“ေၾသာ္ စားရကံၾကဳံလုိ႔မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲတာပါလား ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကေတာ္ ေဒၚေမ၀င္းေမာင္ပါလား.. ေဟ့ကားသမား.. သြားလုိ႔ရျပီ။ .. ဒီမိန္းမကုိထားခဲ့ ဟားဟား” ဓါးျမဗုိလ္ကား သေဘာက်စြာရယ္ေမာေနျပီ။ ေဒၚေမ၀င္းေမာင္ကား ငုိရုံကလႊဲျပီးဘာတတ္ႏုိင္ဦးမွာလဲ။ ဓါးျပမ်ားကား သူမလက္ကုိၾကိဳးျဖင့္တုပ္ျပီး ေတာထဲသုိ႕ ဆြဲေခၚသြားေလေတာ့သည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ေျခဖ၀ါးမ်ားကလည္း ေပါက္လာျပီ။ ျမိဳ႕မွာ အျငိမ္းစားေနခဲ့ေသာ ေဒၚေမ၀င္းေမာင္တစ္ေယာက္ ယခုမွ ဒုကၡလွလွေတြ႕ေခ်ျပီ။ ဓါးျပမ်ားၾကည့္ရသည္။ မွာလည္း သူမကုိ သနားမည့္ပုံ မည္သူမွမေပၚ။ စခန္းေရာက္ေသာအခါ ဓါးျပမ်ားကားအနားယူေခ်ျပီ။ သုိ႔ေသာ္ ေဒၚေမ၀င္းေမာင္ဘ၀ကမူ ဓါးျပဗုိလ္အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ကုတင္ေဘာင္မ်ားျဖင့္ ပူးခ်ည္ထားျခင္းခံရ၏။
“အုိ လူယုတ္မာ လႊတ္လႊတ္”
“က်ဳပ္လူယုတ္မွမဟုတ္ပါဘူး ေဒၚေမ၀င္းေမာင္ရဲ႕ ၾကည့္စမ္းပါဦး” ဓါးျပဗုိလ္က သူ႕မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ကုိ ဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္။
“ဟင္ ေမာင္အုိက္စံ”
“ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ အုိက္စံပါ ခင္ဗ်ားေယာက်ၤား ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကက်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံလုိ႔အားမရေသးဘဲ က်ဳပ္ညီမေလးကုိတစ္ဖက္ႏုိင္ငံေရာင္းစား ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ သစၥာရွိမိတ္ေဆြၾကီ အုိက္စံပါဗ်ာ ဒီေတာ့က်ဳပ္ကလည္း ခင္ဗ်ားေယာက်ၤားကုိ ခင္ဗ်ားကုိ က်ဳပ္ဗ်င္းေနတာကုိ ဖုန္းနဲ႔ရုိက္ထားျပီး ပုိ႔ေပးမယ္”
“ေမာင္ေလးရယ္ ဒီကိစကအမနဲ႔ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ”
“ဆုိင္တာေပါ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားကသူ႕မိန္းမေလ ျပီးေတာ့ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလး က်ဳပ္ဆုိက်ဳပ္ညီမေလးကုိ လုိက္ရွာတာ အခုအခ်ိန္ထိမေတြ႔ဘူး ခင္ဗ်ားေယာက်ၤား ၀ေအာင္လုပ္ျပီး တစ္ဖက္ႏုိင္ငံ ေရာင္းလုိက္တာေလ”
“အမဒါေတြကုိ မသိရုိးအမွန္ပါ ငါ့ေမာင္ရယ္”
“ႏုိးႏုိး မိေက်ာင္းမင္း ေရခင္းလာျပမေနနဲ႔ သနားတတ္တဲ့ က်ဳပ္စိတ္က လြန္ခဲ့တဲ့(၃)ႏွစ္ေလာက္က ေသသြားျပီ” အုိက္စံကား နာက်ည္းမုန္းတီးစြာေျပာလုိက္သည္။
“ခင္ဗ်ားစိတ္ကုိစမ္းတာပါ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားေယာက်ၤားလုိ မယုတ္မာတတ္ပါဘူး” အုိက္စံကား ေျပာေျပာဆုိဆုိ သူမလက္ကုိခ်ည္ထားေသာၾကိဳးကုိျဖဳတ္ေပးလုိက္သည္။
“ခင္ဗ်ား ထြက္ေျပးမယ္ေတာ့မၾကံနဲ႔ေနာ္ ေဒၚေမ၀င္းေမာင္ က်ဳပ္ကတကယ္ပစ္မွာ”
“ေမာင္အုိက္စံရယ္ မင္းဘယ္လုိျဖစ္ခဲ့ရတာလဲကြယ္ အမကုိရွင္းျပပါဦး”
အုိက္စံကား ေဒါသအလြန္တရာျဖစ္စြာျဖင့္ “ခင္ဗ်ားတကယ္မသိတာလားေဒၚေမ၀င္းေမာင္”
“အမမသိရပါဘူးကြယ္ အမကုိေျပာျပပါ”
“ဒါဆုိလည္း ခင္ဗ်ားေယာက်ၤား ယုတ္မာပုံကုိေျပာျပရေသးတာေပါ့ဗ်ာ”
(၂)
“ေမ ဒါ ဒီတစ္ေခါက္ကုိယ္တုိ႔ နယ္စပ္ကုန္ေတြသြားပို႔ရင္လိုိက္မဲ့ ကုိယ့္မိတ္ေဆြ အုိက္ပန္တဲ့” ေမ၀င္းေမာင္ကား ကုိၾကီးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ မိတ္ဆက္ေပးေသာ အုိက္ပန္ဆုိေသာ လူငယ္ေလးကို ၾကည့္လုိက္သည္။ အသက္က(၂၅)ႏွစ္ခန္႔သာရွိဦးမည္။ အားကစား လုိက္စားေသာေၾကာင့္ထင္။ လက္ေမာင္းၾကီးမ်ားကလည္း ၾကီးအားထြားၾကိဳင္းျပီး ၾကြက္သားၾကီးပင္ သန္စြမ္းေသာပုံစံပင္။
“အုိက္စံ ဒါကုိယ့္အမ်ဳိးသမီး ေမ၀င္းေမာင္တဲ့ ကုိယ့္ထက္ေတာ့ငယ္တယ္ကြ ညီေလးထက္ (၄/၅)ႏွစ္ေလာက္ပဲၾကီးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ မမေမ”
အုိက္စံကား ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္က မိတ္ဆက္ေပးေသာ ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဇနီးေခ်ာေလးကုိ ျမင္ျပီး ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား မိန္းမရကံေကာင္းတယ္လုိ႔ ေတြးမိေနသည္။ မေမ၀င္းေမာင္ကား ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ ေတာ္ေလး၀၀င္အလွ ဆုိတာဒါမ်ဳိးထင္သည္။ စြင့္ကားေသာတင္ပါး၊ ေျဖာင့္စင္းေသာေပါင္တံ။ သြယ္လ်ေသာေျခသလုံးႏွင့္ ရင္သားမ်ားကလည္း တင္းရင္းေနသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ျဖဴ၀င္းျပီးႏွာတံေလးက စင္းေနသျဖင့္ သူပင္ခဏေငးသြားမိသည္။
“ေၾသာ္မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္ ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔မမေမ ဒါကကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး နန္းသီရိတဲ့” အုိက္စံက သူႏွင့္အတူပါလာေသာ ေကာင္မေလးကုိ မိတ္ဆက္ေပးသည္။
