****************************
မိုးတြင္းႀကီးမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေနေတြမ်ား သာလို႕၊ ပြင့္လို႕…၊ ေဈးျခင္းကို စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ရင္း နဖူး၌ သီးေနေသာ ေခၽြးစက္မ်ားကို သုတ္လိုက္သည္..။
ၿပီး.. အခန္းထဲ ဝင္ကာ ေခၽြးစို အဝတ္မ်ားကို တစ္ခုမက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။ ၃၈ လက္မ ဆိုက္ႀကီး ဘရာစီယာကို နမ္းၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ေခၽြးေစာ္နံေနၿပီ..။ အင္း… ေရခ်ဳိးရင္း ေလွ်ာ္ရအုံးမည္..။ ခႏၶာကိုယ္၌ တစ္ခုတည္းသာ က်န္ေတာ့သည္႕ ဆပ္စမိုင္နာ နီရဲရဲေလးကို ဒူးပင့္၍ ခၽြတ္လိုက္သည္..။
သူလည္း ေခၽြးနံ႕ေရာ ဟိုအနံ႕ေရာ မႊန္ထူေနေလၿပီ..။ တဘက္တစ္ထည္ကို တန္းေပၚမွ ယူကာ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕မွာ ရပ္ရင္း တစ္ကိုယ္လုံးကို သန္႕စင္လိုက္၏။
မွန္ခ်ပ္ေရွ႕မွာ ကိုယ္လုံးျပည္႕ လုံးတီးေပၚေနေသာ မိမိ၏ ကိုယ္လုံးအလွကို ေငးေမာရင္း တစ္ကိုယ္တည္း ပီတိ ေတြ ျဖာေနမိေသး၏။
ကိုယ္ကို ဘယ္လွည္႕ညာလွည္႕၊ သမင္လည္ျပန္လွည္႕ အလွည္႕မ်ဳိးစုံျဖင့္ ၾကည္႕၍ အားရကာမွ ေခၽြးစုပ္မည္႕ စပို႕ရွပ္ လက္တိုႏွင့္ ေတြ႕ရာ ထမီတစ္ထည္ကို ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္သို႕ ဝင္လာခဲ႕လိုက္သည္..။
ျခင္းထဲက ခ်က္ျပဳတ္စရာေတြကို တစ္ခုခ်င္း ခ်ၿပီး ခုတ္ထစ္စရာေတြကို ခုတ္ထစ္ေနခိုက္ ရွပ္ရွက္..ရွပ္ရွပ္ ေျခသံမ်ားႏွင့္အတူ …
“ အပ်ဳိႀကီး…….အပ်ဳိႀကီးေရ…
ဟု က်ယ္ေလာင္ က်ယ္ေလာင္ အသံေပး၍ ေဒၚနီမာ ဝင္လာသည္..။
“ ေအာ္……ဘယ္သူလဲလို႕… မမမာ….လာေလ…ထိုင္….”
သိလွ်က္ႏွင့္ ဧည္႕ဝတ္စကားဆိုကာ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေယာက္်ားလုပ္စာ ထိုင္စား၊ အတင္းေျပာ အိမ္လည္၊ ဒါသည္သာ သူမအလုပ္..။ ေအာင္သြယ္က ဝါသနာ ႀကီးလိုက္ေသး..၊ အပ်ဳိေလး…အပ်ဳိျဖန္းေတြဆို ေဒၚနီမာႏွင့္ ၾကာၾကာမေနရဲ..။
ေအာင္သြယ္လုပ္ရင္လုပ္၊ မလုပ္ရင္ လင္ကိစၥ သားကိစၥေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ေျပာတတ္သည္..။ ဝါသနာႀကီးေသာ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးေတြကေတာ့ ရွက္တတ္ေသာ အမူအယာျဖင့္ ေဒၚနီမာ ေျပာေသာ မစားရဝခမန္း ျခင္ေထာင္ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္ႏွင့္ ရင္တခုန္ခုန္ အာသာမေျပ နားေထာင္ခ်င္တတ္ၾကသည္..။
ေဒၚနီမာက မခင္သက္ေဘးမွ ဖင္ထိုင္ခုံ တစ္လုံးကို ဆြဲယူၿပီး နံရံ၌ မွီကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့… သိလွ်က္ႏွင့္ ၾကက္သားေတြလားဟု ေမးလိုက္ေသး၏။
“ ဟုတ္တယ္…မမမာေရ… ဒီေန႕ စေနေန႕ဆိုေတာ့ သင္တန္းတက္ေနတဲ႕ ေဆြေဆြတို႕ လာမွာမို႕ ဟင္းေကာင္းေလး ခ်က္ေကၽြးခ်င္လို႕ ဆိုပါေတာ့….”
“ ေအာ္….ဟုတ္ပါ႕..၊ ေကာင္းပါ႕….၊ ဒါနဲ႕ ထားအိေလးေကာ မေတြ႕ပါလား…”
“ ထားအိ သူတို႕ ကုမၸဏီကိစၥနဲ႕ မႏၲေလးတဲ႕..၊ အခုမနက္ပဲ ထြက္သြားတယ္…ေလ…”
“ ဟင္….ဒါဆို..အိမ္မွာ အပ်ဳိႀကီး တစ္ေယာက္တည္း ေပါ႕…”
“ အင္း…အပ်ဳိႀကီးတို႕ပဲ ေကာင္းတယ္..၊ လင္ယူသားေမြး ကိစၥလဲ မလုပ္မရႈတ္ေတာ့ဘူး..၊ ကိုယ္႕ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနာ္.. စားခ်င္မွ ကိုယ္ႀကိဳက္သလို…..ဟင္းဟင္း…”
ဟု အကဲစမ္းသည္႕အေနျဖင့္ ဆိုလုိက္သည္..။ အပ်ဳိႀကီး က ဘာမွ မေျပာပဲ ေအာက္ငုံ႕၍ ခုတ္ထစ္စရာ အသားမ်ားကို သာ ေရြးရင္း ၿပဳံးေနလိုက္သည္..။ အတြင္းခံမပါပဲ စပို႕ရွပ္ အိအိတိုတိုကိုသာ ဝတ္ထားသမို႕ ရင္သားမ်ား အထင္းသား ပုံေပၚေနကာ အသားတုံးကို ခုတ္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္ .. တုန္တုန္ႏွင့္ လႈပ္ခါေနေသာ မခင္သက္၏ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္ခ်က္ၾကည္႕ရင္း …
“ ဝါကၽြတ္ေတာ့မယ္ေနာ္… ”
ဟု မဆီမဆိုင္ ဆိုေလသည္..။ အပ်ဳိႀကီးက …အင္း ဟု သံေယာင္လိုက္၏..။ ေအးေလ… အပ်ဳိႀကီးဘဝနဲ႕ ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ မသက္ေရ… သိလား..၊ ေယာင္လို႕မ်ားေတာ့ လင္ယူမယ္ စိတ္မကူးေလနဲ႕…”
“ ဟင္း….မမမာက ေကာင္းတာက် ထည္႕မေျပာဘူး..ခ်န္ထားတယ္..”
ေဒၚနီမာ ဆင္ေသာ အကြက္ထဲသို႕ တည္႕တည္႕ႀကီး ဝင္လိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန္႕လိုက္ကာ…
“ ေအးေလ… ေကာင္းတာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ႕..ဒါေပမယ္႕ ခဏပါ…မသက္ရယ္..၊ ေကာင္းတာကေတာ့ မသက္လည္း အပ်ဳိႀကီးေပမယ္႕ ဟင္းဟင္း…..”
“ အလိုေတာ္… မမမာေနာ္….ဟင္း………”
“ သေဘာေျပာတာပါေတာ္၊ ခုကာလ… အပ်ဳိႀကီး အပ်ဳိႀကီး ေပါင္လွန္ၾကည္႕ လီးရာခ်ည္း…ဆိုတဲ႕ အထဲမ်ား ကိုယ္႕ညီမ ပါမလားလို႕ပါ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသက္ကိုမို႕ ေျပာရအုံးမယ္၊ ဒီမယ္…ပါေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္ေသးလဲ ေအ..ေနာ္…၊ ဘယ္သူမွ မသိၿပီးတာပဲဟာ..ကိုယ္တို႕ကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ ဒါမ်ဳိးဆို လက္မေႏွးထဲကပဲ…၊ ကိုယ္တို႕မ်ား ဆိုေလ ဒီမယ္…ဒီမယ္… ဒါသာၾကည္႕..(၁၄) ႏွစ္သမီးကထဲက အေတြ႕အႀကဳံ ရွိခဲ႕တာ.. ”
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕ေပါင္ၾကား ပုတ္ပုတ္ျပသည္..။
ေဒၚနီမာ၏ သဘာဝကို မႀကိဳက္လွေသာ္လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ အပ်ဳိႀကီးကိုယ္ႏိႈက္က စိတ္ပါသလိုလိုမို႕ သူေျပာသမွ် ေမွး၍ နားေထာင္ေနလိုက္သည္..။
“ မသက္… ဘယ္လိုမွ ေတာ့ မေအာင္းေမ႕နဲ႕ေနာ္.. မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာလို႕ ေျပာတာ…၊ မသက္ ဆႏၵရွိရင္ ေျပာ..၊ မမမာက ပိုင္တယ္၊ ပိုင္တဲ႕ ေယာက္်ားေတြ အမ်ားႀကီး … ငယ္ငယ္လား၊ ရြယ္တူလား၊ ဦးဦးအရြယ္လား၊ ေျပာ… အေပ်ာ္လဲရတယ္၊ ေရရွည္လဲ ရတယ္.. ရည္ရြယ္ထားရင္ လက္ထပ္ခ်င္လဲ ရတယ္ သိလား…”
ဟု တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားသြားမည္ကို စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ အသံကို အုပ္၍ ေျပာေလသည္..။
“ ရပါတယ္…မမမာရဲ႕……”
“ ဘာ…ရပါတယ္…ဟုတ္လား…၊ အပ်ဳိႀကီး၊ ေခၚခဲ႕လို႕ ရပါတယ္လားဟင္…”
“ ဟုတ္ပါဘူး…. မမမာရဲ႕.. ဒီလိုပဲ ေနေနက်ပဲ ဥစၥာ…”
“ အဲဒါေျပာတာေပါ႕… မသက္တို႕ ..အဲဒါေတြ ခက္တာ၊ ဒီမယ္ .. မမမာကို မယုံလို႕လား..”
