“ဟာကြာ မႀကိဳက္ပါဘူး … ငါတုိ႔က ေမာင္ႏွမလိုေနတာ”
“ငါ ႀကိဳက္တယ္ကြာ ေျပာေပးမလား”
“မင္းဟာမင္းေျပာ”
သက္ႏုိင္ကို က်ေနာ္ ဘုေျပာေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေကာင္က စြဲစြဲကို ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာ။ စြဲစြဲမွ စြဲစြဲ။ စြဲစြဲက ေအခန္းက။ က်ေနာ္တုိ႔က စီခန္းက။ စြဲစြဲက စာအရမ္းေတာ္တာ။ အၿမဲတမ္း အဆင့္ ၁-၃ ခ်ိတ္တယ္။ က်ေနာ္က စာသိပ္မေတာ္ဘူး။ အဂၤလိပ္စာညံ့တယ္။ စြဲစြဲက လွပါတယ္။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာထက္ မိန္းကေလးပီသတဲ့အလွမ်ိဳးရွိတယ္။ ဆယ္တန္းဆိုေပမယ့္ စြဲစြဲခႏၶာကိုယ္က ေတာ္ေတာ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေနၿပီ။ ရင္ေလးေတြဆို ေမာက္လို႔။ တင္ေလးေတြဆို ေကာက္လို႔။ ေက်ာင္းက ေကာင္ေတြကေတာ့ စြဲစြဲအုိးလွတယ္ဆုိပဲ။ ဟုတ္ေလာက္တာပဲေလ။ ဟိုေန႔က ေက်ာင္းကအျပန္ တိုက္ေပၚတက္ေတာ့ စြဲစြဲက အေရွ႕ကတက္တယ္။ က်ေနာ္က ေနာက္ကတက္တယ္။ စြဲစြဲ အိုးေလးက တင္းၿပီး ေကာက္ေနတာပဲ။ ေလွခါးတက္ေတာ့ လႈပ္တုပ္ လႈပ္တုပ္နဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းထမီေလး ေအာက္မွာ တင္းေနတာပဲ။ အတြင္းက ေဘာင္းဘီအရာေလးေတြေတာင္ ျမင္ေနရတယ္။ ဂလု။
စြဲစြဲန႔ဲ က်ေနာ္က တတိုက္ထဲမွာ တူတူေနတာ။ စြဲစြဲက ငါးလႊာမွာ။ က်ေနာ္က သံုးလႊာမွာ။ ေက်ာင္းကားလဲ တူတူပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ စြဲစြဲနဲ႔ က်ေနာ္က ေမာင္ႏွမလုိပဲ ေနတာ။ ဘာစိတ္မွ မရွိဘူး။ ရီးစားလို မႀကိဳက္ဘူး။ က်ေနာ္ တကယ္ႀကိဳက္တာက သူ႔အမ သဲသဲ။ မမသဲသဲကို က်ေနာ္က တကယ္ႀကိဳက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါကို ဘယ္သူမွမသိဘူး။ သိေအာင္လဲ မေနပါဘူး။ က်ေနာ္က ႏႈတ္လံုတယ္။ ေန႔တုိင္း က်ဴရွင္လာသင္ေပးတဲ့ မမသဲသဲေတာင္ မရိပ္မိဘူး။
ုမုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ မုန္႔ဟင္းခါးစားေနတဲ့ စြဲစြဲကို သက္ႏုိင္က ငမ္းတာ ငမ္းတာ။ မ်က္လံုးကြ်တ္ထြက္မတတ္ပဲ။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တာပဲ။ စြဲစြဲက ေက်ာင္းမွာ နာမည္ႀကီးတယ္။ လွတယ္။ စာေတာ္တယ္။ သေဘာေကာင္းတယ္။ လိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြထဲမွာ သက္ႏုိင္က အဆုိးဆံုး။ အစက သက္ႏုိင္က က်ေနာ့္ကို သိပ္မေခၚဘူး။ ပံုမွန္ပဲ။ ကိုးတန္းေရာက္မွ က်ေနာ့္ကို လာေရာတာ။ က်ေနာ္က စြဲစြဲနဲ႔ ေက်ာင္းအတူတူလာမွန္းသိေတာ့ လံုးတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔။ ဒီေကာင္က မ်က္ႏွာ႐ူး။ က်ေနာ္ ေျပာေပးလဲ စြဲစြဲက ဘယ္လိုလုပ္ ႀကိဳက္မလဲ။
“ရဲေက်ာ္ … မုန္႔ဟင္းခါး စားမလား”
“ဟင့္အင္း … စားဘူး … ေကာ္ျပန္႔သုတ္ စားမယ္ …”
“ကိုယ္က မုန္႔ဟင္းခါး စားမယ္”
ဒီေကာင္ မ်က္ႏွာ႐ူးက တမ်ိဳး။ စြဲစြဲက မုန္႔ဟင္းခါးဆို သူလဲ မုန္႔ဟင္းခါး။ က်ေနာ္က မုန္႔ဟင္းခါးမွ မႀကိဳက္တာ။ က်ေနာ္လဲ ၾကည့္မရတာနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးသည္ အေဒၚႀကီးကို
“စြဲစြဲ တပြဲတဲ့”
“အန္”
“ေအာ္ ဟုတ္ပါဘူး မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ၊ ေကာ္ျပန္႔သုတ္ ခ်ဥ္ငံစပ္တပြဲ”
မုန္႔ဟင္းခါး စားေနတဲ့ စြဲစြဲ မ်က္လံုးျပဴးၿပီး က်ေနာ့္ကို ၾကည့္တယ္။ ေဘးနားက ေက်ာင္းသူေတြ အကုန္၀ိုင္းၾကည့္တယ္။ သက္ႏုိင္ နဲနဲေတာ့ ရွက္သြားတယ္။ ခြိကနဲ ၀ိုင္းရီၾကေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာ ရဲတက္လာေရာ။ မွတ္ၿပီလား ေဟ့ေကာင္။
က်ေနာ္က ေကာ္ျပန္႔သုတ္စားေတာ့ စြဲစဲြက မုန္႔ဟင္းခါး ကုန္သြားၿပီ။ အတန္းမတက္ေသးေတာ့ စြဲစြဲနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက အတန္းထဲ မ၀င္ေသးဘူး။ က်ေနာ္ စားတာကို ေစာင့္ေနတယ္။
