ေရာက္လာျခင္းပင္။ ဆုိင္ကယ္သံၾကားရ႐ုံ
ႏွင့္ စုိးမင္းေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းထုိက္သိႏုိင္ပါသည္။ ေကာင္းထုိက္၏စိတ္လႈပ္ရွားစျပဳလာကာ လီးပင္ေတာင္ခ်င္သလုိလုိျဖစ္လာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္
(၁၇)ႏွစ္ခန္႔က ဘ၀တက္လမ္းကုိအမိအရရွာ
ရန္ စြန္႔စားထြက္လာခဲ့ေသာ ေကာင္းထုိက္ မုိးကုတ္သုိ႔အေရာက္တြင္ ပထမဆုံးေတြ႔ဆုံသိကၽြမ္းသူမွာ စုိးမင္းပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ငယ္
ေပါင္းႀကီးေဖၚ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပမာခင္မင္၍သြား
ၾကသည္။ ခင္မယ့္သာခင္ၾကသည္။ စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ႏွင့္လုပ္ငန္းေတြကေတာ့မတူပါ။ စုိးမင္းသည္ ေကာင္းထုိက္လုိ ေက်ာက္တူးသမား
လည္းမဟုတ္ေပ။ ေျမႀကီးကုိပင္ ေပါက္တူးႏွင့္
တစ္ခ်က္ေပါက္ဖူးသူမဟုတ္။ စုိးမင္းက သူတုိ႔ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္း “အေခ်ာကုိင္မင္းသား“ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေခၚၾကသည့္ မိန္းမထိန္း ဖာေခါင္းျဖစ္သည္။ အေပါစား
ေတာ့မဟုတ္။ တကယ့္ေၾကးႀကီးစား အေပ်ာ္
မယ္ေတြကုိ ကုိင္ထားသည့္အထက္တန္းစားမိန္းမထိန္း။
နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ိဳးျဖင့္ရွာေဖြရယူထားသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကုိအေပ်ာ္မယ္မ်ားအျဖစ္ဇာတ္သြင္းရာတြင္ အၾကမ္းနည္းသုံးရဖုိ႔ရွိေသာအခါ စုိးမင္းသည္ ေက်ာ္ႀကီးကုိ
လာ၍ေခၚတတ္သည္။စုိးမင္းလုိအထက္တန္းစား
မိန္းမထိန္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မိန္းခေလးမ်ားကုိႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းကာ အေပ်ာ္မယ္ဘ၀သုိ႔ေရာက္ေအာင္သိမ္းသြင္းပုိ႔ေဆာင္မႈမ်ဳိးကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လုပ္စရာ
မလုိပါ။ လက္ေထာက္ ဖာထိန္းလူမုိက္မ်ားကုိေစ
ခုိင္းလုိက္လွ်င္ၿပီးသည္။ သုိ႔ေသာ္ စုိးမင္းသည္ မိန္းမသားမ်ားကုိအႏုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္ရမႈကုိ အလြန္၀ါသနာထုံသူမုိ႔ ဒီအလုပ္မ်ဳိးေပၚလာလွ်င္ ကုိယ္တုိင္က်ဲေလ့ရွိသည္။
ေကာင္းထုိက္မွာလည္း နာက်ည္းခံျပင္းစရာ
အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ မိန္းမမ်ားကုိမုန္းတီးကာ ရုိက္ႏွက္အႏုိင္က်င့္မႈမ်ဳိးလုပ္လုိေနရာ စုိးမင္းႏွင့္၀ါသနာတူသလုိျဖစ္လ်က္ ပုလင္းတူဗူးဆုိ႔ပမာအတူ
လုိက္ဖက္၍ေနေပသည္။ ယခု ေလး ငါးႏွစ္အတြင္း
၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ေငြေၾကးတစ္ပုံတစ္ပင္ရႏုိင္သည့္မက္လုံးျပ၍အႏုနည္းျဖင့္ဖ်ားေယာင္းသိမ္းသြင္းလ်င္ပါလာၾကသည္ကမ်ားေပရာ ႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္၍အႏုိင္အ
ထက္အတင္းဇာတ္သြင္းယူရမႈရွားပါးလာသည္။
ေကာင္းထုိက္အေနႏွင့္လည္း မိန္းမမ်ားကုိသည္အတုိင္းေအးေအးသက္သာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈထက္ အႏုိင္အထက္ညႇင္းပန္းကာ အတင္းမုဒိန္းက်င့္ရတာမ်ဳိးကုိမွပုိ၍
ႏွစ္ခ်ဳိက္ေပရာ ယခုလုိစုိးမင္း တြင္းေတာသုိ႔အ
ေရာက္ေပါက္ခ်လာမႈသည္အကြက္ရွိ၍သာျဖစ္မည္ကုိႀကိဳေတြးမိကာ လီးေတာင္ခ်င္သလုိလုိရွိေနျခင္းပင္။ ေက်ာ္ႀကီးသည္ေသာက္လက္စ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကုိပင္
ကုန္ေအာင္မေသာက္ပဲခ်ထားခဲ့ကာ စုိးမင္းကုိ
ေျပး၍ႀကိဳသည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေလးတုိင္စင္သာသာ တဲအိမ္ေလးေဘးနားတြင္ဆုံမိၾကသည္။
“ဘာလဲ စုိးမင္း အကြက္ေပၚလာလုိ႔လား“
“ေအး ဟုတ္တယ္။ ေဆာ္တစ္ေပြရလာတာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကုိင္မွျဖစ္မယ့္ အေျခအေနရွိေနလုိ႔။ အဲဒါ မနက္ျဖန္အလာျပမယ္။ မင္းလာခဲ့ဟုတ္လား။ အဲ့ မနက္(၁၀)
နာရီအေရာက္ေနာ္။“
စုိးမင္းသည္ ဤမွ်သာေျပာၿပီး စက္သတ္မထားေသာ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ကုိ၀ူးကနဲေမာင္းကာျပန္ထြက္သြားသည္။ စုိးမင္းသည္ တြင္းေတာမ်ားကုိလာေလ့ လာထ
မရွိေပ။ သူ႔အေဖႏွင့္အစ္ကုိ ေလးေပမုိး တြင္း
ၿပိဳက်ရာတြင္ တြင္းပိေသသြားခဲ့သည့္အတြက္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေလးေပတြင္းဆုိလွ်င္ၾကည့္ပင္မၾကည့္ခ်င္၊ အသံပင္မၾကားခ်င္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကုိ
ေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္
သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းထုိက္အဖုိ႔ေတာ့ အေတာ္ေလး“ခြ“က်၍ေန၏။ စုိးမင္းေခၚသည္ကုိသြားလုိသည္ကတစ္ပုိင္းကုိေသေနသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အၿပီးသတ္
ျဗဳန္းေျမတူးတင္မည္ျဖစ္ရာ မ်ားႏုိင္သမွ်အမ်ား
ဆုံးရေအာင္တင္ယူရမည္မုိ႔ တြင္းေတာတြင္အလြန္အလုပ္မ်ားမွာေသခ်ာသည္။ လစ္ထြက္သြားဖုိ႔မလြယ္။ သူမ်ားေတြအျပင္းအထန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနခ်ိန္တြင္
ကုိယ္ကအျပင္ထြက္သြားဖုိ႔ကလည္းမေကာင္း။
ဘယ္လုိလုပ္ရမည္မွန္းမသိေအာင္ပင္ျဖစ္ေနသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကုသုိလ္ကံက ေကာင္းထုိက္ကုိ“မ“သည္ဆုိရမည္လားမသိ။ ထုိေန႔ည ေန၀င္၍တြင္းတူးသည့္အလုပ္လက္စသိမ္းကာ ညေနစာထမင္းစားၾကေတာ့မည္
ျပဳခ်ိန္မွာပင္ တြင္းေျမၿပိဳက်သြားခဲ့သည္။
တြင္းသားအားလုံး တဲအိမ္ေပၚေရာက္ေနၾကၿပီမုိ႔ တြင္းပိသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ တြင္းအလယ္ေလာက္တြင္ခ်၍တင္ထားေသာ ေရစုပ္စက္သာလွ်င္တြင္းပိရာပါသြားခဲ့
သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တြင္းဆရာအုိက္ခန္းသည္
ခ်ိန္းေဆးရာတြင္သုံးရန္ ေရစုပ္စက္တစ္ခုအျမန္ရေရးအတြက္ ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ထံေျပးသြား၍စီစဥ္ရသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အလုပ္နားၾကေလေတာ့သည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းစရာမလုိ
ေတာ့ပဲ စုိးမင္းထံသုိ႔စိတ္ခ်လက္ခ်သြားႏုိင္ပါၿပီ။
(၁၀)နာရီတိတိတြင္ စုိးမင္းထံသုိ႔ေကာင္းထုိက္ေရာက္ရွိသြားေလသည္။
“ငါ့လူက အခိ်န္အတိအက်ပဲကုိးကြ။ ငါတုိ႔အထာျပရမယ့္ေဆာ္က ရွမ္းတ႐ုတ္မ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးကြ။ မင္းအႀကိဳက္ပဲ။ “
ေကာင္းထုိက္ကုိဆီးႀကိဳရင္း စုိးမင္းကေျပာသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးဆုိေသာ စကားသည္ေကာင္းထုိက္၏လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္အစဥ္ကုိပို၍ျပင္း
ထန္စြာလႈပ္ရွားသြားေစသည္။ ေကာင္းထုိက္
သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမ်ားကုိအႏုိင္အထက္႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ကာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈကုိအထူးပင္ခုံမင္ႏွစ္သက္သည္။ သူ၏အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ရမက္ဆႏၵတမ္း
တမႈဟုဆုိရေပမည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္လာ
ျခင္းႏွင့္အတူ “က်င္ေမရိန္“ကုိလည္း စိတ္အာ႐ုံတြင္ျမင္ေယာင္လာသည္။ က်င္ေမရိန္ဆုိသူက……………..။
“ငါတုိ႔ဒီေန႔ခါတုိင္းလုိမဟုတ္ပဲ အစီအစဥ္ေလးတစ္ခုလုပ္ထားတယ္ကြ“
စုိးမင္းက စကားဆက္လာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္မွာက်င္ေမရိန္အေၾကာင္းကုိအရွည္ၾကာမစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ပဲ “ဘာအစီအစဥ္လဲကြ ေျပာစမ္းပါအုန္း“ဟု
စကားေထာက္လုိက္ရသည္။
“ေကာင္မေလးကုိပဲ ႐ုိက္ႏွက္ညႇင္းပမ္းၿပီးဇာတ္သြင္းယူတာမဟုတ္ပဲ ငါတုိ႔အဲဒီလုိအထာျပေနတာကုိ ပရိတ္သတ္နဲနဲပါးပါး၀ုိင္းၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ဖန္ထားတယ္။ ျပဇာတ္သ
ေဘာမ်ဳိးေပါ့ကြာ ဘယ္ႏွယ့္လဲ။ လုိက္ရဲ႕လား။“
“အင္း ႀကိဳက္ပါတယ္“
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ႐ုိက္ႏွက္မုဒိန္းက်င့္ဖုိ႔ အာသီသထက္သန္စိတ္ျပင္းျပေနေသာ ေကာင္းထုိက္မွာ ဘယ္လုိအစီအစဥ္ျဖစ္ျဖစ္ေက်နပ္သေဘာက်ေနပါသည္။
“ကုိင္း………ဒါဆုိ ဒုိးၾကရေအာင္“
ေကာင္းထုိက္ႏွင့္စုိးမင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မိန္းခေလးမ်ားကုိဖ်က္ဆီးဇာတ္သြင္းရာေနရာသုိ႔ စုိးမင္း၏ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ႏွင့္သြားၾကေလသည္။ ထုိေနရာသည္
မုိးကုတ္ၿမိဳ႕ျပင္ ေတာတန္းေလးအစပ္နားတြင္သီးသန္႔
တည္ရွိသည့္ အိမ္အုိအိမ္ပ်က္ႀကီးတစ္ခု၏ ေျမေအာက္အသံလုံခန္းပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ႀကီးက စုတ္ခ်ာပ်က္စီးေနသေလာက္ ေျမေအာက္ခန္းကေတာ့သားနား
ေခတ္မွီသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပမ္း
ရာတြင္ အသုံးခ်ရသည့္ပစၥည္းကရိယာအားလုံးအျပည့္အစုံရွိသည္။ ေလထုတ္ပန္ကာ၊ ေလေအးစက္၊ မီးစက္စသည္တုိ႔လည္းတပ္ဆင္ထားသည္။ အသံလုံခန္း
အျဖစ္ဖန္တီးထားေပရာ အႏွိပ္စက္ခံမိန္းခေလးမ်ား
၏ေအာ္ဟစ္သံ ငုိယုိသံမ်ားကုိ အျပင္ကလုံး၀မၾကားႏုိင္ေခ်။
အေၾကာင္းမသိသူမ်ားသည္ ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီးေနေသာ အိမ္အုိႀကီး၏ေအာက္ထပ္တြင္ ေခတ္မီသားနားေသာ အသံလုံေျမေအာက္ခန္းရွိမည္ဟု ထင္ပင္ထင္မိ
ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ႐ုိက္ႏွက္
ညႇင္းပန္းကာ အႏုိင္အထက္မုဒိန္းက်င့္ၿပီး အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမည့္ပြဲကုိ မ်က္စိအရသာ၊ နားအရသာခံကာၾကည့္ၾကမည့္ပြဲၾကည့္သူမ်ားမွာ အားလုံးေပါင္း(၅)
ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္ ႏွင့္
အမ်ဳိးသမီး(၂)ေယာက္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္တြင္ (၂)ေယာက္မွာ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ဘူတားႀကီးေတြျဖစ္သည္။ ၀၀ဖုိင့္ဖုိင့္၊ လည္ဂုတ္ထူထူ၊ ဗုိက္ရႊဲရႊဲႏွင့္မုိ႔
စည္းစိမ္ရွင္သူေဌးႀကီးေတြမွန္းသိသာႏုိင္သည္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္(၂၀)သာသာခန္႔ လူရြယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္။ ႐ိႈးက်က်ေတာ့ ၀တ္ထား၏။ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္မွာ
အသက္(၄၀)ေက်ာ္၊ တစ္ေယာက္က (၂၅)ႏွစ္ခန္႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တ႐ုတ္မေတြ။ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ခပ္ဖုိင့္ဖုိင့္၊ အမ်ဳိးသမီးငယ္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္
။ လက္၀တ္လက္စားေတြ သီးေနေအာင္ႏွစ္ေယာက္လုံး၀တ္ထားၾကသည္။
ဧည့္သည္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္(၅)ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားကုိယ္စီစြပ္ထားၾကသည္။ မ်က္လုံးေပါက္ေနရာႏွင့္ ပါးစပ္ေပါက္ေနရာတုိ႔သာပါသည့္ အသားကပ္အနက္
ေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးေတြ။ ႐ုပ္ရည္မ်ားကုိလုံး၀ မျမင္ႏုိင္ မသိႏုိင္။ ပြဲၾကည့္မည့္သူငါးေယာက္သည္ အခန္းေထာင့္နားဘက္တြင္ စက္၀ုိင္းျခမ္းပုံ ဆုိဖာခုံမ်ားျဖင့္ က်က်နန
ထုိင္ေနၾကသည္။ သူတုိ႔ေရွ႕တြင္ ေပႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္ခန္႔အက်ယ္ရွိသည့္ ဖေယာင္းပုဆုိးခင္းထား၏။ဖေယာင္းပုဆုိး၏ေဒါင့္စြန္းနားေလာက္တြင္ ေခြးေျခပုေလးတစ္
ခုံခ်ထားသည္။ ပြဲၾကည့္သူတုိ႔သည္ ေရခဲစိမ္ဘီယာေလးမ်ားကုိ က်ဳိက္လုိက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္လုိက္ႏွင့္ ဇိမ္က်က်ထုိင္ ၾကည့္ေနၾက၏။ ခင္းထားေသာ ဖေယာင္း
ပုဆုိး၏ အလယ္က်က်ေနရာတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလးကရပ္ေန၏။ အသက္(၁၈)ႏွစ္သာသာမွ်ပင္ရွိေပဦးမည္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာကေလး။ ရွမ္းတ႐ုတ္မမုိ႔
အသားကျဖဴ
ေဖြးဥေနသည္။ ဆံပင္တုိတုိဂုတ္၀ဲကေလးမ်ားက တစ္မ်ဳိးခ်စ္စရာ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးေလးကလယ္လယ္ႏွင့္သနားဖြယ္ရာရွိေနသည္။ ေကာင္မေလးသည္
အနီေရာင္စပုိ႔ရွပ္အက်ႌေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္
ဇာေဖာက္ထမီကုိ၀တ္ထားသည္။ ခပ္တုိတုိ၀တ္ထားေသာထမီေၾကာင့္ ေျခသလုံးသား၀င္း၀င္းအိအိေလးမ်ား အထင္းသားေပၚေနသည္။ အရပ္ငါးေပေလးလက္မခန္႔၊
ရင္အုံထြားထြား၊ ခါးေလးေသးက်င္က်င္၊
တင္ပါးဆုံကားအိလ်က္ ေပါင္တံရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ၿဖိဳးၿဖိဳးမ်ားႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ကုိယ္လုံးကုိယ္ထည္ရွိသည္။ မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ေကာင္းေကာင္း၊
ႏွာတံေပၚေပၚ လည္တုိင္ေၾကာ့ေၾကာ့၊ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါး၊
ေမးစိလုံးလုံးအိအိေလးႏွင့္ ႐ုပ္ရည္လည္း အေတာ္ေခ်ာေမာလွပသည္။
စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ၀ဲယာတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ မားမားႀကီးရပ္ေနၾကသည္။
“ေဟ့ စုိးမင္း။ ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲကြ။ “ေကာင္းထုိက္ စကားစလုိက္သည္။
“က်င္မိန္တဲ့ကြ။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ေခ်ာရဲ႕လား။ ေတာင့္ရဲ႕လား။“
“အင္း……ေခ်ာပေတာင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မာနလည္းႀကီးပုံရတယ္ကြ။“
“ဟုတ္တယ္။ တစ္ကယ္ အထာကုိင္တဲ့ေကာင္မေလးကြ။ ဘယ္လုိလဲ ေကာင္းထုိက္။ ဒီေကာင္မေလးကုိ ေပ်ာ့က်က်ိဳးႏြံသြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္ပါ့မလား…..“
“ဒါေလးမ်ားကြာ။ ခက္တာလုိက္လုိ႔။ ဒီေကာင္မေလး အသားကသံလုိမာေနတာမုိ႔လုိ႔လား။ သားေရက်ာပြတ္သာ ရွာယူေပးစမ္းပါ။ ငါေကာင္းေကာင္းကုိင္ျပပါ့မယ္“
“အုိေက……အုိေက“
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး တစ္ကုိယ္လုံးတုန္ယင္ေအာင္ေၾကာက္လန္႔စြာရွိေနဆဲမွာပင္ စုိးမင္းသည္ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းသည့္ ကရိယာမ်ားထားသည့္ ဘီဒုိကုိသြားဖြင့္ကာ
သားေရက်ာပြတ္ရွည္ကုိ အေခြလုိက္ထုတ္ယူကာ
ေကာင္းထုိက္လက္သုိ႔အပ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ေခြထားေသာက်ာပြတ္ကုိေျဖခ်ကာ ေလထဲတြင္ ေလးငါးခ်က္မွ်လက္ဆစမ္းသလုိ လႊဲ႐ုိက္သည္။ တရႊမ္းရႊမ္း
ျမည္ေသာ က်ာပြတ္သံမ်ားက မၾကာမီ အႏွိပ္စက္
အညႇင္းပမ္းခံရရွာေတာ့မည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကုိ ပုိ၍တုန္လႈပ္ေစပါသည္။ ေကာင္မေလးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။ သားေရ က်ာပြတ္သည္ အေကာင္းစား
ဆိတ္သားေရျဖင့္ျပဳလုပ္ထားကာ ေသးသြယ္ၿပီး
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည္။ အရွည္ ၇ ေပနီးပါးရွိ၏။ လက္ကုိင္႐ုိးကေတာ့ ၆ လက္မခန္႔ရွည္ကာ လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္တုတ္သည္။
“ဒီ က်ာပြတ္ကုိေတြ႔တယ္မဟုတ္လား ေကာင္မေလး။ ငါနင့္ကုိ သိပ္မ်ားမ်ား႐ုိက္ႏွက္မေနခ်င္ဘူး။ နင္လည္း အလကားသက္သက္အသားနာမခံခ်င္နဲ႔။ ငါတုိ႔ခိုင္း
တာကုိ ေအးေအးေဆးေဆးလုိက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးရင္ နင္သက္သာမယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ာပြတ္စာေကာင္းေကာင္းမိမယ္။ သိရဲ႕လား။“
ေကာင္းထုိက္က က်ာပြတ္ကုိအသာကုိင္ေျမႇာက္ျပၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ၿခိမ္းေခ်ာက္စကားေျပာၾကားသည္။ ေကာင္မေလးသည္ မ်က္လုံးအျပဴးသားႏွင့္
က်ာပြတ္ကုိ အလန္႔တၾကားႏွင့္ၾကည့္သည္။ ေၾကာက္လြန္းလွ၍ စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏုိင္။ တစ္ကုိယ္လုံးလည္း ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္ေန၏။
“ဒီ ေကာင္မေလးကုိ တုံးလုံးခၽြတ္လုိက္ရေအာင္လား“ စုိးမင္းကေျပာသည္။
“ေအး……ေကာင္းတယ္။ ခၽြတ္ပစ္လုိက္“
စုိးမင္းသည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၀တ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ စုတ္ၿဖဲဖယ္ရွားပစ္သည္။ ေအးေအးသက္သာပင္ခၽြတ္မေနေတာ့။ အ၀တ္ေတြၿဗိကနဲ ၿဗိကနဲ
စုတ္ၿပဲသြားသံမ်ားႏွင့္အတူ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏
အသားဆုိင္မ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပၚလာသည္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အ၀တ္အားလုံး စုတ္ၿပဲကုန္ၿပီး ေကာင္မေလးတစ္ကုိယ္လုံး ဗလာက်င္းသြားသည္။
ေကာင္မေလးမွာရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာရဲရဲနီေနသည္။
ေခါင္းကုိငုံ႔ထားသည္။ ေပါင္တံမ်ားကုိေစ့ထားသည္။ ရင္ဘတ္ေပၚလက္ယွက္တင္ထားသည္။ ဘယ္လုိပဲႀကိဳးစားၿပီး ဖုံးကာသည္ျဖစ္ေစ၊ အ၀တ္ေတြတစ္ခုမက်န္ခၽြတ္
ပစ္ခံထားရၿပီးၿပီမုိ႔ မလုံၿခံဳႏုိင္ပါ။ သည္ကဖုံး ဟုိ
ကေပၚျဖစ္ေနသည္။ ပြဲၾကည့္ေနသူမ်ား အသက္႐ွဴျပင္းလာသည္။ တံေတြးမ်ဳိခ်သံမ်ားေပၚလာသည္။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္မအငယ္သည္အဆုိးဆုံး။ အသက္ျပင္းျပင္း
႐ွဴေနရာက တ႐ုတ္မအငယ္၏ရင္အစုံက နိမ့္
ျမင့္လႈပ္ရွားသြားေန၏။ မ်က္ႏွာဖုံး၏မ်က္လုံးေပါက္မွ အေရာင္လက္လက္ထြက္ေနေသာ မ်က္လုံးေတြျဖင့္ျပကြင္းကုိစူးရဲစြာၾကည့္ေနသည္။ ၾကည့္ရင္းကလည္း
မိမိရင္သားမ်ားကုိ မသိမသာဖိ၍ကုိင္ေနသည္။
“`ေတာက္……ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တဲ့ေဘာ္ဒီပဲကြ။ ရင္ေရာ တင္ေရာ တင္းအယ္ေနတာပဲ ေဟ့….။“
စုိးမင္းက သူ႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ဗလာက်င္းသြားသည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိ အစုန္အဆန္ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကုိညာဘက္လက္ခုန္ျဖင့္သုတ္ကာေျပာသည္။
“ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး တြားသြားျပစမ္း ေကာင္မေလး။ နင့္ႏုိ႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြသိမ့္သိ္မ့္လႈပ္ခါသြားတာကုိ ငါၾကည့္ခ်င္လုိ႔“
ေကာင္းထုိက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိေစခုိင္း အမိန္႔ေပးလုိက္သည္။ သားေရက်ာပြတ္ကုိလည္း ေလထဲတြင္ရႊမ္းကနဲ တစ္ခ်က္႐ုိက္လုိက္သည္။ ထုိက်ာပြတ္ႏွင့္
အ႐ုိ္က္ခံရမည္ကုိ ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ပင္
မက်င္မိန္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖေယာင္းပုဆုိးေပၚတြင္ ပတ္လည္တြား၍သြားျပေလသည္။
“ဟာ…..တြားသြားေနတာက တုန္႔တုန္႔ေႏွးေႏွးနဲ႔။ ႏုိ႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြ သိမ့္တုန္ခါသြားတာ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ဆုိမွ။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးလုပ္မွေပါ့။
အေၾကာင္းေတာ့ျပထားဦးမွ……..။“
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေကာင္းထုိက္သည္ က်ာပြတ္ကုိေ၀ွ႔ယမ္းပီး ေကာင္မေလး၏ညာဖက္ဖင္သားျခမ္းအေပၚ က်ာပြတ္ဖ်ားႏွင့္အဖ်ားခတ္ထိမိ႐ုံဆတ္ကနဲ႐ုိက္ခ်သည္။
“ရႊမ္း…………အမေလး“
အ႐ုိက္ခံရသည္ႏွင့္ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ကာ ေကာင္းထုိက္ေစခုိင္းသည့္အတုိင္း သြက္လက္စြာတြားသြားရရွာသည္။ ထုိသုိ႔ တြားသြားရင္း မိမိယခ
လုိအရွက္တကြဲျပဳမူေနသည္ကုိ အျခားလူေတြ
ကလည္း မ်က္စိအရသာခံကာၾကည့္ေနၾကသည္ကုိ ေတြးကာ ၀မ္းနည္းစိတ္၊ ရွက္ရြံ႕စိတ္တုိ႔ျဖင့္ တအင့္အင့္ငို႐ွိဳက္ေနရွာသည္။
ရွမ္းမေလးသည္ ယခုအခါတြင္ သံပတ္ေပးထားေသာစက္ရုပ္လုိ အလုိအေလ်ာက္ပင္လႈပ္ရွားလွ်က္၊ လူၾကမ္းလူရမ္းႀကီးႏွစ္ေယာက္ေစခုိင္းသမွ်