“ ဟုတ္ပါဘူး… ေအးေဆးပဲ ေနခ်င္လို႕…”
“ ျဖစ္ရၿပီ.. ဒီမယ္… မသက္က အပ်ဳိႀကီးဆိုေပမယ္႕ တကယ္႕ကို လုံးႀကီးေပါက္လွႀကီးမို႕ ကိုယ္တို႕က ေျပာတာ..၊ ဒီအတိုင္းႀကီး ပစ္ထားလိုက္ေတာ့မွာလား… ၊ ႏွေမ်ာစရာ….”
မခင္သက္က ေဘးသို႕ စင္သြားေသာ ၾကက္သားတုံးကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ ေစာင္းလဲမလို ျဖစ္သြားၿပီးမွ ထိုင္ခုံေပၚ ဖင္ထိုင္ရင္း က်န္ေသာ အသားေတြကို ခုတ္ေနျပန္သည္..။
လဲမလိုလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ထမီက ဖရိုဖရဲ အနားစ ပုံပ်က္သြားကာ ျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္စလြတ္၍ ေနေတာ့သည္..။ လက္မွာလဲ ဟင္းကိုင္ေနခိုက္မို႕ ေပပြေနသည္..။ ျပင္မထိုင္အား…။
ေဒၚနီမာက ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ေပၚေနေသာ မခင္သက္ ေပါင္ခြၾကားကို ၾကည္႕ရင္း စိတ္ထဲက ၿပဳံးမိသည္..။ မခင္သက္ကေတာ့ သိဟန္မတူ..၊ သိလည္း မိန္းမခ်င္းမို႕ အေရးမႀကီးသလို ဆက္ေနလိုက္ဟန္ တူပါရဲ႕..။
ဝါဝင္းေသာ ေပါင္တြင္းသားႏွစ္ဖက္ကို အလင္းေရာင္ျဖင့္ အထင္းသား ျမင္ေနရသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ကို အပီအျပင္ မျမင္ရေသာ္လည္း ေစာက္ခုံႏွင့္ ေစာက္ေမႊးေတြကိုေတာ့ မဲမဲခ်ိတ္ခ်ိတ္ လိမ္လိမ္ရႈတ္ရႈတ္ႀကီး ေတြ႕ေနရသည္..။ ဟင္းခ်က္ေနရင္း ေဒၚနီမာက စကားလုံးျဖင့္ လာၿပီး ဆြခဲ႕သည္မို႕ ႀကဳံဖူးခဲ႕ေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ေတြးမိရင္း မခင္သက္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္တည္း ရင္ဖိုေနမိရေတာ့သည္..။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
တစ္မနက္လုံး အခ်က္အျပဳတ္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ နပမ္းလုံးေနရသည္..။ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြ ၿပီးသြားကာမွ ေလွ်ာ္ဖြပ္စရာေတြ ေလွ်ာ္ဖြပ္၊ ေရခ်ဳိးၿပီး သနပ္ခါးေလး ဘာေလး လူးရန္ မွန္တင္ခုံေရွ႕ ထိုင္ျဖစ္ရေတာ့သည္..။
ရင္ရွားထားေသာ ေရစိုထမီကို လဲလိုက္ၿပီး အေျခာက္လဲလို္က္သည္.။ ဝတ္ၿပီးကာမွ ထမီကလည္း ကြဲထားတာ အႀကီးႀကီး..။ မတတ္ႏိုင္..၊ ဘယ္သူရွိတာမွတ္လို႕…။ ထမီအကြဲကို လွည္႕ဝတ္လို႕လဲ မလုံ..၊ အကြဲက ႏွစ္ကြဲ၊ ေရွ႕ပို႕ေတာ့ ေနာက္က မလုံ၊ ေနာက္ပို႕ေတာ့ ေရွ႕ကမလုံ၊ ကဲဟယ္..ဟု ဆိုကာ ေရွ႕ေနာက္ တစ္ကြဲစီ ပို႕ရင္း ရင္ရွားလိုက္သည္..။ ၿပီး.. သနပ္ခါး ေသြးလိုက္၏။ မ်က္ႏွာကို လူးၿပီး ကိုယ္လုံးကို လူးရန္ ထမီစကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္..။
ဖြံ႕ၿဖိဳးဝိုင္းစက္ေသာ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးက ခန္႕ခန္႕ႀကီး ေပၚလာ၏။ မွန္ထဲမွာ ေဖြးေဖြးမို႕မို႕ႀကီး ျပဴထြက္ေနေသာ ကိုယ္႕ႏို႕ႏွစ္လုံးကို ေငးစိုက္ေနရင္းက ေက်ာက္ျပင္ေပၚမွ သနပ္ခါးကို လက္ဝါးျဖင့္ ပြတ္၍ ဆြဲလိုက္ကာ လက္ေမာင္းသား အိအိႏွင့္ ေက်ာျပင္ ဂုတ္သားေတြကို လူးေနခိုက္… ရွပ္ရွပ္..ရွပ္ရွပ္ ေျခသံက ေပၚလာျပန္၏။
“ အင္း……..မမမာတစ္ေယာက္ ေျပာရတာ အားမရေသးလို႕ တစ္ခါလာျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕..”
ဟု ေတြးရင္း ကုန္သြားေသာ သနပ္ခါးအတြက္ ေနာက္တစ္ေက်ာ့ ေသြးလိုက္ျပန္သည္..။
ေျခသံက အခန္းဝ၌ ရပ္သြား၏။ ထိုေျခသံသည္ မခင္သက္ ထင္ထားသလို ေဒၚနီမာ၏ ေျခသံ မဟုတ္ဘဲ ပိုင္စိုး၏ ေျခသံဟု သိခဲ႕လွ်င္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤသို႕ ပရမ္းပတာႀကီး ေနမည္႕ပုံ မေပၚပါ..။
ခုေတာ့… သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ႀကဳံရျပန္ေခ်ၿပီ..။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္………..။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ပိုင္စိုးသည္ အရင္တစ္ခါ ႀကဳံခဲ႕ဖူးသည္မို႕ ဒီတစ္ခါ ဘာသံမွ မေပးေတာ့ဘဲ ဝင္လာခဲ႕သည္..။ စင္စစ္ ပိုင္စိုး မရိုးသား…၊ မရိုးသားျခင္းက ယခု ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳေလၿပီဟု ဆိုရမည္လား မသိ၊ တံခါးဝသို႕ ပိုင္စိုး အေရာက္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုငုံ႕၍ စိတ္ပါလက္ပါ သနပ္ခါး ေသြးေနသည္..။
အသံမေပးေသးဘဲ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည္႕ေနမိ၏။ ေဒၚခင္သက္က ေရွ႕ကိုသာ အားစိုက္ၿပီး ေသြးေနသည္မို႕ ပိုင္စိုး ေရာက္ေနတာ မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကြဲထဲမွ မို႕အစ္ ျပဴထြက္ေနေသာ ညာဘက္ျခမ္း တင္သားေဖြးေဖြးႀကီးႏွင့္ အားစိုက္၍ ကုန္းေသြးလိုက္တိုင္း လႈပ္လႈပ္ေနေသာ မွန္ထဲမွတဆင့္ ျမင္ရေသာ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို ပိုင္စိုး ေငးၾကည္႕ေနရင္း အာေခါင္မ်ား ေျခာက္လာပါေတာ့သည္..။
ခဏၾကာမွ ေဒၚခင္သက္တစ္ေယာက္ စိတ္ကူးဝင္သည္..။ ေစာေစာက ေျခသံၾကားပါတယ္ဟု ေတြးမိရင္း ေခါင္းကို ဆတ္ခနဲအေမာ့၊ မွန္ရိပ္ထဲ ေပၚလာေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
မခင္သက္ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားကာ ေပါင္ရင္းအထိ ေလွ်ာက်ေနေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ေကာက္ဝတ္သည္..။ သို႕ေပမယ္႕ … ျဖစ္သလိုႀကီး…။
“ ေမာင္….ေမာင္..ပိုင္စိုး…ဘယ္….ဘယ္တုံးက………”
ဟု ပလုံးပေထြး ေရရြတ္သလိုႀကီး ေမးလိုက္ရင္း … ဒိန္းဒိန္းခုန္သြားေသာ ရင္ကို ၿငိမ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားရသည္..။
“ ခု…ခုပဲ..ေဒၚ…အဲေလ… မမသက္…ဒီေန႕ ေဆြေဆြ႕ သြားေခၚရင္း လမ္းလဲႀကဳံေနတာနဲ႕ ဒီ…ဒီကို ဝင္လာတာပါ…”
ဟု ပိုင္စိုးကလည္း အထစ္ထစ္အေငါ႕ေငါ႕ ဆိုေလသည္..။
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုးေရွ႕၌ မလုံမလဲ အဝတ္ျဖင့္ ရင္ခုန္လႈပ္ရွားေနကာ ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းပင္ မသိတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္..။
“ ေမာင္…ေမာင္ပိုင္စိုး… အျပင္…အျပင္ ကပဲ ခဏ….ေစာင့္ေနာ္….”