“ဟဲ့ ငါ့ကို ေကာ္ျပန္႔နဲနဲေကြ်း”
“ေရာ့ စား”
“ဟင္းခါးလဲ ေကာင္းတယ္ေနာ္”
“ေအး ဟုတ္တယ္ ေသာက္ ေသာက္”
စြဲစြဲလက္ထဲကို ေကာ္ျပန္႔သုတ္ပန္းကန္ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ဟိုေကာင္ကေတာ့ မ်က္ေစာင္းတခဲခဲ။ မေက်နပ္လဲ မတတ္ႏုိင္။ က်ေနာ္နဲ႔ စြဲစြဲက ေမာင္ႏွမလိုေနလာၾကတာပဲဟာ။
“ေကာင္းလိုက္တာ ရွဴး”
“ေရာ့ တစ္ရွဴး”
“ေက်းဇူးပဲ ရဲေက်ာ္ ငါတို႔ အတန္းထဲ၀င္ေတာ့မယ္”
“ေအး ေအး”
စြဲစြဲတုိ႔ ထြက္သြားတာကို သက္ႏုိင္ မုန္႔ဟင္းခါးပန္းကန္ႀကီး ကိုင္ၿပီး လုိက္ၾကည့္တယ္။ စြဲစြဲဖင္ေလးက လံုးၿပီး ကားတက္ေနတာပဲ။ စြဲစြဲ သူငယ္ခ်င္း သႏၲာလဲ လွတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ စြဲစြဲက ပိုေတာင့္တယ္။
“မ်က္လံုးလဲ ကပ္ပါသြားအံုးမယ္ … ေျဖးေျဖးၾကည့္”
“ေဟ့ေကာင္ ရဲေက်ာ္ … မင္းေနာ္”
“ဟား ဟား ဟား”
သက္ႏုိင္ မုန္႔ဟင္းခါးပန္းကန္ႀကီး ကိုင္ၿပီး က်ေနာ့္ကို လိုက္ကန္သလိုလို ရွက္ရမ္းရမ္းေတာ့ အကုန္လံုး ၀ိုင္းဟားတာေပါ့။ ဟား ဟား ဟား။ အတန္းထဲမွာလဲ သက္ႏိုင္ က်ေနာ့္ကို သိပ္အစာမေၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ ေအးေဆးပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆုိေတာ့ ဒီလိုပဲ ႀကံဳရင္ ဆြမ္းႀကီး၀ိုင္းေလာင္းၾကတာပဲေလ။ တျခားေကာင္ေတြကလဲ သက္ႏုိင္ကို ၀ိုင္းေလာင္ၾကတယ္။ သက္ႏုိင္ ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္လဲ စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔။ မ်က္ႏွာ႐ူးေကာင္။
ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ စြဲစြဲက တုိက္ေပၚကို အရင္တက္တယ္။ ေလွခါးေသာ့ကို စြဲစြဲက ဖြင့္ေတာ့ က်ေနာ္က ျပန္ပိတ္ရတာေပါ့။ က်ေနာ္က ေနာက္မွတက္တယ္။ ဟုတ္ပ။ စြဲစြဲဖင္ေလးက ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ။ မမသဲသဲေလာက္ေတာ့ မေတာင့္ဘူးေပါ့။ မမသဲသဲက ပိုေတာင့္တယ္။ လူႀကီးျဖစ္ေနၿပီဆုိေတာ့ မမသဲသဲက အပ်ိဳအရြယ္ေရာက္ေနၿပီ။ စြဲစြဲ ဖင္ေလးက လံုးက်စ္ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ေလွခါးတက္ေတာ့ ေက်ာင္းစိမ္းထမီေလးေအာက္မွာ ေျခသလံုးသား၀င္း၀င္းေလး ေပၚေပၚသြားတယ္။ လွပ္ကနဲ လွပ္ကနဲပဲ။
“ဟဲ့ ရဲေက်ာ္ … နင္က ဘာလို႔ မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာ ေလွာင္တာလဲ”
“ဟိုေကာင္ သက္ႏုိင္က နင့္ကို ႀကိဳက္ေနတာဟ”
“ေအာ္”
“ငါတုိ႔ကလဲ အျမင္ကတ္ေနတာနဲ႔ ၀ိုင္းေလာင္ၾကတာ”
“နင္ကလဲဟယ္ သနားပါတယ္”
“ေအာင္မာ နင္က သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနလို႔လား”
“ရဲေက်ာ္ေနာ္ ဟြန္႔”
မ်က္ေစာင္ေလး ဒိုင္းကနဲ ထုိးၿပီး ေလွခါးကို ေျပးတက္သြားတယ္။ အုိးေလးက ပိုလႈပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္လဲ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ငမ္းတာေပါ့။ သံုးလႊာက က်ေနာ္ ေနတဲ့အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးဖြင့္ေနတုန္း အေပၚက အမေလး ဆိုတဲ့ အသံၾကားလုိက္ရတယ္။ စြဲစဲြ ေခ်ာ္လဲၿပီနဲ႔ တူတယ္။
က်ေနာ္လဲ တံခါးျပန္ပိတ္ၿပီး အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္သြားေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။ စြဲစြဲ ေခ်ာ္လဲေနၿပီ။ ေလွခါးထိပ္မွာ ေမွာက္ရက္ကေလး။ ေတာ္ေတာ္နာသြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ ထေတာင္မထႏုိင္ဘူး။
“စြဲစြဲ … ေတာ္ေတာ္နာသြားလား”
“အင္း … ဟီး”
“ဘယ္နားနာသြားလဲ”
“ဒူး ဒူးေခါင္းအရမ္းနာတယ္”
“လာ လာ ငါထူေပးမယ္”