“ ညီမေလးကနယ္စပ္ကုိ မေရာက္ဖူးလုိ႔တဲ့ေလ လုိက္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ေခၚလာတာ”
“ေၾသာ္ ငါ့ေမာင ္ညီမကအေခ်ာေလးပဲကြယ္”
ေမ၀င္းလႈိင္က နန္းသီရိကုိေျပာလုိက္ေတာ့ နန္းသီရိမ်က္ႏွာရွက္ေသြးေလးမ်ားျဖာသြားကာ “အုိ မမေမေခ်ာတာကုိ မမွီပါဘူး မမေမကမွ တကယ္ေခ်ာတာ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ၾကီးကေတာ့ မိန္းမရ ကံေကာင္းတာပဲ သိလား”
“ခ္ခ္ ငါ့ညီမကေျမာက္ေျပာေနျပန္ျပီကြယ္”
“ေျမွာက္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး မမရဲ႕တကယ္ေျပာတာ”
သုိ႔ႏွင့္ေမ၀င္းေမာင္တုိ႔ႏွင့္ အုိက္စံတုိ႔ေမာင္ႏွမမွာ ခရီးမထြက္ခင္ အခ်ိန္တစ္ပတ္အတြင္း ရင္းႏွီးသြားခဲ့ၾကသည္။ ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္နန္းသီရီမွာလည္း ညီအမအရင္းသဖြယ္ တစ္တြဲတြဲႏွင့္။ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာေသာအခါ အုိက္စံတုိ႔ေမာင္ႏွမ၊ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္သူ႕တပည့္မ်ားသည္။ နယ္စပ္ဘက္သုိ႔ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားကုိ ေမွာင္ခုိသယ္ပုိ႔ရန္ တြက္ခြာသြားခဲ့ၾကသည္။ ျပန္လာေသာအခါ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိ အုိက္စံတုိ႔ေမာင္ႏွမႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေမ၀င္းေမာင္ ေမးေသာအခါတြင္ ၄င္းတုိ႔နယ္ဘက္သုိ႔ ခြဲတမ္းမ်ားယူျပီး ျပန္သြားျပီ ဟုသာ ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္မွ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ကေတာ့ ေမ၀င္းေမာင္အေနျဖင့္ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္စကားကုိ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အုိက္စံႏွင့္ယခုအခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံခ်ိန္၌ေျပာၾကားခ်က္မ်ားအရမူ။
(၃)
“လူယုတ္မာ ေခြးၾကီး လြတ္လြတ္ အဟင့္ဟင့္ ကုိကုိေရ ညီမေလးကုိကယ္ပါဦး အီးဟီးဟီး” နန္းသီရိကား အစြမ္းကုန္ရုန္းကန္ေသာ္လည္းမရပါ။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ လူသန္ၾကိးႏွစ္ေယာက္က ဖိထားျပီး လူယုတ္မာၾကီး ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္က သူကၾကီးမားလွေသာ လီးၾကီးကုိထုတ္ကာ နန္းသီရိ၏ အပ်ဳိစင္ အဖုတ္ေလးထဲတြင္ စိမ္ထားသျဖင့္နန္းသီရိမွာ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ေနရ၏။ အုိက္စံကားသူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ သံၾကိဳးမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ထားျခင္းခံရျပီး ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္တုိ႔လူစု ႏွိပ္စက္ထားသျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ညိဳမဲဖူးေရာင္ေနသည္။ နယ္စပ္တြင္ ဦးထြန္းေမာင္မွ သူ႕တပည့္လူမုိက္မ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းကာ သူ႕ကုိ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ျပီး ပစၥည္းမ်ားကုိ ေမွာင္ပုိင္စီးရုံမက သူသိပ္ခ်စ္ရေသာ သူ႕ညီမေလးကုိပါ သူ႔ေရွ႕မွာ ေစာ္ကားျပေနသည္။
“ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ သတၱိရွိရင္ က်ဳပ္ကုိၾကိဳးျဖဳတ္ေပးဗ်” သူေဒါသထြက္စြာေအာ္ဟစ္ရင္း ခ်ည္ထားေသာ သံၾကိဳးကုိ ရုန္းသည္။ “ဟားဟားဟား” ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္တပည့္မ်ား ၀ုိင္းေလွာင္သံကား သူ႕နားထဲတြင္ ငရဲမီးတမၽွ်ပင္။
“ကုိကုိ ညီမေလးကုိ ကယ္ပါဦး”
“ေကာင္မ တိတ္စမ္း နားညီးတယ္”
“ျဖန္း ျဖန္း အီးဟီးဟီး လူယုတ္မာၾကီး”
ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္အဖုိ႔မွာမူ အပ်ဳိစင္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကုိ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံသုိ႔ေရာင္းမစားခင္ အားရပါးရ ပါကင္ေဖာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ လီးၾကီးကုိ နန္းသီရိ ေပါင္ကုိျဖဲကာ အဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသုိ႕ မညွာမတာ ထုိးထည့္ေနသည္။
“ဘြတ္ဘြတ္ အင္းအား ေကာင္းလုိက္တာအုိက္စံရာ မင္းညီမေလး အဖုတ္ေလးက စိမ္လုိ႔ ေကာင္းလုိက္တာကြာ”
“လူယုတ္မာၾကီး က်ဳပ္ကုိလြတ္ေပး”
“ဟားဟား လြတ္ေပးမယ္ မင္းညီမေလးကုိ မင္းေရွ႕မွာခ်လုိ႔ အားရတာနဲ႔ မင္းကုိ ေအးေအးေဆးေဆးရွိတဲ့ ေနရာကုိ ပုိ႔ေပးမွာပါ ျပီးရင္မင္းညီမေလးကုိ တစ္ဖက္ႏို္င္ငံကုိေရာင္းရင္ သိန္း(၁၀၀)ေလာက္ရဦးမွာ”
ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္မုိက္ရုိင္းခ်က္ကားကမ္းကုန္ေနျပီ။ နန္းသီရိကား ေအာ္ပင္မေအာ္ႏုိင္ေတာ့။ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား သူ႕လီးကုိ နန္းသီရိ ထဲကုိ အရွိန္ျပင္းျပင္း ထုတ္သြင္းလုပ္ေနျပီကုိး။ “ဖြတ္ဖြတ္ ဘြတ္ဘြတ္ ဘတ္ဘတ္ ရွီးအားလားလား” ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား သူ႕လီးထိပ္မွာ အေၾကာမ်ား တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္လာျပီး သူ႕သုတ္ရည္မ်ားကုိ နန္းသီရိေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႕ ပန္းထုတ္လုိက္ေလေတာ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ နံေဘးတြင္ ခ်ထားေသာဓါးကုိယူကာ အုိက္စံဆီသုိ႔
“အား အား” အုိက္စံ၏ေအာ္သံကား ေတာထဲတြင္ ဆူညံသြားေလေတာ့သည္။ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏ တပည့္မ်ားသည္လည္း အုိက္စံ၏။ မေသမရွင္ျဖစ္ေနေသာ အေလာင္းကုိ ေခ်ာက္ထဲသုိ႔ ကန္ခ်လုိက္ေလေတာ့သည္။
(၄)
အုိက္စံကား ေျပာရင္းဆုိရင္း မ်က္ရည္မ်ားစီးဆင္းလာသည္။ “က်ဳပ္ကံေကာင္းလုိ႔မေသခဲ့တာပါ မေမ၀င္းေမာင္။ အမေယာက်ၤား အရမ္းယုတ္မာတယ္။ က်ဳပ္ကုိေတာထဲက ဓါးျမဗုုိလ္ၾကီးကေတြ႕လုိ႔ ကယ္ေပးခဲ့တယ္။ က်ဳပ္ညီမေလးကုိဗ်ာ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဆုိတဲ့ အမေယာက်ၤား လူယုတ္မာက မုဒိ္န္းက်င့္လို႔ အားရေတာ့ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံကုိ ေရာင္းလုိက္တယ္ တဲ့ေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ညီမေလးကုိ ဝယ္လုိက္တဲ့တရုတ္က က်ဳပ္ညီမေလးကုိ တကယ္ ခ်စ္လုိ႔ ယူလုိက္တယ္။ အႏုိင္လည္း မက်င့္ဘူး ေကာင္းေကာင္းထားတယ္”
အုိက္စံကား ေျပာရင္းဆုိရင္း ငိုေတာ့သည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကား ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။ သူမေယာက်ၤား ထြန္းေအာင္ေက်ာ္အေၾကာင္းကုိၾကားျပီး သူမစိတ္ထဲ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိအလြန္ပင္ စက္ဆုတ္ ရြံရြာသြားသည္။ သူမအေနျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိ ျပတ္သားစြာခ်လုိက္သည္။ သူမ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။
“အုိက္စံၾကည့္စမ္း အမကုိ”
“အုိ အမအ၀တ္ေတြျပန္၀တ္လိုက္ပါ”
“မဟုတ္ဖူး ငါ့ေမာင္ မင္းအမေယာက်ၤားအစား အမကုိအားရပါးရလက္စားေခ်ပါ အမခံရပါေစ”
ေမ၀င္းေမာင္က အုိက္စံ၏ ကုိယ္ကုိဖက္ကာ ႏွစ္သိမ့္လုိက္သည္။ အ၀တ္မဲ့သူမ၏ ခႏၶာကုိယ္အလွမွာ နတ္သမီးတစ္ပါးကဲ့သုိ႔ပင္။ အုိအမရယ္ အုိက္စံကား ေမ၀င္းေမာင္၏ ေပါက္စီလုံးသ႑ာန္ ႏုိ႔တစ္လုံးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိက္စဥ္ ေမ၀င္းေမာင္က က်န္ေသာႏုိ႔တစ္လုံးကုိ အုိက္စံ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ေတ့ေပးလုိက္သည္။ “ေမာင္ ရက္ရက္စက္စက္ မကုိလက္စားေခ်စမ္းပါ မင္းညီမေလးကုိ အမေယာက်ၤား မတရားလုပ္တာထက္ အဆတစ္ရာသာေအာင္ အမကုိ လုပ္ပစ္ျပီး လက္စားေခ်ပါ” ေမ၀င္းေမာင္ကား အုိက္စံ၏ လီးၾကီးကုိ သူမလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ဒီစကားကုိေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အုိက္စံမွာလည္း ေမ၀င္းေမာင္၏ ကၽြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ လီးၾကီးက နံပါတ္တုတ္ကုိေရာ္ဘာစြပ္ထားသလုိ မာေထာင္လာသည္။ ေမ၀င္းေမာင္က သူမႏုိ႔တစ္လုံးကုိ အုိက္စံကုိ စုိ႔ခုိင္းလ်က္ကပင္ သူမအဖုတ္အ၀ေလးႏွင့္ အုိက္စံလီးၾကီးကုိ ေတ့လုိက္ျပီး ဖိသြင္း လုိက္ေလေတာ့သည္။
“ဖြတ္ ဖြတ္ အား အုိး အင္း” ေမ၀င္းေမာင္ကား အုိက္စံ၏။ အသစ္က်ပ္ခ်ြတ္ လူပ်ဳိလီးၾကီး သူမေစာက္ပတ္ထဲ ၀င္သြားေသာအရသာကုိ လြန္စြာအသည္း ခုိက္သြားသျဖင့္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္။ သူမတင္ပါးေဖြးေဖြးၾကီးမ်ားႏွင့္ အုိက္စံ၏။ ေပါင္ႏွစ္လုံးတုိ႔မွာ သူမွေဆာင့္လုိက္တုိင္း ရုိက္ေသာ တဘုတ္ဘုတ္အသံႏွင့္ သူမဆီးခုံႏွင့္ အုိက္စံလဥရုိက္သံ တဘတ္ဘတ္သံမ်ား တဲအတြင္း ဆူညံေနျပီးေနာက္ အုိက္စံမွာ အေၾကာဆြဲသလုိ တြန္႔ခနဲတြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားျပီး လေရမ်ားကုိ သူမ်ားေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္လုိက္သလုိ သူမေစာက္ခုိင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားမွာလည္း တလိမ့္လိမ့္ ထြက္လာကာ အုိက္စံ၏ ကုိယ္ေပၚသုိ႔သူမလည္း အဖုတ္ႏွင့္လီး တပ္လ်က္သားျဖင့္ ေမွာက္က် သြားေလေတာ့သည္။