ဟု တုန္ဟိုက္စြာ ဆိုေသာ္လည္း ပိုင္စိုးက မလႈပ္..၊ ေက်ာက္ရုပ္…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီး စိုက္ၾကည္႕ေနေတာ့သည္..။ ခင္သက္ ျဗဳန္းကနဲ ရပ္လိုက္မိသည္။ ဒီေတာ့မွ သူ႕ထမီက ကြဲေနတာ သတိရၿပီး ခုတင္ေျခရင္း၌ လႊားတင္ထားသည္႕ ထမီတစ္ထည္ကို ကုန္း၍ ဆြဲလိုက္ရာ ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး တင္းသြားၿပီး တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားႏွင့္ တည္႕ေနေသာ အကြဲစၾကားမွ ေသြးၾကြစူအက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ မို႕ခုံးျပဴထြက္လာေတာ့သည္..။
ေပါ႕ေစလိုလို႕ ေၾကာင္ရုပ္ထိုးကာမွ ေဆးအတြက္ ေလးရေလၿပီ.။
ပိုင္စိုး စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားေနသည္..။ ရင္ထဲမွာ ပူကနဲ ျဖစ္သြားကာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ခပ္ကုန္းကုန္းႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္ရွိရာသို႕ သြက္သြက္ႀကီး လွမ္းသြားမိေလ၏။
သူမ ဆတ္ကနဲ မတ္တတ္အရပ္ ပိုင္စိုးက ေနာက္မွ ဝင္၍ အေပြ႕၊ မခင္သက္၏ ေနာက္မွ သိုင္း၍ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္မိသည္.။ မထင္မွတ္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ အပ်ဳိႀကီးလည္း ေၾကာင္သြားကာ ပိုင္စိုးကို တေတာင္ျဖင့္ တြက္လိုက္ေလသည္..။
အြတ္ကနဲ ျမည္သြားၿပီး သိုင္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျပက်သြား၏။ ရင္ခုန္တာေရာ စိတ္ဆိုးတာေရာ ေပါင္းၿပီး အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္..။
“ ပိုင္….ပိုင္စိုး…မင္း…….မင္း…….”
ဟု ဆိုကာ ပါးကိုရိုက္မည္ဟု လက္ကိုေျမွာက္လိုက္ၿပီးကာမွ ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္သည္မသိ၊ မခင္သက္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ရိႈက္ေနပါေတာ့သည္.။
ပိုင္စိုးလည္း ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားကာ…
“ မမသက္…က်..က်ေနာ္…က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္… က်ေနာ္႕စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွန္း မသိ ျဖစ္သြားလို႕ပါ… က်ေနာ္႕အျပစ္ပါ… မမသက္ရယ္… က်ေနာ္႕ကို ရိုက္ပါ…ရိုက္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ….”
ပိုင္စိုးက မခင္သက္ေရွ႕သို႕ တိုး၍ ပါးကို အပ္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း ဘာျဖစ္၍ ဘာျဖစ္မွန္း သူကိုယ္တိုင္ မသိ၊ သူ႕ကိုလည္း မရိုက္ရက္ပါ..။ ရိုက္ရန္လည္း မရည္ရြယ္ပါ။ စိတ္ထဲမွာ ထူပူသြားၿပီး အရွက္ေရာ ရမၼက္ပါ ေပါင္းစပ္မိၿပီး ေဒါသဘက္သို႕ ကူးသြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါေခ်၏။
အတန္ၾကာမွ မခင္သက္ အငိုတိတ္ကာ စိတ္ဆိုးေျပသြားသည္။ မခင္သက္က လက္ထဲပါလာေသာ ထမီကို လဲ၍ ဝတ္ရန္ျပင္ၿပီးမွ….
“ မင္း……… ဟိုဘက္ခန္း သြားေနကြာ…..”
ဟု ဆို၏။ “ ကြာ ” ဟူေသာ စကားလုံးကို မခင္သက္ တမင္တကာ သုံးလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ဟူသည္႕သေဘာ၊ ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္ေသာ ပိုင္စိုးက .. “ သြားဘူး” ဟု ညဳတုတု ဆိုလိုက္၏။
“ ဒါဆို…….. ဟိုဘက္လွည္႕…” ဟု ဆိုေတာ့လည္း … “ လွည္႕ဘူး ” … တဲ႕…။
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေဈးဆစ္ေနၾကသည္..။
ေစာေစာက သူ႕ကို ရိုက္မလို လုပ္ခဲ႕တာ သူမပင္ မဟုတ္ေတာ့သလို … မခင္သက္တစ္ေယာက္ မပြင့္တပြင့္ ၿပဳံးကာ ထမီကို လဲလိုက္ေတာ့သည္..။ ရွပ္ကနဲ လွပ္ကနဲ ပြင့္သြားေသာ ရင္သား အညြန္႕ေဖြးေဖြးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသာ ပိုင္စိုးကလည္း ငါးဖယ္ၿပဳံး ၿပဳံးလို႕…….။
“ သြား……. လူကို လိုက္ၾကည္႕ေန… ေဆြေဆြလာမွ နင့္ေယာက္်ား နင္ႏိုင္ေအာင္ထိန္းလို႕ ေျပာရအုံးမယ္…ဟင္း…” ပိုင္စိုးက ဘာမွမေျပာပဲ ေရွ႕သို႕ တိုးလာသည္..။ တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္း မခင္သက္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဆုတ္ ဆုတ္ေပးေနမိသည္။ ခုတင္ေဘာင္ႏွင့္ ထိသြားေတာ့ ဆက္ဆုတ္လို႕ မရေတာ့။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္ႏွင့္ ကပ္သြားေအာင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး သူမ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း….
“ မမ….မ…..သက္……”
ပိုင္စိုးက လိႈက္ဖုိစြာ ဆိုလိုက္၏။
“ သြား…သြားကြာ…. ေမာင္ပိုင္စိုး မလုပ္နဲ႕……”
“ ဖယ္…….ဖယ္ ပါ…..”
မခင္သက္က ေမာလွ်ေသာ အသံျဖင့္ ေရရြတ္ရင္း လက္ကို ဖယ္ေသာ္လည္း လက္က ျပဳတ္မသြားပါေခ်..။ ပို၍ ပင္ တင္းက်ပ္သြား၏။
“ လူေတြ ဝင္လာရင္ မေကာင္းဘူးကြာ…. ဖယ္ပါ…ၿပီးေတာ့ မင္းက ငါ႕တူမ ေယာက္်ားေလ၊ ပိုင္စိုး…. ေဒၚေဒၚ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ… ေနာ္… လႊတ္ေနာ္…”
မခင္သက္က အခ်ိဳသတ္ကာ ျငင္း၏။
ပိုင္စိုးက ေနာက္မဆုတ္ပါေခ်။ သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို လက္ေျပာင္းၿပီး ခပ္တင္းတင္း ဆြဲယူလိုက္ရာ မခင္သက္၏ ေရေဆးငါးႀကီးပမာ တစ္လုံးတစ္ခဲႏွင့္ အိစက္ေနေသာ မထိရက္စရာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖက္မိလွ်က္သား ျဖစ္ရေခ်ၿပီ..။
“ ပိုင္စိုး….မမသက္ ေျပာေနတယ္..၊ ေဒၚေလး ေျပာေနတယ္ေနာ္… ဖယ္ပါလို႕ဆို.. မသင့္ပါဘူး..ဖယ္ကြာ…”
ေဒၚေလးေရာ၊ ေဒၚေဒၚေရာ၊ မမသက္ေရာ ေဝါဟာရမ်ဳိးစုံ သုံးကာ မခင္သက္ ရုန္းရွာပါေသး၏။ လႈပ္ခတ္ေနေသာ ရင္က တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ပိုင္စိုး ရင္အုပ္ႏွင့္ ပိညွပ္ေနေတာ့ ရုန္း၍လည္း မလြယ္ပါတကား..။
ပိုင္စိုးက သူမ၏ ခါးႏွင့္ မို႕ကားထြားအိေသာ တင္ပါးႀကီးနွစ္ဖက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိဆုပ္ႏွိပ္နယ္ရင္း….
“ မမ….မ မသက္… က်ေနာ္႕ကို စိတ္ဆိုးလား…ဟင္…”
ဟု ေမးေတာ့..၊ “ အင္း…” ဟု တစ္ခြန္းသာ ဆိုရင္း ရုန္းကန္လိုက္ျပန္သည္။
ထိုသုိ႕ ရုန္းမိကာမွ ေျခမခိုင္သလို ျဖစ္ၿပီး ယိုင္က်သြားေတာ့သည္.။
ပိုင္စိုးက အခြင့္ေကာင္းကို အလြတ္မေပးဘဲ ယိုင္သြားေသာ မခင္သက္ ကိုယ္လုံးကို ခုတင္ေပၚ လွဲသိပ္လိုက္ကာ သူမထက္သို႕ တက္ၿပီး ေမွာက္လိုက္ေလသည္..။ သူမ မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုးကာ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို အငမ္းမရ နမ္းပစ္လိုက္မိေတာ့သည္..။
ရွင္းသန္႕ၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးစမို႕ ေမႊးလို႕ ႀကိဳင္လို႕ … သူ႕ကိုယ္ကေတာ့ ေခၽြးနံ႕ေတြနဲ႕ နံေစာ္ေနမလား…။ ေဒၚခင္သက္ ရင္ေတြ အရမ္းဖိုသြားရသည္..။ ခုလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနမ္း မခံရတာ ၾကာၿပီေလ..။ ေအာက္မွ မလႈပ္သာ လႈပ္သာ လႈပ္ရင္း ရုန္းေနမိေသာ္လည္း မိန္းမႏွင့္ ေယာက္်ား အားခ်င္း မမွ်ပါေခ်..။
တကယ္ေတာ့ ရုန္းသာ ရုန္းေနရသည္ စိတ္ထဲက သိပ္မပါလွေခ်..။ ပိုင္စိုးက သူမႏႈတ္ခမ္းကို ငုံခဲ၍ စုပ္လိုက္ေလေသာ္ကား အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းသြားကာ ထြန္႕ထြန္႕လူးလူး ျဖစ္သြားရသည္..။
“ ပိုင္စိုး…. ေတာ္ကြာ…ေနာ္… ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ပါေတာ့..၊ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး..၊ ၿပီးေတာ့ တံခါးႀကီးကလဲ ပြင့္လို႕….”