က်ေနာ္ စြဲစြဲကို ဆြဲထူေပးလိုက္တယ္။ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန ဆြဲမလုိက္ေတာ့ လက္က စြဲစြဲရင္သားေတြကို ထိသြားေသးတယ္။ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္သြားသား။ စြဲစြဲလဲ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ မတ္တပ္ရပ္လို႔ မရဘူး။ မတ္တပ္ရပ္ခါနီးလဲက်ေရာ ေခြက်သြားတယ္။ ဒူးေခါင္းေတာ္ေတာ္နာသြားတယ္နဲ႔တူတယ္။ ျပန္ျပဳတ္က်သြားမွာစိုးလို႔ စြဲစြဲခါးေလးကို ေပြ႔ၿပီး က်ေနာ္ ဖက္ထားလိုက္တယ္။
“အရမ္းနာတယ္ ရဲေက်ာ္ရယ္”
“မငိုနဲ႔ တိတ္ တိတ္ ေဆးလိမ္းေပးမယ္”
“ငိုမွာပဲ အရမ္းနာတယ္ ဟီး”
စြဲစြဲတုိ႔ အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ စြဲစြဲ လြယ္အိတ္ထဲက ေသာ့ထုတ္ၿပီး ဖြင့္လိုက္တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲက ဆုိဖာေပၚမွာ စြဲစြဲကို ထုိင္ခိုင္းၿပီး အခန္းတံခါးပိတ္လိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆို စြဲစြဲတုိ႔ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ စြဲစြဲတုိ႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက အလုပ္သြားၿပီ။ မမသဲသဲလဲ ေဆးေက်ာင္းသြားတက္ေနတုန္း။
“ပ႐ုပ္ဆီ ဘယ္နားထားလဲ”
“ဟိုဘီဒုိထဲမွာ”
“ေအး ေအး”
က်ေနာ္ ပ႐ုပ္ဆီပုလင္းရွာၿပီးေတာ့ စြဲစြဲကို လိမ္းေပးမလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စြဲစြဲ ေတာ္ေတာ္ငိုေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္နာေနတဲ့ပံုပဲ။
“ဘယ္နားနာေနလဲ”
“ဒူးေခါင္း”
“လာ ေဆးလူးေပးမယ္ ထမီ မလုိက္”
“အင္း”
စြဲစြဲ မ်က္ရည္ေလး စမ္းစမ္း စမ္းစမ္းနဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းထမီေလးကို မေပးတယ္။ ေျခသလံုးသား ေဖြးေဖြးေလး ေပၚလာတယ္။ ဒူးေခါင္းနားေရာက္ေတာ့ ေတြ႔ပါၿပီ အညိဳကြက္ႀကီး။
“ေတာ္ေတာ္ နာေနမွာေပါ့”
“အ … အရမ္းနာတယ္ အရမ္းနာတယ္”
စြဲစြဲ ဒူးေခါင္းေပၚက အညိဳကြက္ႀကီးကို ဖြဖြေလးပဲ က်ေနာ္ ပ႐ုတ္ဆီလိမ္းေပးတာပါ။ စြဲစြဲ နာလြန္းလို႔ က်ေနာ့္ပခံုးကို လက္ေလးနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး စြဲစြဲ ေျခေထာက္ကုိ ေဆးလူးေပးရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးပဲ။ ငိုေနတဲ့ စြဲစြဲ ပံုစံေလးက တမ်ိဳးေလးပဲဗ်ာ။ သနားစရာေလး။ မ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာႏုႏုငယ္ငယ္ေလးရဲ႕ ပါးျပင္ေလးမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔။ စြဲစြဲ ေဘးမွာ က်ေနာ္ ၀င္ထိုင္လုိက္ၿပီး စြဲစြဲရဲ႕ မ်က္ရည္စက္ေတြကို သုတ္ေပးလိုက္မိတယ္။
“မငိုန႔ဲေနာ္ တိတ္ တိတ္ ေတာ္ၾကာဆို သက္သာသြားမွာပါ”
သက္သာသြားမွာပါဆုိေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္သက္သာမလဲ။ က်ေနာ္ ထပ္ၿပီး ပ႐ုတ္ဆီေလး သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ အနာကို ထိေတာ့ လုပ္မိလုပ္ရာ က်ေနာ့္ကို အတင္းလာဖက္ထားတယ္။ က်ေနာ္လဲ ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။ စြဲစြဲအက်ႌနဲ႔ က်ေနာ့္လက္ကို အသာေလး သုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေတာ္ၾကာ ပ႐ုတ္ဆီေတြနဲ႔ အသားေတြ ေလာင္ကုန္မွျဖင့္။ စြဲစြဲရယ္။
“ေတာ္ေတာ္နာေနလားဟင္”
“နာတာေပါ့ ထေတာင္မထႏုိင္ဘူး ဟီး”
စြဲစြဲ ကိုယ္လံုးေလးက ေတာ္ေတာ္ျပည့္တယ္။ အသားေလးေတြက အိအိေလး။ က်ေနာ္ စြဲစြဲရဲ႕ မ်က္ရည္ေလးေတြကို သုတ္ေပးမိတယ္။ စြဲစြဲက အငိုသန္တယ္။ တခါတခါ ငိုမိရင္ မတိတ္ေတာ့ဘူး။ တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ငိုေရာပဲ။ စြဲစြဲ ပခံုးေလးကို ပြတ္ေပးရင္း အငိုတိတ္ေအာင္ ေခ်ာ့ရတာေပါ့။ စြဲစြဲကလဲ အငိုမတိတ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေအာင္ ေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ၿပီး ဆြဲမလုိက္တယ္။ ေခါင္းေလး ေမာ့လာေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ စြဲစြဲႏႈတ္ခမ္းေလးကို က်ေနာ္ ဖိနမ္းခ်လိုက္တယ္။ စြဲစြဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငံုၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ ထူးဆန္းတာက စြဲစြဲ မ႐ုန္းဘူး။ က်ေနာ့္ကို ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြက ပိုၿပီး တင္းၾကပ္လာတာပဲရွိတယ္။