ထုိသုိ႔တစ္ခ်ီ ျပီးသြားေသာ္လည္း အုိက္စံႏွင့္ ေမ၀င္းေမာင္ကား အဖုတ္ႏွင့္လီးတပ္လ်က္သားပင္ စိမ္ထားျပီး တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ အနမ္းခ်င္း ဖလွယ္ေနၾကသည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကား သူမေယာက်ၤား ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိ မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ တမင္လုပ္ခံခဲ့သျဖင့္ စိတ္မပါသလုိျဖစ္ေနေသာ သူမ စိတ္သည္ကား အုိက္စံ၏ လီးၾကီးကား သူမအဖုတ္ထဲ စိမ္သြားကတည္းက အုိက္စံကုိစြဲသြားသလုိ အုိက္စံအေနျဖင့္လည္း ေမ၀င္းေမာင္ကုိ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္မယားအျဖစ္မွ သူ႕မယားအျဖစ္ သိမ္းပုိက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ေလသည္။
“မမ ဘယ္လုိပုံစံေျပာင္းလုပ္ၾကမလဲ”
“ဟြန္းေနာ္ သူပဲ အစကမလုပ္ခ်င္တာလုိလုိနဲ႔ ခ္ခ္ လုပ္ေတာ္မူပါတဲ့ရွင္ ကဲကၽြန္မကပဲ ကုန္းေပးပါေတာ့မယ္”
ေမ၀င္းေမာင္ကား ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေလးဖက္ေထာက္ျပီး ဖင္ကုိ ေထာင္ေပးလိုက္ရာ သူမ၏ ၾကီးမား စြင့္ကားေသာ တင္သားၾကီးမ်ား ျပဴထြက္လာေသာ ပန္းႏုေရာင္ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္မြာကုိ အုိက္စံအား သူ႕လီးၾကီးျဖင့္ေတ့ျပီး အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲလုိက္ရာ “အား ရွီး” ေမ၀င္းေမာင္ႏႈတ္ဖ်ားမွပင္ ျငီးျငဴသံမ်ား ထြက္လာသည္။ အုိက္စံကား သူလုိးတာကုိ ေမ၀င္းေမာင္အေနျဖင့္ သူ႕ေယာက်ၤား ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ထက္ စြဲသြားေစရန္ ျပဳလုပ္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကုိ မလုိးေသးပဲ ေစာက္ပတ္ အ၀တြင္ ေမ၀င္းေမာင္၏ အစိေလးႏွင့္ သူလီးထိပ္ကုိ ပြတ္ေပးေန၏။
“အုိး အင္း ဟင္း ေမာင္ေလး မမကုိမနွိပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့ကြယ္ ေနာ္။ မမကုိလုပ္ေပးပါေတာ့ အင္း အင္း” ေမ၀င္းေမာင္ကား ညီးညဴသံေလးမ်ားထြက္လာေလသည္။
“မမဒါဆုိကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိ ကုန္းဦးမွာလား”
“အုိကၽြတ္စ္ကၽြတ္စ္ လုပ္ပါေတာ့ေမာင္ေလးရယ္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဆိုတဲ့လူယုတ္မာကုိ မကုန္းေတာ့ဘူး ေမာင္ေလး စိတ္ၾကိဳက္သာ လုပ္ပါေတာ့ကြယ္ သိျပီလား”
“ကတိေနာ္ ကတိ ကတိ”
“တကတည္း တတ္လုိက္တာ”
ေမ၀င္းေမာင္ထံမွ ကတိစကား ရရွိသည္ႏွင့္ အုိက္စံသည္။ မေမ၀င္းေမာင္၏။ အဖုတ္ထဲသုိ႔ သူ႕လီးတစ္ဆုံး ျမဳတ္၀င္ေအာင္ စုိက္ခ်လုိက္သည္။
“ဒုတ္ အင့္ ေမာင္သြက္သြက္ေလး”
“ေဖာက္ေဖာက္ေဖာက္ ရွီးရွီးရွီး”
အိုက္စံကား ေမ၀င္းေမာင္၏။ ခါးကုိကုိင္ျပီး အခ်က္(၁၀၀)ခန္႔ ေဆာင့္လုိက္ေသာအခါ၀ယ္ ေမ၀င္းေမာင္ကား တြန္႔လိမ္ကာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ျပီး ေစာက္ရည္မ်ားသည္ ပန္းထြက္လာကာ အုိက္စံလည္း ေနာက္ထပ္(၁၀)ခ်က္ခန္႔ ဆက္တုိက္ေဆာင့္ျပီး လီးကုိဆြဲထုတ္လုိက္ေသာအအခါ လေရမ်ားသည္ ေမ၀င္းေမာင္ဖင္ၾကားမွေန ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ႔ စီးက်သြားျပီး အိုက္စံသည္လည္း ေမ၀င္းေမာင္ အေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခုံၾကီး ဖိကပ္ကာ ေမာေမာပန္းပန္းျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။
(၅)
ခ်စ္ဇနီးေလးကုိ ဓါးျပေတြ ဖမ္းသြားသည္ဟု သတင္းၾကားကတည္းက ထြန္းေအာင္ေက်ာ္တုန္ လႈပ္သြားသည္။ နယ္သုိ႕ဘုရားဖူးသြားရင္း ကားလမ္းမွာ ဓါးျပတုိက္ခံရကာ သူ႕ဇနီးကို ျပန္ေပးဆြဲ သြားခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့သူကုိယ္တုိင္ကလည္း မဟုတ္တဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနသူျဖစ္သည့္အျပင္ ျပန္ေပးဆြဲသြားသူမ်ားကလည္း သူႏွင့္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က ပတ္သက္ေနႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ႏုိင္သည့္ အတြက္ ရဲကုိမတုိင္ရဲခဲ့။ သုိ႔ႏွင့္ တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ သူ႕ထံဖုန္း၀င္လာသည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကုိ ျပန္ေပးဆြဲသြားေသာသူမ်ားထံမွ ျဖစ္သည္။ အသံကုိေတာ့ ရင္းႏီွးသလုိလုိရွိသည္။ ဘယ္မွာၾကားဖူးမွန္းမမွတ္မိေတာ့။ သူ႕ခ်စ္ဇနီးေလး အသက္မဆုံးရႈံးခ်င္ရင္ ေငြသိန္း(၅၀၀)ႏွင့္ လာေရြးပါတဲ့။ တစ္ပတ္အတြင္း လာမေရြးပါက သူတုိ႔အဆုိး မဆုိပါႏွင့္တဲ့ေလ။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားသည္။ သူ႕လုိ လူတကာေပၚ ဂ်င္ေပၚကထုံး လုပ္လာသည့္ သူတစ္ေယာက္ကုိမွ စိတ္ေခၚရဲတဲ့ ဓါးျမေတြ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့။