ပိုင္စိုးက ခုတင္ေပၚမွ ခုန္ဆင္းကာ အျပင္သို႕ ထြက္သြားသည္..။ တစ္မိနစ္ မၾကာလိုက္..၊ ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္..။ ပိုင္စိုး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မခင္သက္က ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး မွိန္းေနရွာသည္..။ ရင္ရွားထားေသာ ထမီကို အထက္သို႕ေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္လိုက္ရင္း ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ၾကည္႕ကာ ….
“ ဘာလုပ္တာလဲ…..” ဟု ဆို၏။
“ တံခါး ပိတ္ခဲ႕ၿပီေလ…”
ပိုင္စိုး ေျပာေျပာဆိုဆို ခုတင္ေပၚ တက္လွဲလိုက္ကာ လည္ပင္းေရာက္ေအာင္ မတင္ထားေသာ ထမီစကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲၿပီး ေလွ်ာခ်လိုက္ေလရာ ရင္သားႏွစ္မႊာ ဘြားကနဲ ေပၚသြားသည္..။
“ ပိုင္စိုး…ကြာ……မင္း ေျပာစကားလဲ နားမေထာင္ဘူး…ဟင္း….”
ရီေဝေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ မ်က္ေစာင္းလွလွ ထိုးေနခိုက္ ပိုင္စိုးက အက်ႌႏွင့္ ပုဆိုးကို ခပ္သြက္သြက္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္..။
သူ႕ေပါင္ၾကား၌ ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္ႏွင့္ မာန္ဖီေနေသာ နီညိဳတုတ္ခိုင္လွသည္႕ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ ေဝ႕ၾကည္႕ၿပီးမွ ……..
“ မၾကည္႕ရဲဘူး ကြာ…”
ဟု ဆိုကာ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္လိုက္ေလသည္..။
ပိုင္စိုးက သူမေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ပင့္မကာ ထမီကို ေအာက္သို႕ ဆြဲခ်လိုက္ေလရာ တင္ပါးႏွင့္ ထစ္ၿငိေနသည္မို႕ မခင္သက္က တင္ကို ၾကြ၍ ေပးလိုက္မိသည္..။
ပိုင္စိုးက ထမီကို ကြင္းလုံးကၽြတ္သည္အထိ ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ခုတင္ေအာက္ ပုံထားလိုက္သည္..။ ခုေတာ့ မမသက္ တစ္ေယာက္ ေဆြေဆြ႕တာဝန္ကို ထမ္းရေခ်ေတာ့မည္..။
ေဆြေဆြ႕ေနရာမွာ ငါပဲ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕ဟု မခ်င့္မရဲ ေပၚခဲ႕ဖူးေသာ စိတ္ကူးတို႕ တကယ္ျဖစ္လာေခ်ေတာ့မည္ ထင္ပါရဲ႕…။
သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ..။ ယခုအခ်ိန္၌ ရမၼက္မီးလွ်ံက ဝါးၿမိဳေတာက္ေလာင္ေနသည္မို႕ ဒီမီးကိုသာ ၿငိမ္းပစ္လိုက္ခ်င္၏။ ဒါပဲသိေတာ့သည္..။
ေဆြေဆြ သင္တန္းနားရက္ေတြမွာ ပိုင္စိုးက အိမ္ေခၚ ေခၚလာၿပီး သူတို႕လင္မယား တစ္ပတ္တစ္ေခါက္ အိပ္ၾကသည္..။ ခြဲေနရေသာ တစ္ပတ္စာကို အတိုးခ်၍ လိုးၾကတိုင္း တစ္ဖက္ခန္းမွ ေဒၚေလးသက္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ရသည္..။
အပ်ဳိႀကီးတန္မဲ႕ ေခ်ာင္းၾကည္႕ျဖစ္ခဲ႕ရသည္မွာ ၾကာၿပီ..။ အဲဒီကတည္းက ျမင္ရဖန္မ်ားခဲ႕ေသာ ပိုင္စိုးလီးထစ္ နီညိဳႀကီးကို ေမ႕မရ… ေဖ်ာက္မရ ျဖစ္ခဲ႕ရသည္..။
ပိုင္စိုးလည္း ထူးမျခားနားပါေပ..။ ေဆြေဆြ႕ကို သင္တန္းကိစၥႏွင့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ပို႕ေပးစဥ္ အေခါက္က ျဖတ္ကနဲ အိမ္ထဲ ဝင္လာခိုက္ ဒူးေပၚေပါင္ေပၚ ရုံမက တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးပါ ျပဴးေနေအာင္ ေပၚေနသည္႕ မခင္သက္၏ စြဲမက္စရာ ခႏၶာကိုယ္အလွကို ျမင္ခဲ႕ရခ်ိန္မွစ၍ ထိုျမင္ကြင္းက လႊမ္းမိုးေနခဲ႕သည္..။
ေဆြေဆြတို႕ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္မ်ဳိးစီ လွၾကပါ၏။ ထားအိက ေအရိုးဗစ္လည္း ကစားထားသူမို႕ အဟိုက္အရိႈက္ အဖိုေတြက တင္းတင္းျပည္႕ျပည္႕ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းသလို ေဆြေဆြကလည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတာေတာင္မွ အခ်ဳိးအစားမပ်က္ပဲ လိုး၍ မဝေအာင္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္႕ မယား..။
အင္း….ေဒၚေလး…..မမသက္က ေကာ…..။
အပ်ဳိႀကီး စာရင္းဝင္ေနေသာ္လည္း အစ္မႀကီး အရြယ္မွ်သာ..။ တည္တည္ခန္႕ခန္႕၊ ထြားထြားမို႕မို႕၊ အိအိစက္စက္ တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီး လွေသာ အလွပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္..။ စိတ္ထဲကေတာ့ စိတ္ကူးေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီ..။ ၾကာၿပီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမ္း ၾကမ္းပစ္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွေသာ ေရေဆးငါး ခႏၶာကို အတြင္းက်က် သိခဲ႕ျမင္ခဲ႕ရၿပီးကတည္းက ဆိုပါေတာ့..။
ယခုေတာ့ .. ထိုေရေဆးငါးႀကီးကို စားဖို႕ ကိန္းႀကဳံပါၿပီ..။ ပိုင္စိုးသည္ ေရေဆးငါးႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် စားရန္ အေၾကးခြံခြာသည္႕ အေနျဖင့္ ပက္လက္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို႕ အားပါပါ ပစ္၍ ေမွာက္လိုက္သည္..။
အိ..ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး….
“ မၾကမ္းနဲ႕ကြာ…၊ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္….တကထဲမွ……ဟင့္………”
မခင္သက္က မ်က္ေစာင္းလွလွ တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေလရာ သေကာင့္သား ပိုင္စိုးတစ္ေယာက္ သေဘာေတြ႕ မေနာေခြ႕ သြားရၿပီ…
“ မမသက္ကို အပ်ဳိႀကီးဘဝက ခၽြတ္ေပးခ်င္လို႕ပါ…မမရဲ႕……” ေျပာေျပာဆိုဆို ေလးငါးခ်က္မွ် ဆက္၍ ေဆာင့္ေနရာ မခင္သက္ခမ်ာ သေဘာက်လွ်က္ကပင္….
“ ၾကည္႕……… ေျပာေလကဲေလ..ႏြားသိုးေလးေတာ့လား…..”
