႕မ​ေစ်းကားဂိတ္​တြင္​ သြား​ေစာင္​့ႀကိဳ ၿပီးအခန္​းသို႔​ေခၚလာလိုက္​သည္​။
​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း အလြမ္​းသယ္​ နမ္​း႐ႈတ္​ၾကၿပီး ​နန္​းက ​ေရသြားခ်ိဳး​ေတာ့သည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း သိခ်င္​စိတ္​ကမ်ား​ေနသည္​။ ဘာမ်ားျဖစ္​လဲမသိ ။ နန္​းကိုၾကည္​့​ေတာ့လည္​း ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆးပင္​။ ဘယ္​လိုနားလည္​ရမလဲမသိ​။ နန္​းယူလာ​ေပး​ေသာ ဆန္​အရက္​ထဲ ​ေဒဝသုခ​ေသြး​ေဆးထည္​့ၿပီး ​ေသာက္​ခ်လိုက္​သည္​။ ခဏၾကာ​ေတာ့ နန္​း​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲက ထြက္​လာသည္​။ ဆံပင္​​ေတြကိုသုတ္​ရင္​း
ခုမွ​ေနလိုရ​ေတာ့တယ္ ​ကိုရယ္​ ​ေနျပည္​​ေတာ္​ႀကီးက ပူလိုက္​တာ…
အင္​း​ေပါ့ ​ေနာ္​မူရဲ႕ ​ေနာ္​မူတို႔ဆီနဲ႔​ေတာ့ ဘယ္​တူမလဲ ..​ေျပာျပပါသငီး ဘယ္​က ဘယ္​လို အ​ေရးတႀကီးနဲ႔ ထြက္​လာရတာလဲ…
ဘားမွမဝုတ္​ပါဘူး ကိုရာ..ဒီလိုပဲ ​ေတြ႔ခ်င္​လို႔ ထြက္​လာခဲ့တာ က်န္​တာဘာမွမ႐ွိဘူး ..​​ေနာ္​မူ႔ကို လာနမ္​း​ေပးကြာ ကို႔ကို ​ေနာ္​မူ အရမ္​းလြမ္​း​ေနတာ..
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုပင္​ က်​ေနာ့​ေပၚလာထိုင္​ၿပီး လည္​ပင္​း​ေတြဖက္​ကာ နမ္​း​ေတာ့သည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း ​နန္​းရဲ႕ခါးမွ တံဘက္​ကိုျဖည္​ခ်လိုက္​ၿပီးႏို႔​ေတြကို ဆုပ္​ကိုင္​ရင္​း က်​ေနာ္​့ကို ခြထိုင္​​ေစလိုက္​သည္​။ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြကိုနမ္​းရင္​း နန္​းရဲ႕ ဖင္​ႀကီး​ေတြကို ပြတ္​​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။ နန္​းက က်​ေနာ့ကိုဆြဲထူၿပီး အဝတ္​စား​ေတြခြၽတ္​​ေပးၿပီး ဒူး​ေထာက္​ကာ သူ႔ရဲ႕အလြမ္​း​ေတြကို လ်ွာျဖင္​့ သက္​​ေသျပ​ေတာ့သည္​။ နန္​းအားဆြဲမ ​ေပြ႔ခ်ီၿပီး ကုတင္​​ေပၚတင္​ကာ နန္​းရဲ႕ စဖုတ္​​ေလးႏွင္​့ အစိ​ေလးကို လက္​ႏွင္​့ သာသာ ပြတ္​​ေပးကာႏို႔​ေတြကို စို႔​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။ နန္​းလည္​း ႏို႔​ေတြ​ေကာ့​ေပးလိုက္​ ​ေပါက္​​ေတြကားကာ စဖုတ္​​ေလး​ေကာ့​ေပးလိုက္​ႏွင္​့ ​ေအာ္​ဟစ္​​ေနသည္​။
အား ကို ​ေကာင္​းတယ္​ စို႔ကြာ ..တအားစို႔ ႀကိဳက္​တယ္​ ကို လုပ္​​ေပးတာ အကုန္​ႀကိဳက္​တယ္​ ပြတ္​ပြတ္​ စဖုတ္​​ေလးလဲ ပြတ္​​ေပး အစိကို မ​ေခ်နဲ႔​ေတာ့ကြာ ​ေနာ္​မူ မခံႏိုင္​​ေတာ့ဘူး..အား..