ယခုေတာ့ သူ၏ လူယုံမ်ားျဖစ္ေသာ လက္စြဲေတာ္လူမုိက္မ်ားျဖစ္သည့္ က်ားၾကီးတုိ႔အုပ္စုကုိေခၚယူခဲ့ျပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္ခန္႔က အုိက္စံဆုိေသာ မႏူးမနပ္ေကာင္ေလးကုိ နယ္စပ္ေခၚျပီး အစေဖ်ာက္ကာ အုိက္စံရဲ႕ညီမေလးကုိ ၀ုိင္းျပီးေစာ္ကားခဲ့စဥ္က ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ေ၀စုခြဲယူျပီး သူတုိ႔ျငိမ္ေနခဲ့ၾကသည္။ က်ားၾကီးတုိ႕အုပ္စုက လက္ရဲဇက္ရဲေတြ။ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ စိတ္ခ်သည္။ ဓါးျမေတြရွိရာအရပ္ဆီသုိ႔ က်ားၾကီးတုိ႔အုပ္စုကုိေခၚကာ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ခရီးႏွင္ လာခဲ့ေတာ့သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီဓါးျမေတြကုိ ဖမ္းမိပါက ေကာင္းေကာင္း အေရခြံႏြာပစ္မည္။ ဓါးျမဗုိလ္ကုိ အရွင္ဖမ္းရန္ႏွင့္ သူကုိယ္တုိင္ႏွိပ္စက္ျပီးမွ သတ္မယ္လုိ႔ က်ားၾကီးတုိ႕ကုိ မွာထားသည္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိ လာစမ္းခ်င္တဲ့ဓါးျမေတြ ေတြ႕ၾကျပီေပါ့ကြာ။
(၆)
မုိက္ခဲကား တပည့္ေက်ာ္သံလုံးကုိေခၚျပီး ေတာလည္ထြက္ခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာျဖစ္သူ အုိက္စံ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလုိ႔ရေအာင္ တပည့္ေက်ာ္သံလုံးကုိေခၚျပီး ေတာလည္ထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ေလာက ကားလမ္းမွာ ဓါးျမတုိက္ရင္း ေခၚလာေသာ ေမ၀င္းေမာင္ဆုိေသာ ေဆာ္ၾကီးက ေတာ္ေတာ္ကုိလွသည္။ ေခၚလာတုန္းကေတာ့ ဆရာျဖစ္သူက ရန္ျငဳိးျဖင့္ေခၚလာသျဖင့္ ထုိေဆာ္ၾကီးက ရုန္းေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ဆရာျဖစ္သူႏွင့္ ဘာေတြေျပာလုိ႔ ဘာေတြျဖစ္ၾကသည္မသိ။ မသိလွ်င္ ညားခါစလင္မယား မခြာႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနသလုိျဖစ္ေနသည္။ ဆရာအုိက္စံကလည္း လူပ်ဳိၾကီး။ ေခၚလာေသာ ေဆာ္ၾကီးကလည္း ၀ါကရင့္။ ေတာင့္ကလည္း ေတာင့္သည္။ ေဆာ္ၾကီးနဲ႕ေတြ႕မွ ဆရာျဖစ္သူ အုိက္စံကလည္း အရူးအမဲသားေၾကြးသလုိပင္ ေဆာ္ၾကီးကလည္း အခန္းထဲကကုိမထြက္ေတာ့။
တစ္ေန႔က သူႏွင့္သံလုံး ဆရာအုိက္စံႏွင့္ထုိေဆာ္ၾကီး ဖုိက္ေနတာကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္ျပီးေဘးမွ အလကား စိတ္ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၾကေသးသည္။ မ်က္လုံးထဲကပင္ မထြက္ခ်င္။ ေဆာ္ၾကီး ၾကည့္ရတာလဲ ဆရာ့ကုိ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပင္။ သမီးရီးစား လင္မယားေတြလုိကုိ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴကုိ အလုိးခံေနတာေလ။ ဆရာႏွင့္ အရင္က အဆက္အစပ္ေတြ ရွိခဲ့ဟန္တူသည္။ မေန႔က သူတုိ႔စခန္းႏွင့္ (၄)မုိင္ေလာက္ ေ၀းေသာေနရာမွ ရြာကုိ ဆရာႏွင့္ထုိအမ်ဳိးသမီး သြားျပီး ဖုန္းဆက္ၾကေသးသည္။ အဲ့ရြာမွာပဲ ဖုန္းလုိင္းက မိတာေလ။ ထုိေဆာ္ၾကီးကုိ ဆရာက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခြင့္ေပးတာကုိ ဘာလုိ႔ ထြက္မေျပးသလဲ သူလည္းစဥ္းစားမရ။ ျပန္ေပး ဆြဲလာတာႏွင့္ကုိမတူ။ ဒါလည္း ငါ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူးေလဟု ေတြးရင္း ေရွ႕တြင္ မေန႔က ေထာင္ထားေသာ ေတာေကာင္ေထာင္ေခ်ာက္မ်ားတြင္ ေတာေကာင္မိမမိ သြားေရာက္ျဖဳတ္ယူေနေသာ တပည့္ေက်ာ္သံလုံးႏွင့္ အဆက္ျပတ္သြားေသာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းတုိ႔ကုိ ခပ္သြက္သြက္ေလး အေသာ့ႏွင္လုိက္သည္။
ပထမႏွင့္ ဒုတိယေထာင္ေခ်ာက္မ်ားတြင္ ေတာေကာင္မိဟန္မတူ။ မေန႔က သူႏွင့္သံလုံး ေထာင္ထားခဲ့သည့္ အတုိင္း။ တတိယေထာင္ေခ်ာက္တြင္ ေတာေၾကာင္ၾကီးတစ္ေကာင္ မိေနတာကုိ ေတြ႕ရသည္။ သုိ႕ေသာ္ ျဖဳတ္ယူမသြားသျဖင့္ သံလုံး ဘာလုပ္ေနတာလဲဟု ေတြးရင္း ေဒါသ အနည္းငယ္ထြက္သြားသည္။ ဒီေကာင္ကြာ ဘယ္ သေ၀ထုိးသြားမွန္းမသိဘူး။ ထုိစဥ္ ခ်ဳိးခ်ဳိးခၽြတ္ခၽြတ္ အသံၾကားလုိက္ရျပီး ေတာစပ္တြင္ တအင္းအင္း ညဥ္းညဴသံကုိၾကားလုိက္ရသည္။ “အင္း အင္း” သံလုံးပါလား။ သံလုံးရင္၀တြင္ ဓါးဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ဗုိက္ထဲမွအူမ်ားကား ရင္ဘတ္အျပင္သုိ႔ ထြက္ေနသည္။
“သံလုံး သံလုံး မင္းဘာျဖစ္တာလဲ”
“အကုိ ကုိမုိက္ခဲ ေတာထဲမွာ လူစိမ္းေတြေရာက္ ေရာက္ေနျပီ။ သူတုိ႔ဆရာအုိက္ အုိက္ စံ ျပန္ ျပန္ ေပး ဆြဲ ထား တဲ့ အ မ်ဳိး သ မီး ကုိ လာ လာ ရွာ” သံလုံးကား အသက္ေပ်ာက္သြားေခ်ျပီ။ ဒါဆုိ ရင္ မုိက္ခဲကား ရင္ထဲ ဗေလာင္ဆူသြားသည္။ အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္ေတြကုိ သူရလာသလုိပဲ။
(၇)
မုိက္ခဲ မုိက္ခဲ အုိက္စံကားမုိက္ခဲ၏ အသက္မဲ့ခႏၶာကုိယ္ကုိ ေပြ႔ခ်ီရင္း မ်က္၀န္းထဲမွ မ်က္ရည္မ်ား က်ဆင္းလာသည္။ မုိက္ခဲကား ဇြဲၾကီးလွသည္။ ေသနတ္ဒဏ္ရာ(၃)ခ်က္ ရရွိလာတာေတာင္ စခန္းသုိ႔ အေရာက္ ေျပးလာေသးသည္။ ေတာထဲမွာလူစိမ္းေတြေရာက္ေနျပီတဲ့ အားလုံး(၅)ေယာက္။ (၃)ေယာက္ကေတာ့ မုိက္ခဲလက္ခ်က္နဲ႔ေသျပီတဲ့။ က်ားၾကီးဆုိေသာသူႏွင့္ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ က်န္ေနေသးသည္ဟု သိရသည္။