ေႏြးေထြးတဲ့ စြဲစြဲရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငံုၿပီးစုိ႔လိုက္တယ္ ဆို႐ံုပဲရွိေသးတယ္။ က်ေနာ့္ေပါင္ၾကားထဲကဟာက ေထာင္ထလာတယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားလုိ႔။ က်ေနာ့္လက္ေတြက အၿငိမ္မေနႏိုင္ပါဘူး။ စြဲစြဲကိုယ္လံုးေလးကို ပြတ္သပ္ေပးမိတယ္။ စြဲစြဲ ရင္သားေတြက မာမာက်စ္က်စ္ေလးေလးေတြ။ ေက်ာင္း၀တ္စံု အျဖဴေရာင္ ရင္ဖံုးအက်ႌေအာက္မွာ မုိ႔မို႔အိအိေလး။ စြဲစြဲ ႏုိ႔ေလးေတြကို နယ္ေပးေတာ့ စြဲစြဲ ခႏၶာကိုယ္ေလးက တြန္႔လိမ္သြားတယ္။ အနမ္းခ်င္းလဲ ကြာက်သြားတယ္။
“ဟင့္ … ရဲေက်ာ္ရယ္”
“နင္ကအရမ္းလွတာပဲ စြဲစြဲရယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ”
“ဟင့္ … တအားဆိုးတာပဲ”
က်ေနာ့္ကို စိမ္းစိမ္းေလး စိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းဖက္နမ္းတယ္။ က်ေနာ္လဲ ျပန္နမ္းတာေပါ့။ စြဲစြဲ ဖီးလ္တက္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္။ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို သူ ျပန္စုပ္တယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ျပန္ငံုတာေပါ့။ လက္ကလဲ စြဲစြဲ ရင္သားေတြကို နယ္တာေပါ့။ ရင္ဖံုးအက်ႌက ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးေတြကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္။ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ျပဳတ္သြားတာေတာင္ စြဲစြဲ ဘာမွမေျပာဘူး။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ၿပီး အငမ္းမရ ဖက္လာတယ္။ ရင္ဖံုးအက်ႌေလးေအာက္မွာ ဘရာစီယာေလး ရွိေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လဲ ထပ္ခြ်တ္မွာေပါ့။
ဘရာစီယာေပၚကဆုိေတာ့ စြဲစြဲရင္သားဆိုင္ေလးေတြက ႏူးအိေနတာပဲ။ မာမာတင္းတင္းေလး။ က်ေနာ့္လက္ဖ၀ါး တအုပ္စာေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္။ ဖြဖြေလးနယ္ေပးတာေပါ့။ စြဲစြဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ၿငီးတယ္။ က်ေနာ့္ပါးေလးကို ကပ္ၿပီးေတာ့
“ရဲေက်ာ္ရယ္ ငါ မေနတတ္ဘူးဟာ”
“နင္ႏုိ႔ေလးေတြက အရမ္းလွတာပဲ ငါၾကည့္ခ်င္တယ္”
“အင္း ၾကည့္ေလ”
“ဘရာစီယာ ျဖဳတ္ေပးပါလား”
“ေရာ့ ေရာ့”
လုိလိုခ်င္ခ်င္ပဲ စြဲစြဲ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ေလးကို ျဖဳတ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္လဲ စြဲစြဲ ရင္ဖုံးအက်ႌကို ခြ်တ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လဲ အက်ႌခြ်တ္လိုက္တယ္။ လွတယ္ဗ်။ စြဲစြဲ ႏို႔ေလးေတြက ေပါက္စီေလးေတြ က်ေနတာပဲ။ လံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလးေတြ။ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ႏုိ႔စို႔ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားတယ္။ က်ေနာ္လဲ ကုန္းစို႔ပစ္လိုက္တာေပါ့။
“ဟာ … ရဲေက်ာ္ … အဟိ … ယားတယ္ဟ”
“ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ”
စြဲစြဲ ရင္သားေတြ ေကာ့တက္လာတယ္။ ႏို႔သီး နီတာရဲေလးကို က်ေနာ့္စို႔တာေပါ့။ အရမ္းဖီးလ္တက္တာပဲဗ်ာ။ ႏုိ႔သီးေလးေတြက တင္းေနတာပဲ။ လွ်ာေလးနဲ႔ တို႔ၾကည့္တယ္။ သြားေလးနဲ႔ ကိုက္ၾကည့္တယ္။ စြဲစြဲ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနတာပဲ။