ကုိ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးေနေလသည္။ မလုပ္၍လည္းမျဖစ္ပါ။ က်ာပြတ္သံတရႊမ္းရႊမ္းက ေကာင္မေလး၏စိတ္ကုိအထူးေခ်ာက္ခ်ားေစသည္။
တစ္ခ်က္အ႐ုိက္ခံလုိက္ရမႈကလည္း တစ္ခ်က္ဆုိ၊ ဆုိသေလာက္နာၾကင္မႈျပင္းျပလွေပရာ ေနာက္ထပ္အ႐ုိက္မခံရေလေအာင္ လွ်င္ျမန္စြာပင္ေလး
ဖက္တြားသြားေနရရွာသည္။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးဘက္ေထာက္တြားသြားေနရေသာေၾကာင့္ သူမ၏ရင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားက တသိမ့္သိမ့္
လႈပ္ေနသလုိ၊ ဖင္ဆုံႀကီးမ်ားကလည္း တုန္ခါလွ်က္ေပါင္လုံးေပါင္တန္မ်ားကပါ တင္းကနဲ ရင္းကနဲျဖစ္ေနေလရာ၊ ထုိင္ၾကည့္ေနၾကသည့္လူေတြ
ေရာ အႏုိင္က်င့္ေစခုိင္းေနသူ စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔အတြက္ပါ မ်က္စိအရသာအျပတ္ေတြ႕ေန၏။
ဒါက ပဏာမအစသာရွိေသးသည္။ သည္ထက္ၾကမ္းတာ ရမ္းတာေတြလာအုန္းမည္ကုိ သူတုိ႔သိေနၾကသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးလည္းသိသည္။
“ကုိင္း……စုိးမင္းေရ။ ဟုိေခြးေျခေပၚသြားထုိင္ေပေတာ့ကြာ။ ဒီေကာင္မေလးကုိ လီးစုပ္ခုိင္းၾကရေအာင္။ သူ႔ပါးစပ္ေလးကေတာ့ခပ္ေသးေသး
ပဲကြ။ မင္းလီးႀကီး၀င္ႏုိင္မ၀င္ႏုိင္လက္ေတြ႕ၾကည့္ရတာေပါ့“
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး မက်င္မိန္ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေလးငါးပတ္မွ်တြားသြားျပရၿပီးေသာအခါ ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိလွမ္းေျပာသည္။
စုိးမင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေခြးေျခေပၚတြင္သြားထုိင္ခ်သည္။
“ကဲေဟ့……ေကာင္မေလး ဟုိမွာထုိင္ေနတဲ့ နင့္အဘႀကီးဆီကုိေလးဘက္ေထာက္တြားသြားၿပီး သူ႔လီးကုိနင့္ပါးစပ္ေလးနဲ႔စုပ္ေပးလုိက္စမ္း“
ေကာင္းထုိက္က ေၾကာက္လန္႔႐ွက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနရွာေလေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ခပ္ထန္ထန္ေျပာဆုိေစခုိင္းသည္။ မက်င္မိန္အနည္းငယ္
တုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ေနရာ ရႊမ္းကနဲျမည္သံႏွင့္အတူ က်ာပြတ္ကသူမ၏ေနာက္ေက်ာေပၚက်လာသည္။ အဖ်ားျဖင့္ခတ္၍႐ုိက္ျခင္းမဟုတ္။ က်ာပြတ္
အဖ်ားပုိင္းေျခာက္လက္မသာသာခန္႔ အထိခံရေအာင္ ျဖတ္႐ုိက္ခ်ျခင္းမုိ႔ ေက်ာျပင္တြင္ ေျခာက္လက္မသာသာအ႐ႈိးရာႀကီးပင္ထင္သြားသည္။
႐ွမ္းမေလးခင္မ်ာမွာလည္း ခါးေကာ့၍ပင္သြားသည္။ ေႏွးမေန၀ံ့ေတာ့။ ကမန္းကတန္းပင္ေလးဘက္ေထာက္တြားလွ်က္ စုိးမင္းရွိရာသုိ႔သြားရ
ရွာသည္။ မက်င္မိန္မွာ လီးတစ္ခါမွမစုပ္ဖူးေသးပါ။ တစိမ္း ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏လီးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရမွာကုိ စက္ဆုပ္ရြံရွာလွေသာ္
လည္း က်ာပြတ္ျဖင့္အ႐ုိက္ခံရမည္ကုိပုိ၍ ေၾကာက္လန္႔လွေသာေၾကာင့္ သူမအေနျဖင့္လုံး၀ကုိအာခံျခင္း ဆန္႔က်င္ျခင္း မျပဳ၀ံ့ရွာပါ။ က်ာပြတ္ကုိင္ထားသူ
ေကာင္းထုိက္ေစခိုင္းသမွ်ကုိ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္၍ေပးရေပမည္။
စုိးမင္းက သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကုိခပ္ကားကားျပဳလုိက္သည္။ ေကာင္မေလးအေနျဖင့္ ထုိေပါင္ၾကားထဲသုိ႔အလြယ္တကူႏွင့္ေလးဘက္ေထာက္
၀င္လာႏုိင္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ထုိင္ေနရာမွေရွ႕သုိ႔လည္း အနည္းငယ္တုိးလုိက္ေလရာ သူ၏တင္ပါးအေနာက္ပုိင္းသည္သာ ေခြးေျခစြန္းနား
ေလာက္တြင္ခ်ထုိင္လွ်က္သားက်န္ရွိေနကာ ဆီးစပ္ေရွ႕ပုိင္းကေတာ့ ေရွ႕သုိ႔တုိး၍ထြက္လာသည္။ ရွက္ရြံ႕ေၾကာက္လန္႔ေနေသာ ရွမ္းမေလး၊
သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေလးဖက္ေထာက္ကာတြား၍၀င္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ စုိးမင္းသည္ ညာဖက္လက္ကုိဆန္႔ထုတ္ကာ ေကာင္မေလး၏ဆံပင္တုိတုိ
ေလးမ်ားကုိလွမ္းကုိင္ဆြဲသည္။ မက်င္မိန္၏မ်က္ႏွာ စုိးမင္းေပါင္ခြဆုံသုိ႔အပ္မိသည္။ စုိးမင္း၀တ္ထားေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေအာက္မွေတာင္မတ္
ကာ ဖုထစ္ထစ္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏အထိအေတြ႕ကုိ မက်င္မိန္ခံစားသိရွိလုိက္ရသည္။ မတတ္သာသည့္ဘ၀တြင္ ျဖစ္လုိရာျဖစ္ေစဟု
စိတ္ေလ်ာ့ခ်လုိက္ၿပီျဖစ္ေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမက်င္မိန္သည္ မ်က္လုံးမ်ားကုိစုံမွိတ္ထားလုိက္သည္။ သူတုိ႔စိတ္ေက်နပ္သည္အထိ ဆန္႔က်င္
အာခံျခင္းမျပဳပဲ အားလုံးလုိက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့မည္။
ဆန္႔က်င္လွ်င္၊ အာခံလွ်င္လည္း အေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္။ အ႐ုိက္အႏွက္ထိ နာၾကင္စြာခံစားရတာသာအဖတ္တင္မည္။ အဆုံးက်ေတာ့လုပ္
ေပးရမည္သာ။ သည္ေတာ့စိတ္ထဲတြင္ဘာမွတင္မက်န္ရစ္ရေလေအာင္အားလုံးကုိ ဟာလာဟင္းလင္းျပဳကာ စက္႐ုပ္သဖြယ္သူတုိ႔ခုိင္းသမွ်ကုိ
သာလုပ္ေပးလုိက္ရတာကအေကာင္းဆုံး။
“ငါ့လီးကုိ ေဘာင္းဘီထဲကထုတ္ယူလုိက္စမ္း။ ေကာင္မေလး…….“
စုိးမင္းက သြားေစ့ကာခပ္တုိးတုိးေျပာ၏။ ထုိသုိ႔ေျပာရင္း ဆံပင္မ်ားကုိလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကုိင္ဆြဲလုိက္ရာ မက်င္မိန္မွာ ဦးေရခြံကၽြတ္ပါ
သြားေလေတာ့မလားဟုပင္ထင္မိသည္အထိ နာက်င္က်င္ျဖစ္သြားရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ စုိးမင္းခုိင္းသည္ကုိ အျမန္ဆုံးလုိက္နာလုပ္
ေဆာင္ရန္လက္မ်ားကုိလွမ္းထုတ္လုိက္သည္။ ေကာင္းထုိက္ဆုိသည့္ လူႀကီးသည္ သူမကုိ႐ုိက္ႏွိက္ႏုိင္ဖုိ႔အခြင့္ေကာင္းကုိ ေစာင့္လွ်က္ က်ာပြတ္
ကုိင္ၿပီး အသင့္ရွိေနသည္ကုိ မက်င္မိန္သိသည္။ တု႔ံေႏွးသည္ႏွင့္ သူအလုိမက်သည္ႏွင့္ က်ာပြတ္ႏွင့္အ႐ုိက္ခံရမည္အမွန္။ ဒါေၾကာင့္ စုိးမင္း
ေရာ ေကာင္းထုိက္ပါစိတ္ေက်နပ္ေစရန္အတြက္ မက်င္မိန္အျမန္သြက္သြက္လုပ္ေပးေနသည္။ စုိးမင္း၏ ေဘာင္းဘီခြၾကားမွဇစ္ကုိ အျမန္ဆုံးဆြဲ
ျဖဳတ္ဖြင့္သည္။ အရင္လုိအေႏွးျဖစ္ဆုိသလုိ၊ လီးကမတ္ေတာင္ခုံးထေနရာ ဇစ္ကုိဖြင့္ရတာအဆင္မေခ်ာ။ အထစ္ထစ္အေငါ့ေင့ါျဖစ္၍ေနေလ
သည္။
“ ျမန္ျမန္လုပ္ပါဟ။ ေကာင္မေလးရ။ နင္လုပ္ေနပုံနဲ႔ဆုိရင္ လီးအျပင္မေရာက္ေတာ့ပဲ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီထဲမွာပဲ လရည္
ေတြထြက္ကုန္လိမ့္မယ္“ ေကာင္းထုိက္ကေျပာသည္။
ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ေလးေျပာျခင္းျဖစ္ၿပီး စိတ္ကလည္းအနည္းငယ္ၿပံဳးေနရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ေႏွးသည္ဟု အေၾကာင္းျပ႐ုိက္ႏွက္ျခင္းပင္
မျပဳေသးပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဇစ္ပြင့္သြားသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပင္ ၀တ္မထားေသာေၾကာင့္ ဇစ္ပြင့္သည္ႏွင့္မတ္ေတာင္ေနေသာ လီး
ေခ်ာင္းႀကီးကထင္းကနဲေပၚလာသည္။ လီးကအေတာ္ႀကီးသည္။ အရွည္ရွစ္လက္မ၊ လုံးပတ္က်ပ္လုံးေလာက္တုတ္သည္။ စုိးမင္းသည္ မက်င္
မိန္၏ညာလက္ေလးကုိယူကာ သူ႔လီးေပၚတင္ေပးၿပီး ဆုပ္ကုိင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့မက်င္မိန္၏လက္ကေလးကုိ ေအာက္သုိ႔ဆြဲခ်ယူလုိက္ရာ
လီးထိပ္မွအေရျပားလန္က်လွ်က္ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးအာ၍ေပၚလာသည္။ မ်က္စိႏွင့္ လက္မအနည္းငယ္အကြာတြင္ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးကုိအနီးကပ္ျမင္ရ
ျပန္ရာ မက်င္မိန္ဆတ္ကနဲတုန္သြားရွာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပြင့္သြားေသာမ်က္လုံးအစုံကုိျပန္မွိတ္သည္။
စုိးမင္းကေကာင္မေလး၏ေမးေစ့ကုိကုိင္ကာ ေခါင္းကုိေမာ့လုိက္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္တြင္လီးကုိေတ့လုိက္သည္။ ညႇီတီတီအနံ႔က မက်င္
မိန္၏ႏွာေခါင္းထဲတုိး၀င္လာသည္။ ရြံလုိက္တာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ သူမ၏ပါးစပ္ကုိ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္က ရမက္ေျဖကာမအရ
သာခံစားစရာအေပါက္တစ္ခုအျဖစ္အသုံးခ်ေတာ့မည့္အေရးကုိေတြးကာ ေအာ့ႏွလုံးနာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လီးေတ့လာေသာ္လည္း မက်င္မိန္
သည္ ပါးစပ္ဟေပးလုိက္ဖုိ႔၀န္ေလးေနသည္။ ပါးစပ္ကုိပင္တင္းတင္းေစ့ကာထားမိရွာသည္။
“ရႊမ္း“
ေဟာ ေနာက္ေက်ာကုိက်ာပြတ္အ႐ုိက္ခံရၿပီ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း႐ုိက္ခ်သည္မုိ႔ နာလွသည္။
“အား….“
နာလွေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိရွာသည္။ ပါးစပ္ဟသြားသည့္အတြက္ စုိးမင္းကအလုိက္သင့္ေရွ႕သုိ႔ထုိးေကာ့လုိက္ရာ အံက်ေတ့ထား
ၿပီးျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးပါးစပ္ထဲ၀င္သည္။ ပါးစပ္ျပန္ပိတ္တြင္ လီးကုိငုံမိရက္သားျဖစ္၏။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကျပည့္ေနသည္။ လီး
ဒစ္ဖ်ားသည္ အာေခါင္ကုိေထာက္ေန၏။ ညႇီစုိ႔စုိ႔အနံ႔ကုိပုိ႐ႈရသည္။ လွ်ာတြင္လည္း ငံက်ိက်ိျဖစ္သည္။
“စုပ္ေလ…….“
စုိးမင္း၏အမိန္႔ေပးသံအဆုံးတြင္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ေၾကာက္အားလန္႔အားႏွင့္ပင္ ပါးစပ္ထဲငုံမိေလၿပီျဖစ္ေသာ လီးႀကီးကုိစုပ္ေပးရွာသည္။
စုိးမင္းအေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ျပဳသည္။ အထြက္အ၀င္တြင္ လီးတန္လုံးပတ္သည္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားႏွင့္ အပီပင္ ေတြ႕ပြတ္မိေန၏။ တစ္ခါမွ
မစုပ္ဖူးပဲ ေၾကာက္လွ၍ကုန္းစုပ္ေနရသည္မုိ႔၊ စံနစ္ေတာ့ သိပ္မက်။ လီးစုပ္ေပးေနသံက တစ္ပ်ပ္ပ်ပ္ျမည္ေန၏။ စုိးမင္းသည္ မက်င္မိန္၏ေခါင္း
ကုိလက္၀ါးႀကီးႏွင့္ကုိင္ကာအေနအထားေတာ္ေအာင္ ထိန္း၍ေပးထားသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး လီးစုပ္ေပးေနပုံကုိအနီး
ကပ္ပင္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ ခပ္ေသးေသးပါးစပ္ေလးထဲသုိ႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးတုိး၀င္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနပုံကုိ အပီျမင္ရသလုိ၊ စုိးမင္းအံႀကိတ္
သံ၊ အသက္႐ႈျပင္းလာသံ၊ ေကာင္မေလး၏ႀကိတ္၍ ႐ႈိက္သံတုိ႔ကုိလည္းနားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားေနရသည္။ စုိးမင္း ေကာင္းေကာင္းအရသာေတြ႔
ၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအလြန္ပင္၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနေၾကာင္းကုိ ရိပ္မိသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ က်ာပြတ္ကုိၾကမ္းျပင္ေပၚအသာခ်ထားလုိက္သည္။ လက္အားသြားေသာအခါ လီးကုန္းစုပ္ေပးေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး
ကုိ လက္ကျမင္းေတာ့ေလ၏။ အရင္ဆုံး သူ႔က်ာပြတ္႐ုိက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အ႐ႈိးရာမ်ားထင္ေနေသာေက်ာျပင္ေလးကုိပြတ္သပ္သည္။ ၿပီးေတာ့
လက္ကုိေအာက္ဘက္သုိ႔လွ်ဳိကာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိစုံကုိင္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကုိ လက္ညႇိဳးႏွင့္ လက္မညႇပ္ကာအသာ
ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ မက်င္မိန္မွာ စိတ္ထဲကမလုိလား၊ မၾကည္ျဖဴ စက္ဆုပ္လွေသာ္လည္း ေသြးသားသဘာ၀အရေတာ့ အကလိခံရသည့္
ႏုိ႔သီးေခါင္းမ်ား မာေၾကာေကာ့ေတာင္တင္းမာလာၾက၏။ ထုိမွတစ္ဖန္၀မ္းဗုိက္သားေလးမ်ားကုိ ပြတ္ကုိင္ကာ ခါးဆီမွ၀ုိက္တက္ၿပီး ကားစြင့္တင္း
ရင္းေသာ တင္ပါးဆုံႀကီးကုိ ပြတ္ျပန္သည္။ ကုိင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္ျပန္သည္။
ထုိသုိ႔ပြတ္သပ္ကုိင္တြယ္ရင္း ေကာင္းထုိက္၏စိတ္မ်ားႏုိးႂကြကာ အသက္႐ႈထန္ျပင္းလာသည္။ စိတ္ႀကိဳက္ကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္ရင္း စုိးမင္းလီးကုိ
မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနပုံကုိလည္း အနီးကပ္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ တကယ့္ကုိစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းလွသည့္ျမင္ကြင္းပါ။ ေလးဖက္
ေထာက္လွ်က္သားႏွင့္ ကယ္မယ့္သူေ၀းေနရွာသူ အႏွိပ္စက္ခံေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာကုိ စုိးမင္းကလက္၀ါးႀကီးႏွစ္ခုႏွင့္အုပ္ကာကုိင္လ်က္
သူ႔လီးႀကီးကုိ ပါးစပ္ထဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုိးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္ေနသည္။ လီးစုပ္ခံယူသည့္သေဘာပင္မဟုတ္ေတာ့။ ပါးစပ္ကုိပါ လီးႏွင့္ေဆာင့္လုိး
ေနသည့္အေျခမ်ဳိးပင္စုိက္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကေတာ့ တာ၀န္ေက်ပြန္စြာလီးႀကီးကုိစုပ္ေပးေနရွာသည္။ စုိးမင္းသည္ ေကာင္မေလး၏
ေခါင္းကုိလည္း အၿငိမ္မထားပါ။ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ဆြဲကုိင္လႈပ္ရွားေနေလေသးသည္။
ပါးစပ္တြင္အလုိးခံရရင္း လီးကုိစုပ္ေနရေလေသာ မက်င္မိန္သည္ သူမ၏အသားဆုိင္ အသားခဲမ်ားေပၚတြင္ ပြတ္သပ္ကုိင္တြယ္ေနမႈကုိခံစား
သိရွိေနသည္။ လီးစုပ္ေပးေနရသည့္အတြက္ မက်င္မိန္သည္ စုိးမင္းေပါင္ၿခံဂြရင္းထိမွ လီးေမႊးမည္းမည္းလိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ားကုိလည္းျမင္
ေနရသည္။ သူမသည္ ယခုအခါတြင္ဘယ္လုိမွမ်က္စိကုိမွိတ္ထား၍မရႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေၾကာက္လန္႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးက်ယ္
၀ုိင္းစက္၍ေနသည္။ မိမိအေနျဖင့္ စုိးမင္းကုိအသာေတြ႕ေအာင္ျပဳေပးၿပီး သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ေစမွ ယခုႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ဆက္ဆုပ္ဖြယ္
ရာ လီးစုပ္ ပါးစပ္အလုိးခံေနရမႈအျဖစ္ဆုိးႀကီး တစ္စခန္းရပ္မည္ကုိနားလည္သည္။ စုိးမင္းသုတ္မထြက္မခ်င္း သည္လုိ လီးစုပ္ေပးမႈလုပ္ေပးေန
ရေပမည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မက်င္မိ္န္သည္ စုိးမင္းအရသာေတြ႕ၿပီး ဖီလင္တက္လာရေအာင္လီးကုိစုပ္၍ေပးသည္။ လီးဒစ္ကုိလွ်ာႏွင့္ ၀ုိက္၍လ်က္ေပးသည္။
လီးထိပ္ဖ်ားရွိခပ္ဟဟေနရာေလးကုိ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ထုိးကာ ထုိးကာ လ်က္၍ေပးသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ အသက္၀င္လာသည့္အလား ေငါ့ကနဲ
ေင့ါကနဲ လႈပ္လာသည္။ သုတ္ရည္မ်ား အခ်ိန္မေရြးပန္းထုတ္ေတာ့မည့္အေျခအေနျဖစ္လာ၏။ သူတုိ႔က လီးစုပ္ခုိင္းလွ်င္ မက်င္မိန္လီးစုပ္ေပး
မည္။ သူတုိ႔၏ သူမ၏မာန္ဟူသမွ်ကုိ လုံး၀က်ဆင္း က်ဳိးႏြံသြားေစလုိလွ်င္ သူမကလည္းထုိသုိ႔လုိက္နာလုပ္ေဆာင္မည္။ သားေရက်ာပြတ္ျဖင့္အ
႐ုိက္ခံရသည့္ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာကုိေတာ့ မက်င္မိန္ေၾကာက္လြန္းလွသည္။ အ႐ုိက္ခံရမည့္ေဘးမွကင္းလြတ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘာမဆုိလုိက္ေလ်ာလုပ္
ေဆာင္ေပးဖုိ႔အသင့္ရွိေနရပါၿပီ။ အရွက္ကုန္ေအာင္ႏွိပ္စက္ျပဳမူခံေနရမႈေၾကာင့္ သူမ၏စိတ္အစဥ္မွာ ခံစားမႈကင္းမဲ့သလုိပင္ျဖစ္သည္။ ကယ္မဲ့သူမဲ့
ကာ အႏုိင္အထက္ျပဳလုပ္ခံေနရမႈအတြက္ေၾကာင့္လည္း သူမ၏ေသြးသား သဘာ၀လႈပ္ရွားႏုိးႂကြေနမႈသည္ပင္လွ်င္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အဆက္အသြယ္
ျပတ္သလုိျဖစ္၍ေနသည္။ မက်င္မိန္တစ္ေယာက္ မိမိကုိယ္မိမိ ကာမရမၼက္စိတ္ေတြႏုိးႂကြကာ ေသြးသားမ်ားလႈပ္ရွားေသာင္းက်န္းေနသည္ကုိပင္
မသိေတာ့ေအာင္ျဖစ္ေနရပါသည္။
မက်င္မိန္သည္ စူိးမင္း၏ေပါင္ၾကားတြင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ လီးႀကီးကုိစုပ္ေနသည္။ သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ကာ
လီးစုပ္ေပးေနရသည့္ ၀ဋ္ဒုကၡမွအခ်ိန္တုိတုိႏွင့္ လြတ္ရေလေအာင္ အားပါးတရႀကီးစုပ္၍ေပးေနေလသည္။ ဆာေလာင္ေနေသာကေလးငယ္
တစ္ေယာက္သည္ သၾကားေခ်ာင္းကုိအငမ္းမရစုပ္သလုိပင္ မက်င္မိန္သည္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိတစ္အားစုပ္ေပးေနရာ စုိးမင္းတစ္ေယာက္အရ
သာအျပတ္ေတြ႕ၿပီး တဟင္းဟင္း ျဖစ္ေနသည္။ ေခြးေျခေပၚတြင္ပင္ ၿငိမ္ေအာင္မထုိင္ႏုိင္။ ဖင္ႀကီးတစ္လႈပ္လႈပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေဘးဖက္နား
ရွိ ေကာင္းထုိက္ကလည္း မက်င္မိန္၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ရမက္ေဇာထန္ျပင္းစြာကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ လုပ္ခ်င္သမွ်အကုန္
လုပ္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ျဖဴေဖြးအုႏုေနေလေသာ အသားအေရေပၚတြင္ ေကာင္းထုိက္၏ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကုိင္ဆြဲနယ္ေနမႈေၾကာင့္
အညိဳအမည္းရာမ်ားပင္ေပၚ၍ေနသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေတြကုိ သည္လုိနာၾကင္ထိတ္လန္႔ရွက္ရြံ႕ေအာင္ အႏုိင္အထက္ျပဳလုပ္ရမႈကုိအလြန္ပင္မက္ေမာတပ္မက္၏။
ဤသုိ႔လုပ္ရလွ်င္ သိပ္ကုိကာမအရသာေတြ႕သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မက်င္မိန္ကုိနည္းနည္းေလးမွ်မညႇာတာ။ စိတ္တုိင္းက်ျပဳမူအရသာခံေနသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကုိင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္သလုိ ညင္ညင္သာသာကေလးႏွင့္ ေကာင္မေလးစိတ္လႈပ္ရွားတုန္လႈပ္ေအာင္လည္း ဖန္
တီးေသးသည္။ ေလးဖက္ေထာက္ကာလီးစုပ္ေနရသည့္အတြက္ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးျဖစ္ေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ေက်ာျပင္ကုိ သူ႔ႏႈတ္ခမ္း
ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးႏွင့္စုပ္နမ္းသည္။ လွ်ာႏွင့္တရြရြလ်က္ေပးသည္။ လွ်ာကုိတမင္ပင္ တံေတြးစုိေနေအာင္လုပ္ကာ လ်က္ေပးသည့္အတြက္ ေအး
ေအးစက္စက္စုိစုိစိစိႏွင့္ ေကာင္မေလးကုိယားက်ိက်ိျဖစ္ေစသည္။ စုပ္နမ္းလ်က္ေပးေနမႈသည္ ေကာင္မေလး၏ၿမီးေညႇာင့္႐ုိးနားထိသုိ႔ ေရာက္
လာေသာအခါတြင္မူ မက်င္မိန္မွာအသည္းအထူးယားကာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲထလာသည္။ ခံစားမႈကင္းမဲ့ေနခဲ့ေလသည့္ စိတ္
အာ႐ုံသည္လည္း ဘာလုိလုိညာလုိလုိတစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္လာသည္။
ၿမီးေညႇာင့္႐ုိးမွထြက္ကာ မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားဆီသုိ႔ေရာက္ေအာင္ တစစေလွ်ာဆင္းစုပ္နမ္းလ်က္ေပးသည္။ ကားအိလုံး၀န္းေနေသာ
ဖင္သားျခမ္းႀကီးႏွစ္ခုကုိ တစ္ခုစီႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္အလွည့္က်စုပ္နမ္းေပး၏။ သူ၏လက္တစ္ဖက္က ေလးဘက္ကုန္းထားေသာ
ေၾကာင့္ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွေနာက္သုိ႔ျပဴးထြက္ေနေလေသာ ေစာက္ဖုတ္ကုိကုိင္သည္။ ပြတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲသုိ႔လက္
ခလယ္ကုိထုိးထည့္ကလိေပးသည္။ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲ စုိးမင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးတုိး၀င္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနေသာ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အံကုိက္က်ေအာင္
ေကာင္းထုိက္က သူ႔လက္ခလယ္ကုိ ေစာက္ဖုတ္ထဲထုိးသြင္းျပန္ထုတ္ျပဳလုပ္သည္။ လုိလားႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴျခင္းမရွိပါေသာ္လည္း မက်င္မိန္
၏ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ရာ ထုိးကလိေပးေသာ ေကာင္းထုိက္လက္ခလယ္လည္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြစုိရႊဲ၍
ကုန္သည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စုိရႊဲလက္ေျပာင္ေနေသာလက္ခလယ္ကုိ ေကာင္မေလး၏ဖင္သားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေနရာအတုိင္းအ