ကို တအားစို႔ကြာ…​ေနာ္​မူကို ဟိုး အျမင္​့ႀကီး​ေရာက္​​ေအာင္​ လုပ္​​ေပး​ေနာ္​…အား..ကို လိုး​ေတာ့ ..​ေနာ္​မူ႔ကို လိုး​ေပး​ေတာ့ မရ​ေတာ့ဘူး
ကို႔လီး ထိုးထည္​့ၿပီး လိုး​ေတာ့…
အာ…ယက္​​ေပးဦးမယ္​​ေလ…
မယက္​နဲ႔​ေတာ့ လိုး​ေတာ့ကြာ ​ေနာ္​မူ မရ​ေတာ့ဘူး…
အင္​းပါ..
လီးျဖင္​့ အစိ​ေလးကို ထိုးဆြလိုက္​ၿပီး ​နန္​းရဲ႕ အဖုတ္​​ေလးထဲ တထစ္​ခ်င္​း သြင္​းရင္​း တျဖည္​းျဖည္​း ​ေဆာင္​့လိုး​ေပးလိုက္​သည္​။ ဒီလိုနဲ႔ ​နည္းမ်ိဳးစံုျဖင္​့ ခ်စ္​ၾက လည္​ၾက ​​ေစ်းဝယ္​လိုက္​ ဟင္​းခ်က္​လိုက္​ႏွင္​့ ႏွစ္​ရက္​ အတူ​ေပ်ာ္​ခဲ့ၾကၿပီး ျပန္​ရမယ္​့မနက္​ ထူးဆမ္​း စြာပင္​​ နန္​းက က်​ေနာ့ကို ဖက္​ၿပီး ဘာမွမ​ေျပာပဲ ငို​ေနသည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း ​ေခ်ာ့​ေမာ့​ေနရင္​း ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြစုပ္​ လွ်ာ​ေတြစုပ္​ရင္​း နန္​းရဲ႕ ​ဂ်င္​း​ေဘာင္​းဘီ​ေလးကို ဒူးအထိ​ေလ်ွာခ်လိုက္​ၿပီး နံရံကို လက္​​ေထာက္​ခိုင္​းကာ မတ္​တပ္​ပင္​ တခါ​ေကာင္​း​ေကာင္​းလိုးလိုက္​ၿပီး နန္​းရဲ႕စဖုတ္​ထဲသို႔ အ​ေရမ်ားပန္​းထည္​့လိုက္​သည္​။ နန္​းလည္​း သူ႔အ​ေရမ်ားႏွင္​့ က်​ေနာ္​့အ​ေရမ်ားရႊဲ​ေန​ေသာ သူ႔စဖုတ္​​ေလးကို ​ေရမ​ေဆး​ပဲ က်​ေနာ္​ကို စိုက္​ၾကည္​့ရင္​း​ေဘာင္​းဘီျပန္​ဝတ္​ကာ က်​ေနာ့ကို အၾကာႀကီး နမ္​းခဲ့သည္​။

ထိုအနမ္​းသာ ​ေနာက္​ဆံုး​ႏႈတ္​ဆက္​အနမ္​းဆိုတာ က်​ေနာ္​သိခဲ့ရင္​….