“အဟင့္ … ရဲေက်ာ္ရယ္”
က်ေနာ့္ေခါင္းကို အတင္းဖက္ထားၿပီး ရင္သားေတြကို ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္။ စြဲစြဲ မ်က္စိေလး စင္းေနတာပဲ။ လက္တဖက္က နယ္ေပးေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ စြဲစြဲ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး တအားဖီးလ္တက္လာတယ္။ ႏုိ႔သီေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ သိမ္းယက္ေပးၿပီး တအားစို႔လိုက္ေတာ့ စြဲစြဲ ၿငီးတြားသံေလး ပိုက်ယ္လာတယ္။
“ရဲေက်ာ္ရယ္ … ဟင့္ … ငါ ေသေတာ့မယ္ ဟင့္”
က်ေနာ့္ေခါင္းကို အတင္းဖိၿပီး ရင္သားကို အတင္းေကာ့ေပးေတာ့ က်ေနာ္ ႏုိ႔စို႔ရခက္လာေရာ။ အသက္ရွဴရ ၾကပ္လာတယ္။ က်ေနာ့္လက္တဖက္က သူ႔ႏုိ႔ေလးကို နယ္ေနရာကေန ေအာက္ဖက္ကို ေရြ႕သြားတယ္။ အမွန္က အဖုတ္ႏိႈက္ၾကည့္မလုိ႔။
“ဟင္အင္း … ဟင့္အင္း အဲဒါေတာ့ မကိုင္နဲ႔ဟယ္ ငါေၾကာက္တယ္”
စြဲစြဲ ဒါက်ေတာ့ အတင္းျငင္းတယ္။ က်ေနာ့္လက္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ၿပီး အတင္းကိုင္ထားတယ္။ က်ေနာ္လဲ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးကို ၾကည့္ခ်င္လာတာနဲ႔
“ဒါဆိုလဲ ခဏေလာက္ျပ”
“မကိုင္ရဘူးေနာ္”
“အင္းပါ”
“ကတိေနာ္”
“ကတိ”
စြဲစြဲ ေက်ာင္းစိမ္းထမီေလးကို ေပါင္ရင္းထိ ဆြဲလွန္ျပတယ္။ ဆုိဖာေပၚမွာ ေပါင္ေလးကားျပေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး အျဖဴေလး ေပၚလာတယ္။ သိပ္စိတ္ထတာပဲ။ အဖုတ္ေလးက ေဖာင္းေဖာင္းေလးဗ်။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္မွာ ေပၚေနတဲ့ အမို႔အေမာက္ေတြန႔ဲတင္ ေတာ္ေတာ္ရင္တုန္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔
“စြဲစြဲ အတြင္းခံ ခြ်တ္အံုးေလ”
“ဟာ ေတာ္ၿပီေလ ငါ ရွက္တယ္ဟ”
“လုပ္ပါ စြဲစြဲကလဲ တခါထဲ တခါထဲပါကြာ”
“ဒါဆုိ ၾကည့္ ၾကည့္”
စြဲစြဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဒီဘက္ကပ္ေပးတယ္။ အေမႊးေတာင္ သိပ္မေပါက္ေသးဘူး။ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေဖာင္းကားၿပီး အကြဲရာေလးက ေစ့ေနတာပဲဗ်ာ။ ရွလြတ္။
“အရမ္းလွတယ္ကြာ”
“ေတာ္ၿပီေလဟာ”
“ခဏေလးပါဟာ ၾကည့္လို႔မ၀ဘူး”
“ေဟ့ေအး မကိုင္နဲ႔ဆုိ”
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ အရမ္းမ်ားၿပီး လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ စြဲစြဲ ေပါင္ေလးကို အလန္႔တၾကား ျပန္စိလုိက္ၿပီး က်ေနာ့္လက္ကို ပုတ္ထုတ္လုိက္တယ္။
“စြဲစြဲရယ္ ခဏေလး ကိုင္ခ်င္ၾကည့္တယ္”
“ေဟ့ေအး ကိုင္နဲ႔ဆုိ”
“ဘာလို႔လဲ”
“ေၾကာက္လုိ႔ေပါ့ဟဲ့”
“ဒါဆုိ ေဘာင္းဘီေပၚက ကိုင္မယ္ေလ”
“နင္ကလဲဟယ္”
“လုပ္ပါ ငါ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္လုိ႔ပါ”
“အထဲမႏိႈက္ရဘူးေနာ္”
“ေအးပါ”
စြဲစြဲ ေပါင္ေလးကို ျပန္ကားေပးတယ္။ က်ေနာ္ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးကို ကိုင္လိုက္တယ္။ ႏူးညံ့အိစက္ေနတာပဲ။ ဘယ္လိုမွန္းကို မသိပါဘူး။ အေမႊးေလးေတြက ပါးပါးေလးရယ္။ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး။
“ရဲေက်ာ္ရယ္”
စြဲစြဲ ၿငီးသံေလးက တမ်ိဳးပဲဗ်။ က်ေနာ္ ကိုင္လုိ႔မ၀ဘူး။ ႏုိ႔ကလဲ စို႔ခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ စြဲစြဲႏုိ႔ေလးကိုပါ ျပန္ကိုင္လုိက္တယ္။ အေပၚေရာ ေအာက္ေရာ ကိုင္ေတာ့ စြဲစြဲ မေနႏိုင္ဘူး။ တကိုယ္လံုး ေကာ့ပ်ံတက္လာတယ္။ ေစာက္ဖုတ္မို႔မုိ႔ေလးကိုလဲ လက္မလႊတ္ႏုိင္ဘူး။ ႏုိ႔သီးေသးေသးေလးကိုလဲ စို႔ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ ေခါင္းငံု႔ၿပီး သာသာေလး ႏုိ႔စုိ႔လိုက္တယ္။
“ရဲေက်ာ္ရယ္ … ဟင့္”
ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးက လိႈင္းေလးတလံုး ထသြားတယ္။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ေခါင္းကို အတင္းဖက္ထားတယ္။ ရင္သားေတြကို အတင္းေကာ့ေပးတယ္။ က်ေနာ္ တအားစို႔ေတာ့တာပဲ။
“အဟိ … ယားတယ္ဟ”
ႏို႔ကို စို႔ရင္း စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးကို ပြတ္တာေပါ့။ အဖုတ္ေလးက ေဖာင္းကားေနတာပဲ။ ထိလို႔ထိမွန္းေတာင္မသိဘူး။ စိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးတာေပါ့။ စြဲစြဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ၿငီးလာတယ္။ အသံလဲ ပိုက်ယ္လာတယ္။ က်ေနာ့္ကိုလဲ အတင္းဖက္ထားတယ္။ သိပ္ေတာင္မၾကာပါဘူး။ ခဏေနေတာ့ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ေခါင္းကို အားကုန္ဖက္ထားရင္း ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အတင္းေကာ့ေပးၿပီး တကိုယ္လံုး တုန္တက္သြားတာပဲ။ က်ေနာ္လဲ အဖုတ္ေလးကို ကိုင္ထားလ်က္ဆုိေတာ့ သိတာေပါ့။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးထဲက အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ့္လက္မွာ အရည္ေတြ စိုစိစိုစိ ျဖစ္သြားတာပဲ။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ေခါင္းကို အတင္းဆြဲမတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းနမ္းတာပဲ။ က်ေနာ္လဲ ျပန္နမ္းတာေပါ့။ စြဲစြဲကိုယ္လံုးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္။ လွ်ာခ်င္းလဲ ကလိတာေပါ့။ နဲနဲၾကာေတာ့ စြဲစြဲ ေမာသြားတယ္။ က်ေနာ္လဲ ေမာသြားတယ္။ က်ေနာ့္ဟာက ေထာင္ေနတာပဲ။ တင္းေနၿပီ။ စြဲစြဲကေတာ့ အရည္ေတြထြက္ၿပီး ၿပီးသြားေတာ့ ေမာသြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။
“ေကာင္းလားဟင္”
“ရဲေက်ာ္ရယ္ … ငါ့ရင္ေတြ တအားခုန္ေနတယ္သိလား”
“ေကာင္းလားလို႔”
“အင္း တခါမွ မခံစားဖူးဘူးဟယ္”
“ငါ့ကိုခ်စ္လားဟင္”
“ေျပာစရာလိုေသးလား ရဲေက်ာ္ရယ္”
“လိုတာေပါ့ ခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလား ေျပာ”
“ခ်စ္တယ္ဟယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္”
႐ႊတ္ကနဲ က်ေနာ့္ပါးကို နမ္းၿပီး စြဲစြဲ ၿပံဳးျပတယ္။ စြဲစြဲ သိပ္လွတာပဲ။ မ်က္ႏွာေလးက ပန္းႏုေရာင္ေသြးေလး ျဖန္းပက္ထားၿပီး သိပ္လွတာပဲ။ ကမာၻေပၚမွာ အလွဆံုး မိန္းကေလးဆို က်ေနာ္ ယံုတယ္။
“နင္ကေရာ ငါ့ကိုခ်စ္ရဲ႕လားဟင္”
“ခ်စ္တာေပါ့ စြဲစြဲရယ္”
“ငါလဲ နင့္ကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္”
“စြဲစြဲ ငါ့ဟာကို ၾကည့္မလား”
“ေဟ့ေအး … ၾကည့္ရဲဘူး”
“လာၾကည့္ဆုိ”
“မၾကည့္ပါဘူးဆို”
က်ေနာ္ ပုဆိုးကို လွန္ျပလိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ က်ေနာ့္ဟာက ေထာင္ေနတာပဲ။ စြဲစြဲ မ်က္လံုးေလး ေစြၿပီး ၾကည့္တယ္။
“အႀကီးႀကီးပဲေနာ္”
“အင္း ကိုင္ၾကည့္ေလ”
“ေၾကာက္စရာႀကီး … အီးးး”
စြဲစြဲလက္ေလးကို ကိုင္ၿပီး က်ေနာ့္ဟာေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ဟာကို ကိုင္ၾကည့္တယ္။
“လက္နဲ႔ ဆုပ္ထားေပး”
“ပူလိုက္တာဟယ္”
“အင္း တအားဆုပ္ထားကြာ”
“အယ္ ပိုႀကီးလာၿပီ”
“အင္း အဲဒါထလာတာ”
“စြဲစြဲဟာလဲ ကိုင္ခ်င္တယ္”
“အင္း အင္း”
စြဲစြဲ ပံုစံနဲနဲျပင္ထိုင္ေပးေတာ့ က်ေနာ္လဲ စြဲစြဲအဖုတ္ေလးကို ကိုင္လို႔ရသြားၿပီ။ စြဲစြဲကလဲ က်ေနာ့္ဟာကို ကိုင္ထားတယ္။
“ဒီလို ဒီလို ပြတ္ေပး”
“အင္း အင္း”
စြဲစြဲ က်ေနာ့္ဟာကို ကိုင္ၿပီး အေပၚေအာက္ ပြတ္ေပးတယ္။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးကိုလဲ က်ေနာ္ ပြတ္ေပးတယ္။ အရည္ေတြ စိုေနေတာ့ ပိုပြတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ ေခ်ာက်ိ ေခ်ာက်ိနဲ႔။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ပိုၿပီး ဖီးလ္တက္လာတယ္။ အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ စြဲစြဲဟာေလးကို ဖိဖိၿပီး ပြတ္ေပးရင္ စြဲစြဲက က်ေနာ့္ဟာကို အတင္းဆုပ္ၿပီး အေပၚေအာက္ ထုထုေပးတယ္။