ေပၚသုိ႔ပြတ္ဆြဲယူလာသည္။ ဖင္အကြဲေၾကာင္းအလယ္နားေလာက္ရွိ စူတူတူစအုိေပါက္ေလးေနရာသုိ႔အေရာက္တြင္ရပ္သည္။ ေစာက္ရည္မ်ား
သုတ္လိမ္းထားသလုိမုိ႔ ခၽြဲက်ိက်ိစိုစြတ္စြတ္ျဖစ္ေနေသာ လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ စအုိ၀ေလးကုိအသာ ၀ုိက္ကာ၀ုိက္ကာပြတ္သည္။ ၾကည့္ေနၾက
သူမ်ားေကာင္းစြာျမင္ႏုိင္ရန္ဘယ္လက္ျဖင့္ မက်င္မိန္၏ဘယ္ဖက္ဖင္သားျခမ္းကုိကုိင္ကာၿဖဲယူလ်က္ ညာလက္ခလယ္ျဖင့္စအုိ၀ကုိထုိးကလိ
ျခင္းျဖစ္သည္။ မက်င္မိန္အတြက္ပုိအရွက္ကြဲေစကာ ၾကည့္ေနၾကသည့္ပရိသတ္ စိတ္လႈပ္ရွားလာၾကေစသည္။ ၾကည့္ေနၾကသူအားလုံးပင္ မိမိ
တုိ႔၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔လက္မ်ားပုိ႔ထားၾကသည္။ ေယာက်ၤားမ်ားက မိမိတုိ႔၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးမ်ားကုိဆုပ္ကုိင္ဂြင္းတုိက္လ်က္ မိန္းမမ်ားက
ေတာ့ မုိ႔ေဖာင္းႂကြတက္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္မ်ားကုိ ပြတ္သပ္ထုိးကလိေနၾကသည္။ ခပ္ငယ္ငယ္တ႐ုတ္မကအဆုိးဆုံး။ အရမ္းဆုံး။ ထမီကုိသာ
ႂကြတင္ကာ ထမီေအာက္သုိ႔လက္လွ်ဳိသြင္းကာ အဖုတ္ကုိေပၚတင္ႀကီးနီးပါးပင္လွမ္းကုိင္ ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။
မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားစြပ္ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲၾကည့္ေနၾကသူမ်ားသည္ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္မည္သူ မည္၀ါဟု မသိႏုိင္မျမင္ႏုိင္ၾက။ ဒါေၾကာင့္
လည္း သည္မွ်ေလာက္ရဲတင္းစြာျပဳေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ျမင္ေနၾကရသည့္ျမင္ကြင္းကလည္း အထူးရမက္ေဇာႂကြဖြယ္ရာျဖစ္ေနသည္ မ
ဟုတ္ပါလား။ ေကာင္းထုိက္က တစ္ဆင့္တက္သည္။ စအုိ၀တြင္ကပ္၍ ၀ုိက္ပြတ္ေပးေနရာမွ ႐ုတ္တရက္လက္ခလယ္ကုိဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ
ဆတ္ကနဲသြင္းခ်လုိက္သည္။ ဖင္၀တြင္က်ိန္းစက္နာၾကင္မႈ႐ုတ္တရက္ခံရေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ခမ်ာ ဆတ္ကနဲတြန္႔ကာ ေရွ႕သုိ႔တုိးတက္
သည္။ ဤအခ်က္ကုိေစာင့္ေနေသာ စုိးမင္းကလည္း ခါးကုိေကာ့တင္ေပးလုိက္ရာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲေငါ့ကနဲအဆုံးတုိး
၀င္လာသည္။ လီးဒစ္ၿပဲလန္ႀကီး လည္ေခ်ာင္းထဲသုိ႔နက္႐ႈိင္းစြာေရာက္ရွိသည္။ မက်င္မိန္မွာ အသက္႐ႈၾကပ္ကာ သီးလုလုပင္ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္
ကုိဟႏုိင္သမွ် ဟထားရေလရာ ေမး႐ုိးမ်ားပင္ေညာင္းလာသည္။ အသက္႐ႈလမ္းေၾကာင္းထုိးပိတ္သလုိျဖစ္ေနသည္မို႔ မက်င္မိန္မွာ မ်က္လုံးျပဴး
ကာ ပါးစပ္မွလည္းတအစ္အစ္၊ တအုအု အသံမ်ားျမည္၍ေနသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းထုိက္ကလည္း လက္ခလယ္ကုိ မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔တုိး၍၀င္ေအာင္ဖိသြင္းေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းသည္ဖင္
ေပါက္ထဲက်ပ္၍ တစ္၍နစ္၀င္သည္။ မက်င္မိန္မွာ ဖင္လုိးလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ကလိတာလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ေပါက္ကုိဘယ္နည္းႏွင့္မွ်အလုပ္မခံဖူး
ေသးသူေလးမို႔ လက္ခလယ္တုိး၀င္လာမႈဒဏ္ကုိပင္ အေတာ္ပင္နာနာၾကင္ၾကင္ခံေနရသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း အာေခါင္
ထဲတုိင္ေအာင္တုိး၀င္ပိတ္ဆို႔ထားေပရာ၊ ဖင္ထဲကနာလွသည့္တုိင္ မက်င္မိန္ခမ်ာအသံထြက္ညည္းျငဴေအာ္ဟစ္ေတာင္းပန္ျခင္းမွ်ပင္ မလုပ္ႏုိင္
ရွာ။ အုအုအိအိအသံမ်ားသာ မပီမသေပၚထြက္ေနသည္။
ထုိအခိုက္ သူမ၏ေခါင္းကုိဆုပ္ကုိင္ထားေသာ စုိးမင္း၏လက္မ်ားပုိ၍တင္းၾကပ္လာသည္ကုိ မက်င္မိန္ခံစားရသည္။ သူလီးေခ်ာင္းႀကီးကုိလည္း ျမန္ဆန္စြာပါးစပ္ထဲ
ထုိးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္သည္။ ပါးစပ္ကုိလုိးတာပုိျမန္ပုိၾကမ္းလာသည္။
စုိးမင္းသုတ္ရည္ထြက္လုနီးၿပီကုိ မက်င္မိန္သိလုိက္သည္။ အျမန္ဆုံးသုတ္ရည္ထြက္လာေစလွ်က္ မိမိလီးစုပ္ေပးေနရမႈ ၀ဋ္ကၽြတ္ေစရန္ မက်င္မိန္ကလည္း လီးကုိအ
ျပတ္စုပ္ေပးလ်က္ေပးလုိက္သည္။
“ဒီ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးရဲ႕ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဗ်။ က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းေတာင္မနည္းထုိးသြင္းရတာ။ ၾကည့္ရတာ တစ္ခါမွ အလုိးမခံဖူးေသးတဲ့ ဖင္အပ်ဳိစစ္စစ္
ေလးျဖစ္လိမ့္မယ္။ ၾကည့္ေလ……က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းထုိးသြင္းထားတာ စီးပုိင္ၾကပ္ေနတာ ပဲ“
မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ကုိထုိးကလိေနေလသူေကာင္းထုိက္သည္ပြဲထုိင္ၾကည့္ေနသူမ်ားဘက္သုိ႔လွမ္းၾကည့္ကာေျပာေနသည္။
မိမိ၏လက္ခလယ္ထုိးသြင္းထားမႈေၾကာင့္ တင္းေျပာင္ေနသည့္ဖင္ေပါက္ေလး၏တင္းၾကပ္မႈကုိၾကည့္ျမင္ႏုိင္ရန္လည္း လုပ္၍ ျပလုိက္ေသးသည္။ ျပသည့္အတုိင္း
ၾကည့္ၾကသည္။ ၾကည့္မိေလေတာ့ စိတ္ေတြပုိလႈပ္ရွားလာသည္။ တ႐ုတ္မအငယ္ေလး ဆုိလွ်င္၀တ္ထားေသာအက်ႌမ်ားကုိျဖဳတ္ေနၿပီ။ လူရြယ္ကေတာ့ သူ႔ေဘာင္းဘီခြၾကားဇစ္ကုိဖြင့္ကာ လီးတန္ႀကီးကိုေပၚတင္ ႀကီးဆြဲထုတ္ယူၿပီး အျပတ္ကုိကုိင္တြယ္ဂြင္းတုိက္၍ေနသည္။ ဒါကုိျမင္ေသာ အသက္ႀကီးႀကီးတ႐ုတ္မႀကီးသည္ လက္လွမ္း ကာ ထုိလူရြယ္၏လီးကုိလွမ္းကုိင္သည္။ တ႐ုတ္မႀကီးႏွင့္ လူရြယ္တုိ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ကာထုိင္ေနၾကေလရာ လက္လွမ္းလုိက္သည္ႏွင့္လီးကုိအလြယ္
တကူပင္ ဆုပ္ကုိင္မိသည္။ လူရြယ္ကလည္းလက္ေႏွးမေနပါ။ တ႐ုတ္မႀကီး၏ေပါင္ၾကားသုိ႔ ဘယ္လက္ထုိးႏႈိက္ၿပီး ညာလက္က
ေတာ့ တ႐ုတ္မႀကီး၏ႏုိ႔ကုိလွမ္းဆုပ္လုိက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားအထာက်သြားသည္။ တ႐ုတ္မေလးမွာမူ ဘူတားႀကီးႏွစ္
ေယာက္ၾကားတြင္ရွိေနေလရာ လူရြယ္ႏွင့္အနည္းငယ္အလွမ္းေ၀းသည္။ ဒါေပမယ့္ လူရြယ္ႏွင့္တ႐ုတ္မႀကီးတုိ႔ ျပဳမူေနၾကပုံကုိ
ေတာ့ၾကည့္လွ်င္ျမင္ႏုိင္သည္။
မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပါးစပ္ထဲတြင္ပင္ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္သည္။ မက်င္မိန္သည္ ပါးစပ္ထဲျပည့္လွ်ံသြား
ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကုိေသာက္မ်ဳိခ်သည္။ ထုိသုိ႔ေသာက္မ်ဳိခ်ရင္းလီးကိုလည္း တစ္အားပင္စုပ္သည္။ မိမိကုိ အႏုိင္အထက္ျပဳ
သူအား လီးစုပ္ခုိင္းမႈအတြက္ လက္တုံ႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ နာၾကင္သြားေလေအာင္ အခြင့္ေကာင္းႀကံဳခုိက္လုပ္ေနျခင္းပင္။ သုိ႔
ေသာ္ မက်င္မိန္၏ အရမ္းစုပ္ေပးေနမႈသည္ စုိးမင္းကုိမနာက်င္ေစပါ။ ပုိ၍ပင္အရသာေတြ႕ကာ တဟင္းဟင္းႏွင့္ အံႀကိတ္ကာ
ၿငီးေန၏။ မက်င္မိန္သည္ ကာမမႈႏွင့္ပတ္သက္၍အေတြ႕အႀကံဳမရွိလွပါ။ လီးစုပ္ေပးမႈလည္း အခုမွပထမဆုံးလုပ္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။
စုိးမင္းက အရသာေတြ႕၍ ၿငီးသည္ကုိနာ၍ၿငီးသည္ထင္ကာပုိ၍ပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္
စုိးမင္း၏လီးတန္ႀကီးမွ သုတ္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္ေပးမႈၿပီးစီးသည္။ သုတ္ထြက္ၿပီးၿပီမုိ႔ လီးေခ်ာင္းသည္ မာန္က်ကာခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့
ျဖစ္သြားသည္။ ေကာင္းထုိက္ကလည္း မက်င္မိန္၏စအုိထဲထုိးထည့္ကလိေနေသာ လက္ေခ်ာင္းကုိဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္သည္။
“သြား……သူ႔လီးကုိ ေျပာင္စင္သြားေအာင္လ်က္ေပးလုိက္ဦး…..“
ေကာင္းထုိက္ကထိုသုိ႔ေျပာရင္း မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကုိ လက္၀ါးၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း႐ုိက္ခ်လုိက္ရာ “ဖ်န္း“
ကနဲပင္ အသံျမည္သည္။ မက်င္မိန္သည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာျပဳမူေပးေနရမႈအျမန္ဆုံးလက္စသတ္လုိေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္
ေစခိုင္းလုိက္သည္ကုိ ခပ္သြက္သြက္ပင္လုပ္ေပးေနသည္။ မက်င္မိန္သည္ လီးတန္အရင္းဖက္ လီးေမႊးမ်ားေပၚက်တင္ေနသည့္
အရည္စက္မ်ားကုိစတင္၍ လွ်ာေလးႏွင့္လ်က္ယူသန္႔စင္ေပးသည္။ ထုိ႔ေနာက္ လီးတန္လုံးပတ္တစ္ေလွ်ာက္ လီးထိပ္ဖ်ားပုိင္းထိ
သုိ႔ တစစ တက္၍လာသည္။ ေစာေစာက သူမ၏ပါးစပ္ထဲမွအျပင္သုိ႔လွ်ံက်ကာ လီးတန္လုံးပတ္ေပၚတင္ေနေလသည့္ သုတ္ရည္
အစက္အလက္မ်ားကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုလွ်ာႏွင့္လ်က္သိမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသြင္းယူသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဂလုကနဲ ဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္
ေသာက္မ်ဳိခ်ေပးရသည္။ အျပင္သုိ႔ေထြးထုတ္မပစ္ရဲ။ ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏ လီးမွထြက္သည့္ ထုိအရည္မ်ားကုိရြံရွာလွ
ေသာ္လည္း ေကာင္းထုိက္၏႐ုိက္ႏွက္မႈဒဏ္ကုိေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ မ်ဳိ၍သာခ်ေနရသည္။ သည္လုိလုပ္ေဆာင္ရမႈမွာ အလြန္ကုိစက္ဆုပ္ ရြံရွာ၀န္ေလးဖြယ္
ေကာင္းလွသည့္ အလုပ္တစ္ခုပင္။
သုိ႔ေသာ္ မက်င္မိန္သည္ထုိအလုပ္ကုိအစအဆုံးၿပီးစီးေအာင္လုပ္ခဲ့ရသည္။ စုိးမင္း၏ လီးတြင္ေပက်န္ေနေသာ သုတ္ရည္ေတြ
တစ္ခုတစ္စက္မွ်ပင္ မက်န္ေတာ့ပါ။ အကုန္ေျပာင္စင္သန္႔သြားေအာင္ မက်င္မိန္ကလွ်ာျဖင့္ လ်က္ကာေပးလုိက္ၿပီးပါၿပီ။ မိမိကုိ
အႏုိင္အထက္ျပဳမူမႈသည္ လုံး၀မၿပီးဆုံးေသးေၾကာင္းကုိ မက်င္မိန္သိေနပါသည္။ စုိးမင္းအလွည့္ၿပီးလွ်င္ ေကာင္းထုိက္အလွည့္
ေရာက္ေပမည္။ ဘယ္လုိယုတ္မာမာေတြမ်ား လုပ္ခုိင္းဦးမည္နည္းဟုေတြးကာ ေၾကာက္ေနသည္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပင္လည္း စိတ္
လႈပ္ရွားေနေပသည္။
“တယ္ေကာင္းကြာ။ ဒီေကာင္မေလး လီးစုပ္ေပးတာ တယ္ဇိမ္က်တာကြ။ မင္းလည္း သူ႔ကုိလီးစုပ္ခုိင္းၾကည့္ပါလား“
မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ကုိအားရေအာင္လုိးခဲ့ၿပီး၍ သေဘာက်ေနေသာ စုိးမင္းက ေကာင္းထုိက္ကုိလွမ္းေျပာ၏။
“ျဖည္းျဖည္းေပါ့ကြာ။ ငါ့မွာအစီအစဥ္ေကာင္းေတြရွိပါတယ္။ ဒီမယ္ ေကာင္မေလး…….“
ေကာင္းထုိက္သည္ စုိးမင္းကုိေျပာေနရင္းမွ မက်င္မိန္ကုိလွမ္းေခၚသည္။ မက်င္မိန္မွာ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွေသာ လီးစုပ္၍သုတ္
ရည္မ်ား မ်ဳိခ်ခဲ့ရမႈအျဖစ္ကုိျပန္ေတြးကာ ၀မ္းနည္းစြာမ်က္ရည္က်ေနရာ ေကာင္းထုိက္႐ုတ္တရက္လွမ္းေခၚသည္ကုိ သတိမမူ
လုိက္။ မၾကားမိသည့္အတြက္ ေခါင္းႀကီးငုံ႔၍ မ်က္ရည္က်ၿမဲက်ေနသည္။ ဒါကုိ ေကာင္းထုိက္က အကြက္ေကာင္းယူလုိက္သည္။
သားေရက်ာပြတ္ကုိကုိင္ကာ မက်င္မိန္ကုိလႊဲ၍႐ုိက္ခ်သည္။
“ရႊမ္း…..“
“အမေလး……နာလွခ်ည္ရဲ႕“
အမွတ္တမဲ့အ႐ုိက္ခံလုိက္ရမႈေၾကာင့္လန္႔သြားသည့္အျပင္ နာလည္းနာလွသည္မုိ႔ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိသည္။
“ငါေခၚတာကုိ ဘာလုိ႔ေမာ္မၾကည့္ပဲ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ထားရတာလဲ“
“ရႊမ္း…..ရႊမ္း……ရႊမ္း………“
ေမးရင္း က်ာပြတ္ႏွင့္လည္း ႐ုိက္သည္။
“အား……အား……နာလွခ်ည္ရဲ႕။ အမေလး……..ေသပါၿပီ။ မၾကားလုိက္လုိ႔ပါရွင့္။ မၾကားမိလုိ႔ပါ။ မ႐ုိက္ပါနဲ႔ ကၽြန္မကုိမ႐ုိက္
ပါနဲ႔ရွင္…………နာလြန္းလုိ႔ပါ……….ဘာခုိင္းခုိင္းလုပ္ပါ့မယ္ရွင့္“
က်ာပြတ္စာအမိခံရင္း မက်င္မိန္မွာေၾကာက္လန္႔တၾကားပင္ ေတာင္းပန္ေျပာဆုိရွာသည္။
“နင္ အပ်ဳိစစ္စစ္လား…..“
“ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္…….ဟင့္အင့္……….“
ငုိ႐ႈိက္ရင္း ေျဖရရွာသည္။
“လီး အစုပ္ဖူးေသးဘူးေပါ့…….“
“ဟင့္ အင္း…………………..“
“အလုိးလဲ မခံရဖူးေသးဘူးေပါ့“
“မခံ…….မခံဖူးပါဘူး“
“ဖင္ေရာ ခံဖူးလား“
“ဟင့္အင္း…….ဟင့္အင္း“
ေျဖေနတာကုိက ရွက္စရာ။
“နင့္ကိုငါေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ေရာလုိးမယ္……..“
“မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္…………မလုပ္ပါနဲ႔“
ျငင္းဆန္၍ မရႏုိင္မွန္း မက်င္မိန္သိေသာ္လည္း ယင္ဖုိမွမသန္းဘူးေသးေသာ အပ်ဳိ႐ုိင္းေလးမုိ႔ လုိးမယ္ဆုိေသာအခါ၊ အလန္႔
တၾကားျငင္းမိရွာသည္။ ေကာင္းထုိက္အႀကိဳက္ေပါ့။
“ဘာ……..မလုပ္ပါနဲ႔။ အလုိးခံပါ့မယ္လုိ႔ေျပာ…………“
ေျပာေျပာဆုိဆုိ က်ာပြတ္ႏွင့္တရႊမ္းရႊမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း႐ုိက္ပစ္လုိက္ရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ၾကမ္းျပင္တြင္လိမ့္၍ေနရွာသည္။
က်ာပြတ္သည္ ေကာင္မေလး၏ ေပါင္၊ ေက်ာျပင္၊ တင္ပါး၊ ပခုံး ေနရာအႏွ႔ံ႐ုိက္မိသည္။ အ႐ႈိးရာမ်ားထင္သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္း႐ုိက္မိ
ေသာေနရာမ်ားတြင္ ကြဲရွကာ ေသြးမ်ားပင္စုိ႔ထြက္သည္။ မက်င္မိန္ဘယ္လိုမွ မခံႏုိင္ရွာေတာ့။
“ခံပါ့မယ္ရွင္……ခံပါ့မယ္…..အမေလးေလး မရုိက္ပါနဲ႔ေတာ့……..နာတယ္…..နာလြန္းလုိ႔ပါ….မလုပ္ပါနဲ႔ရွင့္…..ႀကိဳက္သလုိသာလုပ္ပါ
ေတာ့။ အား….အား“
ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိလွမ္းမ်က္ရိပ္ျပသည္။ စုိးမင္းေခြးေျခမွထသည္။ ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိ သားေရက်ာပြတ္လွမ္း
ေပးၿပီး ေခြးေျခေပၚ၀င္ထိုင္လုိက္သည္။
“ေဟ့ ေကာင္မေလး ငါ့လီးေပၚလာထုိင္စမ္း“
မက်င္မိန္မွာ က်ာပြတ္ဒဏ္ေၾကာင့္တစ္ကုိယ္လုံးနာၾကင္ကာ အ႐ႈိးရာေတြ ဟုိမွာတစ္ခ်က္၊ သည္မွာတစ္ခ်က္၊ ေသြးစုိ႔သည့္ေန
ရာကစုိ႔ႏွင့္ မ႐ႈမလွခံထားရေသာ္လည္း တုံ႔ဆုိင္းမေနရဲရွာ။ ေကာင္းထုိက္ရွိရာသုိ႔ ခပ္ျမန္ျမန္သြားကာ ေကာင္းထုိက္ေပါင္ေပၚ
တက္ထုိင္လုိက္ရရွာသည္။
“တယ္….ဒီေကာင္မေလး အထာမေပါက္ပဲကုိး။ လီးေပၚထုိင္ဆုိတာ ဒီလုိမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးကြ။ နင့္ေစာက္ပတ္ထဲငါ့လီးႀကီး၀င္
သြားေအာင္ ငါ့ေပါင္ခြၾကားမွာတက္ခြထုိင္ဖုိ႔ေျပာတာ“
ေကာင္းထုိက္က မက်င္မိန္ကုိေျပာဆုိသင္ျပေပးသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအရမ္းေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနရွာသည္ဟု ျမင္ရ
သည့္အတြက္ ေကာင္းထုိက္အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္ေကာင္း၀င္ကာ ေျပာဆုိသင္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။
မဟုတ္လွ်င္နရင္းအုပ္၊ ပိတ္ကန္ႏွင့္ ႏွိပ္စက္ဦးမွာေသခ်ာသည္။ မက်င္မိန္မွာ ပါကင္ပိတ္အပ်ဳိစစ္ေလးျဖစ္ရာ ေယာက်ၤားႏွင့္
မိန္းမလုိးၾကတာကုိသိပ္မသိလွေပ။ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ထဲလီးထုိးသြင္းတာဆုိျခင္းေလာက္ကုိေတာ့သိထားသည္။ မိမိ၏
ေစာက္ပတ္ထဲလီး၀င္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေကာင္းထုိက္၏လီးကုိအရင္ထုတ္ယူရမည္ကုိလည္း သေဘာေပါက္၏။ ထုိ႔
ေၾကာင့္ေကာင္းထုိက္ေပါင္ေပၚတက္ခြေနရာမွ အသာဖယ္ဆင္းသည္။ ေကာင္းထုိက္၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီ၏ခြၾကားေန
ရာမွ ဇစ္ကုိဆြဲဖြင့္သည္။ စုိးမင္းသည္ က်ာပြတ္ကုိင္ရင္းအသင့္ေစာင့္ေနရာ မက်င္မိန္၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား တုံ႔ေႏွးေႏွးျဖစ္တုိင္း
က်ာပြတ္ျဖင့္လွမ္း႐ုိက္ေနသည္။ စုိးမင္း၏႐ုိက္ခ်က္မ်ားက ေကာင္းထုိက္လုိေတာ့မၾကမ္းတမ္းလွပါ။ အသံျမည္ဟိန္းေအာင္သါ
ျပဳၿပီး ထိခ်က္ကုိေတာ့သိပ္မျပင္းေစေပ။ ဒါေပမယ့္ နာတာကေတာ့နာသည္။ ႐ုိက္ခံရတုိင္း မက်င္မိန္အားကနဲ အီးကနဲေအာ္ရ
ရွာသည္။
ေဘာင္းဘီဂြၾကားဇစ္ပြင့္သြားၿပီးေသာအခါ လီးႀကီးသည္မတ္ကနဲေထာင္၍တက္လာသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ အတြင္းခံမ
ပါ။ ေဘာင္းဘီတစ္ထပ္ထဲသာ၀တ္ထားရာ ဇစ္ဟသြားသည္ႏွင့္အထူးတလည္ထုတ္ယူစရာမလုိပဲ လီးႀကီးက တန္း၍ေပၚလာ
သည္။ အရွည္ဆယ္လက္မေက်ာ္ကာ လုံးပတ္ကလက္ေကာက္၀တ္ေလာက္ကုိတုတ္သျဖင့္ ႀကီးမားထြားက်ဳိင္းေသာလီးႀကီး
သည္ မက်င္မိန္ကုိမ်က္လုံးျပဴးက်ယ္၀ုိင္းစက္သြားေစသည္။ မက်င္မိန္သာမဟုတ္ပါ ပြဲၾကည့္ေနေသာ တ႐ုတ္မအႀကီး အငယ္ႏွစ္ေယာက္လည္း မ်က္လုံးမ်ားျပဴး
က်ယ္လာသည္။ မက်င္မိန္ကေၾကာက္လန္႔၍ မ်က္လုံးျပဴးသည္။ တ႐ုတ္မႏွစ္ဦးက
ေတာ့ ရမက္စိတ္ႏွင့္မ်က္လုံးျပဴးသည္။
“လီးကုိ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ၾကည့္မေနနဲ႔။ လာ ငါ့ဖက္ေက်ာေပးၿပီးတက္ခြထုိင္။ ေစာက္ပတ္ထဲလီး၀င္ေအာင္သြင္းယူ“
ေကာင္းထုိက္ကမက်င္မိန္ကုိေျပာျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္မႏွစ္ေယာက္ပါၾကားၾကရကာမိမိတုိ႔ကုိေျပာသလုိလုိထင္လ်က္
ရင္ေတြဘာေတြခုန္လာၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ရာဂႂကြယ္၍ ရမက္ထန္ေသာမိန္းမေတြျဖစ္ရာ လီးတန္ႀကီးႀကီးတုတ္တုတ္ႀကီး
ကုိ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလာၾကရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ ေကာင္းထုိက္၏ရင္ဘတ္တြင္ေနာက္ေက်ာကပ္ကာ
တက္ခြထုိင္ရသည္။ ေကာင္းထုိက္က ေကာင္မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိခပ္ကားကားျဖစ္ေအာင္ လက္ျဖင့္ကုိင္၍ဆြဲ၍ၿဖဲေပးလုိက္သည္။
ေပါင္ကားၿပီး အဖုတ္ၿပဲအာလာသည္။ ၿပဲအာေနေသာအဖုတ္ေအာက္တည့္တည့္တြင္ေတာ့ မတ္ေတာင္ေနေသာလီးေခ်ာင္းႀကီး။
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး မက်င္မိန္မွာ အညာသားေကာင္းထုိက္၏ ရင္ဖက္တြင္ေနာက္ေက်ာကပ္ကာ ေပါင္ခြၾကားေပၚ ခပ္ကြကြက
ေလးထုိင္လ်က္မက်တက်ရွိေန၏။ အ၀တ္အစားတစ္ထုိတစ္ထြာမွ်ပင္မရွိသည့္ မက်င္မိန္၏ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္ေသာကုိယ္လုံးသည္
၀င္းမြတ္ေဖြးအု၍ေနသည္။ ႏုိ႔အုံ၊ တင္ပါး၊ ေပါင္လုံးတုိ႔သာမက ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ခုကုိ ေကာင္းထုိက္က ဆြဲကားထားေသာ
ေၾကာင့္ ေပါင္ၿပဲကားၿပီး ေပါင္ရင္းခြၾကားမွေစာက္ဖုတ္ကလည္း အျပဴးသားေပၚ၍ေနသည္။ ေဘာင္းဘီခြၾကားဇစ္ျဖဳတ္ထား
သည့္ေနရာမွ ထုိးေထာင္တက္ေနသည့္ ေကာင္းထုိက္၏ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္ကာ လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္တုတ္ေသာ
လီးတန္ႀကီးက မည္းနက္ေနလွ်က္ ျဖဴႏုေသာရွမ္းတ႐ုတ္မေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေလး၏ ေအာက္နားဆီတြင္ အသည္းယားဖြယ္
ရာရွိေနသည္။ သူတုိ႔၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္တြင္ရွိေနေသာ “ပြဲၾကည့္သူ“ ငါးေယာက္အေနျဖင့္ အလြန္ကုိထင္ရွားေကာင္းမြန္
လွေသာ ရမက္ေဇာႂကြဖြယ္ရာျမင္ကြင္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနေပသည္။ စုိးမင္းက သားေရက်ာပြတ္ကုိကုိင္ကာ အနီးအနား
တြင္အသင့္ရွိေန၏။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး ဂ်စ္ကန္ကန္လုပ္သည္ႏွင့္ က်ာပြတ္စာေကာင္းေကာင္းအမိခံရေပမည္။ ေစာေစာပုိင္း
က ႐ုိက္ႏွက္ထားမႈမ်ားေၾကာင့္ က်င္မိန္၏ကုိယ္ေပၚတြင္အ႐ႈိးရာမ်ားထင္၍ေနသည္။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ဆုိလွ်င္ ေသြးမ်ား
ပင္စုိ႔၍ေနသည္။
က်င္မိန္မွာ ယင္ဖုိမွ်မသန္းဖူးေသးေသာ အပ်ဳိစစ္စစ္ကေလးျဖစ္ေပရာ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္လုိးတာခံရမွာ
အလြန္ကုိ၀န္ေလး၍ေနသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈလည္းအတန္အသင့္ရွိသည္။ ေၾကာက္စိတ္ကေတာ့ပုိ၍လြန္ကဲေနသည္။ ထုိ႔ျပင္
လုိးရသည္ကလည္း ထုိလူႀကီးႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ခန္းထဲတြင္မဟုတ္။ ထုိင္ခုံမ်ားျဖင့္ က်က်နနထုိင္ကာၾကည့္ေနၾကေသာ
ပြဲၾကည့္သူငါးေယာက္ႏွင့္ စိုးမင္းတုိ႔၏မ်က္ေစ့ေရွ႕ေမွာက္တြင္မုိ႔ တကယ့္ကုိရွက္ရြံ႕ဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမက်