ဤသို႕ ဆိုကာ သူ႕ေက်ာကို လက္သီးဆုတ္ႏွင့္ ထုကာ ထုကာ မၾကာခင္ျဖစ္လာေတာ့မည္႕ အေရးအတြက္ ရင္ေတြခုန္ ဖင္ေတြတုန္လွ်က္ ၿပဳံးေနမိေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ ဘယ္ညာလူးလိုက္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္လုံးစီ လူးလွိိမ္႕ေပးလိုက္သည္..။ ႏို႕သီးေခါင္းကေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ ကလိ၍ သြားျဖင့္ မနာေအာင္ ငုံခဲေပးသည္.။
အေတြ႕အႀကဳံ ရွိခဲ႕ဖူးေသာ္လည္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ခုလိုမ်ဳိး ကလိတိတိျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ဆြေပးေနေသာ အရသာကို မခံစားရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ မခင္သက္ခမ်ာ မေနတတ္ေလာက္ေအာင္ မရိုးမရြျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကြၾကြရြရြ တြန္႕လိမ္ေနသျဖင့္ ပိုင္စိုးက သူ႕ကိုယ္လုံးျဖင့္ ဖိကာ ဖိကာ ေဆာင့္ေပးထိန္းေပးေနရသည္..။
ခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီမို႕ မီးကလည္း ပြင့္ခဲ႕ေခ်ၿပီ..။ မခင္သက္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးအရင္းပိုင္း၌ စိုစြတ္ေသာ အရည္ၾကည္တို႕ စိမ္႕ကနဲ စိုလာၿပီမို႕ အေပၚမွကပ္၍ ဖိထားေသာ ပိုင္စိုး၏ ေပါင္ရင္းဆီးစပ္တို႕၌ အစိုဓာတ္ ကူးစက္ခဲ႕သည္..။
ယခုလိုအခ်ိန္၌ ကိုယ္က မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ေျပာလွ်င္ေတာင္ ထိုင္ရွိခိုးကာ လိုးေပးဘို႕ ေတာင္ ေတာင္းပန္ေတာ့မည္ကို သိေသာ ပိုင္စိုးသည္ အပ်ဳိႀကီးကို ရြသည္ထက္ ရြလာေအာင္ အစြမ္းကုန္ ႏိႈးဆြေပးေနေတာ့သည္..။
ဝမ္းျပင္သားတစ္ေလွ်ာက္ ပတ္ပတ္လည္ သြားေအာင္ လွ်ာျဖင့္ လ်က္၍ ကလိေပးသည္..။ ခ်က္တြင္းနက္နက္ကေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကေလးျမွဴသလို ျမွဴနမ္းေပးလိုက္ရာ ေဒၚခင္သက္ခမ်ာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္လွ်က္ ျဖတ္ျဖတ္လူးကာ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မ်က္ႏွာကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္သို႕ ဆြဲခ်လာရင္း မခင္သက္၏ မိန္းမအဂၤါစပ္ လြင္ျပင္ေပၚ ေမွာက္၍ ပြတ္ေပးလိုက္သည္..။ ေရခ်ဳိးသန္႕စင္ၿပီးစမို႕ အညစ္အေၾကး ကင္းစင္၍ လွပလြန္းေသာ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက သူ႕ကို ႀကိဳဆိုေနသည္…။
သူက မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ ခြာလွ်က္ အနီးကပ္ ၾကည္႕ရင္း တံေတြးကို မ်ဳိခ်လိုက္သည္..။
မခင္သက္ကမူ လက္ကို ပတၱာယွက္သလို ယွက္၍ ေခါင္းတင္ကာ သူမ၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရတနာကို တပ္မက္စြာ စူးစိုက္ၾကည္႕ေနေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည္႕ေနမိသည္..။
“ အင္း…..ပိုင္စိုးေလး….ပိုင္စိုးေလး…ဒီေန႕ည ေဆြေဆြလာတဲ႕အထိေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး…ေအးေလ…..သူ႕ခမ်ာလဲ မိန္းမနဲ႕ ၾကာၾကာခြဲေနရေတာ့ ဆာေနရွာမွာေပါ႕….”
မိန္းမပီပီ ကရုဏာ စိတ္ကေလးျဖစ္ကာ သူစိတ္ရွိသလို လိုးပေစေတာ့၊ သူ႕စိတ္တိုင္းက် ငါ အလိုျဖည္႕လိုက္မယ္…ဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ေက်နပ္စြာပင္ ေမွး၍ ေနေလေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ အရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲေနၿပီး ဖူးဖူးမို႕မို႕ႀကီး ခုံးၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တဝႀကီး ၾကည္႕ၿပီး အေစ႕ေလးကို လွ်ာျဖင့္ တို႕ထိကစားေပးလိုက္ရာ အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားကာ ေဘးသို႕ကားစြင့္လွ်ံက်ေနေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ား က်ဳံ႕၍တက္သြားသည္အထိ ေနမထိ ထိုင္မသာ လူးလြန္႕သြားရရွာသည္..။
ပိုင္စိုးက တဆက္တည္းပင္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီး ေပၚသြားေအာင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လွ်ာကိုလိပ္ကာ ေပၚလာသည္႕ အတြင္းသားႏုႏုထဲသို႕ သြင္း၍ ကစားလိုက္သည္..။
ပိုင္စိုး၏ ကလိခ်က္ ထိခ်က္မ်ားက မခင္သက္၏ အဓိက ခလုပ္မ်ားကိုခ်ညး္ ကိုင္ေနသလို ျဖစ္ရကား အစာငတ္ေနေသာ က်ားသစ္မတစ္ေကာင္ အစာေကာင္းကို ေတြ႕ရာ၌ ဣေျႏၵမရေအာင္ ျဖစ္သြားသကဲ႕သို႕ ျပတ္လပ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္႕ မမသက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုး၏ အေကာင္းစား ျပဳစုေပးမႈကို ဖင္တၾကြၾကြ ရင္တမမျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တြန္႕လိမ္ေကာ့ပ်ံကာ ျဖတ္ျဖတ္လူး ဆတ္ဆတ္ခါျဖင့္ ဖီလင္ေတြ အဆင့္ဆင့္ တက္ရပါေခ်ၿပီ..။
အားမလို အားမရျဖစ္လွစြာ ပိုင္စိုး ေခါင္းကို မမွီမကမ္း ဆြဲ၍ ဆံပင္ေတြကို ဖြေခ်ေပးေနမိသည္..။ အပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနၿပီကို သိေသာ ပိုင္စိုးက အရွိန္ကို မေလွ်ာ့ပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ညြန္႕ဆီသို႕ လွမ္းလိုက္သည္..။
သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ထဲ ျပည္႕လွ်ံေနေအာင္ ဆုတ္ကိုင္မိေသာ မမသက္၏ အိစက္ထြားႀကိဳင္းလွေသာ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားမနာတမ္း ဆုတ္ေခ်ပြတ္လွိမ္႕ေပးရင္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း စိတ္တိုင္းက် ေမႊ၍ လ်က္လိုက္၊ ကလိလိုက္၊ သြားျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ကိုက္ေပးလိုက္ လုပ္ေနေလရာ ျခေသၤ႕မင္းျပဳသမွ် ႏုေနရရွာသည္႕ သမင္ငယ္ေလးပမာ အသက္ရွဴသံ ျပင္းျပင္းမႈတ္၍ လူးကာလြန္႕ကာျဖင့္ မမသက္တစ္ေယာက္ ႀကိတ္မွိတ္ ခံစားေနရရွာပါေလ၏..။ ပိုင္စိုးကမူ မေလွ်ာ့ေရးခ် မေလွ်ာ့..။
ၾကာေသာ္ မမသက္တစ္ေယာက္ မေနႏိုင္လြန္းေတာ့ၿပီမို႕ သူျပဳသမွ် အေကာင္းခ်ည္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီး ေကာင္းလြန္းေနျခင္းကို လုံးဝ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပါ..။
ပါးစပ္မွ တအီးအီး၊ တအင္းအင္း ညည္းညဴေနရာမွ ….
“ ေမာင္….ေမာင္ေလး …ပိုင္ …စိုး……အား…….အား…..ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္…အ….ရွီး ေမာင္ေလး…ေတာ္……ေတာ္ေတာ့ကြာ… မမသက္…အီး….ဟီး….ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္…”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤကဲ႕သို႕ တားျမစ္ရသည္အထိ ျဖစ္လာပါေတာ့၏။
ဒါေတာင္ ပိုင္စိုးက မေလွ်ာ့ေသးဘဲ ႏွစ္မိနစ္သာသာမွ် ဆက္၍ ဆုတ္ေပး စုပ္ေပး မႈတ္ေပး ေနျပန္ရာ မမသက္ခမ်ာ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့သလို ဆက္၍သာ အဆြ ခံေနရရွာသည္..။
“ ေမာင္ေလး…မ…..မမ ကို သနား ပါကြယ္… ေနာ္…အ..အား… ဘယ္.လိုမွ မေန ႏိုင္ေတာ့ဘူး…လိုး ….လိုးေတာ့ေနာ္…လိုးပါေတာ့ ကြာ ေနာ္…..ေမာင္….ေမာင္ေလး…အား…..အင္း…ရွီး ကၽြတ္…ကၽြတ္…”
“ မမ..က်ေနာ္ မႈတ္ေပးတာ ႀကိဳက္လား ဟင္…ေကာင္းလား…”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားမျပန္ႏိုင္ရွာ…။ အတန္ၾကာမွ ဟင္း ခနဲ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး မႈတ္ထုတ္ကာ….
“ ေသ…..ေသေတာ့မယ္… ဒီမွာ မ….မမ ဘယ္ေလာက္ထိ ေကာင္း ေကာင္းေနလဲ မင္း …မသိဘူး.. ဟင္း ဟင္း……ဟဲ….အင္း…ဟင္း…လိုး လိုးေပးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္…. ေနာ္လို႕….ဟင္း…တကထဲမွ လူကို ဣေျႏၵမရေအာင္ကို မႈတ္ေတာ့တာပဲ…ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္… လုပ္…လုပ္ေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး…ဟင္း အင္း…”
“ ေမာင္ေလးက မမသက္ အရသာ ရွိသထက္ ရွိေအာင္လို႕ပါ..၊ မမကလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာကိုမ်ား စိတ္ဆိုးရတယ္..လို႕…”
“ အင္း ….ဟင္း…စိတ္ဆိုးလို႕ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဟဲ႕..၊ ေသနာေလးရဲ႕.. ဒီက သိပ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္လြန္းလို႕ ေျပာေနတာ…အင္း…..အေမ႕..အဲ႕…….ဟင္း ၾကည္႕ပါလားလို႕…၊ ဟင္….လိုးေတာ့လို႕…”
ပိုင္စိုးက အမႈတ္ကိစၥကို ရပ္နား၍ အလုပ္ကိစၥဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္..။
ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ သူမ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿဖဲလိုက္ကာ ဟၿပီး ခြဲၿပီးျဖစ္သြားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ဒူးေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဒူးေကာက္ေကြးကို ပင့္၍ တြန္းတင္လိုက္သည္..။
ဒူးေကာက္ေကြးမွ အထက္ပိုင္း ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသို႕ ကားေနရာမွ စုေထာင္သြားကာ ဒူးေကြးမွ ေအာက္ ေျခသလုံးပိုင္းသည္ ေအာက္သို႕ ညြတ္က်ေနရကား မခင္သက္၏ တင္ပါးေအာက္ပိုင္းသည္ အဂၤလိပ္အကၡရာ ပုံစံျဖစ္ေနေလသည္..။
ပိုင္စိုးက လိင္တံထိပ္ဖူးကို မခင္သက္ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းဝႏွင့္ေတ႕ဆက္ ဆက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မတည္႕..။ စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ မမသက္က … ..