ကားဂိတ္​သို႔လိုက္​ပို႔ၿပီး ကားထြက္​ခါနီးမွ ျပန္​လာခဲ့သည္​။ နန္​းက လက္​ျပမႏႈတ္​ဆက္​ခ်င္​လို႔တဲ့။ က်​ေနာ္​ျပန္​ရင္​လည္​း သူတခါမွ လာမႏႈတ္​ဆက္​ခဲ့တာ သတိရမိ၍ ဘာမွ​မ​ေျပာ​ေတာ့ပဲ ထြက္​လာခဲ့လိုက္​သည္​။
ည​ေနပိုင္​းၾက​ေတာ့ ဖုန္​းဝင္​လာသည္​။ သူျပန္​​ေရာက္​ၿပီဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္​း
သူ႔ကို​ေမ့လိုက္​ပါ​ေတာ့ ​ေနာက္​ ၅ ရက္​​ေနရင္​ သူလက္​ထပ္​​ေတာ့မယ္​ဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္​း​ေတြကို ငိုရင္​း​ေျပာ​ေနသည္​။ က်​ေနာ္​လည္​း မၾကားတခ်က္​ ၾကားတခ်က္​။ ဘာမွလည္​း​ေမးလို႔မရ။ သူ​ေျပာခ်င္​ရာ​ေျပာၿပီး ဖုန္​းခ်သြားသည္​။ က်​ေနည္​ျပန္​​ေခၚ​ေတာ့ ဖုန္​းပိတ္​သြားၿပီ။ က်​ေနာ္​ရင္​ထဲ ဘယ္​လို​ေတြျဖစ္​​ေနလဲ က်​ေနာ္​လည္​း မ​ေျပာတတ္​။ ဒါဆို နန္​းဒီတခါလာသြားတာ လာႏႈတ္​ဆက္​သြားတာပါလားဆိုတဲ့အ​ေတြးကဝင္​လာ​ေတာ့ က်​ေနာ္​ ငိုခ်င္​လာသည္​။ ငိုမိလား မငိုမိလားလည္​း မသိ​ေတာ့ပဲ ပိတ္​သြား​ေသာ ဖုန္​းနံပါတ္​​ေလးကို အႀကိမ္​ႀကိမ္​ႏိွပ္​​ေနမိသည္​။လံုးဝျပန္​ပြင္​့မလာ​ေတာ့ပါ။
ဒီလိုနဲ႔ နန္​းျပန္​သြားတဲ့ရက္​မွ ၅ ရက္​​ေျမာက္​​ေသာ​ေန႔ က်​ေနာ္​လည္​းထူးဆန္​းစြာ မနက္​​၄ နာရီ​ေလာက္​ႀကီး ႏိုး​ေနသည္​။ ရင္​ထဲလည္​း ဟာတာတာႏွင္​့။ မနက္​၅ နာရီ​ေက်ာ္​​ေလာက္​ နန္​းဆီက ဖုန္​းဝင္​လာသည္​။ ဒီ​ေန႔ သူတို႔ မဂၤလာ​ေဆာင္​​ေတာ့မည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း က်​ေနာ့ကို အရမ္​းခ်စ္​တဲ့အ​ေၾကာင္​း သူ႔ကို အခ်ိန္​ခဏ​ေလး​ေပးခ်စ္​ခဲ့တဲ့အတြက္​ က်​ေနာ့ကို ​ေက်းဇူးတင္​​ေၾကာင္​း မိသားစုကို ဂ႐ုစိုက္​ဖို႔​ေတြ​ေျပာၿပီး က်​ေနာ္​လက္​​ေဆာင္​​ေပးခဲ့တဲ့​ေငြဆံထိုး​ေလးကို သူမ၏ ႐ိုးရာဝတ္​စံုမွာ ဒီ​ေန႔ပြဲမွစၿပီး အျမဲဝတ္​ဆင္​သြားမယ္​့ အ​ေၾကာင္​း အဲ့ဒီဆံထိုးကို ဝတ္​တိုင္​း..
ကို႔ကို ​ေနာ္​မူ အျမဲသတိရ​ေနမယ္​
​ေျပာၿပီး ဖုန္​းခ်သြားခဲ့သည္​။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ​ေဝးခဲ့ၾကၿပီ​ေပါ့။ ဘယ္​​ေတာ့မွ ထပ္​မ​ေတြ႔​ေတာ့ျဖစ္​​ေတာ့တာ​ေသခ်ာသြားၿပီ​ေလ။

​ေပ်ာ္​ရႊင္​ပါ​ေစ ​ေနာ္​မူ…..