ေရာက္ေနရသည့္ အေျခအေနကေတာ့ သူမအေပၚလြန္စြာဆုိး၀ါးလွသည္။ ဘယ္လုိမွျငင္းပယ္ႏုိင္ခြင့္မရွိ။ လုိးကုိလုိးရမည္။
လုိးရမည္ဆုိျခင္းထက္ သူမ်ားေတြၾကည့္ႏုိင္ရန္ ျမင္ႏုိင္ရန္လုိးျပရမည္ဆုိပါကပုိ၍မွန္ကန္ေပလိမ့္မည္။ ယခုပင္လွ်င္ သူမ၏
တစ္သက္လုံး ဖုံးကာထားသမွ် (က်င္မိန္သည္ ေရခ်ဳိးရာတြင္ပင္ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ တစ္ခါမွ်မခ်ဳိးဖူးခဲ့ပါ) တစ္ကုိယ္လုံးသည္
ဤအခန္းထဲတြင္ ရွိေနၾကသူမ်ား မ်က္ေစ့အရသာခံၾကည့္စရာျဖစ္လွ်က္ ေစာက္ဖုတ္ကလည္းၿပဲကာျပဴးေနၿပီး ဤအဖုတ္ထဲ
လီးေခ်ာင္းမည္းနက္နက္ႀကီးထုိး၀င္လာသည္ကုိလည္း အားပါးတရၾကည့္ေနလိမ့္ဦးမည္။
သူမအေနျဖင့္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ပထမဆုံးအႀကိမ္အလုိးခံရမည့္လီးႀကီးကလည္း တုတ္ခုိင္ႀကီးမားလြန္းလွေပရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မ
ေလးမွာအေတာ္ပင္လန္႔၍ေနရွာသည္။ အရမ္းနာမွာပဲဟု ေတြးေၾကာက္သည္။ ဒါႀကီးထုိးသြင္းလုိက္လွ်င္ မိမိ၏ဥစၥာေလးကြဲ
ၿပဲထြက္သြားမည္လားဟုစုိးရိမ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ေပါင္တန္ႏွစ္ခုကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကုိင္
ကာဆြဲၿဖဲ၍ ခပ္မမေလးသာျပဳေပးထား၏။ သူ႔လီးႀကီးကုိမူ လက္ျဖင့္ကုိင္၍ ေကာင္မေလး၏ေစာက္ဖုတ္တြင္ေတ့ေထာက္ျခင္း
ဘာျခင္းေတြလုပ္မေပး။ လီးကုိသည္အတုိင္းသာေထာင္ေပးထားသည္။ တစ္ခါမွ်အလုိးမခံဖူးေသးေသာ က်င္မိန္ခမ်ာမွာမူ
ေကာင္းထုိက္ကတက္ခြထုိင္ဆုိလုိ႔သာ တက္ခြလုိက္ရသည္။ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မွန္းမသိ။ လုိးသည္ဆုိသည္မွာ ေစာက္ပတ္
ထဲလီးသြင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိေသာ္လည္း (ရွက္ရြံ႕ေၾကာက္လန္႔ပူပန္စုိးရိမ္သည့္စိတ္ေတြကလည္းမ်ားျပားေနေပရာ)ေကာင္း
ထုိက္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိလက္ျဖင့္ကုိင္ကာ မိမိအဖုတ္၀တြင္ ေတ့ကပ္ၿပီးတင္ပါးဆုံႀကီးေအာက္သုိ႔ဖိကပ္ခ်လွ်က္ လီး၀င္လာ
ေအာင္သြင္းယူရမည္ဆုိေသာ သေဘာကုိလည္းနားမလည္ရွာပါ။ မေတြးမိရွာပါ။ လုပ္မေပးတတ္ရွာပါ။
“ေဟ့ သည္အတုိင္းႀကီးကြတတနဲ႔ၿငိမ္ထုိင္မေနနဲ႔။ လီးသြင္းယူပါေတာ့လား။ ေတာက္…..“
ေကာင္းထုိက္ကခပ္ေငါက္ေငါက္ေျပာဆုိေတာက္ေခါက္ကာ မက်င္မိန္၏ညာဖက္ေပါင္တြင္းေၾကာကုိ ခပ္နာနာေလးလိမ္ဆြဲ
သည္။ စုိးမင္းကလည္း က်င္မိန္၏ညာဖက္ႏုိ႔အုံကုိ သားေရက်ာပြတ္ျဖင့္ အဖ်ားခတ္ထိမိေအာင္ရႊမ္းကနဲျဖတ္႐ုိက္သည္။
“အမေလး ေလး…..နာလွခ်ည္ရဲ႕ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင့္။ ကၽြန္မလုပ္ေပးပါ့မယ္“
“လုပ္ေလ လီးသြင္းယူ…..“
“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့“
ဟုတ္ကဲ့ဟုဆုိရေသာ္လည္း ဘယ္လုိသြင္းယူရမွန္းမသိသည့္အတြက္ မက်င္မိန္မွာဘာမွ်မလုပ္တတ္။ သည္ေတာ့ ေပါင္တြင္း
ေၾကာအလိမ္ခံရျပန္သည္။
“အား…..အား…….နာတယ္……..နာတယ္………..။ ကၽြန္မဘယ္လုိသြင္းယူရမွန္မသိလုိ႔ပါရွင့္။ အား အား ေျပာျပေပးပါ။
ေျပာသလုိလုပ္ေပးပါ့မယ္ မ႐ုိက္ပါနဲ႔ေတာ့ အား…..အား“
ေကာင္းထုိက္ကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေပါင္တြင္းေၾကာဆြဲလိမ္ေနေလရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာတြန္႔လိမ္ေအာ္ဟစ္ရင္း မိမိဘာလုပ္ရ
မွန္းမသိ၍လုပ္မေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ငုိသံပါႀကီးႏွင့္ေျပာဆုိေတာင္းပန္ေနရွာသည္။ ဤျဖစ္ရပ္သည္ ေကာင္းထုိက္ကုိအလြန္
အားရေက်နပ္ေစကာ ရမက္စိတ္လည္းထန္သည္ထက္ ထန္လာေစသည္။ “က်င္ေမရိန္“ကုိလည္း ပုိ၍သတိရလာသည္။
ေကာင္းထုိက္တစ္ေယာက္ ဇာတိရပ္ရြာမွထြက္ခြာကာ ပင္ပန္းၾကမ္းတမ္းလွေသာ ေက်ာက္တူးသမားဘ၀သုိ႔ေရာက္ရျခင္း၊
မိန္းမမ်ားကုိ (အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးမ်ားကုိ) ႐ုိက္ႏွက္ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ကာ အႏုိင္အထက္ျပဳမူမႈ
ျဖင့္ ကာမစည္းစိမ္စိတ္အျပင္းအထန္ႏုိးႂကြအရသာေတြ႕ရျခင္းတုိ႔သည္ က်င္ေမရိန္ဆုိေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိႏုိင္ေပသည္။
“ငါ့လီးႀကီးကုိ နင့္လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴႏုႏုေလးေတြနဲ႔ကုိင္ၿပီး နင့္ေစာက္ပတ္ေဖြးေဖြးေလးမွာေတ့ေထာက္၊ ၿပီးရင္ နင့္ဖင္အိအိ
ႀကီးကုိ ေအာက္ဖိခ်လုိက္။ ေဘးေခ်ာ္မထြက္ေစနဲ႔ေနာ္။ ေခ်ာ္ထြက္ရင္ေတာ့ ေဟာဒီလုိအလုပ္ခံရမယ္။“
စကားဆုံးသည္ႏွင့္ေကာင္းထုိက္သည္ က်င္မိန္၏ဘယ္ညာေပါင္တြင္းေၾကာႏွစ္ခုလုံးကုိတစ္အားလိမ္ဆြဲလုိက္ရာ ရွမ္းတ႐ုတ္
မေလးခမ်ာ အားကနဲ အားကနဲ နာၾကင္စြာေအာ္ဟစ္လုိက္ရရွာေလသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ အပ်ဳိစစ္
စစ္ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကုိ ပါကင္ဖြင့္ကာ မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးတုိး၀င္သြားေတာ့မည့္အခ်ိန္ကုိ အသာမွိန္းကာေစာင့္
ရင္း က်င္ေမရိန္ႏွင့္မိမိျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းမ်ား ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားေနေလသည္။ အျဖစ္ေတြကၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္းထုိက္၏စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေန႔တစ္ေန႔ကလုိပင္မွတ္ထင္ေနေပေသးသည္။ ေကာင္းထုိက္အဖုိ႔တစ္မ်ဳိး စိတ္
အာ႐ုံလႈပ္ရွားေစသည္မွာ ယခု သူအႏုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္၍ကာမအရသာယူေနေသာ က်င္မိန္သည္ က်င္ေမရိန္လုိရွမ္းတ႐ုတ္မ
စစ္စစ္ေလးျဖစ္႐ုံသာမက နာမည္ခ်င္းပါ ခပ္ဆင္ဆင္တူေနမႈျဖစ္သည္။ ဒါကလည္း က်င္ေမရိန္ကုိပုိ၍သတိတရျဖစ္စရာအ
ေၾကာင္းတစ္ခုပါပဲ။
ေကာင္းထုိက္ႏွင့္က်င္ေမရိန္တုိ႔သည္ တစ္လမ္းတည္းသားငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ။ အသက္အရြယ္ခ်င္းကလည္း မတိမ္းမယိမ္း
ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ သူငယ္တန္းေက်ာင္းအတူတူတက္ကာ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ က်င္ေမရိန္အပ်ဳိေပါက္ျဖစ္
လာသည္ႏွင့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကအေနေ၀းသြားခဲ့ၾကသည္။ ေလးတန္းအေရာက္တြင္ ေကာင္းထုိက္ေက်ာင္းမွထြက္လုိက္ရ
သလုိ က်င္ေမရိန္လည္း ေက်ာင္းေျပာင္း၍သြားသည္။ ေကာင္းထုိက္ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရသည္က မိခင္မုဆုိးမႀကီးကုိကူ၍
အေၾကာ္ေရာင္းေပးဖုိ႔။ က်င္ေမရိန္ေက်ာင္းေျပာင္းသြားသည္ကေတာ့ သူ႔မိဘစီးပြားတက္ကာအလီႀကီးရ၍ ခ်မ္းသာလာေသာ
ေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသုိ႔ေျပာင္းေပးလုိက္ျခင္းပင္။ က်င္ေမရိန္တုိ႔အေနအထားသည္လည္း ေန႔ခ်င္းညခ်င္းပင္ေျပာင္း
လဲသြားသည္။ ခပ္စုတ္စုတ္အိမ္ကေလးကုိဖ်က္ကာ ႏွစ္ထပ္တုိက္ႀကီးေဆာက္သည္။ ၿခံက်ယ္က်ယ္ရလုိ၍ ေဘးဖက္အနီးအ
နားက ေျမကြက္ေတြကုိႀကိဳက္ေစ်းေပးကာ၀ယ္ယူလုိက္သည္။
ၿခံက်ယ္က်ယ္ ႏွစ္ထပ္တုိက္ႀကီးဟီးေနေအာင္ေဆာက္လုပ္ထားသည့္အေပၚတြင္ရွိေနေသာ က်င္ေမရိန္ႏွင့္မုဆုိးမအေၾကာ္
သည္ သားေကာင္းထုိက္တုိ႔ဘ၀ မုိးႏွင့္ေျမလုိကြာျခားသြားသည္။ က်င္ေမရိန္၏မိဘမ်ားသည္ ယခင္ကရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိးေတြလုိ
ပင္အဖက္မလုပ္ေတာ့။ လူဂုဏ္တန္အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္သာ ေပါင္းသင္း၍ေနသည္။ က်င္ေမရိန္ကေတာ့ ေကာင္းထုိက္ကိုအ
ဖက္လုပ္ပါေလေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းကလုိ တန္းတူရည္တူ သူငယ္ခ်င္းသေဘာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ခုိင္းစရာရွိ
သည္မ်ားကုိ ေခၚ၍ခုိင္းေစျခင္းမ်ဳိးေတြသာျဖစ္သည္။ ခုိင္းသည့္အတြက္အခေၾကးေငြေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေပးပါသည္။
ေကာင္းထုိက္အေနျဖင့္မူ ေငြေၾကးရသည္ထက္ တစ္ေန႔တစ္ျခားလွေသြးႂကြယ္လာေလေသာ က်င္ေမရိန္အလုိက် အစစလုပ္
ေပးေနရသည္ကုိပင္ေပ်ာ္ရႊင္၍ေနသည္။
ေကာင္းထုိက္(၁၅)ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ အေမမုဆုိးမသည္ ဘ၀အထုအေထာင္းဒဏ္မ်ားေၾကာင့္ေသဆုံးသြားခဲ့သည္။ ေဆြနီး
မ်ဳိးစပ္လည္းမရွိေသာ ေကာင္းထုိက္မွာတစ္ေကာင္ႂကြက္အျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရာ က်င္ေမရိန္၏ မိဘမ်ားက ေကာင္းထုိက္ကုိသူတုိ႔
ၿခံ၀င္းထဲတြင္ရွိ အေစခံတန္းလ်ားလုိအိမ္ငယ္ေလးတြင္လာေနေစသည္။ အိမ္ႀကီး၏ေတာက္တုိမယ္ရအလုပ္မ်ားကုိလုပ္ဖုိ႔ခုိင္း
သည္။ သူတုိ႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကလည္းက်ယ္ျပန္႔ေနၿပီး ဧည့္သည္ေပါင္းစုံ၀င္ထြက္ေနၾကေလရာ ေတာက္တုိမယ္ရဆုိ
ေသာ္လည္း အလုပ္ႏွင့္လက္မျပတ္ရေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္း ပင္ပန္း လွပေၾကာ့ရွင္းေနေလေသာ က်င္ေမရိန္ကုိျမင္ေတြ႕ေန(အေ၀းမွလွမ္းျမင္
ရျခင္းမ်ဳိးကမ်ားပါသည္)ရျခင္းကပင္လွ်င္ ေကာင္းထုိက္အတြက္ အေမာေျပစရာ
ျဖစ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ က်င္ေမရိန္ကုိႀကိတ္ကာတစ္ဖက္သတ္လည္းခ်စ္ေနမိၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀အေျခအေနခ်င္းက မုိးႏွင့္ေျမေလာက္ကြာျခားသည္မုိ႔
သူ႔ခ်စ္စိတ္ကုိႀကိတ္မွိတ္၍သာမ်ဳိသိပ္ေနခဲ့ရေလသည္။ သူအမ်ားဆုံးလုပ္ႏုိင္သည္က က်င္
ေမရိန္ကုိခုိး၍ၾကည့္မႈမ်ားသာျဖစ္ေပသည္။
အထူးသျဖင့္ က်င္ေမရိန္အားကစားေလ့က်င့္သည္ကုိေခ်ာင္း၍ၾကည့္ရျခင္းသည္ ေကာင္းထုိက္အဖုိ႔မက္ေမာဖြယ္ရာ အ ေကာင္းဆုံးျဖစ္ေပသည္။ က်င္ေမရိန္၏
ကာယေလ့က်င့္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရာေနရာမွာ ပင္မအိမ္ႀကီး၏ေနာက္ဖက္ မီးဖုိေခ်ာင္ႏွင့္
မလွမ္းမကမ္းတြင္သီးသန္႔ရွိသည္။ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လွေသာ သူေဌးသမီးမုိ႔ ကာယအားကစားေလ့က်င့္ရာေနရာကုိပင္ အိမ္ငယ္ေလးတစ္ခုသဖြယ္လွပသပ္ရပ္စြာ
ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ မသိသူမ်ားဆုိလွ်င္ သီးသန္႔အပန္းေျဖရန္ေဆာက္လုပ္
ထားေသာ တစ္ထပ္တုိက္ပုကေလးတစ္ခုဟုပင္ထင္ၾကေပလိမ့္မည္။ ထုိအိမ္ထဲတြင္ မိန္းကေလးမ်ားကုိယ္ကာယအလွပ
ေတာင့္တင္းေၾကာ့ရွင္းအခ်ဳိးက်ေစရန္ ေလ့က်င့္ရသည့္အားကစားအေထာက္အကူပစၥည္းေတြ ျပည့္ျပည့္စုံစုံပင္ရွိသည္။ ယေန႔ေခတ္စားလာေသာ ေအ႐ုိးဗစ္အား
ကစား အကေလ့က်င့္မႈကုိ က်င္ေမရိန္ကထုိအခ်ိန္ကပင္လုပ္ေနခဲ့သည္။ က်င္ေမရိန္
ကာယအလွေလ့က်င့္ရာတစ္ထပ္တုိက္ပုေလးသည္ ေကာင္းထုိက္ေနရေသာအိမ္ငယ္ေလးႏွင့္သိပ္မေ၀းပါ။ ၿပီးေတာ့သည္ေန
ရာသည္ က်ယ္၀န္းေသာၿခံႀကီး၏အေနာက္ဖက္ပုိင္းမုိ႔ ပုိ၍သီးသန္႔က်သည္။ အျပင္လူမ်ားအေရာက္အေပါက္မရွိ။ အိမ္သား
မ်ားႏွင့္ အိမ္၏အလုပ္သမားမ်ားတုိ႔ပင္လာခဲသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္အေနႏွင့္ က်င္ေမရိန္၏ေကာ့ေကာ္ကန္ကား၊ အားကစားေလ့က်င့္မႈမ်ားကုိ မည္သူမွ်မ
သိေအာင္ေခ်ာင္ေျမာင္းၾကည့္႐ႈႏုိင္ခဲ့သည္။ မိမိမ်က္ေစ့ေအာက္တြင္ပင္ တစ္ေန႔တစ္
ျခား ေတာင့္တင္းအခ်ိဳးက်လာေသာ က်င္ေမရိန္၏ကာယအလွမ်ားကုိအားရစဖြယ္႐ႈျမင္ေနရေလသည္။
ေကာင္းထုိက္(၁၈)ႏွစ္အရြယ္ျပည့္သည့္ေန႔တြင္မူ ႀကီးမားေသာကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။ ထုိေန႔ ကလည္းထုံးစံအတုိင္းပင္ ညေနေစာင္း
ကာယအလွေလ့က်င့္ေနေသာက်င္ေမရိန္ကုိ ေကာင္းထုိက္ကအသာပင္ေခ်ာင္ေျမာင္း
၍ၾကည့္ေနခဲ့ေလသည္။
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္သည္ ေကာင္းထုိက္သင္ျပခုိင္းေစသည့္အတုိင္း တေသြမတိမ္းပင္လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးရရွာ
ေလသည္။ ေကာင္းထုိက္၏မတ္ေတာင္ေနေသာလီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကုိ လက္ကေလးျဖင့္မရဲတရဲဆုပ္ကုိင္ကာ သူမ၏
ေစာက္ပတ္တြင္ဆြဲယူေတ့ကပ္ထားသည္။ ပူေႏြးမာေတာင္တုတ္ခုိင္ေလေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိထိေတြ႕ကုိင္တြယ္ရမႈေၾကာင့္
က်င္မိန္ ရင္တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ အဖုတ္၀တြင္ေတ့ကပ္လုိက္ေသာအခါတြင္မူ ဖုိမသဘာ၀ထိေတြ႕မႈသေဘာအရ က်င္မိန္
တစ္ကုိယ္လုံးၾကက္သီးမ်ားပင္ဖ်န္းကနဲထသည္။ ဤအေခ်ာင္းႀကီး မိမိ၏အေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲထုိးသြင္းယူရလွ်င္အရမ္း
နာမွာပဲဟုေတြးကာအလြန္ေၾကာက္ေနသည္။ အလုိးမခံဖူးေသးေသာ အပ်ဳိ႐ုိင္းေလးမုိ႔လည္း စိတ္ကမရဲ။ ရမက္စိတ္အတန္အ
သင့္ႏုိးႂကြေနၿပီျဖစ္သည့္တုိင္ ေၾကာက္စိတ္ကပုိကဲေနသည္။ မလုပ္လုိေသာ္လည္း မျငင္းႏုိင္သည့္အေျခအေနမုိ႔ က်င္မိန္သည္
အံကုိခဲကာမိမိကုိယ္မိမိအားေပးၿပီး တင္ပါးေအာက္သုိ႔အသာေလးစမ္းကာဖိခ်ၾကည့္လုိက္သည္။
လီးဒစ္ႀကီး၏အဖ်ားပုိင္းေစာက္ေခါင္းထဲသို႔တစ္ရစ္ စီးပုိင္စြာတုိး၀င္လာေလရာ စစ္ကနဲနာသလုိ ရင္ထဲလည္းဒိန္းကနဲခုန္လ်က္
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း“အုိ“ဟူ၍ ေရရြတ္သံေလးေပၚလာသည္။ နာလုိ႔ညည္းသံလား၊ ေၾကာက္၍ေအာ္မိသံ
လား၊ ရင္ဖုိသြား၍ပြင့္ထြက္လာလားဆုိသည္ကုိ က်င္မိန္ကုိယ္တုိင္ပင္ေ၀ခြဲပုိင္းျခားျခင္းမျပဳႏုိင္ပါ။ သူမအေနျဖင့္ ထုိခံစားမႈ၊ သုံး
မ်ဳိးလုံးကုိေရာႁပြန္းကာခံစားေနရေလသည္ကေတာ့အမွန္။ က်င္မိန္သည္ ေခတၱမွ်တုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ေနေသး၏။ အဖ်ားပုိင္းတုိး
၀င္လာသည့္ လီး၏ထိေတြ႕မႈကုိေတာ့အပီကုိခံစားေနရ၏။ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္တစ္ဆုိ႔ဆုိ႔ႏွင့္ နာလည္းနာ၊ ရင္လည္းခုန္။
အုိ…..ဘယ္လုိႀကီးမွန္းမသိပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေကာင္မေလးသည္ၾကာၾကာေတာ့တုံ႔ဆုိင္းမေနရဲရွာ။ ေကာင္းထုိက္ကေပါင္တြင္းေၾကာ
ဆြဲလိမ္မွာႏွင့္ စုိးမင္းကက်ာပြတ္ႏွင့္ ျဖတ္႐ုိက္မွာကုိအလြန္ပင္ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ဆက္၍ဖိခ်လုိက္ရျပန္သည္။ ေစာေစာ
ကထက္ေတာ့ပုိေႏွးသည္။ ဒါေပမယ့္အဖ်ား၀င္ကာလမ္းေၾကာင္းေျဖာင့္ေနၿပီျဖစ္ရာ လီးဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးသည္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္
ေလးထဲသုိ႔တစ္၍တုိး၀င္သည္။
“အား……ဟင့္….၀င္သြားၿပီ“
က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေရရြတ္သံေလးထြက္သြားျပန္သည္။ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးတစ္၍တုိး၀င္လာသည္ကိုသိလုိက္သည္တြင္ ေကာင္မ
ေလးသည္ ပါးစပ္မွအလုိအေလွ်ာက္လႊတ္ကနဲထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ေျပာဆုိရန္ေတာ့ လုံး၀ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါ။
လႊတ္ကနဲေျပာထြက္ၿပီးမွအရမ္းရွက္သြားေလရာ ရွမ္းေသြးမ်ားလႊမ္းလ်က္ ေဖြးႏုေသာတစ္ကုိယ္လုံးပန္းႏုေရာင္ပင္သန္း၍သြား
ေလသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအရမ္းရွက္ရြံ႕သြားေၾကာင္းကုိ အားလုံးသိျမင္ႏုိင္သည္။
“အသာခပ္ျဖည္းျဖည္းဆက္ဖိခ်ၿပီးသြင္းယူ။ နင့္အဖုတ္ထဲက အပ်ဳိေမွးပါးကုိလီးနဲ႔ေထာက္မိရင္ ရပ္….“
ေကာင္းထုိက္က ထုိသုိ႔ေျပာၿပီး က်င္မိန္၏ခါးေလးကုိလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညႇပ္ကာကုိင္ၿပီးထိန္းေပးသည္။ ေကာင္မေလးကတင္
ဆုံႀကီးကိုအသာျဖည္းျဖည္းဖိခ်ေသာအခါ ေကာင္းထုိက္ကခါးကုိကုိင္ကာထိန္း၍မေပးသည္။ ယခုပြဲတြင္ ေကာင္းထုိက္တုိ႔အ
ေနျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကုိ အပ်ဳိေမွးစုတ္ျပတ္ေပါက္ၿပဲသြားသည္အထိ ေစာက္ပတ္ကုိလုိးဖုိ႔မလုိအပ္ပါ။ ေစာက္ပတ္
ထဲလီးတုိး၀င္သြားမႈကို သည္ခ်ာတိတ္မသိရွိ႐ုံသာ လီးကုိုထုိးသြင္းေပးျခင္းျဖစ္၏။ သူတုိ႔အေနျဖင့္ က်င္မိန္၏ပါးစပ္ႏွင့္ဖင္ေပါက္
ကုိသာ အပ်ဳိရည္ပ်က္သြားေအာင္ ရက္ရက္စက္စက္လုိးေပးၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွအပ်ဳိအေမွးပါးကုိေတာ့ သည္
အတုိင္းဖုံးအုပ္ေနလ်က္သားရွိေနေအာင္ထားေပးၿပီး ပါကင္ဖြင့္လုိးခ်င္သူ သူေဌးႀကီးမ်ားထံမွေၾကးေကာင္းေကာင္းေတာင္းယူ
ကာ က်င္မိန္၏အပ်ဳိရည္ကုိေစ်းႀကီးႀကီးျဖင့္ ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္သည္။
ဖင္ႏွင့္ပါးစပ္ကုိအျပတ္လုိးျခင္းႏွင့္ အပ်ဳိအေမွးပါးကုိထိမိ႐ုံ လီးသြင္းေပးျခင္းတုိ႔မွာ မက်င္မိန္ကုိက်ဴံးသြင္းထိန္းခ်ဳပ္ယူသည့္
ပရိယာယ္မ်ားဟုဆုိႏုိင္သည္။ က်င္မိန္အေနျဖင့္သည္အျဖစ္မ်ားႀကံဳရၿပီးသည့္ေနာက္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္က်ဳိးႏြံစြာလုပ္ေဆာင္
သြားရေတာ့မည္မလြဲပါ။ အပ်ဳိအေမွးပါးဆုိတာ ဘာကုိေခၚမွန္းက်င္မိန္ေရေရရာရာမသိပါ။ ေကာင္းထုိက္၏ေျပာစကားအရ
ယခုလီးေခ်ာင္းဆုိတာႀကီး ထုိးသြင္းေနသည့္ မိမိ၏အဖုတ္အေခါင္းေပါက္တစ္ေနရာရာတြင္ ဖုံးအုပ္လွ်က္သားရွိေနမည္ဟူ၍
သာ မွန္းဆနားလည္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိအေမွးစုတ္ေပါက္သြားျခင္းသည္ အပ်ဳိရည္ပ်က္ရမႈျဖစ္တာလား၊ လီးကုိေစာက္ပတ္
ထဲထုိးသြင္းသည္ႏွင့္ အပ်ဳိရည္ပ်က္ၿပီးျဖစ္တာလားကိုေတာ့ သို႔ေလာ သုိ႔ေလာ ေတြးေတာ၍ေနမိသည္။ မိမိတင္ပါးႀကီးေအာက္
သုိ႔အသာဖိခ်မႈႏွင့္အတူ မိမိ၏အဖုတ္ထဲသုိ႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းတုိး၀င္လာေသာ လီးႏွင့္တစ္စုံတစ္ခုထိမိမည့္အေနအထားကုိ
က်င္မိန္အထူးပင္အာ႐ုံစုိက္ကာ ဂ႐ုျပဳ၍ေနသည္။ ဤတြင္ အဖုတ္ထဲလီးတုိး၀င္ထိေတြ႕မႈပုိ၍အပီခံစားရသည္။ ဤခံစားမႈသည္
ရမက္အရသာကုိပုိ၍ေကာင္းမြန္ရွိန္းဖိန္းေစရာ က်င္မိန္တစ္ေယာက္အႏုိင္အထက္ျပဳခံရမႈႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလးထဲသုိ႔ လီးႀကီးတုိး၀င္လာ၍ က်ိန္းစပ္နာၾကင္ကာ ေမာေနမႈတုိ႔ကုိပင္ သတိမမူႏုိင္သလုိျဖစ္ေနသည္။
ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ေလးလက္မခန္႔တုိး၀င္သြားၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ လီးတန္ထိပ္ဖ်ားပုိင္းသည္
က်င္မိန္၏အပ်ဳိအေမွးပါးကုိသြား၍ထိမိသည္။ ဤသုိ႔ထိမိျခင္းကုိ က်င္မိန္ေရာ ေကာင္းထုိက္ပါခံစားသိရွိလုိက္ၾက၏။
“ေဟာ……“
က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေယာင္ရမ္းေျပာဆုိသံေပၚသည္။ တင္ပါးႀကီးဖိခ်ေနမႈလည္း ရပ္တန္႔သည္။ ေကာင္းထုိက္ကလည္း တင္ပါး
ဆုံႀကီးေအာက္သုိ႔ပုိ၍ပိက်မလာေစရန္ ခါးကုိခပ္တင္းတင္းကုိင္မ ထိန္းေပးလုိက္သည္။ ဤသုိ႔ရပ္တန္႔ကာ ႐ုပ္ေသမ်ားလုိျဖစ္
သြားမႈႏွင့္ က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွေရရြတ္သံေပၚလာမႈတုိ႔သည္ အပ်ဳိအေမွးပါးကုိ လီးျဖင့္ထိေထာက္မိၿပီျဖစ္ေၾကာင္းအခ်က္ျပသလုိ
ျဖစ္သည္။ ၾကည့္ေနၾကသူတုိ႔အေနျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲျမဳပ္၀င္ေနေသာ လီး၏အေျခအေနကုိမ်က္စိျဖင့္ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရ
ေသာ္လည္းဘယ္အေနအထားမ်ဳိးရွိေနၿပီဆုိျခင္းကုိ စိတ္အာ႐ုံတြင္နားလည္ၾကကာ အနည္းငယ္စိတ္လႈပ္ရွားကုန္ၾကေလသည္။
“အပ်ဳိအေမွးပါးကုိ ငါ့လီးႀကီးေထာက္မိေနၿပီလား“
“ဟုိ……ဟုိ“
ေကာင္မေလးအေျပာရခက္ေနသည္။
“ေမးေနတာေျဖေလ၊ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ“
ေကာင္းထုိက္က ခပ္ေငါက္ေငါက္ေမးလုိက္သည္။ စုိးမင္းကလည္း က်ာပြတ္သံတစ္ခ်က္ေပးသည္။ ထိေအာင္ေတာ့မ႐ုိက္ပါ။
“ေထာက္မိေနပါၿပီရွင့္……ေထာက္မိေနပါၿပီ“
ေကာင္မေလးအလန္႔တၾကားေျပာခ်လုိက္ရရွာသည္။
“ငါ့လီးလည္းအေတာ္၀င္ေနတယ္။ သိရဲ႕လား။“
“ဟုတ္…..ဟုတ္ကဲ့“
“ဘယ္လုိမ်ဳိးသိတာလဲ“
“ဟုိ…..အဟြာမွာတစ္ဆုိ႔ျပည့္ၾကပ္ေနတာခ်ည္းကုိး….“
“ခံရတာေကာင္းလား“
“ကၽြန္မ မသိပါဘူးရွင္…..“
“အဖုတ္ထဲမွာ ယားမေနဘူးလား“
“မသိပါဘူးရွင္…….မသိပါဘူး“
ငုိသံပါကာ အသံေလးတုန္ေနရွာသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ငိုမဲ့မဲ့။