“ ဟြန္း….တကထဲမွ ..ပဲ….”
ဟု ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးဆိုရင္း ပိုင္စိုး လီးတံထိပ္ဖူးကို လက္ေခ်ာင္းႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ကာ သူမေစာက္ေခါင္းဝႏွင့္ ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ပိုင္စိုးက တင္ပါးကို ဖိ၍ အားစိုက္ကာ ႏွစ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ဇြိ…ဇြိ….ဇြိ….. ျမည္သံေပး၍ သူ႕လထစ္ႀကီး နစ္ဝင္သြားသမို႕ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေစာေစာကလို မၿပဳံးႏိုင္ေတာ့ရွာပဲ မ်က္လုံးေလးကို ေမွး ပါးစပ္ေလးကို ဟကာ ကာမအရသာကို ယစ္မူးခံစားေနပါေတာ့သည္..။
လိုးထည္႕လိုက္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလြန္းလွပါ၏။ အနမ္းအရႈပ္ အမႈတ္ အလ်က္ စုံလင္စြာျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ႏွဴးထား၍ ႏူးအိ ေဖာင္းရြေနတာေတာင္မွ ပိုင္စိုး လထစ္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ခပ္စီးစီး ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ဝင္သြားရသည္..။
ရႊပ္ခနဲ လြယ္လြယ္ကူကူ ဝင္ျခင္း မဟုတ္ပါ..။ ဇိကနဲ တြန္း၍ ဝင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္..။
ရင္သားေတြ ဖင္သားေတြက ေဆြေဆြ႕ထက္ ထြား၍ ကားကားမို႕မို႕ ေဖာင္းေဖာင္းၾကြၾကြႀကီးမို႕ လိုးမေကာင္းေလာက္ဘူး ထင္ထားခဲ႕သည္မွာ မွားၿပီ..။
ေဆြေဆြက မမသက္ထက္ ရင္ေတြ တင္ေတြ နညး္နည္းငယ္ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကမူ ထြားႀကိဳင္းလွေခ်သည္..။
မမသက္မေတာ့ ျပည္႕တင္း အိကားေသာ အသားဆိုင္မ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္က ညွပ္သလို ျဖစ္ေန၍လား မသိ..။ ႀကီးမားေသာ တင္ပါးႀကီးနွစ္ဖက္ႏွင့္ ဘာမွ်ပင္ မဆိုင္..။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး …လိုး၍ ေကာင္းလြန္းေလာက္ရုံ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေနသည္..။
ပိုင္စိုး လီးတံႀကီးက ေျပာယူရေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္း၍လားေတာ့ျဖင့္ မဆိုသာပါေခ်..။
ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏.။ ေဆြေဆြလဲ ခုမွသာပါ..။ ညားကာစကမ်ားဆို..ေတာ္ပါေတာ့ဟု တားယူရေလာက္ေအာင္ သူမခမ်ာ နာက်င္စြာ အလိုးခံခဲ႕ရသည္..။
အခုေတာ့ ေန႕တိုင္းညတိုင္း ဝင္ေနက် ထြက္ေနက်မို႕ ဒီလီးႀကီး၏ လုံးပတ္ႏွင့္ အရွည္ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိေနေခ်ၿပီ..။
မမသက္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မခံရေသးတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္မို႕လား၊ ဒါမွမဟုတ္ မခံရတာ ၾကာလို႕လားေတာ့ မသိ… လိုးရတာ ၾကပ္ၾကပ္သပ္သပ္ ရွိလြန္းလွသည္..။
ပိုင္စိုးက အဆုံးထိ ဝင္သြားေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္၊ ျပန္ထုိးလိုက္ျဖင့္ အသာေလး ေမွးၿပီး လိုးေဆာင့္ေနေလသည္..။
“ လိုးကြာ….အင္း ဟင္း….ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးပါေနာ္… အင္း ဟင့္…..အမေလး…ေကာင္း …. ေကာင္းလိုက္တာ…ဟုတ္…ဟုတ္တယ္…အင္း ဟုတ္ၿပီ…၊ ကၽြတ္..ကၽြတ္…ရွီး…….ရွီး….အီး အင့္..အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္……. နာနာေလး ေဆာင့္… ေအး …ေအးကြယ္….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပေစ… အား…အင္း …ကၽြတ္..ကၽြတ္….ရွီး…အား…အင့္ ဟင့္…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဟန္ေဆာင္မႈေတြ တစ္ခုမက်န္ ကြာက်သြားၿပီး.. သူမဆႏၵကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ႏႈတ္မွ ဖြင့္ဟရေတာ့၏..။
သူမ၏ မ်က္ႏွာ အမူအယာကလည္း ရမၼက္အခိုးအလွ်ံ မ်ားျဖင့္ ရီေဝ တက္ၾကြ၍ ထူးထူးကဲကဲ တပ္မက္ခ်င္စရာ လွပလြန္းေနေတာ့သည္..။
မိန္မတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္ေနခိုက္ ထုိမိန္းမ၏ မ်က္ႏွာ၌ ေတြ႕ရေသာ အမူအယာမွာ ထိုအခ်ိန္၌သာ ေတြ႕ရသည္႕ အလြန္ရွားပါးလွေသာ အလွတစ္မ်ဳိး မဟုတ္ပါလား…။
ပိုင္စိုးက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွေသာ မမသက္၏ ရမၼက္လိႈင္းၾကြ မ်က္ႏွာေပးကို တစိမ္႕စိမ္႕ ရႈစားရင္း ရာဂစိတ္တို႕ ၾကြသထက္ ၾကြလာကာ မမသက္ အလုိက် အစြမ္းကုန္ အားသြင္းၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္..။
ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ ဇရက္ေတာင္ပံက်ဳိးတို႕ ေတြ႕ၾကသည္႕ပြဲမို႕လား မသိ၊ ဖိုႏွင့္မတို႕ အခ်စ္နယ္ကၽြံၿပီး ကာမဂုဏ္ ခံစားေနၾကပုံမွာ ထိတ္လန္႕စရာ ေကာင္းလွေတာ့သည္..။
အတန္ၾကာမွ် စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေနၿပီးမွ ခဏရပ္ကာ မမသက္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဘယ္ဖက္သို႕ ေစာင္းပစ္လိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ညာဘက္ ေပါင္တံကို ပင့္၍ တြန္းကပ္လိုက္ရာ စင္းထားေသာ ဘယ္ေျခထက္၌ အားကစား ေလ႕က်င့္ခန္း လုပ္သလိုမ်ဳိး ေကြး၍ တင္ေျမွာက္ထားသည္႕ ပုံစံ ျဖစ္သြား၏..။
မမသက္ ပိုင္စိုး ျပင္ဆင္ေပးသမွ် ၿငိမ္၍ ခံေနလိုက္သည္..။ သူ႕အလိုက် ၾကြက္သားမ်ားကို ေျဖေလွ်ာ့၍ ေပးထားလိုက္သည္..။ ႀကိဳက္သလိုသာ ျပင္ဆင္ ၊ ႀကိဳက္သည္႕ပုံစံျဖင့္သာ လိုးေပေတာ့ ေကာင္္ဆုိးေလး……ေမာင္ပိုင္စိုးေလးေရ…။ တစ္ဖက္သို႕ ေစာင္းထားသည္မို႕ မခင္သက္၏ ခါးက နိမ္႕ဆင္းေနၿပီး တင္ပါးႀကီးတစ္ဖက္က ခုံး၍ ေကြးကာ ျမင့္ကားေနသည္။
စူကား မို႕ေမာက္ေနေသာ ဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ျမြာက အိစက္ကာ ေနာက္သို႕ ပစ္ထား၏။ တုတ္ခုိင္အိေဖြးေသာ ေပါင္တံလုံးႀကီးနွစ္ခုက ပူးဆင့္ေနသည္။ အရင္းပိုင္းခ်င္းမွာေတာ့ ခပ္ကြာကြာဟလို႕ ေန၏။ ဘယ္ျခမ္း ေပါင္းလုံးရင္းက ေနာက္သို႕ အနည္းငယ္ ပစ္ထားကာ ညာျခမ္းေပါင္လုံးရင္းက ေရွ႕သုိ႕ တြန္းပို႕ခံထားရသမို႕ ေပါင္ရင္းခြဆုံရွိ လီးႏႈတ္ၿပီးကာစ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးခမ်ာ စူအက္စူအက္ ရြစိရြစိျဖစ္ကာ လီးႀကီးဝင္လာေတာ့မည္ကို အဆင္သင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနဟန္ျဖင့္ အသားနီမ်ားပင္ လန္ထြက္ေတာ့မေလာက္ မြတ္သိပ္ေနရွာသည္။
ပိုင္စိုးက မမသက္၏ တင္ပါးခုံးခုံးေပၚ လက္တင္ကာ ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေနာက္၌ ကပ္လိုက္ၿပီး အံက်ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္စူစူထဲသို႕ ထိပ္ဖူးကို ေတ႕၍ ႏွစ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေလွ်ာကနဲ ဝင္သြားပါ၏။ အေနအထားကလည္း ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲဟထားသလိုမို႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက စူစူမို႕မို႕ႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အဆုံးအထိ သြင္းထားရာမွ ဆတ္ကနဲ ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ကၽြတ္လုကၽြတ္ခင္ ျဖစ္မွ အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။ တစ္စတစ္စ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းထန္လာသည္။ သူက အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မမသက္၏ အိစက္ထြားမို႕ေသာ ရင္သားႀကီး ႏွစ္ျမြာက ယမ္းခါ၍ တအိအိ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