“အဟင့္ ဟင့္ … ရဲေက်ာ္ရယ္ … ငါ မေနတတ္ေတာ့ဘူးဟယ္ … တအားခံစားရတယ္”
“ငါလဲ အတူတူပဲ အရမ္းထန္ေနၿပီဟ”
“ဟင့္ ဟင့္ … ေျဖးေျဖးပြတ္ဟာ”
“မရဘူး ဖီးလ္တက္ေနၿပီ”
စြဲစြဲကို တြန္းၿပီး အိပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး။ သိပ္လွတာပဲ။ ႏို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးက ေထာင္ေနၿပီး ေပါင္ၾကား အဖုတ္ေလးက တအားေဖာင္းေနၿပီ။ က်ေနာ္ စြဲစြဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ဟာနဲ႔ စြဲစြဲအဖုတ္ေလးကို ေတ့ေပးလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ တကုိယ္လံုး တုန္တက္သြားတယ္။
“အဟင့္ ဘယ္လိုႀကီးမွန္းလဲ မသိဘူးဟာ”
စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးကို က်ေနာ့္ဟာ့နဲ႔ ကလိေပးလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ ထြန္႔ထြန္႔ကို လူးေနတာပဲ။ ဝင္စို႔ထြက္စို႔ေတာ့ လုပ္လို႔မရေသးဘူး။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးထဲ ထည့္လို႔ကို မရဘူး။
“စြဲစြဲ ထည့္ခ်င္ေနၿပီကြာ”
“ငါ ေၾကာက္တယ္ ရဲေက်ာ္”
စြဲစြဲ အသံေတြ တုန္ေနေပမယ့္ မ်က္လံုးေတြကေတာ့ အေရာင္ေတြ လက္ေနတာပဲ။ စြဲစြဲ အဖုတ္မွာလဲ အရည္ေတြ စို႐ႊဲေနၿပီ။
“ေပါင္ကားၾကည့္”
စြဲစြဲ သူ႔ေပါင္ေလးကို ကားေပးတယ္။ အဖုတ္ေလးက ဟစိေလး ဟသြားတယ္။ က်ေနာ္ ထိုးထည့္ၾကည့္တယ္။
“အမေလး … အမေလးး”
“မရဘူး မရဘူး”
“ရဲေက်ာ္ ျပန္ထုတ္ … ျပန္ထုတ္ေပးပါဟာာ”
“နာတယ္ … အီးးး”
စြဲစြဲ နာလြန္းလို႔ က်ေနာ့္ကို တြန္းထုတ္တယ္။ ငိုလဲ ငိုတယ္။ က်ေနာ့္ကို အတင္းတြန္းတယ္။ မရေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ တအားထည့္ခ်င္ေနၿပီ။ တအိအိနဲ႔ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးထဲကို က်ေနာ့္ဟာ ဝင္သြားတယ္။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ကို ႐ိုက္တယ္။ လက္သည္းနဲ႔လဲ ဆိတ္တယ္။
“ဟင့္ ဟင့္ နာလိုက္တာ အီးးး”
တင္းၿပီး စီးၾကပ္ေနတာပဲ။ အဆံုးထိ ဝင္ဖို႔ က်ေနာ္ အတင္းႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္လို ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့မွ စြဲစြဲ ေကာ့လန္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားတယ္။ က်ေနာ့္ကို ႐ိုက္ဖို႔ စြဲစြဲ အားမရွိေတာ့ဘူး။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းကိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ကို တအားဖက္ထားတယ္။ ေဆာင့္တာေပါ့။ ဆက္တိုက္ေဆာင့္တာ။ ေကာင္းလြန္းလို႔ ထိန္းလို႔ကို မရေတာ့ဘူး။ သိပ္ေတာ့ မၾကာပါဘူး။ က်ေနာ့္ဟာက မတရား ေဖာင္းကားတက္လာတယ္။
“ရဲေက်ာ္ရယ္ ငါေသေတာ့မယ္ … အ အ”
ႁပြတ္ကနဲ က်ေနာ့္အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တယ္။ စြဲစြဲ က်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ထားတယ္။ က်ေနာ္လဲ စြဲစြဲကို တအားဖက္ၿပီး သံုးေလးခ်က္ ႀကံဳးပစ္လိုက္တယ္။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးက တအားညႇစ္တာ။ မခံႏုိင္ဘူး။ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ဘယ္လို အရသာမွန္းကို မသိတာ။
“အားးး ေကာင္းလိုက္တာ စြဲစြဲရယ္”
“အားးး ေသပါၿပီ ရဲေက်ာ္ရယ္ အဟင့္”
က်ေနာ့္ဟာကုိ ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ အရည္ေတြ ေဝါကနဲ ထြက္လာတာေပါ့။ စြဲစြဲ သူ႔အဖုတ္ေလးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ေခြေခြေလး အိပ္ေနတာေပါ့။ သူလဲ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားရွာမွာပဲ။ မ်က္ႏွာေလးက ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းသြားတဲ့ပံုပဲ။ ႏြမ္းက်သြားတယ္။ ေခြ်းေတြလဲ စို႔လို႔။ က်ေနာ္ စြဲစြဲကိုယ္လံုးေလးကို ဖက္ထားၿပီး စြဲစြဲ ႏွဖူးေပၚက ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးလိုက္တယ္။