“နင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြေတာ့စုိၿပီး စိမ့္ထြက္ေနတယ္မဟုတ္လား“
“ဟုတ္….ကဲ့…..ရွင့္“ အသံခပ္တုိးတုိးေလး။
“ကဲ…..ထေတာ့။ လီးကုိျဖဳတ္လုိက္“`
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ထလုိက္သည္။ မတတ္သာ၍သာ ေကာင္းထုိက္ေပၚခြထုိင္ကာအဖုတ္ထဲလီးသြင္းယူေန
ရသည္မဟုတ္လား။ ထဖုိ႔အခြင့္ရသည္ႏွင့္ ဆတ္ဆတ္ဆုိ ထထုိင္လုိက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ က်ဥ္းၾကပ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ
တြင္ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္လွေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးေလးလက္မခန္႔ျမဳပ္၀င္ေနမႈက အလြန္တင္းၾကပ္စီးပုိင္လွေပရာ လီးသည္ခ်က္ခ်င္း
ျပဳတ္မထြက္။ ေလလုံေသာပုလင္းတြင္ ေဖာ့ဆုိ႔ၾကပ္ေနသလုိမ်ဳိးျဖစ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားၿပဲအာလ်က္ ေစာက္အုံ
ႀကီးပါ လီးႏွင့္ထစ္ကာလန္ပါေနေလရာ က်င္မိန္မွာထ၍မရ ထုိင္လ်က္လည္းမဟုတ္။ ကြတတႀကီးျဖစ္လ်က္ အဖုတ္လည္းအ
ေတာ္ကုိ က်ိန္းနာေနသည္။
“အား……အား……တစ္လစ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီရွင့္“
ေကာင္မေလးလန္႔၍ပင္ေအာ္လုိက္မိသည္။
“ငါ့လီးကသိပ္ႀကီးၿပီး နင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးကအေခါင္းက်ဥ္းေသးလုိ႔ၾကပ္ၿပီး ႐ုတ္တရက္မထြက္ပဲ တစ္ေနတာပါ။ အသာေလး
ေပါင္ကုိကြၿပီး ထုတ္ယူ….“
ေကာင္းထုိက္က ဤသို႔ေျပာရင္း ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏တင္ပါးကုိခပ္ဆတ္ဆတ္ပုတ္သည္။ ႏုိ႔အုံမ်ားကုိလည္း လွမ္း၍ဆြဲသည္။
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာမွာေတာ့ ၀ုိင္းၾကည့္ေနၾကသူမ်ား၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ လီးကအဖုတ္မွကၽြတ္မထြက္ပဲ တစ္လစ္ႀကီးရွိေန
သည္မုိ႔ အထူးပင္မ်က္ႏွာပူကာအရွက္ႀကီးရွက္ေနသည္။ တစ္အားဆြဲျဖဳတ္၍လည္းရႏုိင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပူပူ၊
ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္ ေကာင္းထုိက္ေျပာသလုိလုပ္ယူရသည္။ ထုိအခါက်မွ လီးကေစာက္ပတ္မွထြက္သည္။ လီးကၽြတ္သြားသံက
ပုလင္းဗူးဆုိ႔ကုိဖြင့္ယူလုိက္သလုိမ်ဳိး“ေဖာင္း ဖြတ္“ဟုပင္ အသံက်ယ္က်ယ္ျမည္သည္။
ထုိအခိ်န္တြင္ စုိးမင္းကေမြ႕ယာအေသးစားေလးတစ္ခုကုိ ၾကမ္းျပင္ေပၚျဖန္႔ခ်သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ေခြးေျခေပၚထုိင္ေန
ရာမွထကာ က်င္မိန္ကုိဆတ္ကနဲဆြဲ၍ေမြ႕ယာေပၚတြင္ေမွာက္ရက္ေလးက်သြားေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြန္းခ်လုိက္သည္။
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ေမြ႕ယာေပၚတြင္မ်က္ႏွာအပ္ကာေမွာက္လ်က္သား ခပ္စင္းစင္းႀကီးရွိ၍ေနသည္။ ဘာေတြဆက္၍ျဖစ္
ဦးမည္နည္းဟု ရင္ထဲအေတြး၀င္ကာလန္႔၍ေတာ့ေနသည္။
“ဒီေကာင္မလက္ေတြကုိႀကိဳးတုပ္ၿပီး ထိန္းေပးထားဦးကြ။ အခု ငါတုိ႔ဆက္ျပမယ့္အထာမွာ ဒီေကာင္မအျပတ္႐ုန္းကန္ဖုိ႔မ်ား
တယ္။ သူက ဖင္လည္း အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးမဟုတ္လား“
စုိးမင္းကလည္း က်င္မိန္၏လက္ေကာက္၀တ္ႏွစ္ခုကုိပူးကာ ႀကိဳးျဖင့္ခုိင္ၿမဲစြာတုပ္လုိက္သည္။ သည္အလုပ္မ်ဳိးကၽြမ္းေနသူမုိ႔
တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ တုပ္ေႏွာင္ၿပီးစီးသြားသည္။ က်င္မိန္အေနျဖင့္ ႐ုန္းကန္ဖုိ႔ပင္အခ်ိန္မရလုိက္ပါ။
“ရွင္တုိ႔…..ရွင္တုိ႔….ကၽြန္……ကၽြန္မ….ကုိ….ဘာ……ဘာ…လုပ္ၾကဦး….မ….မလုိ႔…..လဲ….ဟင္“
ေကာင္မေလးသည္ ေမြ႕ယာေပၚမ်က္ႏွာအပ္လ်က္သားရွိေနရာမွေခါင္းႂကြကာ ေနာက္သုိ႔ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ၿပီးေမး၏။
“ဘာမွေၾကာက္မေနပါနဲ႔ကြာ။ နင္လည္း ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ေတြ႕ရမယ့္အလုပ္တစ္ခု ငါလုပ္မလုိ႔ပါ။ ဒီအလုပ္မွာ ငါကအပီ
ကၽြမ္းတာ။ နင္ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ေတြ႕ရမယ္ စိတ္ခ်“
ေကာင္းထုိက္က မခ်ဳိမခ်ဥ္ၿပံဳးကာေျပာသည္။ ဇစ္ျပဳတ္ေနေလေသာ သူ႔ေဘာင္းဘီကုိလည္း လုံးလုံးလ်ားလ်ားခၽြတ္ခ်ပစ္လုိက္
သည္။ အေပၚအက်ႌကုိပါခပ္ျမန္ျမန္ခၽြတ္လုိက္ရာ ေကာင္းထုိက္ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္သြားသည္။ ေက်ာက္တူးသမားမုိ႔ ႂကြက္သား မ်ား က်စ္လစ္ကာသန္မာသည္။
က်င္မိန္တစ္ေယာက္ေၾကာက္လန္႔စြာ႐ႈိက္ငုိမိရွာသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကုိအတင္းေစ့ထား
သည္။ တင္ပါးႀကီးကုိလည္း ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းထိကပ္ႏုိင္သမွ်ထိကပ္ေနေအာင္ျပဳထားသည္။ ဖင္မုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မည့္အျဖစ္
ကုိ အလြန္ပင္ေၾကာက္လန္႔ေနရွာသည္။
“ဒီေကာင္မေလးရဲ႕ဖင္ကလုံးၿပီးတင္းအယ္ကားအိေနတာပဲ။ တကယ္လုိးလုိ႔ေကာင္းမယ့္ဖင္မ်ဳိးကြ။ ငါကလည္း ဒီလုိတင္းတင္း
ရင္းရင္း က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ဖင္မ်ဳိးမွလုိးခ်င္တာ“
ေကာင္းထုိက္၏ အားရပါးရေျပာလုိက္သံက က်င္မိန္၏နားထဲသံပူရည္ေလာင္းထည့္လုိက္သည့္အလား။ မိမိ၏တင္ပါးသားႏွစ္
ခုအေပၚသုိ႔ ေကာင္းထုိက္၏လက္မ်ားက်ေရာက္လာသည္ကုိ က်င္မိန္သိသည္။ ထိုလက္မ်ားက ဖင္ကုိဆြဲ၍ၿဖဲေနသည္။ က်င္
မိန္သည္ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကုိထိကပ္ႏုိင္သေလာက္မွ် ထိကပ္၍ေနရေလေအာင္ႀကိဳးစားကာေတာင့္၍ ခံထားပါေလေသး၏။
အမွန္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ သူမသည္ေစာက္ဖုတ္အလုိးခံခဲ့ရမႈထက္ ယခုဖင္ကုိအတင္းဆြဲၿဖဲခံရမႈကုိပုိ၍ရွက္ရြံ႕မိသည္။ ဒါေၾကာင့္
လည္း အားရွိသမွ်ႀကိဳးစားေတာင့္ခံေနျခင္းျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ေကာင္းထုိက္ကသည္ကိစၥမ်ဳိးတြင္အထာေပါက္ကာကၽြမ္းေနသူမုိ႔ ေကာင္မေလး၏ဖင္၀တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကုိ ဘယ္
ညာလက္မႏွစ္ခုျဖင့္ အားထည့္ကာဖိ၍တြန္းၿဖဲယူေလရာ က်င္မိန္မည္မွ်ႀကိဳးစားကာေတာင့္ခံထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖင္သားႏွစ္ခုၿပဲ
အာသည္။ စအုိ၀ေလးျပဴး၍ေပၚလာေသာအခါ ေကာင္းထုိက္သည္သူ၏ညာဖက္လက္ခလယ္ကုိရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာဖင္ထဲ
ဖိထုိးသြင္းျပန္သည္။ ထုိးသြင္းမႈသည္ ညႇာတာမႈကင္းလွသည္။ လက္ခလယ္က ဖင္ေပါက္ထဲတင္းၾကပ္စြာတုိး၀င္၏။ ေအာင့္၍
နာေသာ္လည္း က်င္မိန္သည္အံကုိတင္းတင္းခဲကာ ႀကိတ္မွိတ္၍ခံသည္။ ေအာ္ဟစ္ျခင္း၊ ညည္းတြားျခင္းမလုပ္။ ေကာင္းထုိက္
၏ အႏုိင္အထက္အတင္းအဓမၼျပဳမႈကုိတတ္ႏုိင္သမွ်ေလးျဖင့္ တန္ျပန္အာခံသည့္သေဘာပင္။
ေကာင္းထုိက္ကေတာ့ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏စအုိထဲသုိ႔လက္ေခ်ာင္းကုိထုိးသြင္းေမႊေႏွာက္ေနသည္။ ထုိးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္
သည္။ လွည့္၍ပြတ္ဆြဲသည္။ ထုိး၍ကလိသည္။ မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးထုိးသြင္း၍ ဖင္လုိးသည့္အခါလမ္းေၾကာင့္ေျဖာင့္ေစရန္ႀကိဳ
တင္ျပင္ဆင္ကာ ဖင္၀ကုိလက္ေခ်ာင္းျဖင့္ထုိးခ်ဲ႕ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ခလယ္ျဖင့္ေလးငါးခ်က္ထုိးေမႊၿပီးေနာက္ လက္ညႇိဳး
ကုိပါ ထပ္မံျဖည့္ထည့္ကာ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပူးျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကုိထုိးကလိျပန္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလး
၏ ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာထုိးသြင္းကလိေနေသာ လက္ညႇိဳးႏွင့္လက္ခလယ္တုိ႔ကုိခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ဆြဲထုတ္ယူသည္။
စအုိေပါက္ေလးသည္ လက္ေခ်ာင္မ်ားတြင္ကပ္ကာၿပဲလန္ႂကြတက္လာပါသည္။ ၿပီးမွလက္ေခ်ာင္မ်ားကၽြတ္ထြက္ရာ“ႁပြတ္ဘူ
ဟူေသာ မတုိးမက်ယ္အသံေလးထြက္ေပၚသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ က်င္မိန္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ဒူးထုိးသြင္းကာ ေျခ ေထာက္မ်ားကားထြက္ေအာင္
အတင္းပင္တြန္းဖယ္ျပဳမူယူသည္။ ေျခေထာက္မ်ားခပ္ကားကားျဖစ္သည္ႏွင့္ ေကာင္မေလး၏
ဖင္ၾကားသုိ႔မ်က္ႏွာအပ္ကာ ဖင္ေပါက္ေလးကုိလွ်ာျဖင့္ထုိးကာလ်က္သည္။ တံေတြးမ်ားစုိ၍ေနေအာင္ျပဳေပးသည္။ ယားက်ိက်ိ
ႏွင့္မုိ႔ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာခါးေလးတြန္႔၍ တြန္႔၍သြားရွာသည္။ ဖင္လုိးေသာအခါ လီးအ၀င္ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ ဖင္၀ကုိတံေတြး
ဆြတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
“ဖင္ေထာင္လုိက္စမ္း…..“
တံေတြးစုိေနေအာင္ျပဳေပးၿပီးသည္ႏွင့္ ဖင္လုိးခ်င္စိတ္ေတြကလည္း အရမ္းထန္ျပင္းလာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကရွမ္းမ
ေလးကုိ ဖင္ကုန္းခုိင္းေလသည္။ ဖင္ေထာင္ေပးဖုိ႔ က်င္မိန္ခမ်ာ ခပ္ရြံ႕ရြံ႕ျဖစ္ေနသည္။ ခ်က္ခ်င္းလုပ္မေပး။ ဤအခါ တင္ပါး
ႀကီးမ်ားကုိ လက္၀ါးျဖင့္ တစ္အား႐ုိက္ခ်ျခင္းကုိခံရရွာသည္။
“ဖ်န္း ဖ်န္း ဖ်န္း…..ဖင္ေထာင္ေလ…..ဖ်န္း ဖ်န္း “
ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ျဖဴအိတင္းရင္းေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကုိ လက္၀ါးႀကီးျဖင့္ညႇာတာမႈကင္းမဲ့စြာခပ္
ၾကမ္းၾကမ္း႐ုိက္ရင္း ခါးက်င္က်င္ေလးကုိလည္း လက္ျဖင့္ဆြဲမပင့္ယူလုိက္ရာ က်င္မိန္ခမ်ာကုန္းမေပးခ်င္ပါပဲႏွင့္ ဖင္ပူးေတာင္း
ေထာင္ကာကုန္းလ်က္သား အေနအထားသုိ႔ေရာက္သြားရရွာေလေတာ့သည္။ ေလးဖက္ေထာက္အေနအထားပင္မဟုတ္။
ပူးခ်ည္တုတ္ေႏွာင္ထားေသာလက္မ်ားကုိ စုိးမင္းကခပ္တင္းတင္းႀကိဳးဆြဲ၍ထိန္ထားေပရာ က်င္မိန္မွာႏုိ႔အုံႀကီးမ်ား ေမြ႕ယာေပၚ
ထိမိေနလ်က္ ကုိယ္အေပၚပုိင္းကခပ္ျပားျပားေမွာက္ကာ ခါးခပ္ေကာ့ေကာ့ႏွင့္ဖင္ဆုံႀကီးသာအေပၚကုိႂကြတက္ေနသည္။
ဖင္လုိးခံရဖုိ႔အထူးပင္သင့္ေလွ်ာ္ေသာအေနအထားသုိ႔ေရာက္သြားသည္။ ပြဲၾကည့္သူမ်ားမွာ ေဖြးအုကားအိေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္
မေလး၏ ဖင္ႀကီးကုိလက္ေတြ႕လုိးရေတာ့မည့္ ေကာင္းထုိက္ကုိမနာလုိသလုိလုိပင္ျဖစ္၍လာၾကသည္။ တ႐ုတ္မႏွစ္ေယာက္ဆုိ
လွ်င္ ဖင္၀မ်ားပင္ယားသလုိလုိခံစားၾကရသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ကာမမႈလြန္က်ဴးသူမ်ားပီပီ ဖင္လုိးခံရတာကုိလည္း အ
ရသာ ယူတတ္ၾကသည္။ ဖင္လည္းခံဖူးၾကသည္။ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထားရၿပီမုိ႔ စအုိေပါက္ေလးသည္လည္း အထင္းသားၿပဲ၍
ေနသည္။ ေအာက္ဖက္မွ ေစာက္ဖုတ္ၾကေတာ့ အစိကုိေဖာင္းႂကြကာ အရည္မ်ားစုိလက္ေတာက္ေျပာင္ေန၏။ လက္ေခ်ာင္းမ်ား
ျဖင့္ထုိးကာ က်က်နနကလိၿဖဲေပးထားၿပီးၿပီမုိ႔ စအုိေပါက္ကေလးသည္ တၿပဲၿပဲႏွင့္မအာတအာျဖစ္ေနသည္။
“စုိးမင္း…..ဒီေကာင္မဖင္ေပါက္ကမၿပဲတၿပဲေလးအာၿပီး ေတာင္ေနတာကြ။ လုိးသြင္းေတာ့မယ့္ ငါ့လီးႀကီးကုိႀကိဳဆုိေနပုံအပီပဲ။
ႏုႏုၿပီး စုိတုိတုိေလးကြ။ ေတာက္“
ေကာင္းထုိက္က ရက္ရက္ေရာေရာမွတ္ခ်က္ခ်လုိက္ရာ က်င္မိန္မွာလဲေသပစ္လုိက္ခ်င္စိတ္ေတြပင္ေပၚလာရေလသည္။ မ်က္
ရည္မ်ားလည္း သြင္သြင္က်၍ေနသည္။ သူမ၏စအုိမွာ ေကာင္းထုိက္စိတ္ႀကိဳက္လုိးတာခံရဖုိ႔ သနားစဖြယ္ေလးအသင့္ရွိလုိ႔ေန
ပါၿပီ။ အလုိမတူပဲ အတင္းမုဒိန္းက်င့္ကာ ဖင္လုိးခံရရွာေတာ့မည့္ က်င္မိန္သည္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကုိသြားျဖင့္ကုိက္ကာ စိတ္ကုိ
တတ္ႏုိင္သမွ်တင္း၍ထားေလသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ဖင္သားႀကီးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကုိင္ထား
ကာ ဆြဲမ၍ထိန္းလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တံေတြးမ်ားဆြတ္ထား၍စုိေနေလၿပီျဖစ္သည့္ စအုိေပါက္ေလးတြင္လီးကုိေတ့ေထာက္
လုိက္သည္။ မိမိ၏မည္းနက္မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ျဖဴႏုေနေသာ စအုိေပါက္က်ဥ္း
က်ဥ္းေလးတြင္ က်က်နနေတ့ေထာက္မိသည္ကုိ ပြဲၾကည့္ေနသူမ်ားထင္ရွားစြာျမင္ေတြ႕ႏုိင္ရန္ႏွင့္ က်င္မိန္ကုိယ္တုိင္လည္းဖင္၀
တြင္ လီးအေတ့ခံရသည္ကုိ ေကာင္းစြာခံစားသိရွိႏုိင္ေစရန္ ေကာင္းထုိက္ကပညာသားပါပါျပဳသည္။ လီးကုိေတ့ပီးပီးခ်င္းထုိး
သြင္းျခင္းမျပဳ။ ခဏမွ်ေထာက္ထားသည္။ ေထာက္သည္ဆုိရာတြင္ အားေတာ့အနည္းငယ္ထည့္ထားေပးသည္။ ဖင္ေပါက္ထဲ
လီးထိပ္ပုိင္းတုိး၀င္သြားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ အားမမ်ားပါ။ ဖင္၀ကုိခပ္ဖိဖိေလးေန႐ုံသာအားထည့္ထားသည္။
“အား…..ဟင့္“
လီးေတ့၍အားအနည္းငယ္ျဖင့္ေထာက္လုိက္သည္ကုိခံရေသာအခါ က်င္မိန္၏ပါးစပ္မွညည္းညဴသံေလးခပ္သဲ့သဲ့ေပၚထြက္၏။
လီးေခ်ာင္းႀကီးက ႀကီးမားလြန္းလွသည္။ သူမကုိအႏုိင္က်င့္ကာအတင္းအၾကပ္စုပ္ခုိင္း၍ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင့္ စုပ္ေပး ခဲ့ရသည့္ စုိးမင္း၏လီးတန္ထက္ပုိ
ရွည္သလုိ ပုိ၍တုတ္သည္ကုိ က်င္မိန္သိထားၿပီးျဖစ္သည္။ လီးကုိထုိးမသြင္းေသးပဲ စအုိ၀တြင္
ခပ္ဖိဖိေလးေတ့ေထာက္ထားသည္ကပင္ တစ္ဆုိ႔ဆုိ႔တင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏လိင္တန္ဆာ
သည္ ဤမွ်ေလာက္ႀကီးမားလိမ့္မည္ဟု က်င္မိန္တစ္ေယာက္မထင္ခဲ့ပါ။ ဤမွ်ႀကီးမားတုတ္ခုိင္လွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးထုိးသြင္း
ပါက မိမိ၏ဖင္ေပါက္စုတ္ျပတ္ၿပဲထြက္သြားလိမ့္မည္ဟုေတြးကာ အရမ္းကုိလန္႔သည္။ ေၾကာက္လွလန္႔လွေသာေၾကာင့္ က်င္မိန္
သည္ ႐ုန္းကန္ထြက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားသည္။
“ေဟ့ေဟ့……ေကာင္မ႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ ပုခုံးကုိကုိင္ၿပီးဖိခ်ဳပ္ထားစမ္းပါဟ စုိးမင္းရ။ ငါလီးကုိ အျပတ္ထုိးသြင္းေတာ့မလုိ႔“
ေကာင္းထုိက္က ေရွ႕သုိ႔အတင္းတြန္းေျပးေသာ မက်င္မိန္၏ခါးကုိလက္ျဖင့္ညႇပ္ကာကုိင္၍ဆြဲထားရင္းေျပာသည္။ စုိးမင္းကလဲ
က်င္မိန္၏ပုခုံးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖိ၍ခ်ဳပ္သည္။ က်င္မိန္၏လက္ႏွစ္ဖက္ကုိပူးခ်ည္ထားေသာႀကိဳးကုိမူ မိမိ၏ညာဖက္ေျခ
ေထာက္တြင္ပတ္ၿပီးဆြဲထိန္းထားသည္။ ေကာင္မေလးဘယ္လုိမွ႐ုန္းကန္မထြက္ႏုိင္ရွာေတာ့။ ဖင္မုဒိန္းက်င့္ေနသူေကာင္းထုိက္
၏ ရမ္းကားရက္စက္မႈကုိ ကယ္မည့္သူေ၀းကြာစြာသနားစဖြယ္ခံေနရရွာေလေတာ့၏။
“ဟင့္အင္း….ဟင့္အင္း……မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္။ အဲဒါကုိေတာ့ ခ်မ္းသာေပးၾကပါ……ေၾကာက္တယ္….ေၾကာက္တယ္…..ကဲြသြား
လိမ့္မယ္…..အားအား…..မလုပ္ပါနဲ႔….အုိး…..ေသၿပီ…..ေသၿပီ“
ေကာင္းထုိက္ကဖိထုိးလုိက္ရာ လီးဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးဖင္ထဲသုိ႔ၾကပ္သိပ္စြာထုိးေဖာက္တုိး၀င္သည္။ ေကာင္မေလးထြန္႔ထြန္႔ကုိလူး
ေနသည္။
“ေကာင္မကုိဖိခ်ထားစမ္းပါ စုိးမင္းရ။ လီးအကုန္၀င္ေတာ့မယ္ ထိန္းေပးထား…..ထိန္းေပးထား…..“
ေကာင္းထုိက္ကစုိးမင္းကုိလွမ္းေအာ္ေျပာရင္း လီးကုိဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ အတင္းထုိးသြင္း၏။ နာၾကင္မႈကမခံမရပ္ႏုိင္
ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ စအုိ၀မွာကိ်န္းစပ္၍ေနေအာင္ၿပဲအာလွ်က္ရွိသည္။ ဖိသြင္းလာေသာအခါ လီးႀကီးသည္စအုိေပါက္ကုိေက်ာ္
ျဖတ္ကာ ဖင္ေခါင္းထဲသုိ႔ သံေခ်ာင္း႐ုိက္သြင္းသည့္ႏွယ္ၾကမ္းတမ္းစြာ ထစ္၍ ထစ္၍တုိး၀င္လာသည္။ နာလြန္းလွေသာေၾကာင့္
က်င္မိန္ခမ်ာအသံကုန္ပင္ေအာ္မိရွာသည္။ ဘယ္လုိမွႀကိတ္၍မခံႏုိင္ေတာ့ပါ။
“အမေလး ေလး……ေသပါၿပီ……နာလုိက္တာ အရမ္းနာတာပဲ…..ေတာ္ပါေတာ့ရွင္…ေတာ္ပါေတာ့ အား အား ဒုကၡပဲ သြင္း
ေနျပန္ၿပီ…….အား အား ေသလိမ့္မယ္ သနားပါဦးရွင္…… အား အား အား အား ကြဲၿပီ……ဖင္ကြဲၿပီရွင့္…..အား အား အား “
မိမိ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ထုိးသြင္းမႈဒဏ္ကုိ မခ်ိမဆန္႔ခံေနရေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏အျဖစ္ကုိၾကည့္ရင္း ေကာင္း
ထုိက္၏စိတ္ထဲတြင္ က်င္ေမရိန္ကုိ အမွတ္ရလာျပန္သည္။ မိမိအေပၚ က်င္ေမရိန္ရက္စက္႐ုိင္းျပစြာျပဳမူခဲ့ပုံမ်ားကုိလည္း ျပန္
လည္ျမင္ေယာင္လာသည္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ထုိေန႔သည္ ေကာင္းထုိက္အသက္(၁၈)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေသာေန႔လည္းျဖစ္၏။ ထုိေန႔က ေကာင္းထုိက္သည္ထုံးစံအတုိင္းပင္
က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္မႈျပဳလုပ္သည္ကုိ အသာေခ်ာင္ေျမာင္းၾကည့္႐ႈ၍ေနသည္။ ေကာင္းထုိက္ႏွင့္အသက္မတိမ္းမယိမ္း
ျဖစ္ေသာ က်င္ေမရိန္မွာလည္း အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည့္ရန္ ရက္ပုိင္းမွ်သာလုိေပေတာ့သည္။ ေနာက္သုံးရက္ခန္႔ၾကာလွ်င္ က်င္
ေမရိန္၏ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ပြဲကုိခမ္းနားသုိက္ၿမိဳက္စြာလုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားပင္ လုပ္ေနၾကေလၿပီ။ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္
ေတာ့မည္မို႔ က်င္ေမရိန္၏ကုိယ္ကာယအလွအပတုိ႔သည္ အစြမ္းကုန္ဖြံ႕ထြားေနၿပီျဖစ္သည္။ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ကာယေလ့က်င့္ခန္း
မ်ဳိးစုံ စနစ္တက်ယူထားသည့္အတြက္လည္း က်င္ေမရိန္၏ကုိယ္ကာယမွာ အထူးပင္ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္အခ်ိဳးက်ေနေလၿပီ။
ၿပီးေတာ့ သည္ေန႔တြင္ က်င္ေမရိန္သည္ ကာယေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္မီ ကုိယ္လုံးေပၚမွန္ႀကီးေရွ႕တြင္ရပ္ကာ မိမိ၏ကုိယ္လုံးကုိ
လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနရင္းမွ ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ၀တ္ထားေသာစပုိ႔ရွပ္ကေလးကုိခၽြတ္ပစ္လွ်က္ အေပၚပုိင္းအလွကုိမွန္
ထဲတြင္ၾကည့္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဘယာစီယာကုိပါဆက္၍ခၽြတ္ျပန္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္ခန္းယူ
သည္မ်ားကုိ ေန႔စဥ္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့ရာ စပုိ႔ရွပ္၊ အားကစားေဘာင္းဘီကုိ၀တ္လွ်က္ ေအ႐ုိးဗစ္ကစားျခင္း၊ ေကာ့ေကာ္ကန္ကါး
အမ်ဳိးမ်ဳိးေလ့က်င့္ျခင္းတုိ႔ကုိသာျမင္ခဲ့ရသည္။ ယခုလုိ စပို႔ရွပ္ႏွင့္ဘရာစီယာတုိ႔ကုိခၽြတ္ခြလ်က္ ကုိယ္အထက္ပုိင္းဗလာက်င္းၿပီး
ႏုထြတ္ တင္းတင္းရင္းလုံး၀န္းေသာ ရင္သားဆုိင္ႏွစ္ခုကုိ သဘာ၀အလွအတုိင္းအထင္းသား၊ အရွင္းသားတစ္ခါမွ်မျမင္ဖူးခဲ့ဖူး
ေသးပါ။ က်င္ေမရိန္၏ရင္သားႏွစ္မႊာၿဖိဳးၿဖိဳး ေရႊရင္မ်ားသည္ ေကာင္းထုိက္၏စိတ္အာ႐ုံကုိအျပတ္ဆြဲေဆာင္၍ထားသည္။
ေကာင္းထုိက္မွာ မ်က္ေတာင္ပင္မခတ္မိ။ အသက္႐ႈရန္လည္းေမ့လ်က္ မ်က္လုံးႀကီးအျပဴးသားႏွင့္ က်င္ေမရိန္၏ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ
အမုိ႔အ၀န္းတုိ႔ကုိသာ စူးစူးစုိက္စုိက္ႀကီးအာ႐ုံနစ္ေမ်ာစြာၾကည့္ေနမိသည္။ သူ၏စိတ္အာ႐ုံအားလုံးသည္ က်င္ေမရိန္ထံသုိ႔သာ
အကုန္အစင္ေရာက္ေနရာ ပတ္၀န္းက်င္ကုိပင္သတိမျပဳႏုိင္ေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်င္ေမရိန္ကာယေလ့က်င့္မႈျပဳရာတစ္ထပ္
တုိက္ပုေလးဆီသုိ႔ မစြမ္းစြမ္းေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္ကုိ ေကာင္းထုိက္လုံး၀ပင္မသိခဲ့ပါ။ မစြမ္းစြမ္းဆုိသည္က က်င္ေမရိန္၏
သူငယ္ခ်င္းမေလး။ ရွမ္းတ႐ုတ္မတစ္ေယာက္ပင္။ က်င္ေမရိန္၏ေမြးေန႔တြင္ဆင္တူ၀တ္ရန္ဖိနပ္မ်ားရလာ၍လာျပရာ က်င္ေမ
ရိန္ကာယေလ့က်င့္ခန္းျပဳေနသည္ဆုိ၍ ဤေနရာသုိ႔ဆက္၍လုိက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ခါတုိင္းဆုိလွ်င္ ေကာင္းထုိက္သည္ ေခ်ာင္းလည္းၾကည့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိလည္း