————————————————————————–။
ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား ေသနတ္ကုိဆရင္း ေတာကုိ တုိးတက္ခဲ့သည္။ သူ႔ေနာက္တြင္ က်ားၾကီး ပါလာသည္။ ဓါးျပတစ္ေကာင္ကုိ ဓါးျဖင့္မြမ္းျပီး စစ္ေဆးခဲ့တုန္းက ဓါးျပေခါင္းေဆာင္က လြန္ခဲ့ေသာ (၄)ႏွစ္ေလာက္က သူတို႔ သတ္ပစ္ခဲ့ရာမွ မေသေသာ အုိက္စံဆုိတဲ့ ေခြးသားျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ထပ္ ဓါးျပတစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး ရင္ဆုိင္တုိက္ခုိက္ရာမွ က်ားၾကီးရဲ႕ တပည့္(၃)ေယာက္ က်သြားသည္။ ထုိဓါးျပကား ေသနတ္ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ထြက္ေျပးသြားတာကုိ က်ားၾကီးက ေတာက္တစ္ေခါက္ေခါက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ထုိဓါးျပ အသက္မရွင္ႏုိင္။ ေသနတ္က ခ်က္ေကာင္းေတြကုိခ်ည္း မွန္သြားတာေလ။ ထုိအခ်ိန္မွာ အေရွ႕ဘက္ေတာဆီမွ ေျပးလာသံၾကားရသည္။ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္။ ခ်စ္ဇနီးေလး ေမ၀င္းေမာင္ပါလား။
“ေမ” “ကုိၾကီး” ေမ၀င္းေမာင္ကား သူ၏ ရင္ခြင္တြင္ ခုိ၀င္ကာ ၾကဴၾကဴပါေအာင္ ငုိေတာ့သည္။ ပါးမွာလည္း အုိက္စံဆုိတဲ့ေကာင္ ရုိက္ႏွက္ထားတာထင္တယ္။ ေရာင္ကုိင္းေနသည္။ အ၀တ္အစားေတြကလည္း ဖုန္အလူးလူးႏွင့္။
“တိတ္ပါေမရယ္ ဘယ္လုိလြတ္လာတာလဲ”
“ဟုိေခြးသူခုိးကုိ ေမတုတ္နဲ႔ရုိက္ျပီးထြက္ေျပးလာတာကုိၾကီး။ သူေမ့ကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွိပ္စက္ေနတာ။ အခု သူ တဲထဲမွာ သတိေမ့ေနျပီ”
“ဟုတ္ျပီ ေမရယ္ ကုိၾကီးေရာက္လာျပီ။ ဘာမွမစုိးရိမ္နဲ႔ေတာ့။ ဒီေကာင့္ကုိ ကုိၾကီးကုိယ္တုိင္ သတ္ျပမယ္ ႏွိပ္စက္ျပီးေတာ့” သုိ႕ႏွင့္ အုိက္စံတုိ႔စခန္းခ်ေသာတဲသုိ႔ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လုိက္လာခဲ့သည္။ က်ားၾကီးကလည္း ႏွိပ္စက္ဖုိ႕အသင့္ပင္။
(၈)
သတိလစ္ေနေသာ အုိက္စံကုိ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္မွ သစ္ပင္တြင္ကပ္ျပီး ၾကိဳးႏွင့္ခ်ည္လုိက္သည္။
“ဆရာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သတ္ပစ္ခ်င္တာ လက္ကုိယားေနတာပဲ”
“ေနပါဦးကြာ မင္းကလည္း ဒီေလာက္ဒုကၡေပးတဲ့ေကာင္ကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားရေအာင္ႏွိပ္စက္ျပီးမွ သတ္ၾကတာေပါ့” ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းသူတည္း။
“ေမေရတဲထဲမွာ ဘာစားစရာေတြရွိလဲ”
“အရက္ပုလင္းေတာ့ေတြ႕တယ္”
“အျမည္းေလးစီစဥ္ေပးပါဦး အရက္ေသာက္ျပီးမွ ဒီေကာင့္ကုိေျဖးေျဖးခ်င္း ႏွိပ္စက္ျပီး သတ္မယ္ ေနာက္ဆယ္ဘ၀ ေမ့သြားေအာင္ေပါ့ ဟားဟား”
သုိ႔ႏွင့္ ေမ၀င္းေမာင္ကား အရက္ႏွင့္ျမည္းဖုိ႔ အျမည္းစီစဥ္ရန္အတြက္ တဲထဲသုိ႔၀င္သြားသည္။ ခ်စ္ဇနီးေလး၏ အေၾကာ္အေလွာ္လက္ရာက ေကာင္းတယ္ေလ။ ေမ၀င္းေမာင္တဲထဲမွာ ေၾကာ္ေလွာ္ေနစဥ္ သစ္ပင္မွာၾကိဳးနဲ႕ ခ်ည္ခံထားရေသာ အုိက္စံကား သတိရလာသည္။ က်ားၾကီးက ေရႏွင့္ ေလာင္းလုိက္တာေၾကာင့္မုိ႔ေလ။
“ေခြးမသား သတိရလာျပီလား”
“ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လူယုတ္မာ ခင္ဗ်ားကုိသတ္မယ္”
“ဟားဟား ေအာက္ကေကာင္က ေအာ္ခ်င္ေသးတယ္။ က်ားၾကီးဆုံးမလုိက္စမ္း”
“ခြပ္ခြပ္” က်ားၾကီးကာ းအုိက္စံကုိ ေလးငါးခ်က္ ပစ္ထုိးလုိက္သည္။
“က်ားၾကီးေရ ေတာ္ေလာက္ျပိ ဒီမွာအျမည္းရျပီ။ ေသာက္ၾကဦး။ ျပီးမွလုပ္ရင္လဲရပါတယ္ကြယ္”
ေမ၀င္းေမာင္က အျမည္းပန္းကန္မ်ားကုိ ကုိင္ျပီး တဲထဲမွထြက္လာသျဖင့္ က်ားၾကီးက ထုိးၾကိတ္ျခင္းကုိ ခန ရပ္နားထားလုိက္သည္။ က်ားၾကီးကား အရက္တစ္ခြက္ကုိငွဲ႕ေသာက္ရင္း
“အရသာရွိလုိက္တာဆရာရယ္ ဟုိေကာင္ကုိ ႏွိပ္စက္ရလုိ႕လားမသိဘူး”
“ဒါေပါ့ကြာ က်ားၾကီးရ ငါတုိ႔ကုိမွလာစမ္းတာကုိ တစ္ခါေသမလုိျဖစ္တာကုိမမွတ္တာေလ”
“ဒီတစ္ခါေတာ့ဒီေကာင္ေသပါျပီကြာ ဟားဟား”
“ခ်ီးယားစ္”
အရက္ခြက္ကုိေျမာက္ရင္း ထြန္းေအာင္ေက်ာ္တုိ႔ဆရာတပည့္ ေအာင္ပြဲခံလုိက္ၾကသည္။ “အား အရက္က ျပင္းသလုိလုိပဲ မူးလုိက္တာ” ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ စဥ္းစားမရ။ တစ္ခြက္ထဲေသာက္ျပီး အရက္ကမူးေနျပီ။ ဟုတ္ေတာ့မဟုတ္ေသး။ မ်က္လုံးေတြက ၀ါးလာသည္။ သူ႕အနားမွာ ေမ၀င္းေမာင္ ေရာက္လာသည္။ “ကုိၾကီး ဘာျဖစ္တာလဲ” ျပဳံးျပဳံးေလး ေမးလုိက္သည္။ “ဟင”္ ေမ၀င္းေမာင္ လက္ထဲမွာ ေမ့ေဆးပုလင္း တစ္လုံး။ ေဒါသက ထြက္လာေပမဲ့ သူ႕တစ္ကုိယ္လုံး မလုပ္ႏုိင္ေတာ့။ သူ႔အျမင္အာရုံေတြ အေမွာင္ မက်သြားခင္မွာ ျမင္လုိက္ရတာက ေမ၀င္းေမာင္ကား အုိက္စံကို ၾကိဳး သြားေျဖေပးေနတာကုိပင္။