“ခ်စ္တယ္ စြဲစြဲရယ္”
“အဟင့္”
စြဲစြဲ ငိုေနတယ္။ စြဲစြဲက ေတာ္ေတာ့္ကို အငိုသန္တာ။ အဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔ အုပ္ၿပီး စြဲစြဲ ငိုေနတယ္။
“စြဲစြဲ နာေနလားဟင္”
“နာတာေပါ့ ဟီး”
“အင္း အင္း လာလာ ေရသြားေဆးမယ္ေလ ထထ”
စြဲစြဲကို ဆြဲထူၿပိး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားလိုက္တယ္။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးမွာ ေသြးစေတြ ေပေနတယ္။ က်ေနာ္ ေရျမန္ျမန္ေလာင္းခ်လိုက္တာေပါ့။ စြဲစြဲက အပ်ိဳမို႔လို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကပ္တာပဲေနမယ္။
“စြဲစြဲ နာေသးလားဟင္”
“နဲနဲပဲ စပ္ေတာ့တယ္”
“အနာေပ်ာက္ေအာင္ ထပ္လုပ္ေပးမယ္”
“ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဟင္”
“လာ ေရကန္ကို လက္ေထာက္လိုက္”
“ဟင္”
“ေပါင္ေလး နဲနဲကား ဟုတ္ၿပီ”
“ရဲေက်ာ္ေနာ္ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲဆို”
စြဲစြဲ ေရကန္ကို လက္ေထာက္ၿပီး ေပါင္ကေလးကားလိုက္ေတာ့ တင္သားေလးေတြ ေကာ့တက္လာတာပဲ။ လွလိုက္တဲ့ အိုး။ တင္းၿပီး ကားတက္ေနတာပဲ။ စြဲစြဲက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ သန္႔ရွင္းတယ္။ ဖင္မွာ အနာေတြ မရွိဘူး။ ျဖဴေဖြးေနတာပဲ။ က်ေနာ္က ကံထူးရွင္ေပါ့။ စြဲစြဲရဲ႕ ပထမဆံုးေပါ့။ က်ေနာ္ ေရတခြက္ယူၿပီး စြဲစြဲ တင္သားေတြ ေပၚကို ေလာင္းခ်လိုက္တယ္။ ေရေတြက စြဲစြဲ တင္သားလံုးလံုးႏွစ္ခု ၾကားကေန စီးက်သြားတယ္။
“ရဲေက်ာ္ေနာ္ ခ္”
ေအးစိမ့္တဲ့ေရေတြ စီးက်သြားတာကို စြဲစြဲ သေဘာက်သြားပံုရတယ္။ ခိကနဲ ရယ္သံေလး ထြက္လာတာေပါ့။ သံုးေလးခြက္ေလာင္းၿပီး ဆပ္ျပာတံုးကို လွမ္းယူလိုက္တယ္။ ခပ္သြက္သြက္ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ပြတ္လိုက္ေတာ့ ဆပ္ျပာအျမႇဳပ္ေတြ ထလာတာေပါ့။ စြဲစြဲ တင္သားေလးကို ကိုင္ၿပီး ဆပ္ျပာနဲ႔ လိုက္ပြတ္တယ္။ ဖင္လံုးလံုးေလး ႏွစ္ခုၾကားက သိပ္လွတာပဲ။ လက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ အသာေလး ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ စြဲစြဲ လည္ျပန္ေလး လွည့္ၾကည့္တယ္။ စြဲစြဲအၾကည့္ေတြက အေရာင္ေတြ လက္ေနတာပဲ။ က်ေနာ့္လက္ညႇိဳးက ေအာက္ဖက္ကို ဆင္းသြားတာေပါ့။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလး ကိုင္လို႔ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ ႏူးညံ့ၿပီး ဆပ္ျပာနဲ႔ဆုိေတာ့ ေခ်ာၿပီး အရမ္းကိုင္လို႔ေကာင္းတယ္။ လည္ညႇိဳးေလးက အသာေလး စြဲစြဲ အဖုတ္ထဲကို ဝင္သြားတယ္။ စြဲစြဲ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ႐ုန္းဖို႔ ကုန္းထလိုက္တယ္။
“မထနဲ႔ မထနဲ႔ အထဲကို ႏိႈက္ေဆးမလို႔”
“ဟင့္ ရဲေက်ာ္ေနာ္”
“မနာေအာင္ ေဆးေပးမယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန”
စြဲစြဲ မ႐ုန္းေတာ့ဘူး။ ၿငိမ္က်သြားေပမယ့္ တင္ပါးေတြကေတာ့ မၿငိမ္ပါဘူး။ စြဲစြဲ အဖုတ္ေလးက ပူေႏြးေနတာပဲ။ ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႔က ဘာနဲ႔မွ မတူဘူးဗ်ာ။ ဆပ္ျပာေတြနဲ႔ဆုိေတာ့ ေခ်ာေနတာေပါ့။ အလြယ္တကူပဲ စြဲစြဲ အဖုတ္ထဲကို က်ေနာ့္လက္ညွိဳး ဝင္သြားတယ္။
“အာာ လုပ္ျပန္ၿပီဟာ”
“ဟင့္ အဲဒီလိုဆုိ မေနတတ္ဘူးဆို”
“ဟင့္ ဟင့္”
ပူေႏြးႏူးအိေနတဲ့ စြဲစြဲရဲ႕ အဖုတ္ေလးကို အသာေလး ႏိႈက္ေပးပီး ေနာက္တစ္ခီ်ထပ္ဆဲြေပးလိုက္ျပန္တယ္။ သူလဲေကာင္းမွန္းေတာ္ေတာ္သိသြားတာေပါ့။
ၿပီးပါၿပီ။