သတိျပဳအကဲခတ္ေနရာ လူရိပ္လူေျခေတြ႕သည္ႏွင့္အသာ ဒုိင္႐ႈိၿပီးေရွာင္ထြက္သြား
ၿမဲျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူေခ်ာင္းၾကည့္သည္ကုိ မည္သူမွ်ရိပ္မိျခင္းမရွိပဲအထူးပင္ပိရိစြာလုပ္ေနႏုိင္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေတာ့ က်င္ေမရိန္၏ဗလာက်င္းေနေလေသာ
ရင္သားဆုိင္မ်ားကုိတပ္မက္ေမာစြာစူးစုိက္ၾကည့္ေနမိရာ မစြမ္းစြမ္းလာေနသည္ကုိပင္မ
သိ။ ေရွာင္လည္းမထြက္ႏုိင္။ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ေနသည္ကုိ မစြမ္းစြမ္းကပက္ပင္းႀကီးကုိမိသြားေလေတာ့သည္။
“ေဟ့ ေကာင္းထုိက္ နင္ဘာေခ်ာင္းေနတာလဲ“
မစြမ္းစြမ္းကစူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္လုိက္ရာ ေကာင္းထုိက္မွာငယ္ထိပ္တည့္တည့္မုိးႀကိဳးအပစ္ခံရသည္ႏွယ္ အႀကီးအက်ယ္ထိတ္လန္႔
သြားေလေတာ့သည္။ ထုိေနရာသည္ ၿခံ၀င္းအေနာက္ပုိင္းခပ္က်က်တြင္ရွိေနေပရာ မစြမ္းစြမ္း၏ေအာ္လုိက္သံကုိအျခားအိမ္သါး
မ်ားမၾကားရပါ။ သုိ႔ေသာ္ တုိက္ပုေလးထဲရွိ က်င္ေမရိန္ကမူေကာင္းေကာင္းႀကီးၾကားသည္။ က်င္ေမရိန္သည္ ႐ုတ္တရက္လန္႔
ကာ ရွက္ကလည္းအလြန္ရွက္သြားသည္။ ဘရာစီယာခၽြတ္ခ်ထားေသာ စပုိ႔ရွပ္ကုိကမန္းကတန္းေကာက္စြပ္ကာ ၾကယ္သီးေတြ
အျမန္တပ္ရင္းအိမ္ေရွ႕သုိ႔ေျပးထြက္လာသည္။ အေလာတႀကီးလုပ္ရသည္မို႔ ဘရာစီယာကုိပင္ျပန္မစည္းေႏွာင္ႏုိင္ေတာ့ေခ်။
စပုိ႔ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကုိလည္း အျပည့္အစုံမတပ္ႏုိင္။ စပုိ႔ရွပ္ၾကယ္သီးသုံးလုံးရွိသည္တြင္ တစ္လုံးသာတတ္လွ်က္ ကပ်ာ
ကယာပင္ တုိက္ပုေလးထဲမွအျပင္သုိ႔ေျပးထြက္လာခဲ့ေလသည္။
“နင္အထဲမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ဒီေကာင္ နင့္ကုိေခ်ာင္းေနတာဟဲ့။ ေကာင္စုတ္ အျပတ္စုတ္ပဲ့တယ္“
မစြမ္းစြမ္းကဆီး၍ေျပာသည္။ မိမိ၏ရင္သားႏွစ္မႊာဗလာက်င္းလ်က္သားရွိေနမႈကုိ ေကာင္းထုိက္ေခ်ာင္းၾကည့္ေတြ႕ျမင္သြားခဲ့
သည္ကုိ သိလုိက္ေသာေၾကာင့္ က်င္ေမရိန္အေတာ္ပင္ရွက္သြားသည္။ ရွက္မိသည္ႏွင့္အတူ စိတ္လည္းတစ္မ်ဳိးလႈပ္ရွားသြား
သည္။
“ငါ ေအ႐ုိးဗစ္ကစားေနတာဟ။ ဟဲ့ ေကာင္းထုိက္…..နင္ယုတ္မာလွခ်ည္လား ဟင္“
က်င္ေမရိန္မွာ ရွက္ရမ္းရမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေကာင္းထုိက္၏ပါးကုိဘယ္ျပန္ညာျပန္အျပတ္႐ုိက္ပစ္သည္။ ကုိယ့္အျပစ္ႏွင့္ကုိယ္
မုိ႔ ေကာင္းထုိက္မွာဘာမွျပန္မလုပ္ႏုိင္။ ထြက္လည္းမေျပးရဲ။ က်င္ေမရိန္႐ုိက္သမွ်သည္အတုိင္းခံေနရသည္။ ပါးႏွစ္ဖက္ပူထူ၍
ပင္လာသည္။ လူမိခံရမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေကာင္းထုိက္ခမ်ာ ရင္တဒိန္းဒိန္းခုန္၍ေနသည္။
“ဒီေကာင့္ကုိ အပီကုိင္ရမယ္။ လာခဲ့စမ္း“
မစြမ္းစြမ္းကေျပာေျပာဆုိဆုိ ေကာင္းထုိက္လက္ေမာင္းကုိဆုပ္ကုိင္ကာ တုိက္ပုေလးထဲအတင္းဆြဲေခၚသြင္းသည္။ က်င္ေမရိန္
အေနျဖင့္မူ ေကာင္းထုိက္ကုိ ေကာင္းေကာင္းဆဲဆုိပါး႐ုိက္ၿပီးေနာက္ တစ္ခါတည္းေမာင္းထုတ္ပစ္ဖုိ႔စိတ္ကူးရွိသည္။ မိမိႏုိ႔အုံ႔ႏွစ္
ခုကုိ ပကတိအတုိင္းေတြ႕ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ေကာင္းထုိက္ေရွ႕တြင္ဆက္၍ေနရမွာ မ်က္ႏွာပူေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ မစြမ္းစြမ္းက
ေတာ့ ေယာက်ၤားေတြကုိအႏုိင္အထက္အရွက္ခြဲ႐ုိက္ႏွက္ရမႈကုိ အထူးလုိလားအာသီသျပင္းထန္သူျဖစ္ရာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲအကြက္
ေကာင္းတုိးေသာအခါလုံး၀လက္လြတ္မခံ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ခံရသူ ကာယကံရွင္က်င္ေမရိန္ထက္ပင္ မစြမ္းစြမ္းကပုိ၍တက္ႂကြေန
၏။ ေကာင္းထုိက္ကုိအျပတ္အႏုိင္က်င့္အရွက္ခြဲရန္အႀကံျဖင့္ဆြဲေခၚသြင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ က်င္ေမရိန္လည္းမကန္႔ကြက္သာ။
သူမအတြက္ မစြမ္းစြမ္းကခံျပင္းေဒါသထြက္ေနသည္ဟုပင္ယူဆကာ တုိက္ပုထဲသုိ႔အတူလုိက္ပါ၀င္ေရာက္သြား၏။
တုိက္ပုေလးထဲသုိ႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ကား မစြမ္းစြမ္း၏လက္ခ်က္ဒဏ္ကုိ ေကာင္းထုိက္တစ္ေယာက္ ေရေရလည္လည္ခံရ
ေလေတာ့သည္။
မိမိကုိ က်င္ေမရိန္တုိ႔က ေယာက်ၤားသိကၡာႏွင့္ဂုဏ္ရည္တုိ႔ကုန္းေကာက္စရာမရွိေတာ့ေအာင္ အရွက္ခြဲ အႏုိင္က်င့္ရက္စက္ခဲ့ပုံ
မ်ားကုိျပန္စဥ္းစားရင္း မိန္းမမ်ား(အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမ်ား)အေပၚ မုန္းတီးအႏုိင္က်င့္လုိသည့္ စိတ္႐ုိင္းစိတ္မုိက္ေတြျပင္း
ျပထက္သန္လာေသာ ေကာင္းထုိက္သည္ မိမိျပဳသမွ်ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္စြာခံေနရရွာေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္၏ဖင္
ေပါက္ထဲသုိ႔ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိအညႇာအတာကင္းမဲ့စြာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိေဆာင့္ထုိးသြင္းေလသည္။ လီးႀကီးသည္အဆုံးတုိင္
ပင္ ရက္ရက္စက္စက္၀င္သြားေလေတာ့သည္။ က်င္မိန္တစ္ေယာက္ထြန္႔ထြန္႔လူးကာ မခ်ိမဆန္႔ပင္ေအာ္ဟစ္လုိက္ရရွာသည္။
ဖင္ေပါက္ထဲႀကီးမားတုတ္ခုိင္လွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဒုတ္ဒုတ္ထိ အဆုံးတုိး၀င္လာသည့္ဒဏ္ကနာက်င္လြန္း
လွသည္။ ဖင္ေပါက္ကက်ဥ္းၿပီး လီးေခ်ာင္းႀကီးက ရွည္လ်ားတုတ္ခုိင္လွေပရာ လီးတုိး၀င္လာသည့္အခါ ဖင္ေခါင္းအတြင္းဖက္
အသားႏုေလးမ်ားသည္ တင္းၾကပ္ျပင္းထန္စြာထုိးဖိျခင္းဒဏ္ကုိခံရသည္။ မိမိ၏စအုိသည္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္အတူ ဖင္ထဲသုိ႔ကၽြံက်
ျမဳပ္၀င္လာေလသလားဟုပင္ က်င္မိန္တစ္ေယာက္ေၾကာက္လန္႔စြာထင္မွတ္မိရွာသည္အထိ အ၀င္ၾကမ္းတမ္းလွသည္။
R
ဖင္ထဲသုိ႔ ႀကီးမားလွေသာ သပ္ႀကီးတစ္ခုကုိ တူႀကီးျဖင့္ထုိး႐ုိက္ခ်လုိက္သလုိပင္။ နာၾကင္မႈ၊ ၀မ္းနည္းမႈ၊ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈတုိ႔ျဖင့္ ေကာင္မေလးငုိ
႐ႈိက္ညည္းျငဴေနရရွာသည္။ ၾကမ္းတမ္းလွေသာ ဖင္လုိးမႈကုိ နာၾကင္ထိတ္လန္႔စြာခံေနရမႈေၾကာင့္ သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ျပဴးက်ယ္ကာ သူငယ္
အိမ္မ်ား ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္၍ေနသည္။ ေကာင္းထုိက္၏ ဆီးစပ္မွလီးေမႊးလိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ားသည္ ေကာ့ေထာင္ေပးထား၍ တင္းရင္းေနေလ
ေသာ ဖင္သားမ်ားကုိလာထိမိေလရာ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး မိမိ၏ဖင္ေပါက္ေလးထဲ အဆုံးျမဳပ္၀င္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကုိ က်င္မိန္သိသည္။ ေကာင္း
ထုိက္၏လီးႀကီးမည္မွ်ႀကီး၍ ဘယ္ေလာက္ရွည္သည္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာသိထားၿပီးၿပီမုိ႔ က်င္မိန္မွာပုိ၍ေၾကာက္လန္႔ေနရွာသည္။ ဖင္ကြဲသြားေလၿပီ
လားဟုပင္ ေတြးမိရွာသည္။
“ရက္စက္လွခ်ည္လားရွင္……ဟင့္ဟင့္…..နာတယ္….သိပ္နာတာပဲ….ကြဲသြားၿပီထင္ပါရဲ႕ အားအား“
က်င္မိန္ငုိ႐ႈိက္ေအာ္ဟစ္ညည္းျငဴေနသည္။ ဖင္ထဲတြင္ တင္းၾကပ္လွ်က္ အီးေပါက္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေနသည္။ ဒါေပမဲ့ ဖင္ေခါင္းထဲ၌ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ၾကပ္သိပ္
စြာအျပည့္တုိး၀င္ေနေလရာ ေလ၀င္/ေလထြက္ေပါက္ပင္ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ အီးလည္းေပါက္၍မရ။ အထူးပင္
စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနရ၏။ ေကာင္းထုိက္ကေတာ့ လုံး၀ကုိညႇာတာျခင္းမရွိ။ လီးအဆုံးထုိးသြင္းၿပီးသည္ႏွင့္ က်င္မိန္၏ဖင္ကုိ ပယ္ပယ္
နယ္နယ္ပင္လုိးေလေတာ့သည္။ တစ္ဖက္သတ္ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းအႏုိင္ယူလုိသည့္ စိတ္ျဖင့္ တအားလုိးေဆာင့္ေနျခင္းျဖစ္ေပရာ က်င္မိန္အဖုိ႔
ကာမအရသာခံစားဖုိ႔ အာ႐ုံမ၀င္စားမႈပင္ မျဖစ္။ နာၾကင္မႈမ်ားကုိသာ ျပင္းထန္စြာခံရသည္။ ငိုရင္း၊ ႐ႈိက္ရင္း၊ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားရင္းျဖင့္ပင္
က်င္မိန္ခမ်ာ ေကာင္းထုိက္၏ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာ ဖင္လုိးေနမႈကုိ မခ်ိမဆန္႔ခံေနရရွာေလသည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား အလြန္ျပင္းထန္သြားသည့္
အခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ ႐ွမ္းတ႐ုတ္မေလးမွာ ကုိယ္ေရွ႕သုိ႔ငုိက္ဆင္းလွ်က္ ေပါင္မ်ားပင္ကြ၍သြားရသည္။ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ကာ ကုန္းလွ်က္
သားမွ ေမွာက္ရက္ျပဳတ္က်ေတာ့မတတ္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ဒါမ်ဳိးအထာကၽြမ္းေနေသာ ေကာင္းထုိက္က ခါးကုိညႇပ္ဆြဲလ်က္ ဖင္ႀကီးကုိေျမႇာက္
တင္ယူထားေလရာ ဖင္ေထာင္ကုန္းေနရသည့္ အေနအထားမွပ်က္၍ေတာ့ မသြားပါ။
ရက္စက္ယုတ္မာလွေသာ ဖင္လုိးေနမႈကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနၾကသူ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ငါးေယာက္တုိ႔မွာလည္း အရမ္းပင္ ဖီလင္တက္၍
ေနၾကေလၿပီ။ တ႐ုတ္မႀကီးသည္ လူရြယ္၏လီးကုိလက္ျဖင့္ ဆုပ္ကုိင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဂြင္းထုေပးလွ်က္ လူရြယ္ကလဲ တ႐ုတ္မႀကီး၏ေစာက္
ဖုတ္ႀကီးကုိ ညာလက္ျဖင့္ ထုိးႏႈိက္ကလိကာ၊ ဘယ္လက္ကေတာ့ ႏုိ႔အုံႀကီးေတြကုိ အျပတ္ကုိကုိင္ဆြဲေန၏။ တ႐ုတ္မႀကီး၏ အတြင္းခံေဘာင္း
ဘီခြၾကားပိတ္စကုိ ညာဘက္ေပါင္ရင္းသုိ႔လိပ္ကပ္ေနေအာင္ တြန္းဖယ္ထားေလရာ အဖုတ္ကျပဴး၍ေပၚေန၏။ အေပၚပုိင္းအက်ႌၾကယ္သီးမ်ား
ကုိ ျဖဳတ္ဖြင့္ထားရာ ဘရာစီယာသာ အကာအကြယ္ရွိေနသည္။ လူရြယ္သည္ ဘရာစီယာကုိေတာ့ ဖယ္ပစ္ျခင္းမရွိ။ ဘရာစီယာေပၚမွသာ ႏုိ႔
မ်ားကုိ ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ တ႐ုတ္မေလးကေတာ့ သူမ၏၀ဲယာရွိ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္၏ ေပါင္ၾကားမွလီးမ်ားကုိ(ပုဆုိးမ်ားေပၚမွ လက္
တစ္ဖက္စီျဖင့္ ဆုပ္ကုိင္ကာ ဂြင္းတုိက္ေပးသလုိ ပြတ္သပ္ေပးေန၏။) သူမ၏ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားအားလုံး ျပဳတ္ကာ ဘရာစီယာရင္ပုံမ်ားကုိ
လည္း လွန္တင္ထားေလရာ မုိ႔၀န္းေသာရင္သားဆုိင္ႏွစ္ခု အထင္းသားေပၚေန၏။ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္က ထုိႏုိ႔မ်ားကုိ တစ္ေယာက္ကတစ္
လုံးစီ ခြဲတမ္းခ်ကာ ဆုပ္ကုိင္ကစားေပးေနၾက၏။
သူတုိ႔အားလုံး၏ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ဖင္လုိးေနသည့္ျမင္ကြင္းကုိ စူးစုိက္စြာၾကည့္ေနၾက၏။
“ေတာက္…..ေကာင္မေလး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ လီးႀကီးလုိးသြင္းေနလုိက္တာ….အားရ စရာႀကီးပါလား“
“ေဟာၾကည့္……ေကာင္မေလးကုိ ေကာ့လန္ေနတာပဲ“
“ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့လီးႀကီးနဲ႔ လုိးတာ ဖင္ေတာ့ကြဲလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕“
“ဖင္ေပါက္ဆုိတာက နဂုိအေနက်ဥ္းေပမယ့္ ဆန္႔ႏုိင္က်ယ္ႏုိင္တယ္။ လီးဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လုိး လုိး။ မကြဲႏုိင္ဘူး“
“နာေတာ့ နာမွာပဲေနာ္“
“ဟာ….နာတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီနာတာကုိကပဲ အရသာတစ္မ်ဳိးလုိ ျဖစ္ေနတာ“
“ဖင္လုိးခံဘူးလုိ႔ သိတာလား“
“ဒီလုိေပါ့…ခစ္ခစ္ခစ္“
ပြဲၾကည့္သူမ်ားသည္ ဖင္လုိးျပေနပုံကုိၾကည့္ရင္း တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းလည္း ေျပာဆုိေနၾကေသးသည္။ ရက္ရက္စက္စက္ ဖင္လုိးခံေနရရွာ
ေလသည့္ က်င္မိန္သည္ ပြဲၾကည့္သူတုိ႔၏စကားသံမ်ား၊ ရယ္ေမာသံမ်ားကုိ ေကာင္းစြာၾကားေနရေလသည္။ မိမိကုိ အလုိမတူပဲ အတင္းဖင္လုိး
လွ်က္ ယခုလုိအျခားသူမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ လုံး၀အရွက္ကုန္ေအာင္ျဖစ္ေစဖုိ႔ ဖင္တက္လုိးေနသူ ေကာင္းထုိက္ကုိ က်င္မိန္အမုန္းႀကီးမုန္းမိ
သည္။ ႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခံရမည္ကုိ ေၾကာက္လွ၍ အလုိမတူပဲ ဖင္ခံေနရသည့္အေျခအေနတြင္ပင္ မိမိတတ္ႏုိင္သမွ်ႀကိဳးစားကာ ေကာင္းထုိက္
တုိ႔ကုိ တုံ႔ျပန္ဒဏ္ေပးရန္ ႀကံဆစဥ္းစားသည္။
ေယာက်ၤားသားမ်ား၏ လီးကုိကုိင္ညႇစ္ပါက ေဂြးတက္တတ္သည္ဆုိျခင္းကုိ က်င္မိန္ၾကားဖူးထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်င္မိန္သည္ ဖင္၀က်ိန္း
စပ္နာၾကင္ေနသည့္ၾကားမွပင္ အားထည့္ကာစအုိေပါက္ကုိ အတင္း႐ႈံ႕၍ ဖင္လုိးေနသည့္လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိ ညႇစ္လုိက္သည္။ မိမိကုိ ဖင္လုိးေန
သည့္ ေကာင္းထုိက္၏လီးအား ဖင္ေခါင္း႐ႈံ႕ကာညႇစ္ဆြဲယူေပးျခင္းျဖင့္ ေဂြးမတက္သည့္တုိင္ ေကာင္းထုိက္နာနာၾကင္ၾကင္ေတာ့ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ
ေသာ စိတ္ကူးျဖင့္လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ထည့္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ ဖင္ေခါင္းကုိညႇစ္ကာေပးလုိက္မႈသည္ ေကာင္းထုိက္ကုိ မနာၾကင္ေစ
သည့္အျပင္ ပုိ၍ပင္အရသာရွိသြားေစသည္။
“ေတာက္……ဒီေကာင္မဖင္ေပါက္ကက်ဥ္းၿပီး ၾကပ္ေနတာပဲကြာ။ ဖင္လုိးလုိ႔ သိပ္ကုိေကာင္းတယ္။ ငါၿပီးရင္ မင္းလည္းလုိးၾကည့္ပါလား ကြ“
အရသာေတြ႕သြားေလေသာ ေကာင္းထုိက္သည္ အံႀကိတ္ကာေရရြတ္ေျပာၾကားသည္။ က်င္မိန္မွာ သိပ္ကုိစိတ္ကုန္ေနသည္။ ရွက္ေၾကာက္ရြံ
ရွာဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ဖင္လုိးခံရမႈကို အခ်ိန္ရွည္ၾကာစြာဆက္၍ မရွိေစလုိေတာ့ပါ။ ဖင္ထဲလီးသြင္းကာစတုန္းကထက္စာလွ်င္ နာၾကင္မႈက
ေလ်ာ့ပါးစျပဳေနေလေသာ္လည္း ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ရာျဖစ္ေနမႈကေတာ့ ႀကီးမားျပင္းထန္လြန္းသည္။ ၀ုိင္း၍ၾကည့္ေနၾကသည့္ မ်က္လုံးမ်ားေရွ႕
ေမွာက္တြင္ က်ဳိးႏြံစြာဖင္ကုန္းရသည့္အျဖစ္ကုိ သူမလုံး၀ မလုိလားပါ။ ဤျဖစ္ရပ္ အျမန္ဆုံး အဆုံးသတ္သြားေအာင္လုပ္ရေပမည္။ ေကာင္း
ထုိက္၏ လီးမွသုတ္ရည္မ်ားထြက္မွသာ မိမိ၏ဖင္လုိးခံရမႈဇာတ္လမ္း တစ္စခန္းရပ္မည္ကုိ က်င္မိန္သိသည္။ သုတ္ရည္ထြက္ဖုိ႔ကလည္း
ေကာင္းထုိက္အေနျဖင့္ ကာမအရသာအျပတ္ေတြ႕မွသာ ျဖစ္မည္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကာမအရသာ အရမ္းေတြ႕ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္
ေပးရမည္။ ဒါမွ သည္ရွက္ေၾကာက္႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ဖင္လုိးခံရမႈၿပီးျပတ္မည္။
က်င္မိန္သည္ အားတင္းလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ တင္ပါးဆုံႀကီးကုိ လႈပ္ရွားေပးသည္။ ေ၀ွ႕၀ုိက္ကာ ၀ုိင္း၍လႈပ္ရွားသည္။ အထက္ေအာက္
ယိမ္းသည္။ ေလးဘက္သုိ႔ ခါေပးသည္။ ခါးေလးကုိလည္း ႏြဲ႕ကာလႈပ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ အံခဲကာအားတင္းၿပီး ဖင္ေပါက္ကုိလည္း ႐ႈံ႕လုိက္ပြ
လုိက္ျဖင့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိညႇပ္ေပး ညႇစ္ဆြဲေပးသည္။ တတ္သမွ် မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ႏွင့္ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း က်င္မိန္၏ မကၽြမ္း
က်င္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ေကာင္းထုိက္အတြက္ေတာ့ အရသာရွိစရာေတြ ျဖစ္သည္။ သူ ဖင္လုိးမႈကုိ စိတ္ထဲက မလုိလားေသာ္လည္း
က်ဳိးႏြံစြာလုိက္ေလ်ာ အရသာျဖည့္ေပးလာမႈကပင္ ေကာင္းထုိက္၏ မိန္းမမ်ားအေပၚ အႏုိင္အထက္ျပဳလုိသည့္ ကာမစိတ္အာသီသကုိ တစ္
နည္းတစ္ဖုံျဖည့္ဆည္းေပးသလုိျဖစ္သည္။
ေကာင္းထုိက္ အသက္႐ႈျပင္းလာသည္။ အံကုိတင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး တအားကုန္လုိးေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းလြန္း လွေပရာက်င္မိန္၏ဖင္
ေပါက္မွာ က်ိန္းစပ္၍ပင္လာသည္။ ေကာင္မေလး တအားအားပင္ေအာ္၍ ေနရေလသည္။ မိမိ၏ ဖင္ေပါက္ကုိ တစ္အားလုိးလ်က္ရွိသည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ဆတ္ဆတ္
တုန္လာသည္ကုိ က်င္မိန္ခံစားသိရသည္။ ေကာင္းထုိက္၏ အသက္႐ႈသံကလည္း မီးရထားေခါင္းတြဲႀကီးလုိတ႐ႈး႐ႈး တရွားရွား ျဖစ္လာသည္။ စုိးမင္း၏ လီးကုိစုပ္ေပး
ခဲ့စဥ္က သုတ္လႊတ္ေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ သည္လုိ မ်ဳိးျဖစ္ခဲ့သည္ ကုိ က်င္မိန္အမွတ္ရသည္။ ေကာင္းထုိက္လည္း ဒီအတုိင္းဆုိ အခ်ိန္မေရြး လရည္ထြက္ေတာ့မည္
ဟု နားလည္ သည္။ ေကာင္းထုိက္၏ အလုိးအေဆာင့္ကလည္း သရဲစီးသလုိ ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ တစ္ဆတုိးပင္ ျပင္းထန္လာသည္။ ဖင္ေခါင္းထဲတြင္ အရမ္းကုိ
ေအာင့္လာ၏။ ဖင္၀ကေတာ့ က်ိန္းစပ္၍ ပူေလာင္ေနသည္။ သိပ္ကုိ နာလွသည္။ သည္လုိ အၾကမ္းပတမ္းဆက္လုိးေနလွ်င္ ဖင္ကြဲသြားေလမည္ဟု ေတြးေၾကာက္
လာသည္။
ဖင္ကြဲေအာင္ အလုိးမခံရခင္ အရည္ေတြပန္းထြက္လွ်က္ကိစၥၿပီးသြားပါေစဟု က်င္မိန္ဆုေတာင္းသည္။ အရမ္းနာသည့္ၾကားမွာပင္ ဘယ္လုိအ
ေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ က်င္မိန္၏စိတ္ေတြ အရမ္းကုိလႈပ္ရွားေနသည္။ ၾကက္သီးမ်ား တဖ်င္းဖ်င္းထသည္။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ အဖုတ္ထဲမွ
ရြစိရြစိႏွင့္ လႈပ္ရွားလွ်က္ အရည္ၾကည္မ်ားကုိ စိမ့္စီးထြက္ေနမႈပင္။ က်င္မိန္သည္ အျပတ္ကုိအားတင္းကာ တင္ပါးဆုံႀကီးကုိ ေကာ့ေထာင္ယမ္း
ခါ လႈပ္ရွားေပးလုိက္သည္။ စအုိေပါက္ႏွင့္လည္း လီးကုိအတင္းညႇစ္ေပးသည္။ နာလုိက္တာကေတာ့ ေျပာမေနပါႏွင့္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ေပးရမည္
သူမ၏အနာခံကာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ အိကနဲ အံႀကိတ္ကာ လီးႀကီးကုိဖင္ေပါက္ထဲထုိးသိပ္
ေဆာင့္သြင္း၏။ ဖင္ၿပဲထြက္လုနီးပါးပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူ၏လီးတန္ထိပ္ဖ်ားမွ သုတ္ရည္မ်ား ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ပန္း၍ ပန္း၍
ထြက္လာၾကေလေတာ့သည္။ ထြက္လာေသာ သုတ္ရည္မ်ားသည္ က်င္မိန္၏ဖင္ေခါင္းေပါက္အတြင္းဘက္ပုိင္းသုိ႔ နက္႐ႈိင္းစြာပင္ တုိး၀င္ေရာက္
ရွိသြားသည္။
က်င္မိန္သည္ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုကုိအားျပဳလွ်က္ ေပါင္ကုိေတာင့္ခံေထာက္ကာ ဖင္ဆုံႀကီးကုိ ေကာင္းထုိက္၏ဆီးစပ္ႏွင့္ ထိကပ္ေနေအာင္ ေကာ့
တင္ေထာင္ေပးထားသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ အဆုံးတုိး၀င္လွ်က္ သုတ္ရည္ေတြကလည္း ထြက္မကုန္ေတာ့ေလာက္
ေအာင္ပင္ လီးထိပ္မွ တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ ပန္း၍ ပန္း၍ ထြက္ေနေလသည္။ သုတ္ရည္တစ္ခ်က္ ပ်စ္ကနဲပန္းထြက္တုိင္း က်င္မိန္မွာ ဆတ္က
နဲတုန္သြားသည္။ ပါးစပ္မွလည္း “အာ့ အာ့“ဟု အသံေလးျမည္သည္။ ထုိ႔အျပင္ အဖုတ္ထဲမွလည္း အရည္ေတြအရမ္းကုိစိမ့္ထြက္ရာ
ေအာက္ဖက္ေမြ႕ယာေပၚသုိ႔ တေတာက္ေတာက္ပင္က်၍ေနသည့္အထိျဖစ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္လွ်က္ ကာမအရ
သာ အထြတ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ျဖစ္တတ္ၿမဲထုံးစံအတုိင္း သူ႔ကုိ က်င္ေမရိန္က ကမ္းကုန္ေအာင္ ယုတ္မာ႐ုိင္းစုိင္းစြာ အႏုိင္က်င့္ခဲ့ပုံ
မ်ားကုိ ျပန္၍ျမင္ေယာင္သည္။ သူ႔ေရွ႕တြင္ ရက္ရက္စက္စက္အလုိးခံေနရသူသည္ က်င္မိန္မဟုတ္ေတာ့ပဲ က်င္ေမရိန္ဟု သူ႔စိတ္ထဲတြင္ထင္၍
လာသည္။
ထုိေန႔က ေကာင္းထုိက္ႀကံဳခဲ့ရပုံေတြကလည္း တစ္သက္တာအၿငိဳးမေျပႏုိင္စရာေတြခ်ည္းပင္။ ထုိေန႔ကလဲ မစြမ္းစြမ္းအတင္းဆြဲေခၚ၍ ေကာင္း
ထုိက္မွာ တုိက္ပုေလးထဲသုိ႔ ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ႏွင့္ ေရာက္သြားသည္။ အထဲသုိ႔ သုံးေယာက္လုံးေရာက္ရွိေသာအခါ မစြမ္းစြမ္းက တံခါးကုိပိတ္
လုိက္သည္။
ထုိ႔ေနာက္………………
“ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ေကာင္ကုိ ေကာင္းေကာင္းဒဏ္ခတ္ရမယ္။ ေဟ့ အရိန္….ႀကိဳးရွိတယ္ မဟုတ္လား….”
တံခါးပိတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းက ေျပာသည္။
““နင္တုိ႔ ငါ့ကုိ ငါ့ကုိ ဘာလုပ္ၾကမလုိ႔လဲ ဟင္””
ေကာင္းထုိက္က ေမးသည္။ သူ႔အသံက တုန္ရင္ေနသည္။ သူသည္ သတိၱေသးသူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မိမိတြင္
အျပစ္ႀကီးရွိေနသည္မုိ႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကုိပင္ မလွန္ရဲေပ။ က်င္ေမရိန္က ႀကိဳးခုန္ရာတြင္သုံးသည့္ ႀကိဳးကုိယူေပးသည္။ မစြမ္းစြမ္းက ထုိႀကိဳးႏွင့္ပင္
ေကာင္းထုိက္ကုိ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္သည္။ အစြန္းမ်ားတြင္ လက္ကုိင္မ်ားတပ္ထားေသာ္လည္း ႀကိဳးသည္ရွစ္ေပေက်ာ္ရွည္ေသာ
ေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကုိေကာင္းေကာင္းပင္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ႏုိင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္ ကင္းေထာက္မယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပန္ရာ ႀကိဳးအ
တုတ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သည္။ ေကာင္းထုိက္႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ပိပိရိရိႏွင့္ စနစ္တက်လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။
““သားေရက်ာပြတ္ရႏုိင္မလား အရိန္။ ဒီေကာင့္အသားေတြ အထပ္လုိက္ကြာက်ေအာင္ အျပတ္႐ုိက္ရေအာင္””
ေကာင္းထုိက္ကုိ ႀကိဳးတုတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းကေျပာသည္။
““ဟာ….နင္ကလဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး သားေရက်ာပြတ္ရႏုိင္မွာလည္း ဟ။ သားေရခါးပတ္ေတာ့ ရွိတယ္။ ျဖစ္မလား””
““သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါတယ္””
က်င္ေမရိန္ ေအ႐ုိးဗစ္ကစားေသာအခါ ၀တ္ေလ့ရွိသည့္ သားေရခါးပတ္သည္ လက္သုံးလုံးခန္႔ဗ်က္ရွိၿပီး သုံးေပသာသာခန္႔ရွည္သည္။ ထုိသား
ေရျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အေကာင္းစားခါးပတ္ျဖစ္ကာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္အတြက္ သားေရက်ာပြတ္လုိအသုံးခ်ႏုိင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္
ေကာင္းထုိက္ကုိ ထုိက်ာပြတ္ျဖင့္ တအား႐ုိက္သည္။ က်င္ေမရိန္ကုိလည္း ေျမွာက္ေပးကာ အ႐ုိက္ခုိင္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ေႏွာင္ခံထားရ
ေသာ ေကာင္းထုိက္မွာ မစြမ္းစြမ္းႏွင့္ က်င္ေမရိန္တုိ႔၏ ႐ုိက္ႏွက္မႈဒဏ္ကုိလိမ့္ေနေအာင္ပင္ ခံရသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လိမ့္၍ ေနေလရာ၊
ေကာင္းထုိက္၀တ္ထားေသာ ပုဆုိးပင္ကၽြတ္၍သြားေလသည္။ အတြင္းခံေရကူးေဘာင္ဘီတုိေလးေတာ့ က်န္ေနေသးသည္။ တင္ပါးသားအနဲ
ငယ္ႏွင့္ ေပါင္လုံးႏွစ္ခုအထင္းသားေပၚေနကာ သားေရခါးပတ္ဒဏ္ကုိ အပီခံရသည္။ အလုပ္ၾကမ္းမ်ားလုပ္ရ၍ က်စ္လစ္သန္မာေသာ ေပါင္လုံး
ေပါင္တန္မ်ားႏွင့္ ေျခသလုံးမ်ားတြင္ အ႐ႈိးရာေတြ အထပ္ထပ္ျဖစ္ကုန္သည္။
““မိန္းမၾကားထဲ……ေယာက်္ား၀င္……ဂေလာင္ ဂလင္ ေသးနဲ႔ပန္းထုတ္”” ဆုိတာ နင္ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား။ ေအး…အခု ငါတုိ႔မိန္းက
ေလးတစ္ေယာက္ ေအ႐ုိးဗစ္ေလ့က်င့္ကစားေနတာ ၾကား၀င္ေခ်ာင္းခ်င္တဲ့အေကာင္ကုိလည္း လက္စသတ္အေနနဲ႔ ေသးနဲ႔ပန္းထုတ္ပစ္ၾကတာ
ေပါ့…””
ေကာင္းထုိက္ကုိ သားေရခါးပတ္ျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ (မစြမ္းစြမ္းက႐ုိက္တာ ပုိမ်ားပါသည္) ပယ္ပယ္နယ္နယ္႐ုိက္ႏွက္၍ ေကာင္းထုိက္
တစ္ကုိယ္လုံးအ႐ႈိးရာမ်ား အထပ္ထပ္ထင္သြားေသာအခါ မစြမ္းစြမ္းကေျပာသည္။
““ဟာ….မလုပ္ပါနဲ႔…..မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဟာ။ အဲဒါမ်ဳိးေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ေနာက္ေခ်ာင္းမၾကည့္ေတာ့ပါဘူး ဟယ္။ ငါ့ကုိလႊတ္ေပးၾကပါေတာ့”
ေသးႏွင့္အပန္းခံရမွာကုိ ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္က ေတာင္းပန္သည္။ မစြမ္းစြမ္းက ခ်မ္းသာမေပး။
““ဘာအခုမွ ေၾကာက္ပါၿပီလဲ။ မရဘူး။ နင့္ကုိေသးနဲ႔ကုိ ပန္းထုတ္ရမယ္။ လာ…..””
မစြမ္းစြမ္းက ေကာင္းထုိက္ကုိ ၾကမ္းျပင္မွ ေရခ်ဳိးခန္းထဲဆြဲေခၚသည္။ ေကာင္းထုိက္က ႐ုန္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးအတုပ္ခံထားရသည့္အျပင္
အေသအေၾက႐ုိက္ခံထားရ၍ တစ္ကုိယ္လုံးအ႐ႈိးရာ အထပ္ထပ္ျဖင့္နာၾကင္၍ အားလည္းေလွ်ာ့ေနရာ ထိေရာက္စြာမ႐ုန္းႏုိင္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲပါ
သြားသည္။ ေရခ်ဳိးခန္းၾကမ္းျပင္တြင္ ပက္လက္လွန္ခ်ထားခံရသည္။ ေကာင္းထုိက္ လူးလြန္႔ေရွာင္ေနရာ မစြမ္းစြမ္းအေနျဖင့္ ေကာင္းထုိက္ေပၚ
တက္ခြဖုိ႔ခက္ေနသည္။
““ေဟ့ အရိန္။ လာကူ၀ုိင္းခ်ဳပ္ထားေပးဦးကြ။ ငါမႏုိင္ဘူး…..””
မစြမ္းစြမ္းက အေဖာ္ေခၚ၍ က်င္ေမရိန္လည္း ေကာင္းထုိက္ကုိ ၀ုိင္းကူခ်ဳပ္ေပးသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္မထားလွ်င္ ေကာင္းထုိက္လြတ္ေအာင္
႐ုန္းကန္ထြက္ေျပးႏုိင္သည္။ ယခုေတာ့ တစ္ပန္း႐ႈံးေနရာ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ခ်ဳပ္ဖမ္းထားမႈမွ မ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေတာ့။ မစြမ္းစြမ္းသည္
ေကာင္းထုိက္မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြသည္။ ထမီလွန္လ်က္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ဒူးဆစ္နားသုိ႔ေလွ်ာခ်ကာ ေကာင္းထုိက္မ်က္ႏွာေပၚတည့္တည့္
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ၿပီး ေသးပန္းခ်သည္။ မ်က္ႏွာေပၚေသးေပါက္ခ်ခံရမႈေၾကာင့္ အရမ္းကုိထိတ္လန္႔ရြံရွာေနေသာ ေကာင္းထုိက္မွာ သူ႔မ်က္ႏွာ
ေပၚတည့္တည့္တြင္ရွိေနသည့္ မစြမ္းစြမ္း၏အဖုတ္ကုိပင္ မၾကည့္ႏုိင္။ မ်က္စိကုိစုံမွိတ္ထားသည္။ မစြမ္းစြမ္းေပါက္ခ်လုိက္ေသာ ပူေႏြးေႏြး၊ နံတံ
တံေသးရည္မ်ား ေကာင္းထုိက္မ်က္ႏွာေပၚ တဖ်န္းဖ်န္းက်သည္။ ေသးထြက္ကလည္း မ်ားလွသည္။ မ်က္ႏွာျပင္တခုလုံး စုိကုန္႐ုံသာမက
ဆံပင္မ်ားႏွင့္ အင္းက်ီမ်ားေပၚကုိပါ က်သည္။ အ႐ႈိးမ်ားအေပၚေသးရည္မ်ားက်ေသာအခါ စပ္၍နာၾကင္မႈကုိပါ ခံရသည္။
““ကုိင္း….မွတ္ၿပီလား….ကဲ ေဟ့ အရိန္လာေလ။ ဒီေကာင့္ မ်က္ႏွာေပၚေသးပန္းခ်လုိက္….””
ေသးေပါက္ခ်ၿပီးေနာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီျပန္မတင္ကာ မတ္တပ္ျပန္ထလ်က္ ထမီျပင္၀တ္ရင္း မစြမ္းစြမ္းက သေဘာက်ေက်နပ္စြာေျပာ
သည္။ ေကာင္းထုိက္ခမ်ာမွာ မ်က္စိမွိတ္ကာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးရွိေနသည္။ လႈပ္ပင္ မလႈပ္ေတာ့။
““ဟာ…..သူ႔မ်က္ႏွာတည့္တည့္မွာ ထမီလွန္ၿပီး ေပၚတင္ႀကီးေသးေပါက္မခ်ရဲပါဘူးဟာ……ရွက္စရာႀကီး….””
မစြမ္းစြမ္းေလာက္ မ“ရဲ”ေသာ က်င္ေမရိန္က ရွက္တတ္တတ္ျဖင့္ ေျပာသည္။
““ေအး….အဲဒီလုိဆုိရင္ ခြက္ထဲမွာသြားေပါက္ထည့္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚေလာင္းခ်လုိက္ေပ့ါဟ။ ဒါလည္း ရတာပဲ””
““ေအး….အဲဒါေကာင္းတယ္””
က်င္ေမရိန္သည္ နီးရာခြက္တစ္ခုကုိ ေကာက္ယူၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းႏွင့္တြဲလ်က္ရွိေသာ အိမ္သာထဲ၀င္ကာ ေသးေပါက္ထည့္သည္။ ခြက္ႏွင့္ မျပည့္
တျပည့္ေသးရည္မ်ား ရသည္။ ၿပီးေတာ့ထုိခြက္ကုိယူကာ အျပင္ျပန္ထြက္လာလွ်က္ ေကာင္းထုိက္၏မ်က္ႏွာသာမက တစ္ကုိယ္လုံးအေပၚသုိ႔
ေသးရည္မ်ား ေလာင္းခ်ပက္ဖ်န္းသည္။
စိတ္ႀကိဳက္အႏုိင္က်င့္အရွက္ခြဲ ေယာက်္ားသိကၡာက်ေအာင္လုပ္ၾကၿပီးမွ က်င္ေမရိန္ႏွင့္ မစြမ္းစြမ္းတုိ႔သည္ ေကာင္းထုိက္ကုိႀကိဳးေျဖေပးကာ တုိက္အိမ္ကေလးထဲမွ
ကန္ထုတ္ျပစ္လုိက္ၾကသည္။ ေကာင္းထုိက္မွာ
အရွက္ႀကီးရွက္သြားရသည္။ ၀မ္းအနည္းႀကီးနည္းသြားရသည္။ က်င္ေမရိန္အေပၚတြင္လည္း အႀကီးအက်ယ္ကုိမုန္းတီးကာ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕မိသည္။ က်င္ေမရိန္ကာယအလွ
ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားယူသည္ကုိ မိမိက ေခ်ာင္း
ေျမာင္းၾကည့္ခဲ့မိသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း သည္မွ်ေလာက္ေတာ့ ယုတ္မာ႐ုိင္းစုိင္းစြာမျပဳသင့္ဟု ေတြးသည္။ တမင္သက္သက္ယုတ္ကမ္းခဲ့မႈအျဖစ္အညႇိဳးအေတး
ထားခဲ့သည္။ ထုိေန႔ညတြင္ပင္ ေကာင္းထုိက္သည္
က်င္ေမရိန္တုိ႔၏အိမ္ႀကီးမွထြက္လာခဲ့သည္။ ေျခသလုံးအိမ္တုိင္ ေရာက္ရာေပါက္ရာေလွ်ာက္သြားရင္း မုိးကုတ္သုိ႔ေရာက္သြားကာ ေက်ာက္တူးသမားျဖစ္လာသည္။
မုိးကုတ္ၿမိဳ႕အထက္တန္းစားျပည့္တန္ဆာ
ေခါင္းစုိးမင္းႏွင့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾက ကာ မိန္းကေလးမ်ား(အထူးသျဖင့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမ်ား) အား ႏွိပ္စက္ကာ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမႈမ်ားတြင္
ေကာင္းထုိက္သည္ စုိးမင္းႏွင့္အတူတူ (အခေၾကးေငြမယူပဲ အေပ်ာ္တမ္း) ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေပးေနခဲ့သည္။ က်င္ေမရိန္အေပၚ မုန္းတီးအၿငိဳးထားမႈ၏ အက်ဳိးဆက္
အျဖစ္ ေကာင္းထုိက္သည္ မိန္းကေလးအားလုံးကုိ မုန္းတီးေနရာ သာမန္႐ုိး႐ုိးတန္းတန္းကာမစပ္ယွက္ရမႈမ်ဳိးထက္ မိန္းမမ်ားကုိ႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ၿပီး အတင္းအႏုိင္
အထက္ျပဳက်င့္ရမႈတုိ႔ကုိ ပုိ၍တပ္မက္အရသာယူတတ္ေနသည္။
တစ္ေန႔ေန႔တြင္ က်င္ေမရိန္ကုိလည္း မိမိအေပၚယုတ္ကန္းစြာျပဳလုပ္ခဲ့သမွ်အတြက္ လက္တု႔ံျပန္ႏုိင္မည္ဟု ေကာင္းထုိက္ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနသည္။ ထုိသုိ႔လုပ္
ကုိင္ရန္အတြက္ ေငြေၾကးအမ်ားအျပားလုိအပ္ သည္။ က်င္ေမရိန္သည္ အရမ္းခ်မ္းသာေပရာ သူမကုိအႏုိင္ယူလက္စားေခ်ရန္အတြက္ ေငြေတြတစ္နင့္တစ္ပုိးရွိမွျဖစ္
မည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေကာင္းထုိက္သည္ေက်ာက္တူးသမားလာလုပ္ေနျခင္းဟုဆုိရမည္။
သူ႔လုိေငြေၾကးအရင္းအႏွီးမရွိသူအဖုိ႔ ေက်ာက္တူးျခင္းသာလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေကာင္းျဖစ္သည္။ “ေက်ာက္တူးသမားမ်ားဟာ ေလာပန္ေလာင္းေတြပါ“ဟူေသာ
သီခ်င္းပင္ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာက္
ႀကီးေက်ာက္ေကာင္းရ၍ အကြက္ေကာင္း၀င္လွ်င္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းသန္းႂကြယ္သူေဌးကေလးျဖစ္လာႏုိင္ေပမည္။ ထုိအခါတြင္မွ…………….။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကုိ အားရေအာင္ႏွိပ္စက္အႏုိင္က်င့္လုိးေဆာ္ၿပီးေနာက္ ေက်နပ္အားရစြာပင္ ေကာင္းထုိက္သည္ သူ၏ေက်ာက္တြင္းသုိ႔ျပန္လာခဲ့သည္။
ေက်ာက္တြင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခါတည္း
အိပ္ယာထဲ၀င္ကာလွဲ၍ေနသည္။ ေန႔လည္စာကုိ စုိးမင္းထံမွစားခဲ့ၿပီးၿပီမုိ႔ ေက်ာက္တြင္းမွထမင္းကုိလက္ျဖင့္ပင္ မတုိ႔ေတာ့။ သူတုိ႔၏ ေလးေပခုိးတြင္းေလးမွာ ေျမၿပိဳ
က်ေနၿပီး ရတနာေက်ာက္မ်က္မ်ားသန္႔စင္ရွာ
ယူႏုိင္သည့္ ျဖဳန္းေျမမ်ားလည္း တနင့္တပုိးတူးယူထားႏုိင္ၿပီးၿပီမုိ႔ သည္ေန႔အနားရေနရာ ေကာင္းထုိက္ေလးတုိင္စင္တဲေလးေပၚ ဇိမ္ႏွင့္မွိန္း၍လဲေလ်ာင္းကာ
စိတ္ကူးယဥ္ေနသည္ကုိ မည္သကမွ်ဟန္႔တားေႏွာင့္
ယွက္ျခင္းမျပဳၾကေတာ့။ က်န္တြင္းသားမ်ားသည္လည္း ေအးေအးလူလူနားနားေနေနရွိေနၾကေပမည္။ စီစဥ္ထားသည့္အတုိင္း ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေလာပန္ဦးတိတ္
ၾကည္သည္ အေကာင္းစားေရစုပ္စက္တစ္လုံး
ႏွင့္ ေပါက္ခ်လာကာ ေက်ာက္တြင္းတူးျခင္းကုိ စတင္လုပ္ၾကေလသည္။ ပင္ပန္းႀကီးစြာလုပ္ကုိင္ခဲ့သမွ်တုိ႔၏ အဆုံးအျဖတ္ကုိေပးေတာ့မည့္လုပ္ငန္းအဆင့္မုိ႔
တြင္းသားအားလုံးစိတ္လႈပ္ရွားကာ တက္ႂကြေနသည္။
ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္လည္း ထုိနည္းႏွင္ႏွင္ပင္ ျဖဳန္းေဆးေနသည့္အနားတြင္ရပ္ကာ ကုိယ္တုိင္ၾကည့္ေနသည္။
ေကာင္းထုိက္တုိ႔လူစု ကံေပၚၾကေပၿပီ။
ပထမဆုံးစ၍ ေဆးသည့္ျဖဳန္းမ်ားထဲမွာပင္ ေက်ာက္ပြင့္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ဆက္တုိက္ဆုိသလုိပင္ ေက်ာက္ႀကီး ေက်ာက္ေကာင္းေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုရျပန္သည္။
ေက်ာက္တြင္းနယ္ေျမတြင္ အလြန္႔အလြန္ကံ
ေကာင္းေထာက္မပါမွ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ေက်ာက္ေၾကာကုိေတြ႕ရွိတတ္ေၾကာင္းသိသာထင္ရွားေနၿပီမုိ႔ ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ႏွင့္ တြင္းသားအားလုံးေပ်ာ္လုိ႔မဆုံး
ၾက။ ျဖဳန္းေဆးရသည္ကုိလည္း မေမာႏုိင္မပန္း
ႏုိင္ၾက။ စိတ္ေတြအထူးတက္ႂကြေနသည္။ စာရင္းခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ သိန္းေက်ာက္ေတြခ်ည္းအလုံး(၃၀)ေက်ာ္ရသည္။ ေသာင္းေက်ာက္ေတြကေတာ့ အမ်ားအျပား။
တြင္းဆရာအပါအ၀င္မွ တြင္းသား(၄)ေယာက္
သာရွိေပရာ မုိးကုတ္ရတနာေျမထုံးစံအတုိင္း အစုမ်ားခြဲေ၀ၾကရာ တြင္းသားတစ္ေယာက္စီလွ်င္ သိန္းငါးဆယ္စီမွ်တနင့္တပုိးရၾကသည္။ ေကာင္းထုိက္အတြက္ပုိ၍
ကံေကာင္းသည္က တြင္းေတာနယ္ေျမအျပင္
ဖက္တြင္ ေက်ာက္ရွာၾကေသာကေလးမ်ားအၾကားတြင္ အေပ်ာ္သေဘာ၀င္ရွာရင္း သိန္း(၃၀)ခန္႔တန္ ေက်ာက္ႀကီးတစ္ပြင့္ထူးျခားစြာ ရသြားျခင္းပင္။
ေကာင္းထုိက္တုိ႔ ကံေကာင္းေလၿပီ။ ေငြထုပ္ပုိက္မိျပန္ၿပီ။ သူက အႏွစ္ႏွစ္အလလအားခဲကာ အႀကံႀကီးႀကံထားခဲ့ေလေသာ က်င္ေမရိန္ကုိတုန္႔ျပန္လက္စားေခ်ေရး
ကုိ ေငြပုံေအာသုံးကာလုပ္ႏုိင္ေလၿပီ။ စိတ္နာနာ
ႏွင့္ ျမင္းၿခံမွထြက္ခဲ့သည္မွာ (၁၇)ႏွစ္ခန္႔ၾကာျမင့္ေနေပရာ က်င္ေမရိန္၏သတင္းကုိလည္း ဘာဆုိဘာမွ်မၾကားမသိရ။ သည္ေတာ့လက္စားေခ်တုန္႔ျပန္ေရးအတြက္
အရင္ဆုံးျမင္းၿခံသုိ႔ျပန္ရမည္။ က်င္ေမရိန္၏
သတင္းကုိျပန္၍ စုံစမ္းရမည္။ ျမင္းၿခံတြင္မရွိေတာ့ဟုဆုိလွ်င္လည္း ဘယ္ၿမိဳ႕ ရပ္ရြာကုိ ေျပာင္းသြားေၾကာင္းစုံစမ္းကာ ရေအာင္ရွာရမည္။ ရွာေတြ႕ၿပီးမွ ဘယ္လုိ
ဆက္လုပ္ရမည္ကုိ ႀကံစည္ရေပမည္။ ျမင္းၿခံသုိ႔
သြားရန္အတြက္ ခရီးေထာက္အျဖစ္ မုိးကုတ္မွမႏၱေလးသုိ႔ဆင္းရသည္။ မုိးကုတ္ႏွင့္မႏၱေလး အိမ္ဦးႏွင့္ၾကမ္းျပင္ပမာသြားလာေနေသာ စုိးမင္းသည္ မႏၱေလးသုိ႔
ေကာင္းထုိက္ႏွင့္အတူလုိက္လာခဲ့သည္။ မႏၱေလး
တြင္ စုိးမင္း၏ဂြင္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားရွိသည္။ မႏၱေလးသုိ႔ေရာက္ၿပီး စုိးမင္းကသူ႔ဂြင္မ်ားသုိ႔ ခရီးသြားဟန္လႊဲ၀င္ေရာက္ရာ ေကာင္းထုိက္လည္း အတူလုိက္ပါခဲ့ေလ
သည္။ စုိးမင္း၏ဂြင္ေတြကေတာ့ အေပ်ာ္မယ္မ်ား
အားထားရွိရာ ေဂဟာမ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။ ေၾကးႀကီးစြာအထက္တန္းဇိမ္နန္းမ်ားရွိသလုိ အလတ္စားတစ္ခ်ဳိ႕လည္းပါ၀င္သည္။ ဤအထဲမွ ဇိမ္နန္းတစ္ခုတြင္ ေကာင္း
ထုိက္ဘယ္လုိမွ မထင္မွတ္သည့္လူတစ္ေယာံ
ကုိ မေမွ်ာ္လင့္ပဲေတြ႕ရေလသည္။
ထုိသူမွာ ေကာင္းထုိက္အၿငိဳးအေတးႀကီးစြာ လက္စားေခ်ရန္ လုိက္ရွာေတာ့မည့္ က်င္ေမရိန္ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ေကာင္းထုိက္ကံအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေနသည့္
အခ်ိန္တြင္ က်င္ေမရိန္မွာေတာ့ ဘ၀ကံအေ၀းဆုံး
အေျခအေနတြင္က်ေရာက္ေနရွာေလသည္။ ေကာင္းထုိက္ ျမင္းၿခံမွထြက္သြားၿပီး မၾကာမီမွာပင္ က်င္ေမရိန္သည္ တ႐ုတ္ကျပားသူေဌးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္
အိမ္ေထာင္က်သည္။ သမီးမူမူက်င္ကုိ ေမြးဖြားသည္။
မူမူက်င္အသက္(၁၀)ႏွစ္အရြယ္မွစကာ က်င္ေမရိန္ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်ခဲ့သည္။ သူမ၏မိဘမ်ား ေက်ာက္ေမွာင္ခုိမႈျဖင့္ အဖမ္းခံရသည္။ ပစၥည္းဥစၥာအေတာ္မ်ားမ်ား
လည္း အသိမ္းဆည္းခံရသည္။ က်န္ေနေသာ
ေငြေၾကးဥစၥာမ်ားမွ ပုံေအာသုံးကာလြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းႀကိဳးစားေသာ္လည္း မရ။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြက်သြားသည္။ က်င္ေမရိန္၏ေယာက္်ားကလည္း