ေလာကၾကီး ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာပါလိမ့္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ စဥ္းစားမရ။ ခါးၾကားမွာ ထုိးထားေသာ ေသနတ္ကုိ ဆြဲထုတ္ျပီး ပစ္လုိက္ေသာ အခါတြင္ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ဟု အသံသာ ျမည္လာသည္။ က်ည္ဆံေတြ မရွိ။ ေမ၀င္းေမာင္ မိန္းမယုတ္ က်ည္ဆံကုိ ထုတ္ထားျပီးျပီထင္တယ္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏ ကုိယ္ၾကီးက ၀ုန္းခနဲ ကြပ္ျပစ္ေပၚသို႕ေမွာက္က်သြားသည္။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလုံး အေမွာင္တိ က်သြားျပီေလ။
(၉)
ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္အုိက္စံကား ေငြမ်ားကုိ ေရတြက္လုိက္၏။ စုစုေပါင္းသိန္း(၃၀)တိတိ က်ားၾကီးလုိ အားေကာင္းေမာင္းသန္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွ လူပြဲစားမ်ားလက္ထဲကုိ ေရာင္းခ်လုိက္ရသျဖင့္ ေငြမ်ား ေဖာေဖာသီသီ ရလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွ အလုပ္စက္ရုံပုိင္ရွင္မ်ားက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူမ်ားပင္။ က်ားၾကီးကုိ သူတုိ႔စက္ရုံမွာ မေသမခ်င္း ခုိင္းၾကေတာ့မွာေလ။ က်ားၾကီးေရာင္းစားခဲ့ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးပ်ဳိေလးမ်ားအတြက္ က်ားၾကီးကား မေသမီ ၀ဋ္ေၾကြး ေပးဆပ္ရေတာ့မည္။ ေမ၀င္းေမာင္၏ အၾကံဥာဏ္ ေကာင္းသျဖင့္ က်ားၾကီးတုိ႔ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ကုိ အိပ္ေဆးခတ္ျပီး လြယ္လြယ္ကူကူ ဖမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကား ျမိဳ႕သုိ႕ျပန္သြားျပီး ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ပုိင္ဆုိင္သမွ် ပစၥည္းအားလုံးကုိ ေရာင္းခ်လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္အုိက္စံကား ယူလုိက္ၾကျပီး ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏။ ပစၥည္းမ်ားကုိ သိမ္းပုိက္လုိက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“မမေမ က်ားၾကီးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ၀င္ေငြရွာေပးသြားတယ္ေနာ္ ဟက္ဟက္”
“ေမာင္ရယ္ သူတုိ႔လုိလူယုုတ္မာေတြက သတ္ပစ္လုိက္ရင္ ဘယ္တန္ပါ့မလဲ။ မေသခင္ သူတုိ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြ ခံစားရသလုိ ခံစားရမွ ထိုက္တန္မွာေပါ့ ဟုတ္ဖူးလား ခ္ခ္”
“ဒါေၾကာင့္မုိ႔ မမကုိခ်စ္ရတာ ဟင္းဟင္း” အုိက္စံကား ေမ၀င္းေမာင္ကုိ လွမ္းဖက္ရင္းႏွမ္းရႈပ္လုိက္သည္။
“ေမာင္ မမေမ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူးကြာ အိမ္ျပန္ၾကရေအာင”
“ဟုတ္ပါျပီ။ အိမ္က်မွ အ၀ခ်စ္ပစ္မယ္ ဟုတ္ျပီလား”
“ဟင္းေနာ္ သူခ်စ္တာၾကီးကလည္း ေၾကာက္စရာၾကီး ခ္ခ္”
ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္ အုိက္စံကား ေရႊလီဘက္သုိ႔ ကားကုိျပန္ေမာင္းခဲ့ေတာ့သည္။ အုိက္စံႏွင့္ေမ၀င္းေမာင္ကား သူတို႔၀ယ္ထားေသာ ျခံက်ယ္ၾကီးထဲကအိမ္ၾကီးမွ ကုတင္ၾကီးေပၚကုိ ေရာက္ဖုိ႔ဆႏၵ ေစာေနၾကျပီး ေမ၀င္းေမာင္ထဲမွ အဖုတ္ေလးထဲ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားစိမ့္ထြက္လာသလုိ အိုက္စံရဲ႕ဒုတ္ၾကီးကလည္း ေပါင္ၾကားထဲမွာ မာေတာင္ေနျပီ မဟုတ္ပါလား။ ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္ အုိက္စံကား ဆယ္သက္စားမကုန္ေသာ ပုိက္ဆံႏွင့္ ရတနာမ်ားကုိ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ထံမွ သိမ္းပုိက္ျပီးျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မရုိးရေအာင္ ေန႕တုိင္းတစ္ေနကုန္ ေဆာ္ၾကသည္။ အားရွိေသာအစာမ်ားစားျပီး ဒါကုိပဲ မရုိးရေအာင္ နည္းသစ္မ်ားကုိ စမ္းသပ္ၾကသည္။
(၁၀)
ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသခ်င္ေန၏။ ဒါေပမဲ့ သတ္ေသလုိ႕မရ မယားျဖစ္သူက မိမိကုိသစၥာေဖာက္သည့္အျပင္ ရက္ရက္စက္စက္ျပဳမူျခင္း ခံရသည္။ သူ၏ ပစၥည္းမ်ားကုိ သိမ္းပုိက္ရုံမက သူ႕ကုိပါ ေျခေတြလက္ေတြကုိ သံၾကိဳးႏွင့္ ခတ္ထားသည္။ သူ႔ကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ အခ်ဳပ္ခန္းေရွ႕တြင္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးတစ္လုံး ခ်ထားသည္။ ထုိကုတင္ၾကီးေပၚတြင္ ေမြ႕ယာအေကာင္းစားမ်ား ခင္းထားျပီး ေန႕တုိင္းပင္ ထုိစဥ္ အခန္းထဲသုိ႔ ၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ား ၀တ္ထားေသာ ေမ၀င္းေမာင္ ၀င္လာသည္။ ေနာက္မွအုိက္စံ၀င္လာသည္။ အုိက္စံကား ေအာင္ႏုိင္သူအျပဳံးႏွင့္ ေမ၀င္းေမာင္ကား အ၀တ္အစားမ်ားကုိခၽြတ္ျပီး ကုတင္ေပၚလွမ္းတက္လုိက္၏။ “ေမာင္ေလး လာေတာ့ေလ” အုိက္စံကား ကုတင္ေပၚလွမ္းတက္လုိက္သည္။