သူမကလည္း အၿငိမ္မေနပဲ တင္ကို ေနာက္သို႕ ပစ္ပစ္ေပးရင္း ညာလက္ျဖင့္ သူ႕ကိုယ္လုံးကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္း၍ ဆိတ္ဆြဲညွစ္လိမ္ကာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေၾကာင္း ညႊန္းဆိုေနသည္သို႕ ရွိ၏။
ပိုင္စိုးကလည္း အိထြားကားျပန္႕ေသာ အပ်ဳိႀကီး၏ ဖင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူ႕ဆီးခုံရင္းတို႕ အားရွိပါးရွိ ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ ျမည္ကာ တုန္ခနဲ တုန္ခနဲ အိတက္သြားေသာ ႏူးညံ႕ဝင္းဝါသည္႕ တင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားကို ၾကည္႕ရင္းၾကည္႕ရင္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္သည္ထက္ ျပင္းထန္လာသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ကလည္း အားပါလြန္းလွသျဖင့္ ခံရသူမွာ မသက္သာပါ။ မမသက္တစ္ကိုယ္လုံးလည္း မညွာမတာ ဆြဲယမ္း၍ အလႈပ္ခံေနရေသာ သစ္ပင္ငယ္ေလးပမာလို ျဖစ္ေနရွာသည္။
မမသက္၏ ႏႈတ္မွ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမစည္းစိမ္ေၾကာင့္ တအိအိ…တအအ…ညည္းသံေလးမ်ားကလည္း စည္းခ်က္ပမာ ထြက္ေပၚလို႕ ေနပါ၏။
ပိုင္စိုးက ထြက္လုထြက္ခင္ျဖစ္ေနေသာ သုတ္ကို ထိန္းသည္႕အေနျဖင့္ ဇြပ္ကနဲ အသံျမည္ေအာင္ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ရိုက္ထားသည္႕ ခပ္တုတ္တုတ္ စို႕ႀကီးတစ္ေခ်ာင္း မရွိေတာ့သလိုျဖစ္ကာ မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး အ၇ွိန္မသတ္ႏိုင္ပဲ ပြစိပြစိ ျဖင့္ ရြစိထိုးေနေလေတာ့သည္။
“ ေမာင္….ေမာင္ေလး ….. ၿပီးခ်င္ၿပီလား…”
မမသက္က တုံရီဟိုက္ေသာ အသံျဖင့္ ေမးလာသည္။
“ ဟုတ္တယ္ မမသက္ .. စိတ္ထဲမွာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႕ ခဏနားလိုက္ရတာ… ဆက္သာ လိုးေနလို႕ကေတာ့ လေရေတြ ထြက္ကုန္ေတာ့မွာ…”
“ ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း… ထြက္ထြက္ ေဆာင့္သာေဆာင့္ကြာ..၊ မမ အရမ္းေကာင္းေနတာ…ေမာင္ရဲ႕….”
မမသက္က မြတ္သိပ္ဆာေလာင္စြာ သူမဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္လာပါသည္။
ပိုင္စိုးက ….
“ အင္းပါ မမရ…ဒီတစ္ခါ အေပၚကေမွာက္ၿပီး အားရပါးရ လိုးမယ္ေလ…. အၿပီးသတ္ေပါ႕..မမေကာ ၿပီးကာနီးၿပီလား ”
မခင္သက္က စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ အသံျဖင့္ … အင္း .. ဟု တစ္ခြန္းဆိုၿပီးေနာက္…
“ ဒီက အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ဥစၥာ၊ မင္းလီးႀကီးသာ ဆက္ေဆာင့္ေနရင္ ခုေလာက္ဆို ၿပီးေနေရာေပါ႕… လုပ္…လုပ္ေတာ့…၊ စိတ္ရွိလက္ရွိသာ ေဆာင့္လိုးေတာ့…မမကို မညွာနဲ႕… မမလဲ ၿပီးေတာ့မွာ အင္း………ဟင့္….ဟင္း…”
မခင္သက္က ပိုင္စိုး အလိုက် ကိုယ္ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားကားစင္းစင္း ျဖစ္သြားေအာင္ အိပ္ေနလိုက္သည္။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို႕ တည္႕တည္႕ေမွာက္လိုက္ရာ သူ႕လီးတန္ရွည္ႀကီးက ဆီးစပ္ေပၚထိ ေမွး၍ ပူေႏြးေႏြး စိုအိအိႀကီး ေမးတင္ေနသည္။
“ ဟင္း……လုပ္ေတာ့ေလကြယ္…..လို႕….”မခင္သက္က ေမာလ်စြာ ဆိုရင္း သူ႕ကို ရီေဝစြာ ၾကည္႕ေန၏။ သူက သူမႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ငုံလိုက္ကာ ေမွး၍ ေခတၱ နားေနသည္။ ၿပီးမွ ခါးကိုၾကြလိုက္ၿပီး သူမ၏ ၿဖဲကားထားေသာ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္ တည္႕တည္႕ခ်ိန္ကာ ထိုးထည္႕လိုက္ေသာ္လည္း ငနဲသား ေမာင္ေရႊလီးက ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္ေနသည္..။
မခင္သက္က တခစ္ခစ္ျဖင့္ သေဘာေတြက်ကာ…..
“ လြဲေနတယ္ဟဲ႕…ေမာင္ေလးရဲ႕..၊ ဖယ္ဖယ္…မင္းဟာႀကီး မထား၊ အင္း…ေပးပါဟာ…ကဲ..ဟုတ္..ဟုတ္ၿပီ…ထည္႕လိုက္ေတာ့…ဒီအတိုင္းပဲ ထည္႕လိုက္…ဟုတ္တယ္…အား….အိ..အီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္… ေဆာင့္..ေဆာင့္ကြယ္… အီး…ရွီး…..ေမာင္..ေမာင္ေလး…အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္..နာ နာေလး…အင္း..အ….အဲ…ဟုတ္ပီ…ရွီး….ကၽြတ္..ကၽြတ္…အေမ႕…အင့္…ဟီး…..ဟင္း…အား..ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ..အား…..”
မခင္သက္က ပိုင္စိုးလီးႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည္႕ေပးရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ား၌ ယစ္မူးစြာ ရွိေနပါေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးကလည္း ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
အားပါလွေသာ သူ႕လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မမသက္ခမ်ာ အံကိုႀကိတ္ကာ မ်က္လုံးမ်ား စုံေမွးလ်က္ ပါးစပ္မွ တက်စ္က်စ္ တရွီးရွီး ျမည္ေအာင္ စုပ္သပ္ရင္း ေခါင္းကို ဘယ္ညာလူးၿပီး သူ႕ေက်ာျပင္ကို လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ကာ တြန္႕လိန္ ေကာ့လန္ေနပါေတာ့သည္..။
သူမ၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအရ အထြတ္အထိပ္သို႕ သူမ ေရာက္ေနၿပီဟု ပိုင္စိုး အတတ္သိလိုက္၏။ သူက မမသက္၏ နို႕အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို အုံအရင္းမွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးမွ အသက္ကို ဝေအာင္ရွဴလိုက္ကာ ခါးကို ေျမွာက္ကာ ပင့္ကာ အားရွိပါးရွိ အသားကုန္ႀကဳံး၍ လိုးေလေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အားမာန္ပါလွသလို ေအာက္မွေန၍ စေကာဝုိင္းေမႊ႕သလို ဖင္ဆုံႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လွည္႕ကာ ဝိုက္ကာ စိတ္တိုင္းက် လႈပ္၍ အလိုးခံေပးေနေသာ မမသက္၏ အပင့္..အရိႈက္ အဟိုက္အေဝ႕တို႕ကလည္း မာန္ပါလွေခ်၏..။ ဘာမွ မၾကာလိုက္…။
ပိုင္စိုး၏ လေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး ယားက်ိက်ိႏွင့္ က်င္တင္တင္ ျဖစ္လာကာ တင္းေတာင့္လာၿပီး တစ္ပတ္စာ သိုေလွာင္ထားခဲ႕ေသာ ေဆြေဆြ႕အတြက္ သုတ္ရည္ေတြကို ေဒၚေလးသက္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႕ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္..။
ပူေႏြးေစးပ်စ္ေသာ သုတ္ရည္တို႕က သူမ၏ သားအိမ္ဝကို အရွိန္ျဖင့္ ပက္ဖ်န္းေလၿပီတကား..။
ခပ္ေဝးေဝး လမ္းမဆီမွ ကားသံ ၊ ကေလးမ်ား၏ ေဆာ့ကစားသံ၊ လူသံ အခ်ဳိ႕ကို ၾကားေနရ၏။ ဘာလိုလိုႏွင့္ ပိုင္စိုးႏွင့္ မခင္သက္တို႕၏ ကာမလြန္ဆြဲပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲခ်ိန္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ၾကာေလသည္..။
ၾကာဆို မမသက္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးခ်င္လာသည္အထိ ေစာင့္စားရ ႏွဴးႏွပ္ရတာကိုက နာရီဝက္နီးပါး ရွိခဲ႕သည္ကိုး..။
ေစာင့္စားရက်ဳိး၊ ႀကိဳးစားရက်ဳိး နပ္ပါေလ၏။ ပိုင္စိုး အိမ္က ထြက္သြားေသာအခါ ၃ နာရီေတာင္ ထိုးလုၿပီ..။ သူက မမသက္ကို အနမ္းျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ထြက္သြားေလသည္..။
ၿပီး….မမသက္၏ ဆႏၵအရ တံခါးကို အျပင္မွ ကန္႕လန္႕ခ်သြားေပးခဲ႕သည္.။ သူမကေတာ့ မစားရတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ အႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ကာမအဟာရကို မြတ္သိပ္ ဆာေလာင္ေနခ်ိန္၌ တဝႀကီး စားလိုက္ရသျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ေက်နပ္၍ ေနေလေတာ့သည္..။
သို႕ေပမယ္႕…..