ေဗြေဖာက္လာသည္။ ေလာင္းကစား႐ုံမက မူးယစ္
ေဆး၀ါးမ်ားပါသုံးလာရာ က်န္ေနေသးသမွ်စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ လုံးပါးပါးကာကုန္သြားသည္။ ေဆးစြဲသည့္ေ၀ဒနာႏွင့္ပင္ လင္ျဖစ္သူေသသည္။ သမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္
မုဆုိးမျဖစ္ကာက်န္ခဲ့ေသာ က်င္ေမရိန္သည္ ဘ၀
လမ္းေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔မွ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳခဲ့သည္။ ေမွာင္ခုိလည္း လုပ္ဖူးသည္။ ေစ်းလည္းေရာင္းဖူးသည္။ တစ္ခုမွအက်ဳိးမျဖစ္ခဲ့။ တတိတိႏွင့္ စီးပြား
ေရးက်ကာ ေနအိမ္ပင္ေပါင္ႏွံသည္အထိျဖစ္ခဲ့
သည္။ အိမ္အေပါင္ဆုံးၿပီးေနာက္ သမီးႏွင့္အေမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေနစရာပင္မရွိေတာ့ေအာင္ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရေလရာ မတတ္သာေတာ့သည့္အဆုံး၌ က်င္ေမရိန္
သည္ မိမိ၏ကုိယ္ခႏၶာကုိအရင္းအႏွီးျပဳကာ
ေငြရွာရေလေတာ့သည္။ ငယ္စဥ္က က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေကာင္းေကာင္းယူထားခဲ့ၿပီး လွပေခ်ာေမာေသာ က်င္ေမရိန္သည္ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္လွ်က္
သမီးတစ္ေယာက္အေမ မုဆုိးမျဖစ္ေနသည့္
တုိင္ ေယာက်္ားမ်ားကုိ ေကာင္းစြာဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေသးသည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ေလးမ်ားလုိ ေၾကးႀကီးမရသည့္တုိင္ အသင့္အတင့္ေတာ့ ေၾကးေခၚႏုိင္ေသးသည္။
ေကာင္းထုိက္ႏွင့္ဆုံရသည့္အခ်ိန္တြင္ က်င္ေမရိန္ရွိေနသည့္အေနအထားမွာ သူမ၏ေနထုိင္ရန္အိမ္ရရွိေရးအတြက္ အိမ္ငွား၍ေပးထားေသာ သူထံတြင္ တစ္ပတ္
တစ္ရက္လာရာက္အလုပ္လုပ္ရၿပီး က်န္ရက္မ်ား
တြင္ ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္စြာေနထုိင္ခြင့္ရသည္။ အိမ္ငွားေပးထားေသာသူထံ လုပ္ရမႈမ်ားအတြက္ေတာ့ ေငြတစ္ရက္ (၁၅၀၀)မွ်သာရသည္။ ေငြပုိသုံးလုိလွ်င္
က်န္ရက္မ်ားတြင္ မိမိဖာသာအႀကံအဖန္ရွာေဖြရ၏။
သိပ္အခ်မ္းသာႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း ယခုအသက္(၁၆)ႏွစ္ေက်ာ္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ သမီးမူမူက်င္ကုိ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းတြင္ထားကာ အသင့္အတင့္စား
ေသာက္ေနထုိင္ႏုိင္သည့္အေျခအေနေတာ့ရွိေနသည္။
ဒါေပမယ့္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္အသက္ေမြးရသည့္ဘ၀ကုိေတာ့ က်င္ေမရိန္မေပ်ာ္ပုိက္ပါ။ အျခားဘာမွအဆင္ေျပေအာင္ မလုပ္ႏုိင္သည့္အတြက္သာ ဤအလုပ္ကုိ၀င္
လုပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္
က်င္ေမရိန္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းပင္မွတ္မိသည္။ ဘ၀အတုအေထာင္းဒဏ္ကုိခံခဲ့ရေသာ္လည္း အေပ်ာ္မယ္အလုပ္ႏွင့္ အသက္ေမြးခဲ့သည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ က်င္ေမရိန္သည္
မိမိကုိယ္မိမိလွပႏုနယ္ပ်ဳိမ်စ္ႏုိင္သမွ် ႏုပ်ဳိလွ
ပေနရန္ ႀကိဳးစားျပဳျပင္သည္။ ခ်ယ္သေနခဲ့ရာ ငယ္႐ုပ္သိပ္မေပ်ာက္။ ေကာင္းထုိက္မွာေတာ့ ေနပူမုိးရြာမေရွာင္ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာ ေက်ာက္တူးအလုပ္ကုိလုပ္ခဲ့ရ
ေပရာ နဂုိတည္းကလည္း မဲသည့္အသားသည္
ေနဒဏ္ေလဒဏ္တုိ႔ျဖင့္ နက္ေျပာင္ေနကာလူၾကမ္းႀကီးတစ္ေယာက္ ရုပ္ရည္မ်ဳိးျဖစ္ေနသည္။ ၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားကုိ အျပတ္ဆင္ယင္ထားရာ စေတြ႕ရခ်ိန္တြင္
က်င္ေမရိန္သည္ ေက်ာက္ေအာင္လာသည့္
ေက်ာက္တူးသမားတစ္ေယာက္ဟု ထင္မိ႐ုံသာမွအပ ေကာင္းထုိက္ကုိလုံး၀မမွတ္မိခဲ့ပါ။
ေကာင္းထုိက္က က်င္ေမရိန္ကုိ တစ္မ်ဳိးစားအျပတ္ေခၚယူခဲ့သည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ေလးမ်ားကုိ ေခါင္းေခါက္ကာေခၚယူေပ်ာ္ပါးႏုိင္ပါလွ်က္ အသက္(၃၀)ေက်ာ္အေပ်ာ္
မယ္ကုိေခၚသည့္အတြက္ စုိးမင္းအံ့ၾသမိသည္။
သုိ႔ေသာ္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမုိ႔မ်က္စိက်သြားသည္ထင္ကာ ဘာမွမေျပာေတာ့ပါ။ ေကာင္းထုိက္၏ ဆႏၵအတုိင္း သီးသန္႔အိမ္ခန္းေလးတစ္ခုတြင္ စိတ္တုိင္းက်ေပ်ာ္ပါးႏုိင္ဖုိ႔
သာ စီစဥ္ေပးလုိက္ေလသည္။
ထုိအိမ္ခန္းထဲသုိ႔ေရာက္သည္အထိ က်င္ေမရိန္သည္ ေကာင္းထုိက္ကုိမမွတ္မိေသးပါ။ က်င္ေမရိန္က သူမ၏၀တၱရားအတုိင္းအ၀တ္အစားကုိခၽြတ္မည္အျပဳ
ေကာင္းထုိက္ကလက္ကာျပလုိက္ကာ…..
“ေန….ေန မခၽြတ္နဲ႔ဦး။ စကားေျပာစရာရွိတယ္။ လာ….ဒီမွာထုိင္“
ေကာင္းထုိက္သည္ ကုတင္ေဘးနားရွိဆက္တီမွဆုိဖာခုံတစ္ခုေပၚသြားထုိင္ရာ က်င္ေမရိန္လည္း ေကာင္းထုိက္ေဘးတြင္အသာ
ထုိင္ခ်လုိက္ရသည္။ မ်က္စေလးခ်ီကာ ေကာင္းထုိက္ကုိခပ္ညဳညဳေတာ့ၾကည့္ေနသည္။ ဒါကလည္းအလုပ္သေဘာတစ္ခုပင္။
“နင္ ျမင္းၿခံက က်င္ေမရိန္မဟုတ္လား“
ေကာင္းထုိက္က ဒဲ့ထုိးပင္ေမးခ်လုိက္ရာ က်င္ေမရိန္ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။ ညဳတုတုမဟုတ္ေတာ့ ေကာင္းထုိက္ကုိ
မ်က္လုံးအျပဴးသားႏွင့္ၾကည့္သည္။
“နင္ ငါ့ကုိမမွတ္မိဘူးထင္တယ္။ ငါ ေကာင္းထုိက္“
“ဟာ…..“
က်င္ေမရိန္ပုိ၍အံ့ၾသသည္။ မ်က္လုံးပုိျပဴးက်ယ္လာကာ ေကာင္းထုိက္ကုိစူးစူးရဲရဲၾကည့္သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာစူးစုိက္ၾကည့္ေတာ့
မွပင္ ေကာင္းထုိက္၏ငယ္႐ုပ္ကုိ ႐ုိးတုိးရိပ္တိတ္ဖမ္းမိသည္။
“နင္…….နင္….ေကာင္းထုိက္ ဟုတ္တယ္….ငါလုံး၀မမွတ္မိဘူးဟာ….“
က်င္ေမရိန္ကေျပာသည္။
“ငါက မဲသည္းၿပီးလူၾကမ္းႀကီးျဖစ္ေနတာကုိး။ နင္မမွတ္မိတာ မဆန္းပါဘူးဟာ။ နင္ဘာေၾကာင့္ ဒီအလုပ္မ်ဳိးကုိလုပ္ရတာလဲ“
က်င္ေမရိန္ေခါင္းငုံ႔သြားသည္။ မိမိ၏ဘ၀အေျခအေနကုိ နားလည္လာၿပီမုိ႔ ေကာင္းထုိက္ကုိမ်က္ႏွာခ်င္းအဆုိင္ရခက္ေနသည္။
“ေျပာစမ္းပါဟ။ ငါက နင့္ကုိကူညီကယ္တင္ေပးခ်င္လုိ႔ပါ။ ငါတုိ႔က ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ။ အခုငါေက်ာက္ေအာင္
ၿပီး ေရအျပတ္လွ်ံေနတာ။ နင့္ကုိေကာင္းေကာင္းကူညီႏုိင္တယ္။ ေျပာသာေျပာ…..“
က်င္ေမရိန္မွာလည္း အေပ်ာ္မယ္ဘ၀မွ႐ုန္းထြက္လုိၿပီး မိမိ၏ကံေခေသာျဖစ္ရပ္မ်ားအေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ခ်င္ေနေပရာ ေကာင္းထုိက္
က တုိက္တြန္းသည္ႏွင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္တစ္တြတ္တြတ္ေျပာျပေလေတာ့သည္။
“နင့္ကုိငါ အိမ္တစ္ခု သက္သက္ငွားေပးထားမယ္။ တစ္လကုိ ငါးေထာင္ေထာက္ပ့ံမယ္ နင္ ဒီအလုပ္ကုိမလုပ္နဲ႔ေတာ့“
က်င္ေမရိန္၏ဘ၀အေျပာင္းအလဲမ်ားကုိနားေထာင္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းထုိက္ေျပာသည္။ အေျခအေနက မိမိအတြက္အခြင့္အလမ္း
ေကာင္းအမ်ားႀကီးေတြ႕ေနရၿပီမုိ႔ ေကာင္းထုိက္သိပ္ကုိ၀မ္းသာေနသည္။ သူႀကိတ္၍ႀကံထားသည့္အႀကံေတြအပီလုပ္ႏုိင္ေတာ့
မည္။ သုိ႔ေသာ္ ၀မ္းသာမႈကုိမေပၚလြင္ေစရေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားၿပီး က်င္ေမရိန္၏ဘ၀ကံဆုိးပုံမ်ားကုိ ၾကားရသည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သည့္အမူအရာမ်ဳိး
လုပ္ထားသည္။
“တကယ္ေျပာတာလား ေကာင္းထုိက္ရယ္“
“ငါ…..ဘာ….လုပ္ေပးရမွာလဲ ေျပာပါ။ ငါ့ကုိဒီဘ၀ကလြတ္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့နင့္အတြက္ ငါဘာမဆုိလုပ္ေပးဖုိ႔အသင့္ပဲ“
“ေကာင္းၿပီ ငါရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္။ ငါ နင့္ကုိလုိခ်င္တယ္….ဒါပဲ“
“ဘာ…..ဘယ္လုိ နင္က ငါ့လုိမိန္းမကုိယူမလုိ႔လား“
“နင့္အေပၚမွာ ငါေစတနာထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ထိေတာ့မဟုတ္ပါဘူး“
“ေၾသာ္ ငါက နင့္မယားငယ္လုပ္ရမယ့္ သေဘာလား“
“ငါ့မွာမယားႀကီးမွမရွိေသးတာ။ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး မယားငယ္ခံရဖုိ႔ျဖစ္မွာလဲ“
“ငါနားလည္ေအာင္ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါဟာ“
“ငါေျပာေနတာ ရွင္းရွင္းေလးပဲ။ ငါနင့္ကုိလုိခ်င္တယ္။ နင္သေဘာမေပါက္ဘူးလား“
က်င္ေမရိန္မွာအေပ်ာ္မယ္လုပ္စားေနသူျဖစ္ရာ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းထုိက္ဘာကုိဆုိလုိမွန္းနားလည္သြား
သည္။
“ေအး…..ေအး…သိၿပီ သိၿပီ“
“ဘယ္ႏွယ့္လဲ။ ျဖစ္လား“
ေယာက်္ားေပါင္းစုံကုိေျဖေဖ်ာ္ရေသာ အေပ်ာ္မယ္အလုပ္ လုပ္စားေနသူက်င္ေမရိန္အတြက္ ေကာင္းထုိက္လုိခ်င္တာကုိေပးဖုိ႔၀န္
မေလးပါ။
“ေအး….ျဖစ္တယ္“
“ဟုတ္ၿပီ။ ဒါဆုိ စရံသတ္တဲ့အေနနဲ႔ အခုပဲစၾကစုိ႔။ နင့္အ၀တ္ေတြခၽြတ္လုိက္ေပေတာ့“
ေကာင္းထုိက္သည္ ထုိသုိ႔ေျပာၿပီးေနာက္ ထုိင္ေနရာမွထကာ ကုတင္ရွိရာသုိ႔သြားသည္။ ကုတင္ေစာင္းတြင္၀င္ထုိင္လုိက္သည္။
က်င္ေမရိန္လည္း ထုိင္ေနရာမွအသာထရပ္သည္။ ဧည့္သည္ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ေပ်ာ္ပါးရန္အတြက္ အ၀တ္အစားမ်ားခၽြတ္ရသည္
မွာ က်င္ေမရိန္အတြက္မဆန္းပါ။ ဤအခန္းထဲသုိ႔ေရာက္စကပင္ အ၀တ္ေတြခၽြတ္ဖုိ႔ျပင္ခဲ့ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္အခုေတာ့အေျခအ
ေနကတစ္မ်ဳိးေျပာင္းသြားသည္။ က်င္ေမရိန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ သူမေျဖေဖ်ာ္ခဲ့ရသည့္ ေယာက်္ားမ်ားသည္ သူမ၏ဘ၀မွန္ကုိ
မသိၾက။ က်င္ေမရိန္ဆုိေသာအမည္ျဖင့္ သိသည္လည္းမဟုတ္။ အေပ်ာ္မယ္တင္ေမထားဟူ၍သာ သိမွတ္ၾကသည္။ ယခု သူမကုိ
ငယ္စဥ္ကတည္းကသိခဲ့သူ ေကာင္းထုိက္ေရွ႕ေမွာက္၌အ၀တ္အစားမ်ားခၽြတ္ရမည္မွာ အခါတုိင္းႏွင့္မတူ ထူးထူးျခားျခားရွိေသာ
အေျခအေနမုိ႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ရွက္သလုိလုိလည္းျဖစ္သည္။ အ၀တ္ေတြခၽြတ္ဖုိ႔တုံ႔တုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ေနသည္။ မ်က္ႏွာပူသလုိလုိလည္းရွိသည္။ ေခါင္းကုိမသိမ
သာငုံ႔ထားမိေလသည္။ က်င္ေမရိန္၏ ရွက္သလုိလုိ၊ ေၾကာက္သလုိလုိ ခပ္ရြံ႕ရြံ႕တြန္႔တြန္႔ျဖစ္ေနေသာ အမူအရာအသြင္အျပင္သည္ ေကာင္းထုိက္ကုိအေတာ္ေလးပင္
ေက်နပ္စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ မိန္းမမ်ားကုိအတင္းအႏုိင္အထက္ျပဳလုပ္ရမႈကုိ လုိလားတပ္မက္သည့္ဆႏၵရမက္ရွိေပရာ လုိလုိလားလား
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴႏွင့္ျပဳမူမႈထက္၊ ခပ္တြန္႔တြန္႔ႏွင့္မ၀ံ့မရဲျပဳလုပ္ေပးမႈမ်ားကုိ ပုိသေဘာက်သည္။ သူသည္ သူ႔အေပၚယုတ္မာရက္
စက္စြာျပဳမူခဲ့သည့္ က်င္ေမရိန္ကုိတုံ႔ျပန္လက္စားေခ်ရန္အႀကံႀကီးႀကံေနခဲ့သူျဖစ္ေပရာ ယခုသူလက္စားေခ်လုိသူ က်င္ေမရိန္သူ႔ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သူျပဳလုိသမွ်ခံရ
မည့္အေနအထားမ်ဳိးေရာက္ေနေပရာ ပုိ၍ေက်နပ္ေနသည္။ သူ႔စိတ္ကုိသာလႊတ္ေပးလုိက္လွ်င္ က်င္ေမရိန္ကုိ ေကာင္းေကာင္း႐ုိက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ႏွိပ္စက္ၿပီး
ေနာက္ မုဒိန္းက်င့္သလုိမ်ဳိးခပ္
ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္းအတင္းတက္၍ ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ရက္ေရာပက္စက္သည့္နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ တစ္အားလုိးပစ္မည္မလြဲပါ။
သုိ႔ေသာ္ ေက်ာ့ကြင္းေထာင္ေခ်ာက္ထဲသုိ႔စ၍တုိး၀င္လာကာစျဖစ္ေသာ က်င္ေမရိန္လန္႔ဖ်န္႔ကာအတင္းျပန္႐ုန္းထြက္သြားမည္ကုိ
ေတြးမိေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္သည္ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းလုပ္ပစ္လုိသည့္စိတ္ကုိခ်ဳိးႏွိမ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ သည္တစ္ခါတြင္
ရွိပါေစဦး၊ က်င္ေမရိန္ကုိဘယ္လုိမွ႐ုန္းမထြက္သြားေအာင္အပုိင္သိမ္းသြင္း“ကုိင္“ထားႏုိင္ဖုိ႔ကုိ အရင္ဦးစားေပးရမည္။ ကုိယ့္
လက္ထဲပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္က်ေရာက္လာေသာအခါတြင္မွ…..။
ထုိ႔ေၾကာင့္ လတ္တေလာတြင္ က်င္ေမရိန္၏ရွက္ရြံ႕ရြံ႕ ခပ္တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ႏွင့္ရွိသေယာင္ အေျခအေနအမူအရာဟန္ပန္ေလးမွ်
ေလာက္ကုိသာ အာသာေျဖခံစားရင္း အသာၿငိမ္ေနသည္။ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သာ က်င္ေမရိန္၏လႈပ္ရွားပုံမ်ားကုိ စူးစူးရဲရဲၾကည့္၍
ေနသည္။ က်င္ေမရိန္မွာလည္း ယခုမွရွက္သလုိလုိ ဘာလုိလုိျဖစ္ေနရေသာ မိမိကုိယ္မိမိအံ့ၾသမိသည္။ သူမသည္အလုပ္သ
ေဘာျဖင့္ ကုိယ္လုံးတီးခၽြတ္ အလုိးခံရမႈမ်ားကုိ ေကာင္းစြာအေတြ႕အႀကံဳရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးရရွိမႈအတြက္ စိတ္ဆႏၵမပါပဲ
ကာမစပ္ယွက္မႈမ်ားကုိလုပ္ေဆာင္ေနသူျဖစ္သည္။ ဘာေၾကာင့္ယခုမွရွက္သလုိလုိေၾကာက္သလုိလုိျဖစ္ေနရမည္နည္းဟု မိမိ
ကုိယ္ကုိအားေပးကာ အေပၚအက်ႌကုိခၽြတ္သည္။ ဘရာစီယာကုိ ျဖဳတ္ခြာသည္။ အေပ်ာ္မယ္ဘ၀တြင္ လက္ကုိင္မ်ားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္
ေသာ္လည္း က်င္ေမရိန္၏ရင္သားတုိ႔က တင္းရင္းေနဆဲ။ မသိမသာတြဲသေယာင္မွ်သာရွိကာ လုံး၀န္း၍ေနသည္။ ကာယေလ့
က်င့္နည္းမ်ားကုိနားလည္တတ္သိသလုိ စနစ္တက်လည္းေလ့က်င့္ျပဳစုထားျခင္း၏အက်ဳိးေက်းဇူးပင္ျဖစ္သည္။ သည္လုိ ကုိယ္
လုံးလွပအခ်ဳိးစားက်ေနဆဲမုိ႔လည္း အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ေနသည့္တုိင္ အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္လူႀကိဳက္မ်ားကာ ေစ်းေကာင္းရေန
ျခင္းမဟုတ္ပါလား။“အားပါး…..နင္က ကေလးတစ္ေယာက္အေမသာျဖစ္ေနတာ။ ႏုိ႔ႀကီးေတြက တင္းၿပီးအယ္ေနတုန္းပါလား“
ေကာင္းထုိက္က အထင္းသားေပၚလာေသာ က်င္ေမရိန္၏ႏုိ႔အုံထြားထြားႀကီးႏွစ္ခုကုိစူးစုိက္ကာၾကည့္ၿပီး အံႀကိတ္ကာေျပာ၏။
သူ႔ဘ၀တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့သည့္ေန႔က ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရဖူးေလေသာ က်င္ေမရိန္၏ရင္သားဆုိင္မ်ားကုိ မ်က္
ေစ့ထဲျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ သူ႔စိတ္ထင္ေတာ့ က်င္ေမရိန္၏ႏုိ႔မ်ားသည္ ဟုိတုန္းကႏွင့္သိပ္မကြာျခား။ လွပေနဆဲ။ တင္းရင္း
ေနဆဲ။
“ဟာ…..နင္ကလဲ ေျပာေတာ့မယ္“
က်င္ေမရိန္က ရွက္စႏုိးျဖင့္ေျပာရင္း ေ႐ႊရင္အုံမလုံပန္းမ်ားကုိ လက္၀ါးႏွင့္အုပ္ကာကုိင္လုိက္မိသည္။ အေပ်ာ္မယ္တစ္ေယာက္၏
ျမဴဆြယ္အုပ္ကာမႈမ်ဳိးမဟုတ္။ တကယ္ပင္ရွက္၍ ကာလုိက္မိျခင္း။
“ငါက နင့္ႏုိ႔တကယ္ၿဖိဳးလုိ႔ၿဖိဳးတယ္ေျပာတာပါဟ။ ဖယ္လုိက္စမ္းပါေလ။ နင့္လက္ေတြကုိ။ ငါ့မ်ားရွက္မေနပါနဲ႔။ လုိးၾကေတာ့မွာ
ပဲ။ ဟုတ္ဘူးလား။“
“ဟာ…….သြား….ဘာမွန္းလဲမသိဘူး“
က်င္ေမရိန္မ်က္ႏွာေလးရဲကနဲျဖစ္သည္။ ႏုိ႔အုံမ်ားကုိအုပ္ကာထားသည့္လက္ကုိမူ ဖယ္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္
ထမီကုိဆက္ခၽြတ္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ပင္တီအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမ်ားပါ ကၽြတ္ကြာက်ကာ က်င္ေမရိန္တစ္ေယာက္
ေကာင္းထုိက္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဗလာကုိယ္လုံးတီးျဖစ္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ေကာင္းထုိက္အေနႏွင့္လည္း ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀က ေခ်ာင္း
ေျမာင္း၍မစုိ႔မပုိ႔ခုိးၾကည့္ခဲ့ရေလေသာ က်င္ေမရိန္၏အေတာင့္အေျဖာင့္မ်ားကုိေပၚတင္ႀကီး မ်က္ေစ့အရသာခံကာက်က်နနၾကည့္
ေနရေပၿပီ။ က်င္ေမရိန္ကုိ ယခုလုိကုိယ္တုံးလုံးခၽြတ္ျပခုိင္းႏုိင္ျခင္းသည္ပင္ ေကာင္းထုိက္အဖုိ႔အႏုစားလက္တုံ႔ျပန္ႏုိင္မႈဟုဆုိရမည္
ေနာက္ေနာင္တြင္ သည္ထက္ၾကမ္းတမ္းရက္ေရာသည့္ေစခုိင္းလက္တု႔ံျပန္မႈေတြကုိ အရသာခံကာတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ကလည္းေသခ်ာေနၿပီ။