“ေနဦးမမ ႏႈးၾကႏွပ္ၾကေသးတာေပါ့” အုိက္စံကား ေအာက္တြင္ ပက္လက္ လွန္လုိက္သည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကား သူႏွင့္ေျပာင္းျပန္လွဲခ်လုိက္သည္။ အုိက္စံ၏။ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ရွည္ေအာင္ ျပဳျပင္ထားေသာ လီးၾကီးကုိ ေမ၀င္းေမာင္က သူမႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လြာထဲ စုပ္ထည့္ျပီး အားရပါးရ ပုေလြေပးေနခ်ိန္တြင္ ေမ၀င္းေမာင္၏။ ေပါင္ၾကားထဲမွ အုိက္စံကလည္း အားက်မခံ ေမ၀င္းေမာင္၏။ ေစာက္ပတ္ၾကိးကုိ တျပတ္ျပတ္ႏွင့္ ယက္ေတာ့သည္။ တရွီးရွီး တအားအား တအင္းအင္းႏွင့္ ေမ၀င္းေမာင္ကား ဖင္ၾကီးယမ္းခါေနသလုိ အုိက္စံမွာလည္း တစ္ကုိယ္လုံး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ကာမစည္းစိမ္ ေတြ႔ေနသည္။ လူယုတ္မာၾကီးကုိ သခၤန္းစာေပးရန္ ေမ၀င္းေမာင္က အၾကံေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကား ငုိယုိေတာင္းပန္ေနသည္။ သူ႕မယား အလွေလးႏွင့္ သူ႔ပစၥည္းမ်ားကုိ အုိက္စံကသိမ္းပုိက္ရုံမက ေန႔တုိင္းသူ႔ေရွ႕မွာ လုိးနည္းေပါင္းစုံကုိ စမ္းသပ္ေနၾကသည္။ သူ႕ကုိရွိသည္ဟုပင္ မထင္။ အုိက္စံကလည္း ေမ၀င္းေမာင္ကုိ အပုိင္ ကုိင္ထားတာေလ။
ျပြတ္ျပြတ္ ေမ၀င္းေမာင္၏လွ်ာေလးက သူ႔လီးဒစ္ကုိ ၀ုိက္၀ုိက္ျပီးဖိေပးေနသျဖင့္ အုိက္စံ အေကာင္းၾကိး ေကာင္းေနသည္။ ေမ၀င္းေမာင္ကလည္း အုိက္စံ၏။ လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ လုိက္လာျပီ။ ေနာက္(၁၅)မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ႏွစ္ဦးသား သုတ္ရည္မ်ား ကုိယ္စီ ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။
(၁၁)
ဖြတ္ဖြတ္ဘတ္ဘတ္ အားအင္း အုိက္စံ၏ လီးၾကီးကား ေမ၀င္းေမာင္အဖုတ္ထဲ စုိက္၀င္ေနသည္။ အုိက္စံကား ေအာက္ဖက္မွေနျပီး ေမ၀င္းေမာင္က အေပၚမွခြကာ ေဆာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အုိက္စံ၏။ လဥမ်ားႏွင့္ သူမဆီးခုံရုိက္သံ တဘုတ္ဘုတ္ကား ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း ထြက္ေပၚေနသလုိ သူမ၏ တင္းရင္းလွေသာ တင္သားၾကီးမ်ားကလည္း အုိက္စံေပါင္မ်ားေပၚတြင္ အိခနဲအိခနဲျပားကပ္သြားသည္။ ေမ၀င္းေမာင္၏။ ႏိူ႔ႏွစ္လုံးကို အုိက္စံကား သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကုိင္ကာ ညစ္ေပးေနျပီး ေမ၀င္းေမာင္ကား ေဆာင့္ေပးရာတြင္ အရွိန္ရေစရန္ အုိက္စံ၏။ ရင္ဘတ္ေပၚသုိ႔ လက္ကုိ ေထာက္ထားသည္။ အုိက္စံ၏လီးကား ေမ၀င္းေမာင္၏။ ေစာက္ပတ္ ၾကပ္ၾကပ္ေလးထဲတြင္ သားေရကြင္းျဖင့္ စီးထားသလုိ ညွစ္ခံထားရျပီး အရသာ အေတြ႔ၾကီးေတြ႔ေနသည္။ ေမ၀င္းေမာင္အဖုိ႔မွာလည္း သူမထဲတြင္အုိက္စံ၏။ လီးၾကီးက အေၾကာတျပိဳင္းျပိဳင္းျဖင့္ တုိး၀င္လာတုိင္း တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ထသြားသည္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္အဖုိ႕ သူ႕မယားေလးက ေနာက္လင္အုိက္စံႏွင့္ လုိးပြဲဆင္ႏြဲေနတာကုိ ၾကည့္ျပီး အရူးတစ္ေယာက္လုိ ေအာ္ေနသည္။ သုိ႕ေသာ္ ထိုႏွစ္ေယာက္က ဂရုမစုိက္ၾကပါ။
“ဖြတ္ဖြတ္…အားအား…ရွီးရွီး..ဘြတ္ဘြတ္..အင္းဟင္း”
“ေမာင္မျပီးေတာ့မယ္..ရွီးအား..”
အုိက္စံကား ေမ၀င္းေမာင္ကုိ ေအာက္မွျပန္ပင့္လုိးျပီး အခ်က္(၂၀) (၃၀)ေလာက္ရွိေသာအခါ ေမ၀င္းေမာင္ကား ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လုိက္ေသာအခါတြင္ သူ႕ႏႈတ္မွ တအင္းအင္း ျမည္သံထြက္သြားျပီး လေရျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္မ်ားကုိ ေမ၀င္းေမာင္ေစာက္ေခါင္းနံရံမ်ားသုိ႔ ပန္းထုတ္လုိက္ျပီး ေမ၀င္းလႈိင္ေစာက္ပတ္ထဲမွလည္း ေစာက္ရည္မ်ား ယုိဖိတ္ထြက္က်သြားေလေတာ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေရွ႕တြင္ ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လုိး တစ္ခ်ီ၊ ဖင္ေထာင္လုိး တစ္ခ်ီ ကုတင္ေစာင္းမွာတင္ကာ မတ္တပ္လုိးေပးတာကတစ္ခ်ီ၊ ေနာက္ထပ္(၃)ခ်ီ ထပ္လုိးျပီးေနာက္ ထမင္းစားရန္ အေပၚသုိ႔ တက္သြားၾကေလေတာ့သည္။
(နိဂုံး)
အုိက္စံကား ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၏ မယားေလးႏွင့္ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းပုိက္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေရွ႕တြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေန႕တုိင္း လုိးျပျပီး တစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ေတာ့ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကုိ တစ္ဘက္ႏုိင္ငံရွိ လူေမွာင္ခုိပြဲစားမ်ားထံ ေငြသိန္း(၂၀)ျဖင့္ ေရာင္းခ်လုိက္ျပီး ေမ၀င္းေမာင္ႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေနသြားၾကေတာ့သည္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ သည္ကား ယခင္က သူယုတ္မာခဲ့ေသာ အျပစ္မ်ားအတြက္ ေနာက္ဘ၀မကူးဘဲ ယခုဘ၀မွာပင္ ဝဋ္လုိက္ သြားေလေတာ့သည္။
ျပီးပါျပီ...။