ပိုင္စိုး၏ အဆုတ္အနယ္ အဖိအေဆာင့္တို႕က တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ အားပါလြန္းလွသျဖင့္ လက္ေမာင္း၊ ႏို႕အုံ၊ ဖင္ဆုံ၊ ခါးစပ္တို႕၌ နာက်င္ေနေလေတာ့သည္..။
အနာဆုံးႏွင့္ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူမ၏ လက္ေရြးစင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဖို႕ပင္ လိုမည္မထင္ပါ..။
မခင္သက္တစ္ေယာက္ သူ အားရပါးရ လိုးၿပီး ထားပစ္ခဲ႕သည္႕ ပုံစံအတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး အေနအထားႀကီးျဖင့္ပင္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ ကားယားႀကီး အိပ္လ်က္ ေမွးေနလိုက္သည္..။
တစ္ခ်က္ ေမွးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီးမွ အေအးပတ္မည္စိုး၍ ခုတင္ေအာက္ ေရာက္ေနေသာ ၿခဳံေစာင္ပါးပါးေလးကို ျဖစ္သလို လႊမ္းကာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခဳိက္ အိပ္ပစ္လိုက္ေလရာ အစာဝသြားၿပီျဖစ္ေသာ မခင္သက္တစ္ေယာက္ အပ်ဳိႀကီး စည္းစိမ္ အျပည္႕ျဖင့္ ခပ္ကားကားႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္..။
အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ေနေတာ္ေတာ္ခ်ဳိေနၿပီ..။ အိပ္ေရးဝဝ အိပ္လိုက္ရသျဖင့္ လန္းဆန္းသြားသလို ရွိ၏။ လန္းသည္ထက္ လန္းေစရန္ ေရခ်ဳိးပစ္လိုက္သည္..။ သူ စြန္႕ပစ္ထားခဲ႕သည္႕ က်ိခၽြဲခၽြဲ အျဖဴရည္မ်ား ေပပြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႕ လက္ႏႈိက္၍ သန္႕စင္ေအာင္ အထူးဂရုစိုက္ေလသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံး စိမ္႕သြားေအာင္ ေလာင္းခ်ဳိးလိုက္ေတာ့မွ လန္းဆန္းရုံမက အားပါျပည္႕သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္..။
တင္းျပည္႕က်ပ္ျပည္႕ ကာမဂုဏ္ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို ေက်နပ္ေနသည္..။
ေရခ်ဳိး အဝတ္အစားလဲၿပီး သနပ္ခါး ပါးပါးလိမ္းကာ ေၾကာင္အိမ္ထဲမွ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ႏွစ္လုံးကို စားလုိက္ေသး၏။ ပက္လက္ကုလားထိုင္၌ ေခတၱ အနားယူေနစဥ္ အျပင္မွ ေျခသံမ်ားၾကား၍ ေမွာင္စျပဳေနေသာ အခန္းကို မီးဖြင့္လိုက္သည္..။
“ အင္း…ဒီညေတာ့ သူနဲ႕ ေဆြေဆြတို႕ရဲ႕ ပြဲကို ၾကည္႕စရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ဝသြားၿပီ… ဟင္း…..ေကာင္ဆိုးေလး…ေန႕ခင္းက ငါ႕ကိုလိုးၿပီး ညက် ငါ႕တူမကို လိုးအုံးေတာ့မယ္… ေဆြေဆြကေတာ့ သိရွာမွာ မဟုတ္ဘူး သိမ်ားသိရင္ ေတာ့ ေနာက္ဆို သူ႕ေယာက္်ား…အိမ္ကို တစ္ေယာက္ထဲ မသြားရ ဆိုၿပီး တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႕ ထုတ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕…”
ဤသို႕…ေတာင္စဥ္ေရမရ ေတြးေနခိုက္ ကၽြပ္ကၽြပ္အိတ္ျဖင့္ စားစရာေတြ ဆြဲၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ မခင္သက္က…
“ ဟဲ႕…..ေဆြေဆြ ေရာ…ဟင္…”
အေလာသုံးဆယ္ ပုံစံျဖင့္ ေမးလိုက္ရာ သူက ၿပဳံးစိစိျဖင့္ လက္ညိဳွးကိုေထာင္ကာ လီးေတာင္သလို တဆတ္ဆတ္ လုပ္ျပရင္း …
“ ကုလားႀကီးေနာက္ လိုက္သြားၿပီ….”
ဟု စလိုက္သည္..။
“ ဟာ….ဟုတ္ပါဘူး….ဒီေကာင္ေလး……အေကာင္းေျပာတာ…”
မခင္သက္က မွင္တည္တည္ ဆိုလိုက္ေတာ့မွ….
“ တကထဲ…မမကလဲ ..ေဒါခ်ည္႕ပဲ..၊ ေျဖးေျဖးေပါ႕….ေျပာမွာေပါ႕..မမရဲ႕..”
ပိုင္စိုးက လက္ထဲမွ အထုပ္ေတြကို ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္ကာ မခင္သက္၏ ေျခရင္း၌ ထိုင္လိုက္ၿပီး ကုလားထုိင္ေပၚ၌ ေမွးေနေသာ အပ်ဳိႀကီးကို ေမႊးေမႊးေပးလိုက္သည္..။
“ အား……အေမာကို ေျပသြားတာပဲ…..မမရာ…”
“ သြား….သူခိုးေလး… ေမးတာျဖင့္ မေျဖဘူး…ေဆြေဆြမပါဘူးမို႕လား…ဒါေၾကာင့္ ..သူ အူျမဴးေန….ဟင္း….”
မခင္သက္ကလည္း ႀကိတ္၍ ေက်နပ္ေနလ်က္ကပင္ စိတ္ဆိုးဟန္ တမင္ျပဳ၍ ႏႈတ္ခမ္းကို စူထားလိုက္ေလသည္..။
ပိုင္စိုးက သူမကို ခ်ဳိင္းၾကားမွ ဆြဲမထူလိုက္သည္..။ အပ်ဳိႀကီးက ေပကပ္ကပ္ပုံစံျဖင့္ တင္းခံေန၏။ သူက မရမက ဆြဲယူလိုက္ရာ မပါခ်င့္ပါခ်င္ ပုံစံျဖင့္ မတ္တတ္ႀကီး ပါသြားၿပီး ပိုင္စိုး ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားရေလသည္..။
“ ဟြန္႕….ေတာ္ေတာ္ကဲ…၊ ဒီကျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေတြ နာလို႕ေကာင္းတုန္း…၊ ဒါက ဘာလုပ္အုံးမလို႕လဲ…..၊ လိုးခ်င္ျပန္ၿပီလား…ဒီလီးက…”
မခင္သက္က ေဆြေဆြမပါမွန္း အေသအခ်ာ သိလိုက္ရာ ၾကြရြလာေသာ ကာမစိတ္အဟုန္ျဖင့္ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေလး ခပ္ရႊင္ရႊင္ ခပ္ျမဴးျမဴး ေျပာလိုက္ၿပီး ပိုင္စိုး ေက်ာျပင္ကို တအုန္းအုန္း ထုေလေတာ့သည္..။
သူက တဟားဟားရယ္ရင္း သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ထားရာမွ ေရခ်ဳိးၿပီးစမို႕ ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေနြးေနသည္ဟု ဆိုခ်င္စရာ ဓါတ္တစ္မ်ဳိး စိမ္႕ဝင္ေနေသာ မမသက္၏ တင္ပါးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္၍ လွိမ္႕ေခ် ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။
“ လူဆိုးေလး… ဖယ္ကြာ…မမ ရင္ေတြ ခုန္လာျပန္ၿပီ…ခဏေလးမ်ား အေမာေျဖပါအုံးေတာ့လား..ကြာ…”
” တကထဲ မစားရတာ က်ေနတာပဲ…သြား …ေရခ်ဳိးလိုက္အုံး၊ သူ႕ကိုယ္ကျဖင့္ ေခၽြးေစာ္ေတြကို နံလို႕…..”
ဤသို႕ ဆိုကာ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္..။
“ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲ႕ အမိန္႕ေတာ္ျမတ္ အတုိင္းပါပဲ..”
ပိုင္စိုးက ရႊတ္တီးရႊတ္ေနာက္ ဆိုရင္း ေရခ်ဳိးရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ ဆပ္ျပာ ၊ သဘက္ စသည္ကို ယူၿပီးမွ မမသက္ရွိရာသို႕ တစ္ေခါက္ျပန္လာကာ….
“ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား…ေရခ်ဳိးၿပီးၿပီးခ်င္းေနာ္….ဖုရာ့….”
ဤသို႕ ေျပာဆိုကာ မခင္သက္၏ အိစက္ထြားကားေနေသာ တင္သားဆိုင္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္၍ ထြက္သြားေလေတာ့သည္..။
မခင္သက္ခမ်ာလည္း ေန႕ခင္းက စားထားဘူးသည္႕ ပိုင္စိုး၏ လီးအရသာႀကီးကို ေတြးလိုက္မိၿပီး ရင္ေတြခုန္၊ ဖင္ေတြတုန္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ယားၾကြလာေလေတာ့သတည္း။
မူရင္းေရးသားသူအား credit ေပးပါတယ္
ၿပီးပါၿပီ....။
